Collageportretten van jazzlegenden
Genieten van wat
verschrikkelijk is
Onvrede
opzet Park
en Poëzie
38 Vrijdag 25 mei 2007 pzc
Drie collages van Philip Ségura, met portretten van Don Cherry, John Coltrane en Pharaoh Sanders. foto Camile Schelstraete
Franse kunstenaar
Philip Ségura exposeert
in Galerie Rue Neuve.
door Anita Tournois
terneuzen - Willem van Loon, ja
renlang voorzitter van het jazzfesti
val in Terneuzen en in Frankrijk
naaste buurman van kunstenaar
Philip Ségura, vertelde zo enthou
siast over de sfeer en alle legendes
die optraden, dat Ségura uiteinde
lijk onder de druk bezweek. In het
kader van 35 jaar jazzfestival maak
te de 42-jarige kunstenaar - tevens
marionettenspeler, comédien en
sinds 2004 doctor in de filosofie -
twaalf werken van wereldbekende
jazzmusici.
Grootheden als Ella Fitzgerald, Bil-
lie Holiday, Charlie Parker en Mi-
les Davis zijn door Ségura herken
baar maar vol expressie weergege
ven op de achterkant van langwer
pige stukken behangpapier. Door
elk portret te omlijsten met knip
sels, plaatjes, behangranden, labels
en reclame-uitingen zijn het in
drukwekkende collages geworden.
Via dit randbeeldmateriaal komt
de geschiedenis van de wereld in
een notendop tot leven. Jaartallen,
tijdstippen, landen, grote gebeurte
nissen en allerlei helden, geleer
den, filmsterren, sporters, schrij
vers, geloofsverkondigers, legeraan
voerders en andere belangrijke fi
guren uit verleden of heden trek
ken aan het oog voorbij.
Men heeft tijd nodig om deze bon
te mengeling van aan elkaar ge
plakte informatie tot zich te laten
doordringen. Steeds weer valt er
iets of iemand te ontdekken. Ségu
ra rijgt de beelden op zijn manier
aaneen. We zien zijn oog voor de
schoonheid van een bloemenveld
of missverkiezing maar voelen zijn
bekommernis voor het lelijke van
bijvoorbeeld een rottend gebit of
gruwelijk oorlogsgeweld.
Hij is gefascineerd door Amerika,
bakermat van de jazz en het land
waar de meeste van de twaalf ge
portretteerde legenden vandaan
komen. De kaders zijn doorspekt
met beelden van dit land. Het zijn
indringende beelden, afgewisseld
met geschreven of gedrukte tekst,
zoals een krachtige leuze of een
dichterlijke ode aan Billie Holiday.
Tentoonstelling Philip Ségura, tot
17 juni in Galerie Rue Neuve,
Nieuwstraat 22, Terneuzen. Geo
pend: do., za. en zo. 13.30-18.00
uur. Beide pinksterdagen geopend.
Vier Zeeuwse dichters
zien af van deelname
poëziefeest Middelburg.
middelburg - Al in de aanloop
naar het dichtersfestival Park
Poëzie zondag 10 juni in Middel
burg is commotie ontstaan over de
organisatie. Vier Zeeuwse dichters
hebben zich uit onvrede over de
wijze van presentatie en de hono
rering teruggetrokken. Het betref
fen Ian J. B. Kuipers, Theo Raats,
Thom Schrijer en André van der
Veeke. Het stoort hen in één adem
genoemd te worden met kinderen
en amateurs die poëzie schrijven.
De toegewezen locatie aan de Vis
markt staat hen tegen. Ook heb
ben de vier dichters er moeite mee
slechts met een cadeaubon te wor
den gehonoreerd. De professionele
dichters van buiten Zeeland krij
gen betaald volgens voorwaarden
van Stichting Schrijvers, School en
Samenleving. Lineke Broos van de
Zeeuwse Bibliotheek zegt de on
vrede enigszins te begrijpen, maar
wijt het gebeuren vooral aan mis
communicatie. „We willen naast
het officiële programma, zonder
subsidie als proef een Zeeuwse
tuin. Jammer dat toelichting hier
op niet meer heeft geholpen."
Bundel met essays en
verhalen over sublieme
karakter van Zeeland.
door Rolf Bosboom
goes - Volgens Tjeu Strous, voor
zitter van de Raad voor de Cul
tuur Zeeland, is er zelfs sprake van
een 'hype': het nadenken over het
karakter, het wezen, het beeld van
Zeeland. Kees Slager deed dat re
cent in zijn boek Mijn Zeeland, het
Zeeuws Museum bracht eind
maart de essaybundel Zeeuws ima
go uit en gisteravond werd in Goes
onder de titel Subliem Zeeland een
speciale uitgave gepresenteerd van
'Van alle Nederlandse
provincies is Zeeland zonder
twijfel de subliemste'
het Zeeuws Tijdschrift. Deze is tot
stand gekomen in samenwerking
met de Raad voor de Cultuur.
Voor de uitgave is een groot aantal
schrijvers gevraagd hun sublieme
gevoel van Zeeland te verwoorden.
En dan subliem vooral in de bete
kenis die de Éngelse filosoof Ed
mund Burke er in de achttiende
eeuw aan gegeven heeft: iets wat
angst- en ontzagwekkend is en het
begrip en de verbeelding te boven
gaat, maar wanneer het geen direc
te bedreiging vormt juist als een ge
not wordt beleefd.
„Iedereen die Zeeland een beetje
kent weet dat de potentie voor het
sublieme er enorm is", schrijft
Paul van der Velde, hoofdredac
teur van het Zeeuws Tijdschrift, in
zijn inleiding. Hij krijgt bijval van
hoogleraar filosofie Jos de Mul, die
wijst op de uitgebreide overstro
mingsgeschiedenis. „Van alle Ne
derlandse provincies is Zeeland
zonder twijfel de subliemste." De
Deltawerken zijn weliswaar een
grootse prestatie, maar 'juist daar
door verliest de strijd tegen de zee
zijn sublieme karakter'.
Jan J.B. Kuipers constateert dat de
oogst aan 'sublimistische' kunst in
Zeeland mager is. Hij wijt dat aan
bekrompenheid en hypocrisie en
noemt de 'klucht' rond het monu
ment voor de verdronken dorpen
als recent voorbeeld. Het werd in
Kats afgewezen, omdat het te zeer
zou herinneren aan oude rampen.
Kuipers noemt dat 'een aanval op
de collectieve herinnering'.
Subliem Zeeland, dat het midden
houdt tussen een essay- en een
verhalenbundel, bevat uiteenlo
pende uitwerkingen van het the
ma. Soms heel persoonlijk, zoals
bij André van der Veeke, die onder
meer zijn bijna-doodervaring be
schrijft. Soms ook als pure fictie,
zoals in een kort verhaal van Floor-
tje Zwigtman. Opvallend is de 'dag
merrie' van Marco Daane, die de
laatste vaart van de PSD-veerboot
laat uitmonden in een helse tocht.
Alex Mallems schetst hoe het Na
zomerfestival jaarlijks probeert het
publiek het sublieme karakter van
het Zeeuwse landschap te laten er
varen.
Er zijn verder bijdragen van Ed-
mondo de Amicis, F. Bordewijk,
J.C. Verkerk, Honoré Rottier, Wim
Hofman en Francisca van Vloten.
MIDDELBURG - Nog 11 dagen, dan gaat het Zeeuws Mu
seum weer open. Zeven jaar was het dicht, maar de
voorbereidingen voor de heropening zijn in volle gang.
De PZC laat de komende weken in de krant van dinsdag
en vrijdag de vorderingen zien.
Na het kabaal dat de werklui veroorzaakten tijdens de
verbouwing, klinkt nu her en der het geluid van mu
ziek. In de modezaal bijvoorbeeld.
De muziek van Herbert Boland legt een stevig funda
ment onder de film van Paul en Menno de Nooijer.
Going Local heet die. En zo moet ook het modemerk
gaan heten dat het Zeeuws Museum wil opzetten door
Zeeuwse streekdrachten te combineren met hippe kle-
dig van nu. Studenten van de Rotterdamse mode-acade
mie Artemis gaan daarvoor ontwerpen maken.
De film Going Local is in maart gemaakt in de Grote
Kerk in Veere. Voor de modeshow die daar is gefilmd, is
de combinatie gezocht van oud en nieuw, streekdracht
en streetwear. Het Nederlandse modemerk G-Sus teken
de voor de moderne invloed.
Het Zeeuws Museum toont de film op schermen die
hoog in de modezaal hangen, boven drie paspoppen. De
paspoppen zijn nog naakt. De enige 'kleding' bestaat
uit wat papier op de hals, en die gaat nog weg. Karina
Leijnse is druk bezig met de inrichting van de ruimte.
De vitrines zijn al wel gevuld. Ook daarin is het allemaal
niet wat het is, zegt Leijnse. „Het zijn rare combinaties.
Een mannenjasje op een damesrok. En de drachten van
verschillende eilanden door elkaar. We maken een com
plete mix."
De film is te bekijken vanaf zwartleren banken. Daar
voor staat een tafeltje met een stalenboek. Om de stof
fen van dichtbij te bekijken en te voelen.
Op 8 juni, drie dagen vindt op het Abdijplein vanaf
20.30 uur een modeshow plaats die gratis is te bezoe
ken. foto Lex de Meester
