Schilderen in voetspoor Mondriaan
Ballustrada viert Poëzie-Meifestival
John Sinclair doet belang vrijheid
voelen bij kleine goep Schuttershof
20 Maandag 21 mei 2007 pzc
Schildersweek doet
kunstenaarskolonie
nieuwe stijl opbloeien.
door Ali Pankow
domburg - Veel en divers zijn de
steekwoorden die direct naar bo
ven borrelen bij de eerste aanblik
van de expositie Het licht van Wal
cheren in galerie Duinheuvel in
Domburg. Hier wordt het resultaat
getoond van de vierde editie van
de Schildersweek Domburg.
„Het is slechts een selectie van de
totale oogst", corrigeert initiator
en voorzitter W. Spekhorst van de
ze kunstmanifestatie die inmid
dels tot de Domburgse tradities be
gint te horen. „De gehele tentoon
stelling met al het werk dat in de
ze Schildersweek is gemaakt, zal
vanaf 18 juli te zien zijn in de Gro
te Kerk in Veere."
Mogelijk echter toch dat ook daar
enkele stukken zullen ontbreken,
omdat ze al hun weg naar een gre
tige koper hebben gevonden. Zater
dagmiddag tijdens de opening van
de expositie werden er immers al
enkele rode ('verkocht') en groene
('optie') stickertjes geplakt.
„Kunst moet in het dorp beginnen
om later tot de metropolen te kun
nen uitgroeien", benadrukte Spek
horst zaterdag de gedachte achter
de Schildersweek Domburg. Het
betreft een manifestatie als ode
aan het verleden toen bekende
schilders als Piet Mondriaan, Jan
en Charlie Toorop, Jan Sluijters,
Mies Elout-Drabbe en andere be
kende schilders hier hun zomers
doorbrachten om samen of in
overleg met elkaar hun schilde
rijen te creëren, hun stijl ter discus
sie te stellen en om te experimen
teren zich gestimuleerd wetend
door hun kunstvrienden.
De Schildersweek Domburg levert
een kunstenaarskolonie nieuwe
stijl op met anno 2007 een veel in-
ternationaler gezelschap dan ruim
een eeuw geleden. Onder de der
tig professionele deelnemers wa
ren ook kunstschilders uit Rus
land en uit Argentinië. Publiciteit
'Kunst moet in het dorp
beginnen om tot de
metropolen uit te groeien'
via enkele grote dagbladen in deze
landen heeft de belangstelling
voor Domburg als kunstenaarsko
lonie gewekt, volgens de voorzit
ter.
In navolging van voorgaande edi
ties bood de Schildersweek niet al
leen de deelnemers tal van moge
lijkheden individueel of met el
kaar te werken en het veel bejubel
de 'Zeeuws Licht' te ervaren, maar
waren er ook diverse andere onder
delen. Om ook het publiek wat
nauwer bij de manifestatie te be
trekken werd bijvoorbeeld 'Mont-
martre in Domburg' gehouden.
Kunstenaars schilderen en plein air tijdens Schildersweek Domburg. foto Lex de Meester
Daar konden belangstellenden een
portret laten schilderen en zich op
een Domburgs Place du Tertre wa
nen.
Burgemeester R. van der Zwaag
zwaaide bij de opening van de ex
positie lof toe aan alle vrijwilligers
en aan de kunstenaars die betrok
ken zijn bij de Schildersweek. De
jonge Russische schilder Dolsky
Pavel (28) ontpopte zich hier ook
als poëet met een gedicht over,
naar zijn zeggen, het belang van
een engelbewaarder.
De tentoonstelling in galerie Duin
heuvel biedt overwegend figuratief
werk met kust, zee, zon en licht in
de hoofdrollen in tal van varian
ten. Daarnaast zijn er ook abstacte
vormen, portretseries en stille
vens. Aan het slot van de twee ex
posities is er een veiling van de
kunstwerken op zaterdag 8 sep
tember in de Grote Kerk in Veere.
Witte Panter van weleer
relativeert maar roemt
The Dutch way of life.
door Ali Pankow
middelburg - „We protesteerden
tegen de oorlog in Vietnam en
pleitten voor vrije handel van ma
rihuana én gebruikten het ook.
Dat laatste was niet zo handig. Ten
minste niet tegelijkertijd. Je kunt
het beter na elkaar doen", zegt
John Sinclair met een droge lach
in zijn korte inleiding op de film
US vs John Lennon zaterdagavond
in het Schuttershoftheater in Mid
delburg.
Sinclair, politiek activist en kop
stuk van weleer van de radicale
'Vanaf dat moment begreep
de regering Nixon de
invloed van John Lennon'
White Panther beweging is hier te
gast in het kader van de Maand
van de Vrijheid.
Zijn komst in combinatie met de
film geldt als één van de hoogte
punten in de programmering. Nau
welijks veertig mensen tonen be
langstelling. Echter met zijn aanwe
zigheid en slechts weinig woorden
weet Sinclair, uiteraard gesteund
door de film, binnen deze kleine
groep in het Schuttershof het be
lang van vrijheid intens voelbaar
te maken.
Zijn grote bos zwarte krullen heeft
plaats gemaakt voor een grijze dos
en dito puntbaardje.
Relativeren is Sinclair nooit
vreemd geweest. Over zijn betrok
kenheid met de Witte Panters zei
hij ooit: „Je ging naar een rockcon-
cert en kreeg een button toegewor
pen. Die speldde je op je jas om de
volgende dag indruk op school te
maken."
Ook over zijn relatie met John Len
non geeft hij in het Schuttershof
niet extra hoog op. Sinclair is Len
non dankbaar voor het twaalf uur
durende rockconcert in 1971 met
als doel hem vrij te krijgen uit de
gevangenis. Sinclair was tot negen
jaar veroordeeld wegens het in be
zit hebben van twee jointjes. Drie
dagen na het bewuste concert
werd hij vrijgelaten. „Vanaf dat mo
ment begreep de regering de in
vloed van Lennon en ontstond
het conflict met Nixon", memo
reert Sinclair. De film toont het
even later glashelder.
Muziek en poëzie stonden altijd al
op de eerste plaats bij Sinclair. Nog
steeds, zo blijkt later in café Het
Hof Maar kunst moet wel in vrij
heid beoefend kunnen worden.
Nederland doet het daarin beter
dan de USA, vindt hij.
De erfenis van de jaren 60/70 is
volgens hem hier beter geïncorpe-
reerd. „Hier kun je ook gewoon
een stickie kopen in de koffieshop.
The dutch way of life noemen wij
dat."
John Sinclair in Middelburg.
foto Lex de Meester
Uitwisseling Zeeuwse
en Dordtse dichters in
De Wegwijzer.
door Ali Pankow
NIEUW- EN SINT JOOSLAND - Wie
een Poëzie-Meifestival houdt, kan
niet om Herman Gorter heen. Dat
deed hoofdredacteur André van
der Veeke van Ballustrada gister
middag in Theater De Wegwijzer
in Nieuw- en Sint Joosland dan
ook niet. Hij begon dit feestje van
zijn Zeeuws literair tijdschrift sa
men met de Stichting Zeeuws
Licht met relatie te leggen tussen
Gorter's gedicht Mei en Het
Frühlingslied van J.C. Schagen. Ken
merkend is dezelfde sfeertekening
in het begin van beide gedichten.
Als sfeermaker speelde en zong de
groep Outback van leadzanger
Olof Sinke voorafgaand en in de
pauze. De band bracht eigen num
mers als Everdays Life, I feel Alive
en The Abosong. Letterlijk vleugel
lam met een gitarist met rsi en
een bassist met tennisarm wist de
groep, evenals de dichters, met in
dringend optreden het publiek te
boeien.
Dertien poëten uit Zeelanden
Dordrecht en omgeving lazen
voor uit eigen werk. Onder hen
ook de 81-jarige Jan Eijkelboom,
stadsdichter van de Drechtstad.
„Ik begin bij november en sla mei
maar over", parodieerde de nestor
op zijn leeftijd. Met Binnensmonds
jubelend schetste hij een indrin
gend beeld van bekrompenheid
binnen een gezin waar een 'zure
appel' als gezond gold en een 'sap
pige peer' te weinig bouwstoffen
bevatte en bovendien zo kleefde.
Ook wist hij te ontroeren met
Stuur mij wat wind. Hij tekende
daarmee een boom die te dicht op
De 81-jarige Jan Eijkelboom, stadsdichter van Dordrecht.
foto Lex de Meester
het huis is gegroeid, maar verlangt
naar vogels die in- en uitgaan.
Jehanne Hulsman (Geluk in een
hoek en Campagneen en Coenrae-
dt van Meerenburgh (Navigatie en
Hilariteitgetuigden beiden van
hun muzikale achtergrond.
'Een oud geworden man, vol
beeldspraak, die zich laat
pakken door de zon'
Wim Hofman gaf woorden aan Le
dejeuner sur l'herbe, het bekende
schilderij van Eduard Manet met
het picknicktafereel.
Klaas Blokhuis deed zijn prangen
de vragen in het gedicht Heb jij dat
ook?
De jeugdige Emma Burns leek het
iets te veel in performance te zoe
ken, terwijl haar werk met een
voud ook overeind blijft.
Thom Schreijer hield zich aan de
opdracht en voerde de schoonheid
van mei ten tonele. Verder liet hij
de meeuwen spreken over wat zij
de mensen onder zich zien doen.
Theo Raats raakte een snaar met
'een oud geworden man, vol beeld
spraak, die zich laat pakken door
de zon'. Ook zijn gedicht Gekooide
moeder ontroerde. Verder liet hij
een huivering door de zaal trillen
met gedichten over een platgere-
den konijn en een door de maai-
vleugel gevelde reiger.
Verder waren er bijdragen van Job
Degenaar, Kees Klok, Stella Timon-
idou en Jan J. B. Kuipers. Presenta
tor en uitgever Bert Gerestein zag
er scherp op toe dat alle poëten on
geveer dezelfde tijd kregen toege
meten.
