Witte Molen heeft
een timmerman
en kalk nodig
Verkeersonveilige situatie dreigt
in 's-Heer Hendrikskinderen
Meedoen met de blues
JL
PZC Maandag 14 mei 2007 15
Vader Lauw en zoon Marco van Weele zijn samen vrijwillig molenaar op de Witte Molen in Rilland. Hun beider
opa's, Leunis en Cees maalden letterlijk en figuurlijk hun boterham in Rilland. foto Willem Mieras
Vier generaties Van
Weele vergroeid met
Rillands maalwerk.
door Mieke van der Jagt
RILLAND - Daar zitten ze dan, met
z'n tweeën, vader en zoon Van
Weele, Lauw en Marco, respectie
velijk de derde en de vierde genera
tie Van Weele op de Witte Molen
in Rilland. Ze snappen wel dat er
op deze nationale molendag nau
welijks mensen de stelling beklim
men. „Het is niet zulk best weer
en de huidige eigenaar, de gemeen
te Reimerswaal, heeft nauwelijks
ruchtbaarheid gegeven aan het feit
dat de molen open is."
Het verwondert Lauw van Weele
weinig: „Reimerswaal lijkt niet zo
zuinig op z'n molens, laat staan
trots." De Witte Molen, een dege-
Wit is wat veel gezegd. Vuil
is volgens molenaar Lauw
van Weele een beter woord
lijke gemetselde stellingmolen,
werd in 1851 gebouwd. Verschillen
de molenaars maalden erop, maar
al voor de eeuwwisseling nam Leu
nis van Weele hem over. Zoon
Cees volgde Leunis op, net als
diens zoon, Lauw, daarna zou
doen.
Die vertelt nu hoe het na de oor
log moeilijk werd in het mole
naarsvak. „Met de Ramp kregen
we de genadeslag. Alles was hier
weg, er was geen boer meer die
beesten had, niets dat de door ons
gemalen spullen at." Tot 1969 bleef
het bedrijf bestaan. De gemeente
Rilland kocht de typisch Zeeuws
gewitte molen in het besef dat dit
een monument was dat voor het
nageslacht bewaard moest blijven.
Een restauratie bracht de Witte
Molen, inmiddels eigendom van
de gemeente Reimerswaal, in 1992
weer in tip-top toestand en Lauw
bleef de molenaar, zij het met een
vrijwillige status.
Zijn zoon Marco had het vak ook
al in de vingers, maar moest de
cursus voor vrijwillig molenaar
volgen. „Ikzelf heb die cursus niet
gevolgd. Het is enorm pittig. Je
moet niet alleen alles weten van
een korenmolen, zoals deze, maar
ook van een oliemolen en zaagmo
len moet je elk onderdeeltje kun
nen benoemen. Ik ben vergroeid
met de korenmolen, dat vind ik ge
noeg." Marco deed de cursus wel
en sindsdien draaien ze de Witte
Molen samen.
„Wit is alleen wat veel gezegd",
wijst Lauw naar de groene algen
op de romp. „Vuil is een beter
woord." Hij wijt het aan de onoor
deelkundige opknapbeurten die
de molen zich moest laten welge
vallen. „Vroeger gingen we 's zo
mers, op een windstille, mooie
dag, met alle beschikbare handen
de molen te lijf. Elk jaar met een
stel kalkemmers, en altijd was hij
wit. Nu zit er speciaal, modern
spul op en is hij altijd groen."
Volgens Marco is dat niet het enige
wat eraan mankeert. „De zeilen
kun je niet meer fatsoenlijk vast
zetten want de kraaien pikken de
touwtjes kapot. Een schilderbeurt
is ook hard nodig en een timmer
man zou hier ook wel een paar da
gen werk hebben. De monumen-
tenwacht heeft het al lang in een
rapport geschreven, maar er is
niks gebeurd." „De gemeente zou
snel die zaken moeten uitvoeren,
nu het nog weinig kost. Als ze lan
ger wachten, gaat het zwaar in de
papieren lopen." Nu hij toch bezig
is, moet Lauw van het hart dat
ook het biotoop van de molen ge
schaad wordt door de bossen die
op het zuidwesten steeds hoger
worden. „Slecht voor het draai-
werk, als er een verschil in kracht
is op de wieken tussen boven en
onder."
Bouwverkeer moet door
het dorp, terwijl er een
bouwweg is aangelegd.
door Harmen van der Werf
's-HEER HENDRIKSKINDEREN - In
's-Heer Hendrikskinderen dreigt
bij de bouw van zes vrije kavel-wo
ningen aan de oostkant van het
dorp een verkeersonveilige situatie
in het dorp te ontstaan, terwijl dat
nergens voor nodig is.
Voor het nieuwbouwwijkje van in
totaal 29 woningen is een aparte
bouwweg gemaakt. De aannemer
van de meeste woningen, Fraanje,
mag die weg gebruiken. De grond
voor de vrije kavel-woningen is
van de gemeente Goes. Door een
conflict tussen de gemeente en de
Vereniging Dorpsbelangen vraagt
gemeente Goes conflict over ge
bruik bouwweg bij te leggen
door nog eens te gaan onderhan
delen met de grondeigenaar.
de eigenaar van de grond waarop
de bouwweg is aangelegd, zou de
bouwweg niet gebruikt mogen
worden voor de bouw van de zes
vrije kavel-woningen.
Vereniging Dorpsbelangen 's-Heer
Hendrikskinderen heeft onlangs
in een brief aan de Goese gemeen
teraad haar ongerustheid over de
dreigende situatie uitgesproken en
aangedrongen op een gesprek tus
sen alle partijen om samen tot een
oplossing te komen. De grondeige
naar wil zijn bedrijf uitbreiden en
krijgt daar (nog) geen gemeentelij
ke toestemming voor. 'Ga weer on
derhandelen', stelt Dorpsbelangen
voor. De bewonersorganisatie zegt
alvast 'mogelijkheden' te zien voor
uitbreiding van het bedrijf, met als
voorwaarde dat het dorp er geen
overlast van mag ondervinden. Zij
vraagt verder de bouwweg na af
loop in te richten als fietspad. Fiet
sers uit 's-Heer Hendrikskinderen
Oost moeten nu aardig omrijden
om in Goes te komen.
Thoolse vindt haar
auto in het water terug
THOLEN - Een 20-jarige inwoonster
van Tholen vond zaterdagochtend
haar auto met de neus in het wa
ter terug, onderaan het dijktalud
van de Contre Escarpe in Tholen.
Ze had de wagen met de neus
naar het water bovenop het verde
digingswerk geparkeerd en ver
moedelijk vergeten de handrem
aan te trekken. Mede door de
wind is de auto van het talud in
het water gesukkeld.
Auto gestolen uit
woonstraat Oudelande
OUDELANDE - In de nacht van vrij
dag op zaterdag, tussen 2.00 en
10.30 uur hebben dieven in Ou
delande een auto gestolen in Ou
delande. De wagen stond gepar
keerd in de Hugo Kostenhoek-
straat.
Het gaat om een blauwe Honda
van het type Civic. Volgens de poli
tie is de auto enkele duizenden eu
ro's waard.
MIDDELBURG - Wat een contrast tijdens het weekend van de amateurkunst:
terwijl in op de Middelburgse Markt de Juliana Korpsen alles bij elkaar
trommelen, speelt in café Desafinado de band Champaign Charlie blues op
z'n intiemst. De amateurs, inclusief kastelein Rennie Minnaard, mochten
een middagje mee jammen. foto Ruben Oreel