Een Pool is welkom, maar niet nodig
Vluchteling heeft het nog zo makkelijk niet
Knipperlichten
moeten rotonde
veiliger maken
Landbouwmuseum Dreischor ontvangt donateurs
PZC Maandag 14 mei 2007 19
Verbetering van
opleiding als antwoord
op personeelstekort.
door Marcel Modde
COES - Een Poolse kok? Graag!
Hendrina van Cranenburgh van
de Camperveerse Toren weet al
leen even niet waar ze de man of
vrouw vandaan moet halen, want
met een uitzendbureau werkt ze
liever niet. En de taal zou ook een
barrière kunnen zijn, denkt ze op
voorhand, maar als het iemand is
die écht voor z'n vak staat en ook
weet wat er wordt verlangd, dan is
de buitenlandse kracht meer dan
welkom. Maar eigenlijk zou het
niet nodig moeten zijn, wijst de ei
genaresse van het Veerse restau
rant naar het huidige opleidingni
veau in Zeeland. Het onderwijs
van het ROC Zeeland sluit nog
nauwelijks aan bij de praktijk.
„Het gaat niet om statistieken, hoe
veel jongens met een diploma van
school gaan. Het gaat er om hóe ze
van school komen. En ook wan
neer. Op september is de grote
wisseling van leerlingplaatsen.
Voor ons midden in het seizoen.
Kunnen we weer opnieuw begin
nen met een leerling die een half
jaar achterloopt! En dan praat ik
over simpele basistechnieken."
Het is niet de eerste keer dat ze kri
tiek spuit. Na de vorige keer is wel
gelijk iemand van het ROC komen
praten. Dat stemt haar hoopvol,
maar er moet veel veranderen om
de stroom (potentiële) leerlingen
weer de goede kant op te buigen.
Teammanager Horeca en Voeding
'In Zeeland valt genoeg
personeel te vinden, mits je
ze perspectief biedt.'
Arold Versluys van het ROC Zee
land neemt de kritiek ter harte en
beseft dat een betere afstemming
tussen de vmbo's, ROC's en be
drijfsleven onontbeerlijk is om de
'grootste werkgelegenheidsbron'
in de provincie zeker te stellen.
Ook de theorielessen worden
meer praktisch ingericht, meer op
niveau gebracht, zodat leeringen
beter voorbereid de keuken of be
diening instappen. „We moeten te
rug naar de basis", vindt Versluys.
Hij voert deze week overleg met
de Zeeuws consulent van Horeca
Nederland, met als doel een geza
menlijke marsroute om meer men
sen enthousiast te krijgen en voor
al ook te houden voor het vak. „Ik
denk dat er in Zeeland meer dan
voldoende personeel te vinden is,
mits je ze het juiste pakket en per
spectief kunt aanbieden. Dat is
niet iets wat alleen het onderwijs
kan oplossen, het gaat om een ge-
zamelijke verantwoordelijkheid."
Erik Bouman (19) uit Middelburg
volgt de koksopleiding aan het
ROC. Hij heeft in twee jaar tijd de
meeste van zijn studiegenoten
zien afhaken. „Ook de meest en
thousiasten! Van de dertig zijn er
nog maar tien over." Volgens Bou
man komt dat mede door de kloof
tussen school en praktijk. „Het
vmbo stelt wat horeca betreft ei
genlijk niks voor. Je leert een beet
je spelen in de keuken en voedsel-
gevechtjes houden. Maar in een
beetje restaurant maken ze geen
Hollandaise saus uit een zakje.
Vanuit het ROC word je gelijk in
het diepe gegooid. Te veel met boe
ken, te weinig ook laten zien."
Gemeente Middelburg
wil waarschuwen met
'Frans lichtsysteem'.
door Wendy van den Hurk
MIDDELBURG - Mogelijk worden au
tomobilisten in de toekomst met
knipperlichten geattendeerd op de
stenen rotonde bij de Mortiere, als
ze Middelburg binnen rijden.
In zijn zoektocht naar de juiste at-
tentiewaarde voor de rotonde, een
verzoek van Middelburgse raadsle
den, is verkeerswethouder Frank
Streng al wat verder gevorderd.
„We denken aan knipperlichten of
reflectoren op het wegdek. Maar je
zou ook kunnen denken aan lich
ten die 's nachts feller oplichten.
Daarover praten we met Mortiere
BV, die nog eigenaar van de roton
de is. De kosten zijn voor ons, om
dat de gemeente de rotonde wel al
in gebruik heeft genomen."
De voorkeur van Streng gaat uit
naar knipperlichten. „Het wordt er
niet mooier op, en de rotonde
blijft de entree van de stad, maar
veiligheid gaat toch voor."
De verlichtingsmaatregelen zijn ex
traatjes, want de wethouder blijft
erbij dat de rotonde op zich veilig
genoeg is. „Het is een weliswaar
een druk verkeerspunt, maar de ro
tonde voldoet aan alle wettelijke ei-
sen.Maar als de maatregelen onge
lukken kunnen ondervangen, is
dat onze inzet waard."
DREISCHOR - Medewerkers van smederij De Vrie-
ze uit Renesse beslaan een trekpaard tijdens de
donateursdag van het Streek- en Landbouwmu
seum in Dreischor. De jaarlijkse ontmoetingsdag
trok zo'n 150 bezoekers en leverde enkele nieu
we donateurs op. De bijna duizend begunstigers
van het museum, verenigd in de Vrienden van
Goemanszorg, dragen per jaar ruim tienduizend
euro bij aan de aanschaf van materiaal en inrich
ting van de wisselexpositie. Zaterdag waren er
verschillende demonstraties en lezingen over de
landbouw in vroeger jaren, foto Marijke Folkertsma
Vluchtelingendag Hulst
biedt inzicht in leven
van gevluchten.
door Jeanette Vergouwen
HULST - Artan Kulludra staat te
stralen. Hij is tevreden met het re
sultaat van de eerste Vluchtelingen-
dag Hulst. „Tijdens de officiële ope
ning vertelde wethouder Frank
van Driessche dat hij begrip had
voor vluchtelingen die hun land
verlaten door oorlogsdreiging of
discriminatie. En de aanwezigen
willen alles weten over de cultu
ren en gewoonten in de geboorte
landen van de vluchtelingen."
In de aula van de Praktijkschool
Hulst maakt Renate Klaassen de
vijftig deelnemers wegwijs in het
programma. „Het is goed dat
vluchtelingen en inwoners elkaar
ontmoeten", vindt ze. „De afgelo
pen drie jaar hebben we 90 vluch
telingen in Hulst gehuisvest."
„Mensen weten niet wat vluchte
lingen hier komen doen, en heb
ben geen idee van de hele procedu
re voor de vluchteling een status
krijgt", vertelt de Afghaanse Sha-
hla Yaqubi. Zij zat drie jaar in Fries
land in een opvangcentrum, voor
ze in 2004 naar Hulst kwam. Zij
studeert nu voor haar staatsexa
men Nederlands en wil dan iets
gaan doen in de sociale sector.
Yaqubi en Artan hebben de vluch
telingendag voorbereid.
De twee vertellen regelmatig op ba
sisscholen, voor ouderen en in bi
bliotheken over het leven van
vluchtelingen. Het is de eerste keer
dat de vluchtelingendag plaats
vindt in Hulst. De belangstellen
den mogen dan aan den lijve on
dervinden wat het is om te slagen
voor een inburgeringscursus.
'Mensen hebben geen idee
van de procedure voor een
vluchteling status krijgt'
De inburgeringstoets bestaat uit
dertig vragen, van wisselende
moeilijkheidsgraad. „De vragen
die over Hulst gaan zijn niet zo
moeilijk: Dat de carnavalsvereni
ging inClinge de Kriekeputters
heet, dat Hulst ook wel de Koeken-
stad wordt genoemd en dat een
pieleke koud een ijsje is. Dat was
makkelijk. Maar algemene kennis
over integratie en inburgering, dat
is wat anders", vertelt een van de
deelnemers. „Weet jij bijvoorbeeld
welke Nederlandse stad de wedu
we van India wordt genoemd? Het
moest Den Haag zijn. Die had ik
toevallig goed gegokt. Met dertien
foute antwoorden kreeg ik een zes
min. Ik mag dus in Hulst blijven
wonen", lacht ze. De drie win
naars kregen een prijs, maar nie
mand vulde het formulier fout
loos in.
Er wordt stevig gediscussieerd aan
de tafels, na het verorberen van Mi-
kate ballen uit Congo, Chapil ka-
bab (een kruidige variant van een
gehaktschotel) uit Afghanistan en
Masa foliada uit Angola.
Vluchtelingen Ondersteuning Sint
Niklaas (VLOS) is vol lof over de
organisatie. „Vluchtelingen horen
bij onze samenleving en integre
ren doe je eigenlijk samen, dat heb
ben we vandaag bewezen", stelt Di-
ny Bakx van de werkgroep Vluch
telingenwerk Hulst.
Bezoekers en vluchtelingen zijn
het over één zaak roerend eens.
„Dit is voor herhaling vatbaar. De
ze bijeenkomst heeft ons dichter
bij elkaar gebracht. We leren iets
van eikaars taal, cultuur en ge
woontes. Dat moeten we vaker
doen."
