v3
PZC Zaterdag 12 mei 2007
foto's Ruben Oreel
Het terrein van de kazerne ligt er overdag verlaten bij.
was. Vroeger zaten die bij de oude werf op
't Eiland in Vlissingen, tegenwoordig zit
ten ze op de Scheldepoort in Vlissingen-
Oost. „Ik draag wel een marineuniform,
maar eigenlijk zijn wij geen marine meer.
Bij Toezicht komen nu alle defensieonder
delen samen. Onze toezichthouders con
troleren schepen die de Schelde voor ons
bouwt, maar ook voor bedrijven die op
drachten krijgen van defensie. Dat doen
we aan de hand van bestekeisen. Is het ij
zerwerk goed gelast, haalt het schip de ver
eiste snelheid, heeft het het juiste vermo
gen, hebben de watermakers voldoende ca
paciteit?"
Niet al zijn mensen wonen in Zeeland;
vandaar dat ze de nacht wel eens op de ka
zerne doorbrengen. „Zolang de marine op
drachten geeft aan de Schelde is de kazer
ne ook voor ons heel nuttig; zij faciliteert
ons, ook in bijvoorbeeld brandstof Er
wordt overwogen ons te huisvesten op de
kazerne. Dat klinkt logisch, maar dat is het
niet. Onze mensen moeten dan meer rei
zen: van kazerne naar werf en weer terug.
En dat twee keer per dag. Ze moeten al
hard werken. Het werk dat we nu met ne
gen mensen doen, deden we vroeger met
veertig man. Tegenwoordig op een meer
intelligente manier, uiteraard, maar het
kost wel improvisatie. Zeker als eind dit
jaar inderdaad een order van vier korvet
ten komt. Ie kunt het zo stellen: wij zijn ac
tief, de kazerne is passief"
Daar zou Van Gemerden zomaar eens ge
lijk in kunnen hebben. De website over
het marineverleden van [an Rijks uit
Oudenbosch bevestigt dat ook. Over zijn
tijd in Vlissingen, eind jaren negentig,
schrijft de oud-scheepskok: een echte dag
taak had ik niet in Vlissingen. Vaak verliet ik
de zaak vroeg in de middag, daar er toch
geen werkzaamheden waren en ik zo al kon
wennen aan mijn pensioen. Nu nog komt
verveling voor, laat Van Eisen doorscheme
ren. Hij mag dan zijn handen vol hebben
aan de administratie, de ontvangst van ve
teranen, de organisatie van de Ronde van
Walcheren, kranslegging tijdens dodenher
denking en de contacten met lokale over
heden; iemand als de sport-instructeur
loopt er soms maar verloren bij. „Die gaat
dan gewoon wagens wassen, of onkruid
weghalen. Er is altijd wel wat te doen."
Toch gaat de kazerne misschien
dicht. De marineorganisatie moet
schaven, om als moderne expeditio-
nele zeemacht mee te draaien. Zolang de
fensie vredesmissies als in Afghanistan uit
voert, blijft het gevaar dat lokale kazernes
moeten sluiten. Maar, sust Van Eisen, het
zijn maar geruchten. „Vlissingen heeft wel
vaker op een lijst gestaan. Zolang er mari
neschepen in Vlissingen worden ge
bouwd, kan de marine de kazerne niet mis
sen - hoe klein die ook is. Waar moet ze
haar personeel anders kwijt? De midden
stand is niet te betalen. En het enige dat de
marine hiervoor betaalt is erfpacht aan Zee
land Seaports en de gemeente Vlissingen.
Dat zijn de kosten niet."
Nee, zo'n vaart zal het niet lopen, voor
spelt Van Eisen. De sluiting van de kazer
ne maakt hij niet meer mee. De plannen
voor de bouw van marineschepen lopen
nog zeker tot 2014. Voor de luitenant is
het pensioen dan niet heel ver weg meer.
Luitenant ter zee Hans van Eisen: „Zolang er marineschepen in Vlissingen worden gebouwd,
kan de marine de kazerne niet missen - hoe klein die ook is."
