Meningen
Foutieve informatie: het is
niet minder dan rampzalig
voor een krant. Zeker als die
informatie ten onrechte mensen,
bedrijven of instellingen in een
kwaad daglicht stelt. Zo'n ramp
overkwam de PZC vorige week.
In de raadsvergadering van
Noord-Beveland werden donder
dagavond vragen gesteld over de
inkomsten uit toeristenbelasting.
De antwoorden vestigden de aan
dacht op een groot recreatiebedrijf
in de gemeente. In de wandelgan
gen viel de naam Roompot Recrea
tie. In en om de raad werden te
vens termen gebezigd als 'verge
ten' overnachtingen en dat er 'ge
schikt' was. Bij een journalist gaan
in zo'n geval alle bellen rinkelen.
Navraag vrijdag leek te bevestigen
dat er iets mis was. Omdat de
krant ervanuit gaat dat een partij
die van iets wordt beschuldigd in
staat moet worden gesteld weer
woord te bieden, werd Roompot
Recreatie om een reactie gevraagd.
Het bedrijf gaf te kennen altijd
keurig toeristenbelasting te beta
len. Maar de overige bronnen van
de krant hielden hun verhaal
staande.
Internet is grenzeloos
s* sftm tik uhs
Redactie
PZC gaat
in de fout
UTOBAMN /hlggeh
UNS tem pAsf
ma
PZC Zaterdag 5 mei 2007 1 1
De lezersredacteur is bereikbaar per
post op het adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31
4460 AA Goes.
Telefoon: 0113-315660
E-mail: Lezersredacteur@pzc.nl
Het forum waarop lezers zich kunnen
uiten over actuele zaken is bereikbaar
via internet; www.pzc.nl
Op basis van deze informatie ont
stond het gewraakte artikel, waar
in werd gemeld dat Roompot Re
creatie fouten heeft gemaakt met
de toeristenbelasting. Kop en arti
kel spraken van het achterhouden
van toeristenbelasting, het niet op
geven van overnachtingen en het
treffen van een schikking over
meerdere jaren. Allemaal onjuist.
Het is niet verwonderlijk dat het
bedrijf daarop meteen een advo
caat inschakelde. Want de werke
lijkheid was onschuldig. Tot deze
conclusie had de redactie na wat
meer onderzoek ook moeten ko
men.
In zo'n geval passen slechts veront
schuldigingen en een grondige
rechtzetting. Dat gebeurt vandaag
op de voorpagina. Dus pas een
week na de foutieve berichtgeving.
Die vertraging zit 'm mede in de
wens van Roompot Recreatie dat
rectificatie in een gelijke editie van
de PZC gebeurt, in dit geval in de
zaterdagkrant. En voorts hebben
partijen uitgebreid overlegd om
geen fout op fout te stapelen.
P" Wie LieB&i 2eciwo mMm mrUNS'^%
Ml\F tf&uH AH
Vj&SPXZICPeN AACÖZ
In ie /Hf2& muhut
ijHO ^chjoHe UNp$Au<ë£P£NAToC2^
DIE N- SIES6N UH0FÜH7K,
In Nederland worden slachtoffers
minder beschermd dan daders.
Een Vlissingse vrouw richtte dit
verwijt tot de krant. De naam en
toenaam van het slachtoffer wor
den vermeld, terwijl over de identi
teit van de dader niets bekend
wordt gemaakt, zei ze. Is die veron
derstelling juist en valt dit inder
daad de 'traditionele' media te ver
wijten?
De Raad voor de Journalistiek
heeft recentelijk een leidraad vast
gesteld over de maatschappelijke
verantwoordelijkheid van de jour
nalist. Over privacy meldt de
Raad: „De journalist zal de privacy
van personen niet verder aantas
ten dan in het kader van zijn be
richtgeving redelijkerwijs noodza
kelijk is." En ook: „In publicaties
over ernstige misdrijven dienen de
tails van het misdrijf te worden
weggelaten, indien voorzienbaar is
dat zij extra leed toevoegen aan
het slachtoffer of diens naaste fa
milieleden en de details niet nood
zakelijk zijn om de aard en de
ernst van het misdrijf, dan wel de
gevolgen ervan weer te geven." In
formatie ligt snel op straat. Op
journalisten wordt een beroep ge
daan om terughoudend met dit
soort ethische kwesties om te
gaan. Van vakmanschap wordt uit
gegaan.
Maar hoe ging bijvoorbeeld de tra
ditionele media om met het
nieuws dat een jongen was neerge
slagen op een schoolplein in Alk
maar. De PZC meldde de naam en
leeftijd van het slachtoffer, Gerd
Nan van Wijk en de naam van de
school. De berichtgeving was vrij
afstandelijk. Over de vermoedelij
ke dader berichtte de PZC dat het
om een 17-jarige Alkmaarder ging
die geen leerling van de school
was. De Telegraaf ging een stap
verder. Die krant bracht de naam
van het slachtoffer naar buiten, de
voornaam van de dader en plaats
te een foto van hem met een balk
je over de ogen. Ook verzamelde
de krant veel details over de ver
moedelijke oorzaak van het ge
vecht en schreef over zijn vrien
den- en familiekring.
Het was niet moeilijk om informa
tie over beiden te vinden. Op inter
net werd heel snel meer dan een
bescheiden inkijkje gegeven in het
dagelijkse leven van de twee jon
gens.
Speciale sites, ook de vriendensite
hyves van Gerd Nan werd ge
bruikt als condoleancesite. In de
virtuele wereld geldt geen leidraad
en vervaagt gemakkelijk de grens
tussen het publieke en persoonlij
ke domein. Het is een nieuwe reali
teit voor dader en slachtoffer.
De hang naar Zeeland blijft. Ook voor de wereldzeeuwen
die al jaren in het buitenland verblijven. Jan Kokelaar is
zo'n wereldzeeuw. Hij woont met zijn vrouw al meer dan
40 jaar in het buitenland. Maar toch, als er bericht komt
uit Zeeland, dan reageert hij. Want je afkomst moet je nooit verge
ten of verloochenen.
„Ik ben een geboren en getogen Vlissinger, zoon van Katje Koke
laar", schrijft hij aan de PZC. Katje was een bekende voetballer van
de VC Vlissingen in de jaren '20 en '30. Zo introduceert Jan Koke
laar zichzelf
De 'zoon van' ziet de PZC als een onontbeerlijke bron van nieuws
voorziening 'waar je gewoon niet buiten kan en die er mede voor
zorgt dat er een band blijft bestaan met mijn geboorteland en stad'.
„Met Vlissingen dus, waar ik nog steeds heel erg gesteld op ben."
Jan Kokelaar en zijn vrouw Emmy Voorhorst verhuisden jaren gele
den alweer naar Engeland, waar het echtpaar een dochter en zoon
kreeg. Kokelaar veranderde van werkgever en werd overgeplaatst
naar Rio de Janeiro in Brazilië en later naar Valparaiso in Chili
waar het echtpaar en hun zoon nog wonen. „Onze dochter en veel
familie wonen in Vlissingen", schrijft hij.
„Wij hebben geleerd dat je je afkomst niet moet vergeten. Maar je
moet natuurlijk ook weer niet proberen om op Hollandse wijze te
blijven leven in het buitenland en de lokale gebruiken te negeren.
Want dan heb je binnen de kortste keren heimwee en is de Tol er
snel vanaf om in het buitenland te wonen."
„We halen nieuws over Nederland uit tijdschriften en kranten.
Vaak bellen we ook naar Holland en de laatste jaren volgen we
nieuws over Nederland natuurlijk via internet."
De Kokelaars lezen dagelijks de PZC op internet, met speciale be
langstelling voor Walcheren. „Het prettige van de lokale krant is
dat je lokaal nieuws leest dat het wereldnieuws niet haalt. De lekke
re nieuwtjes over Zeeland lezen we in de PZC en nergens anders.
Dat zijn de berichten waaraan eigenlijk alleen de lokale bevolking
wat heeft en wij dus ook."
Maar waarom lezen zij dan als niet-lokalen de PZC? Door de krant
te lezen 'houden ze voeling met de Zeeuwse samenleving' en we
ten ze wat er leeft in Zeeland. „Dat is voor ons verreweg het voor
naamste doel om de PZC elke dag even te lezen."
Een van zijn favoriete rubrieken is de Zeeuwse Almanak. „Heerlijk
die korte verhaaltjes en een ware verademing tegenover de zware
en taaie politiek."
