Memn
Paride Taban bouwde zwarte Hof van Eden in Soedan
fc w
o
WELCOME TO
,r. HOLY TRINITY PEACE
V "3 VILLAGE KURON
EASTERN EQUtTORIA STATE sue.™
i M
ledereen geniet op
zijn eigen manier
van geluid
Bel 0900-40 40 500'
voor een GRATIS
hooradvies bij u
in de buurt
B e t e rR
sk Is 3» Hl ffl
1 O I Vrijdag 4 mei 2007 PZC
%0l S i
Vredesdorp bisschop
moet voorbeeldfunctie
vervullen.
door Paul de Schipper
KHARTOEM - Bisschop Paride Ta-
ban slaagde waar de VN faalde. In
Zuid-Soedan wist hij een vredes
dorp te stichten, een zwarte Hof
van Eden.
Taban werd niet ver uit de buurt
in 1937 geboren, in een dorpje op
de grens van Soedan en Oeganda.
Zijn vader was bewaker bij een ko
loniale Engelse houtzagerij.
Op zijn vijftiende ging hij naar het
seminarie. „Ik vond de gewaden
van die paters zo mooi. De religieu
ze bevlogenheid kwam pas later."
In 1964 werd hij tot priester ge
wijd. Jaren later richtte hij de New
Sudan Council of Churches op,
een raad van kerken, die opriep
tot vrede.
Paride Taban stichtte scholen in
een gebied waar maar vijf procent
van de kinderen onderwijs ge
noot. Vaak vonden de lessen
plaats onder een boom, waarbij de
leraar op een kistje stond. In 1997
liet Taban een tweehonderd kilo
meter lang pad vrijmaken van de
Keniase naar de Ethiopische grens,
een route naar de uithoek van zijn
bisdom. Deze weg leidt nu naar
het vredesdorp.
In dit deel van Soedan bestaan ei
genlijk geen wegen. Alleen terrein
auto's en trucks verzorgen hier het
transport, mits hoosbuien dat niet
onmogelijk maken. Taban: „Er pas
seren gemiddeld drie auto's per
week en in het regenseizoen één
per maand." Aan het eind van dat
pad ligt het Kuron Peace Village.
Taban slaapt het liefst in een koe
peltentje op een doorgelegen ma
trasje. 's Ochtends schuift hij zijn
zwarte voeten in roze plastic
teenslippers en wandelt hij naar
een groen golfplaten hok: de
douche. Onderweg groet hij de
kokkin, de bewaker en de mon
teur.
De deur van het douchehok piept.
De bisschop ramt de deurklink op
zijn plek. Rond zijn nek wappert
een handdoek en uit zijn mond
steekt het stokje waarmee hij zijn
gebit reinigt. Al poetsend wandelt
hij heen en weer, spoelt zijn
mond en loopt naar zijn kantoor.
„Het vredesdorp bedacht ik toen
ik in de gevangenis zat. Een Peace
Village, als voorbeeld voor mijn
land, waar al zo lang oorlog was.
Ik reed hier door het bos. Hier was
geen oorlog. Er waren antilopen,
giraffen en buffels. Er woonde nie
mand. Nomaden gebruikten het
als grasland. Er waren geen dor-
'Hier was geen oorlog. Er
waren antilopen, giraffen en
buffels'
pen, maar het was groen en
vruchtbaar. En er was een rivier:
de Kuron."
In 2005 kreeg Taban van de rege
ring van Zuid-Soedan tien vierkan
Bisschop Taban is druk in de weer met het opzetten van zijn vredesdorp.
foto Paul de Schipper
te kilometer om een dorp te bou
wen. „Toen de eerste gebouwen
klaar waren, kwamen er mensen.
Ze keken rond en zeiden: 'Hier is
het goed'. Zo zijn er bij het Peace
Village nieuwe dorpen ontstaan."
In Kuron wonen 81 families. „Er
komen scholen en we zijn bezig
met vredesopvoeding. Dit dorp
moet een voorbeeld zijn voor Soe
dan."
Met zijn Toyota Landcruiser Iaat
Paride Taban de omgeving zien:
weidse moddervlakten vol acacia's
en roze woestijnbloemen. Daarach
ter liggen de bergen, de uitlopers
van het hoogland van Ethiopië.
Hier in de vlakte wordt de savan
ne langzaam semi-woestijn. Hij
passeert een boomgaard met man
gobomen en akkertjes van een
boerderij. De bisschop sjort aan
het stuur. Hij wast zijn handen
even gemakkelijk in dieselolie als
in wijwater en repareert zelf een
verstopte brandstofpomp in de wa
gen.
De zuidelijke helft van Soedan is
onhergbergzaam. Het is zo groot
als Frankrijk en Spanje samen,
maar er is geen kilometer asfalt
weg. Hier en daar liggen nog erf
stukken uit de oorlog, zoals een an
titankmijn. Tien jaar geleden was
Juba een stad van vluchtelingen.
Nu is het een magneet voor for
tuinzoekers. Na het vredesakkoord
van 2005 begon de wederopbouw,
gestimuleerd door geld van de Ver
enigde Naties. Onervaren minis
ters beheren een miljard dollar ont
wikkelingshulp.
Een internationaal 'hulp'leger
streek neer in de hoofdstad Juba.
Eerst de vertegenwoordigers van
hulporganisaties, daarna handel
aren en avonturiers.
„Juba is na New York de duurste
stad ter wereld, een boomtown",
vertelt Arie den Toom die hier
voor Caritas Zwitserland scholen
bouwt. „Ze lopen hier met dollar
tekens in hun ogen. Zakken vullen
en wegwezen als het misgaat.
Daar komt ellende van." In Juba
zitten aannemers die 2000 kilome
ter weg aanleggen, maar ook on
dernemers die op zoek zijn naar
olie, goud en diamanten. Vorig
jaar werd er in totaal ter waarde
van zes miljard dollar aan Soedane-
se olie geëxporteerd. De industrie
is voor 90 procent in handen van
Chinezen en Oost-Europeanen.
Taban's koninkrijk van vrede wekt
wel eens onbegrip in deze roerige
wereld vol zakkenvullers en ver-
dwaase hulpverleners. „Mensen in
Europa zijn soms boos op me om
dat dingen niet gebeuren zoals zij
dat willen. Ik zeg hen: kom hier en
zie hoe wij moeten leven."
Het geluid van spetterend plezier
Het geluid van een giechelende baby
- - -
Het geluid van vrienden die aanbellen
leder mens is uniek. Net zoals
ieder hooradvies. Bij Beter Horen
weten we dat al meer dan
90 jaar. Daarom luisteren onze
professionele hoorspecialisten
naar u. Wij zorgen voor de beste
hooroplossing op maat.
Altijd vrijblijvend op proef'
www.beterhoren.nl
We brengen geluid tot leven
