Meningen
Ik betaal toch zeker voor de zorg
Goes gooit BKR-kunst te grabbel
8 Maandag 30 april 2007 PZC
tere schaal gebeurt. Als er meer
brillen worden gedeclareerd dan
begroot door al die reclameacties
van de opticiens, dan scherpen de
verzekeraars hun polisvoorwaar
den verder aan. Dat is simpel te
voorspellen."
Zorgverzekeraar ONVZ was de eer
ste die dat onlangs deed. De maat
schappij zag zich zelfs genood
zaakt om het lopende polisjaar de
voorwaarden voor de aanvullende
verzekering aan te passen. Mensen
declareerden zoveel, dat de verze
keraar in financiële nood dreigde
te komen.
Vorige week voorspelde informa
tiebureau Vektis (dat werkt voor al
le zorgverzekeraars) dat de zorgpre
mies volgend jaar fors zullen stij
gen. Verzekeraars hebben in 2006
en 2007 hun premies te laag bere
kend om alle kosten te kunnen
dekken. Dat om klanten te lokken.
Volgens Vektis kunnen de verzeke
raars de verliezen niet langer dek
ken uit hun reserves.
Premie gaat omhoog
De zorgpremie gaat in 2008
omhoog. Hoeveel? Daar laat
geen enkele verzekeraar zich
over uit. De verwachte stijging
heeft meerdere oorzaken:
Verzekeraars draaien verlies
omdat zij hun premies te laag
hebben vastgesteld om klan
ten te lokken. Dat geldt zowel
voor het basis- als het aanvul
lende verzekeringspakket.
Vorig jaar leden de verzeke
raars een gezamenlijk verlies
van 360 miljoen euro. Dit jaar
wordt een verlies van 600 mil
joen euro verwacht.
Ziekenhuizen kampen met te
korten, doordat zij hun door
de overheid vastgestelde bud
getten de laatste jaren met
honderden miljoenen euro's
hebben overschreden.
Afgesproken is dat de zorgver
zekeraars een deel van die te
korten opvangen. Dat wordt
doorberekend in de premie.
De groeiende 'zorgconsump
tie' van verzekerden.
Veel mensen proberen
het maximale uit hun
verzekering te halen.
door Hans van Soest
den haag - Iedereen klaagt over
de almaar oplopende kosten voor
de zorg. Volgend jaar gaat de verke
ringspremie weer fors omhoog,
voorspelt onderzoeksbureau Vek
tis. Tegelijkertijd wil iedereen het
maximale declareren bij zijn verze
keraar.
'Heeft u sinds 2004 geen nieuwe
bril meer gekocht? Dan kunt u nu
een nieuwe bril aanschaffen op
kosten van uw verzekeraar.' Op de
achterkant van een huis-aan-huis
verspreide folder van een grote op
ticienketen wordt de klant opge
roepen het maximale uit zijn ver
zekering te halen.
Wie een aanvullende verzekering
heeft, mag vaak eens in de drie
jaar een nieuwe bril kopen op kos
ten van de verzekeraar. Van alle
verzekerden heeft 93 procent één
of meer aanvullende zorgverzeke
ringen afgesloten bovenop het ba
sispakket.
Aan de hand van uw vetzekerings-
pasje kan elke brillenverkoper u zo
vertellen hoeveel geld u in zijn
winkel kunt uitgeven zonder dat
het u zelf iets kost. „Uw verzeke
raar dekt een nieuwe bril tot 200
euro", vertelt hij na een paar druk
ken op het toetsenbord van zijn
computer. Mevrouw Van Unen uit
Leidschendam is op zoek naar een
nieuwe bril. „Volgens mijn polis
had ik vorig jaar al een nieuwe bril
kunnen kopen", zegt zij. „Stom na
tuurlijk dat ik dat niet gedaan heb.
Ik betaal er toch zeker voor?"
De opticiens zijn geen uitzonde
ring. Orthopedisch schoenmakers,
fysiotherapeuten, allemaal weten
zij precies hoeveel geld cliënten bij
hen kunnen stukslaan zonder dat
de verzekeraar tegensputtert. Alle
maal proberen zij binnen de gren
zen van de zorgverzekering zo veel
'Zo ja, dan zet hij een dure
kroon. Zo nee, dan wordt
de tand getrokken'
mogelijk geld te verdienen.
„Heel logisch", zegt Martin Bontje,
directeur van brancheorganisatie
Zorgverzekeraars Nederland (ZN).
„Brillen zijn een modeartikel ge
worden en zorgverzekeraars accep
teren dat mensen om de zoveel
jaar een nieuwe bril aanschaffen."
Maar als iedereen het maximale
uit zijn zorgpolis haalt, bekent dat
wel dat de premies voor de aanvul
lende verzekering volgend jaar
extra omhoog moeten, erkent hij.
Volgens Bontje houden de verzeke
raars rekening met de aanschaf
van artikelen als brillen.
„Je weet hoeveel procent van de
mensen gemiddeld een bril draagt
en dat die om de zoveel jaar een
nieuwe aanschaffen. Daar bereken
je je premie op." Dat middenstan
ders mensen verleiden hun pre
mie zo veel mogelijk terug te ver
dienen, is niets nieuws, aldus Bont
je-
„Al jaren vraagt een tandarts of ie
mand aanvullend verzekerd is of
niet. Zo ja, dan zet hij een dure
kroon. Zo nee, dan wordt de tand
getrokken. Zo simpel is het. Wel
lijkt het alsof dit nu op steeds gro
Een opticien van Hans Anders. foto Frouwkje Bijlstra/GPD
In Goes wordt
vandaag kunst uit de
BKR-voorraad geveild.
door Judy Hooymeyer
Als oud-gemeenteraadslid
en ex-Statenlid namens de
PvdA belast met cultuur
wil ik graag reageren op het feit
dat de oude BKR-kunstcollectie
door Rondom de Stenen Brug in
Goes geveild zal worden. Dat
roept bij mij de eerste vraag op in
hoeverre hebben ambtenaren van
de gemeente Goes, gemeenteraad
en culturele raad kennis van zaken
omtrent kunst en cultuurbeleid?
En hoe zit het met het historisch
cultuurbesef?
De Beeldende Kunst Regeling was
geen verkapt sociale uitkering wat
menigeen denkt. Nee, de BKR was
een regeling destijds door de socia
listen bedacht om kunst en cul
tuur ook voor de arbeider toegan
kelijk te maken. Na de Tweede We
reldoorlog ten tijde van de weder
opbouw heerste er een politiek kli
maat waarin men kunst en cul
tuur in de breedste zin des woords
gezien werd als een sociaal bin
dend element voor het volk. Kun
stenaars die een academische oplei
ding hadden gevolgd, kregen de
ruimte om zich volledig te verdie
pen in het scheppen van hun
kunst. Deze ruimte was zowel ate
lierruimte en goodwill om hun
werken tentoon te stellen.
Ook werd gekeken hoe kunst in de
openbare ruimte tot zijn recht kon
komen wat in de jaren zestig veel
al tot uiting kwam in mozaïek op
(sociale) woningcomplexen of or
ganische beelden in speeltuinen
geïntegreerd in een wijkplan.
Kunstenaars die vooral schilder
kunst beoefenden werden ge
vraagd om fresco's of schilderijen
te maken voor scholen, gemeen
schapsruimtes en andere gebou
wen. Zo onstond er een
win-win-situatie. Kunstenaars kon
den hun vak uitoefenen en hun
stijl verder ontplooien doordat er
een vraag- en aanbodsituatie was.
En wat vooral van belang was, was
dat kunst was geïntegreerd in het
gemeenschappelijk gedachtegoed
en een functie had om zichtbaar
te maken wat er collectief aan
waarden gangbaar was.
TE CAST
Judy Hooymeyer is oud-raadslid in
Goes en oud-Statenlid namens de
Partij van de Arbeid
Om dit te waarborgen werden er
regelingen bedacht van zowel de
vraagzijde (subsidie aanschaf/
huur) als aan de aanbodzijde. Jaar
lijks konden kunstenaars hun
werk aanbieden aan een commis
sie die hun werk toetste op repre
sentatie van herkenbaarheid, au-
thetiek werk en duurzaamheid. Zo
ontstonden er collecties van kun
stenaars die ver buiten Zeeland be
faamdheid genoten en nog steeds
genieten. Deze collecties hebben
een waarde. Zij vertegenwoordi
gen een tijdsbeeld, collectieve ge
dachten over de maatschappij uit
gebeeld in een universeel beeld.
Het werd destijds gemaakt vanuit
een visie op kunst en cultuur in re
latie tot de gemeenschap en is op
zichzelf een historisch document.
Op zich ben ik er niet op tegen dat
kunst wordt verkocht aan de bur
ger. Zo kan een ieder genieten van
wat door de socialisten 'het opium
voor het volk' werd genoemd.
Wat ik wel schofferend vind is dat
een uniek tijdsbeeld van Goes, sa
mengesteld in enkele decennia, op
straat wordt gezet en te grabbel ge
gooid aan waarschijnlijk het tijds
beeld van vandaag: consumentis
me en hedonisme.
De waarde van deze kunstwerken
zal hoogstwaarschijnlijk niet wor
den opgebracht.
Het gaat bij de stichting Rondom
het Stenen Brug niet zozeer om de
waarde van deze collectie, maar
meer omde opbrengsten van deze
unieke stukken. Liever had ik ge
zien dat de stichting zich bekom
merde over de collectie en een an
dere vorm had gezocht voor het
aanzuiveren van de pot. Bijvoor
beeld kunstenaars van nu uitnodi
gen om hun werk te maken en te
gen de dagwaarde te verkopen.
Maar ja kunst is nu eenmaal onder
hevig aan het collectieve gedachte
goed en de waarde die men eraan
schenkt. Niet erg veel dus.
Nee stichting Rondom de Stenen
Brug blijf maar bij het oude. Een
rommelmarkt is nog steeds popu
lair en we blijven toch Zeeuwen:
geen cent te veel!
pagina 20: uitgaanstip
