naar kapitaal landhuis
nu echt een spannend avontuur
4MRM
v3
PZC Zaterdag 28 april 2007
Je moet van goeden huize komen om te kunnen bouwen in beschermd duingebied. Dat lukte de familie Lokerse. Nog steeds volgen natuurliefhebbers de werkzaamheden met argusogen.
Maar de Rabobank is vol vertrouwen. Die telde, nog voor het karwei goed en wel was begonnen, er alvast een hypotheek van zo'n anderhalf miljoen euro voor neer.
GroenLinks) volgt de kwestie met argus
ogen. Maar ze kan nergens een aanwijzing
vinden voor vals spel. Ze worstelde zich
nog maar weer eens door een halve meter
dossierstukken heen, en verzekerde daar
na: „Ik heb niets onoirbaars kunnen vin
den" Integendeel, het viel haar op dat aan
de bouwvergunning 'heel veel adviezen en
onderzoeken', afkomstig van natuur- en
milieuorganisaties, ten grondslag hebben
gelegen.
Lokerse zelf wijst iedere verdachtmaking
resoluut van de hand. „Ik heb geen ban
den met Delta", zegt hij. „Ik ben zelfs
nooit bij Delta over de vloer geweest, ook
niet als accountant. Ik heb alleen met Van
Garderen Dekker onderhandeld. Ik
vroeg ze om een bouwperceel bij Dom
burg, in de Mantelinge. Toen zeiden ze:
misschien hebben we nog wel iets
mooiers voor je." Zo kwam het balletje
aan het rollen. „Het is altijd de bedoeling
geweest er een prachtig familiehome van
te maken voor ons en onze drie kinderen,
een plek die in de familie blijft. We heb
ben echt wel even geaarzeld alvorens we
besloten het te kopen. En we hebben ons
daarna nog diverse keren afgevraagd of we
er wel mee moesten doorgaan. Dat pomp-
gebouw is één grote hal. Het kost gigan
tisch veel geld daar echt iets moois van te
maken." Hij erkent wat al te voortvarend
in de tuin te zijn gaan graven. „Dat is de
enige fout die we hebben gemaakt. Al die
jaren hebben we keurig aan alle regels vol
daan. Dat heeft ons kapitalen gekost. Maar
ik begrijp de tegenstanders. Ikzelf sympa
thiseer ook met de milieupartijen. Ik kan
me goed voorstellen dat mensen ervoor
pleiten het pompstation terug te geven
aan de natuur. Maar ze moeten niet de in
druk wekken dat ik als een cowboy tekeer
ga. Wat dat betreft had ik van hen wat
meer zorgvuldigheid verwacht."
Pompstation
zijn bordje kreeg. Hij kwam tot de volgen
de oplossing: „Ik bouw een huis in een
huis." In het midden de woonvertrekken,
waarin het ook 's winters behaaglijk warm
moet zijn. En aan de zijkanten een koele
zone. Niet dat je daar dan altijd zit te bibbe
ren van de kou. Ook daar is het goed toe
ven, zodra de zon door de van oudsher
aanwezige raamkolommen schijnt.
Hoe zijn ideeën uitpakken, kan ter plekke
worden waargenomen. Want de verbou
wing is al een heel eind gevorderd. „Mijn
vertrekpunt was het originele gebouw zo
veel mogelijk intact te laten, en te restaure
ren. Wie dit pompstation heeft ontwor
pen is niet meer te achterhalen. Maar aan
alles kan je zien dat het een heel goede ar
chitect moet zijn geweest. Ik ben zijn maat-
systeem in alles blijven volgen."
Lokerse omschrijft het pompstation als
een mooi, degelijk en doelmatig gebouw.
Hij prijst zich gelukkig dat het nu als indus
trieel erfgoed is veilig gesteld. De enige ri
goureuze ingreep die aan de buitenkant
zichtbaar is, betreft het dak. Daarin zijn
langgerekte raampartijen aangebracht. Die
volgen het patroon van de raamkolom
men in de gevel, en zullen de gebruikers
van de twee bovenste slaapkamers straks
het gevoel geven onder de blote hemel te
slapen.
Ook alle andere verdiepingen die Lokerse
heeft gecreëerd ademen ruimte, en baden
in binnenvallend licht. Vloeren die in de
ruimte lijken te hangen zorgen voor een
grote variëteit aan niveauverschillen. Die
worden overbrugd met zwevende traptre
den, elk bestaande uit tachtig kilo graniet.
De vele glazen wanden garanderen ruim
zicht. Waar je ook bent, vrijwel overal kan
je zo de duinen in kijken.
Als het een beetje meezit, kunnen vader
en moeder Lokerse er vroeg in de zomer al
intrekken. Hijzelf kiest dan domicilie in de
aanpalende dienstwoning die is bedoeld
als gastenverblijf Een tweede dienstwo
ning blijft in gebruik als vakantiehuis.
Onder de nog aan te leggen tuin, die terras
vormig oploopt naar het duin, wachten
twee waterkelders op hun nieuwe functie.
De ene wordt verbouwd tot garage. In de
tweede is een zwembad voorzien. Maar of
dat er snel zal komen? „Dat hangt van het
budget af. De verbouwing heeft meer ge
kost dan de bedoeling was. En het geld
raakt natuurlijk wel een keer op."
üo
ÓT
Klein-Valkenisse
A*e%
PZC Felix Binicewicz
