«KT
I
f
D
f
Zaaien
v42 I Prisma
Zaterdag 28 april 2007 PZC
Bk.
TUINEN
door Romke van de Kaa
Planten opkweken uit
zaad geeft inkijkje in
essentie van leven
Er zijn meerdere redenen te bedenken waarom iemand
planten zou willen zaaien. Om te beginnen heb je de zui
nigen onder ons. Waarom - zo vragen die zich af - zou
je jonge planten kopen als je voor het geld dat je uitgeeft aan
één plant ook een zakje zaad kunt kopen met de inhoud waar
van je honderden planten kunt opkweken? Waarom zou je ge
noegen nemen met drie halfverlepte, in plastic verpakte takjes
peterselie uit de supermarkt als je voor veel minder geld een
hele rij kunt zaaien? Trouwens, wie van koken houdt heeft
aan die plastic zakjes lang niet genoeg. In de Italiaanse keuken
bijvoorbeeld, worden handenvol peterselie gebruikt. Daarvoor
heb je wel een verpakking of twintig nodig.
Wie liever zijn eigen pesto maakt in plaats van gebruik te ma
ken van de smurrie in potjes die als pesto verkocht wordt,
komt er niet onder uit om zelf een flinke rij basilicum aan te
planten. Ook dan is zaaien een stuk goedkoper dan het kopen
van jonge planten. De liefhebber van de Hollandse pot ont
komt er evenmin aan om een stuk van zijn tuin voor de keu
ken te bestemmen. Je kunt moeilijk iedere keer naar een ster
renrestaurant gaan als je schorseneren of verse doperwten wilt
eten. Bovendien moet ik nog het eerste restaurant betreden
dat raasdonders met spek op het menu heeft staan. Wie verse
kapucijners wil eten, zal ze zelf moeten zaaien, niet eens uit
zuinigheid maar uit noodzaak.
Verreweg de belangrijkste reden waarom iemand zaait, is fasci
natie. Veel mensen worden gefas
cineerd door het wonder waar
door uit een nietig zaadje een
grote plant groeit. Planten op
kweken uit zaad geeft een inkijk
je in de essentie van het leven.
Kinderen zaaien onder het mot
to: hoe groter, hoe liever. Ze stoppen kastanjes en eikels in een
bloempot met grond en kweken in één seizoen al een aardig
boompje op.
In het eerste seizoen is het nog wel vertederend, zo'n jong
boompje, maar met het verstrijken van de tijd groeit het pro
bleem. Wie vindt er ruimte in zijn tuin voor een regiment kas
tanjebomen? Ouders proberen daarom de kweeklust van hun
kroost te kanaliseren door de aandacht op de pompoen en de
zonnebloem te vestigen. Die groeien nog harder dan kastanje
bomen, maar je bent er na de herfst tenminste weer vanaf
Het kweken van een reuzenpompoen is een stuk leuker dan
het gedwongen zaaien van de kindernaam in sterrekers. Ook
veel volwassenen hebben de kinderlijke behoefte aan zaaien
weten te bewaren. Zij kweken bomen uit pitten van appels,
kersen en citroenen - bomen die natuurlijk later ook te groot
worden voor de beschikbare ruimte.
Helemaal onrealistisch zijn flatbewoners die avocado- en man-
gopitten in een bloempot stoppen. Zij beseffen pas wat voor
monster ze gecreëerd hebben als de boom binnen drie jaar het
plafond bereikt. De volwassen tuinier pakt het anders aan. Hij
zaait eenjarigen die in een paar maanden tot een volwassen
plant uitgroeien uit zaad dat je met het blote oog nauwelijks
kunt zien.
Want ook dat is een wonder: hoe kan zoveel genetische infor
matie liggen opgesloten in zoiets kleins? Ik ben niet gelovig,
maar bij het wortelen van stekken, en vooral bij het ontkie
men van zaden, word ik toch steeds weer bevangen door iets
dat op ontzag voor de schepping lijkt.
Eenjarige planten zaai je niet in de eerste plaats om het won
der van het ontkiemen te ondergaan. Meestal ook niet om te
bezuinigen. Je zaait ze omdat het diepste blauw, felste oranje
en mooist getekende blad nu juist bij eenjarigen voorkomen.
- - v «mm—
-1: f i" T
-
v
_JH| J
%y *V ■-£#£
ijtfv
A :l, 't!': \V
Mengsel van eenjarige planten.
foto Romke van de Kaa
Stoel Hugo van Montis.
Geïnteresseerden, buitenlandse
producenten, maar vooral
verzamelaars storten zich
tijdens de Milano Design Week
op alles wat ook maar enigszins
naar Nederland ruikt.
„Japanners willen zelfs met ons
op de foto."
door Anja Sparidaans en
Paul Ceerts
foto's CPD
Wel of niet verkocht? Kast Sculpt
van Maarten Baas.
De Salone Internazionale del Mobile in Milaan
is een jaarlijks hoogtepunt voor de
designliefhebber. Maar voor echte
vernieuwing was er afgelopen week tijdens de
46e editie weinig plaats. In plaats daarvan
probeerden de producenten te prikkelen en
verleiden met uitbundige presentaties en
ontwerpen.
door Anja Sparidaans en Paul Geerts
foto's GPD
Kinderstoel Sunset uit de collectie
van Cappellini, bekleed met 'mink'.
e discussie is onvermij
delijk. De keus van meu
belmaker Cappellini om
een deel van de nieuwe
collectie uit te voeren in bont valt
niet bij iedereen in goede aarde.
Vooral het kinderstoeltje Sunset
van Christophe Pillet, uitgevoerd
in 'mink' (nerts), doet de wenk
brauwen fronsen. Smaakvol of
niet, het typeert wel Giulio Cappel
lini, de naamgever en mede-eige
naar van het bedrijf die nooit te be
roerd is om het meubelwereldje
wakker te schudden.
De opzichtige aanwezigheid van
het bedrijf tijdens de Salone Inter
nazionale del Mobile in Milaan
sluit bovendien aan bij een ten
dens. Steeds meer meubelprodu
centen en ontwerpers kiezen voor
uitbundige presentaties. Tijdens
het belangrijkste meubelevene
ment ter wereld gaat het om zien
en gezien worden.
