De Nawajah-clan leeft altijd in angst Gebrekkig Duits kost Nederlandse ondernemers miljarden per jaar Puntenrijbewijs Spanje ter discussie na Pasen met 106 doden op de weg 8 Woensdag 11 april 2007 PZC Grotbewoners voeren ongelijke strijd met Israëlische kolonisten. door onze correspondent Ad Bloemendaal KHIRBET SUSYA - Haj Khalil Nawa- jah (78) laat zijn blik over het bij belse landschap gaan. Hij wijst in de verte. „Dat is ons land, tot aan die heuvel daarginds. En aan de an dere kant tot aan de weg. De kolo nisten proberen het ons af te ne men, maar ze krijgen het pas als we allemaal dood zijn." Als Khalil en zijn vrouw Wadjah (64) er niet meer zijn, zal de vol gende generatie van de Nawa- jah-clan proberen het familiebezit in stand houden. Tenminste, dat hopen ze. Moe van de strijd tegen de Israëlische overmacht zijn tien tallen Palestijnse boeren al defini tief vertrokken. Daardoor dreigt het einde van een unieke samenle ving. In Masafer Yatta, een gebied in het zuiden van de bezette Westelijke Jordaanoever, hoeden Palestijnse grotbewoners al zeker 170 jaar hun schapen. Niet als nomaden, maar als gevestigde veehouders en klei ne landbouwers. Ooit moet het gebied achtduizend bewoners hebben geteld, nu zijn het er minder dan duizend. In het vroege voorjaar bieden de rotsige heuvels een nog bijna lieflijke aan blik, maar over een maand of wat zal het laatste groen zijn verdwe nen en schroeit de zon boven een bruin-gele wildernis. De schapen van Khalil en zijn buren zullen het moeilijk krijgen, maar het klimaat is het minste waar de bewoners van Masafer Yatta zich zorgen over maken. Op de heuvel naast Khirbet Susya, het gehucht waar de Nawajah's wonen, is in het begin van de ja ren tachtig de Israëlische nederzet ting van dezelfde naam verrezen. Een van een reeks van vier aan de hoofdweg die van Hebron naar het zuiden leidt. Joden die zich er willen vestigen zijn meer dan wel kom. Een koophuis met ruime tuin in Susya doet tachtigduizend euro. Een hypotheek voor het hele bedrag is beschikbaar tegen absurd gunstige voorwaarden. Khalil en zijn buren wonen naast hun schapen in zelfgebouwde on derkomens, half boven en half on der de rotsige grond. Sinds de vesti ging van de nederzettingen leven ze in de voortdurende angst zelfs dit bescheiden wooncomfort te zullen verliezen. Een deel van hun weidegronden en waterbronnen zijn ze al kwijtgeraakt. Het Israëli sche leger heeft hekken in het landschap geplaatst en wegen afge sloten voor de autochtone bevol king. Wadi's waar generaties Pales- tijnen hun schapen lieten grazen, werden 'verboden militaire zones'. Het kost Khalil en Wadja nu drie kwartier in plaats van tien minu ten om melk en kaas naar de markt in de nabijgelegen stad Yat ta te brengen, of er het ziekenhuis te bezoeken. In 2001, toen een Pa lestijn een kolonist van Susya ver moordde, strafte het leger de bevol king van Khirbet Susya en de ande re gehuchten van Masafer Yatta. Bulldozers veranderden hun on derkomens in ruïnes. De boeren hadden niets met de moord te ma ken en het Israëlische Hoogge rechtshof bepaalde uiteindelijk dat de gevluchte grotbewoners voorlo pig konden terugkeren, zolang ze hun woningen maar niet zouden herbouwen. Maar velen bleven uit angst weg. Khalil en zijn buren hebben hun ruïnes provisorisch hersteld en er tenten bij gezet. Maar hun leven is er niet gemakke lijker op geworden. Khalil toont de littekens die hij vorig jaar op liep bij een aanval door kolonis ten. „Ze sloegen met ijzeren sta ven tegen mijn benen en mijn ach terste", zegt hij. „Sindsdien kan ik niet meer behoorlijk zitten." Ook Wadjah is al eens in het zie kenhuis beland, nadat ze door ko lonisten was gemolesteerd bij het bewerken van hun kleine akker. „Als bezettende macht moet Israël ervoor zorgen dat deze mensen een normaal bestaan kunnen lei den. Maar de agressie van de kolo nisten maakt hun leven tot een hel", zegt Xavier Godefroid, een Belgische vertegenwoordiger van het Internationale Comité van het Rode Kruis. Hij stelt vast dat Is- raëls leger en politie het laten afwe ten. Soms lukt het het Rode Kruis de verwoesting van een huis te voorkomen of een door bulldozers opgeworpen wegversperring te la ten slechten. Maar zolang het cen trale probleem - Israëls kolonisatie politiek - blijft bestaan zijn het druppels op een gloeiende plaat. De 50 beste websites *x" Op het internet is alles voor het ■p. interieur en exterieur te vinden. Bekijk de 50 beste Wonen- en Tuinenwebsites. 1»! GA NAAR DE WEBSITE VAN DEZE KRANT EN KLIK OP WONEN door onze correspondent Henk van den Boom BARCELONA - De invoering van het puntenrijbewijs in Spanje vorig jaar juli heeft vrijwel geen effect ge had op het aantal verkeersdoden. Tijdens de afgelopen paasweek ver loren 106 Spanjaarden het leven op de weg. Vorig jaar waren het er 108. Volgens algemeen directeur van het ministerie van Verkeer Pere Navarro 'is er duidelijk iets mis' met het rijgedrag van de Spanjaar den. Voor hem was de paasperio- de, de Semana Santa, een testcase. Traditioneel is het de week waarin de meeste Spanjaarden tegelijk op vakantie gaan. Miljoenen trekken vanuit de grote steden naar de kust en de bergen. Na de invoe ring van het puntenrijbewijs ging het aantal doden drastisch omlaag. Maar nu de nieuwigheid eraf is, lijkt het effect tot nul gereduceerd, erkent de politie. Opvallend is het aantal ongelukken dat door jeugdi ge automobilisten wordt veroor zaakt. Vooral in de weekenden ko men veel jongeren om het leven. In veel gevallen is alcohol de oor zaak. Bedrijf dupeert zichzelf met slechte kennis van Duitse taal en cultuur. door Chris van Alem NIJMEGEN - 'Help, een Duitser aan de lijn!' Paniekreacties klinken in veel Nederlandse bedrijven zodra Duits uit de telefoonhoorn klinkt. De steeds belabberder kennis van het Duits bij Nederlandse onderne mers plus onwetenheid over de za kelijke mores kosten handenvol geld. Acht miljard euro per jaar aan inkomsten, schat de Duits-Ne derlandse Kamer van Koophandel. De Kamer eist dat Nederland meer aandacht geeft aan Duits on derwijs op de scholen. Want Duits land is voor Nederland sinds jaar en dag met afstand de belangrijk ste exportmarkt. „Kennelijk is de aandacht er niet meer voor", stelt Peter Strick, advocaat in het Duit se grensstadje Kleef Hij heeft tien tallen Nederlandse bedrijven on der zijn klanten. Strick: „Onze praktijk draait ge deeltelijk dankzij de communica tieproblemen. Jullie hadden de naam goed Duits te spreken, maar dat is niet meer het geval." Behal ve de uiterst gebrekkige kennis van schriftelijk Duits bereiden Ne derlandse ondernemers zich vaak slecht voor, zijn ze joviaal waar vormelijkheid wordt verlangd en praten ze schwammig, zegt Erika Poettgens, docente Duits aan de Radboud Universiteit in Nijme gen, die al vijftien jaar cursussen geeft aan Nederlandse onderne mers die zaken doen in Duitsland. Poettgens: „Ze komen soms moei lijk terzake." 'Nederlander is joviaal waar vormelijkheid wordt vereist en hij komt niet terzake' Maar de taalarmoede is het groot ste probleem. Een voorbeeld: Wir haben Ihr Schreiben in Guter Lage empfangen. Vielleicht kan Ihre Man- datin den Betrag in Terminen über- w eisen. En zo gaat het nog een regel of wat verder voordat de brief met Hochachtungsvoll wordt besloten. „Dit is heel erg verschrikkelijk", zeg John Mazeland van de Busi ness Alliance Nederland-Duits- land uit Oosterhout. „Dit soort brieven is in dermate slecht Duits gesteld dat de Duitse geadresseer de zich niet serieus genomen voelt. In guter Lage empfangen be staat niet. Terminen zijn afspraken wanneer je elkaar zakelijk treft. Hier worden Vereinbarungen be doeld. De Duitsers denken nu dus aan een zakelijke meeting en vra gen zich af wanneer de Nederlan ders langskomen. Hochachtungs voll is negentiende-eeuws en wordt niet meer gebruikt. Dit lijkt dus nergens op. Deze zakenman kan zich maar beter uit Duitsland terugtrekken." De Kleefse advocaat Peter Strick, uit wiens archieven dit voorbeeld komt, kijkt er nauwelijks meer van op. Het dossier dat Strick aanlegt van het koeterwaals dat Nederland se zakenlieden aan hun Duitse klanten schrijven, groeit als kool. De advocaat: „Misschien kan ie mand er nog eens op afstuderen. Het is vaak zó belabberd opge schreven dat je behoorlijk goed Ne derlands moet kunnen om te we ten wat er ongeveer in het Duits staat." Haj Khalil Nawajah voor de ingang van zijn rotswoning in Khirbet Susya. „De kolonisten proberen ons land te ste len, maar ze krijgen het pas als we allemaal dood zijn." foto Ad Bloemendaal/GPD

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 8