Ophef over reclame
Kruistocht tegen het onfat
Ik ben donorgeregistreerd. En jij?
Een mooie dame die geniet van een zonnige dag
1 4 I Vrijdag 6 april 2007 PZC
Bij een deels ontkleed vrijend koppel heeft een van beide lovers een sticker met de tekst
'Ik ben donorgeregistreerd. En jij?' op het lichaam. De campagne moet er in maart 2007
voor gaan zorgen dat mensen bekend maken dat ze als orgaandonor geregistreerd staan.
De kersverse minister Klink van Volksgezondheid vindt de posters van het Nederlands In
stituut voor Gezondheidsbevordering en Ziektepreventie te bloot en stuurt ze letterlijk
naar de prullenbak. Hij vindt ze geschikter voor een campagne tegen geslachtsziekten.
-
In Utrecht stelt Mirjam Bikker, fractievoorzitter van de ChristenUnie, vragen aan het college
van Burgemeester en Wethouders over een reclameposter van een dame gehuld in een
gouden bikini. De afbeelding van 200 vierkante meter komt aan de Oudegracht te hangen bij
lingeriezaak Hunkemöller. De ChristenUnie spreekt van pure discriminatie om vrouwen als
lustobject neer te zetten en wil weten of er opgetreden wordt tegen voor vrouwen
De ChristenUnie wil een
verbod op een 'te sexy'
lingerieposter. Voor
criticasters het zoveelste
bewijs dat de partij zich
schuldig maakt aan
betutteling. Is het de
hoogste tijd voor meer
politieke bemoeienis
met de reclamewereld,
of zuivert die branche
zichzelf?
door Joost de Poel
Koffieshops moeten
rookvrij worden en
door het happy hour
kan een dikke streep.
Het is deze 'christelijke
bevoogding' van Balkenende IV
waardoor de natuurlijke tegenpo
len WD en GroenLinks elkaar
steeds nadrukkelijker vinden. Hun
ergernis is groot over 'het paterna
lisme' van de coalitie. En frustratie
werd zelfs woede nadat vorige
maand CDA-minister Klink van
Volksgezondheid op de valreep
een campagne voor orgaandonatie
terugtrok toen bleek dat daarop
een man zijn deels ontklede
vrouw van achteren omarmt.
Toch is het vooral de Christen-
Unie die bijna dagelijks overdre
ven fatsoensrakkerij wordt verwe
ten. Utrechts CU-raadslid Mirjam
Bikker leverde de criticasters deze
week nieuwe munitie met haar po
ging een lingerieposter van Hun
kemöller te verbieden waarop een
in gouden bikini gestoken dame
ietwat te wulps de camera inkijkt.
Op A-4 formaat zou die uiting mo
gelijk nog te accepteren zijn ge
weest, maar op 200 vierkante me
ter is dat 'ronduit vrouwonvriende
lijk'.
„We waren kritiek gewend uit ge
bieden waar het christelijke geloof
nog altijd een belangrijke rol
speelt", zegt directeur Blanchard
van de VEA, branchevereniging
voor communicatie-adviesbu
reaus. „We dachten tot voor kort
dat dat het laatste stukje Neder
land was met kritiek op mogelijk
aanstootgevende reclame, maar
door de opkomst van de Christen-
Unie merken we dat het onder
werp weer op de agenda komt."
Blanchard begrijpt weinig van de
commotie in Utrecht. „Die poster
laat geen enkel naakt zien. Althans
niet méér dan sinds de tijd waarin
de bikini werd uitgevonden. Ik
had niet verwacht dat dit soort
naakt nog een issue zou zijn. We
zien nu dat als de politiek het er
gens niet mee eens is, er snel
wordt geconcludeerd dat het aan
de reclame ligt. Als mensen te veel
eten, te veel lenen of te veel gok
ken, wordt gezegd: 'reclamewereld
doe er iets aan!'. Blijkbaar geldt dat
nu ook voor onschuldig naakt en
té grote afbeeldingen."
Kritiek van politici op reclame is
van alle tijden en doemt meestal
op om even snel weer weg te eb
ben. Zo probeerde de SGP in de ja
ren negentig een boetesysteem
van de grond te krijgen voor adver
teerders die zich misdragen. Ook
wilde CDA-Kamerlid Koekoek pi
kante buitenreclame verbieden.
Om uitwassen te voorkomen is er
sinds 1963 de onafhankelijke Recla
me Code Commissie (zie elders
op deze pagina) die de fatsoen
snormen van de branche scherp
in de gaten houdt. Elke suggestie
voor overheidsbemoeienis wordt
er weggewuifd. Er is een rotsvast
geloof in zelfregulering.
Emeritus-hoogleraar ethiek Vele-
ma, lang verbonden aan de Theolo
gische Universiteit van Apeldoorn,
denkt daar anders over. „Ik zie
niet alle reclame, maar mocht dat
wel het geval zijn, dan was ik waar
schijnlijk nóg stelliger geweest in
mijn overtuiging dat er soms spra
ke is van ethische afstomping.
Daar moet je toch iets tegen
doen." En dan heeft de hoogleraar
het niet alleen over reclame die
een gelovige bruuskeert. Hij wil
ook meer fatsoen nastreven voor
uitingen die bijvoorbeeld allochto
nen of dierenliefhebbers tegen de
borst kunnen stuiten. „Ik sta op
zich niet negatief tegenover een
overheid die af en toe wijst op de
vraag: wat is nog fatsoenlijk? Dat
zou vaker mogen gebeuren. Het is
niet verkeerd als de politiek soms
zegt: 'moet dit nou?' Dat zijn we
niet meer gewend. Alles moet toch
kunnen? Op sommige gebieden
zijn we de laatste vijftien jaar volle
dig doorgeschoten. Al komt er re
centelijk enigszins een kentering."
Velema heeft 'absoluut niet de in
druk' dat de overheid door begint
te slaan. „Er zijn geen verboden
op komst. Dat laatste zou ook pre
cair zijn. Je merkt dat nu de
ChristenUnie de gelegenheid heeft
te wijzen op bezinning, er direct al
lerlei krachten worden losgemaakt
