11
llll
'Nu krijgen we soms het stempel dat we alleen opkomen voor blanke mannen van
45 juar oud. Dat is niet ZO. Richard Gielen van vakcentrale FNV
'3-w
het voortbestaan te garanderen; de
internetvakbond. Het idee: men
sen willen geen aanbod meer,
maar een vakbond die reageert op
de vraag. Lidmaatschap kost een
tientje per jaar, bij elke dienst die
een werknemer wil betaalt hij of
zij extra. „Mensen regelen tegen
woordig alles zelf. Daar hebben ze
de bond niet voor nodig. Ze blij
ven ook niet meer een leven lang
bij iets of iemand."
Uit protest tegen de praktijken van
de gevestigde bonden richtte eind
2005 een groep jongeren het Alter
natief voor Vakbond (AW) op.
Een 'serviceorganisatie' die leden
ook voor een tientje per jaar een
stem geeft. Wie (juridische) bij
stand wil hebben moet daarvoor
extra betalen.
De club vindt het niet eerlijk dat
jongeren voor allerlei vut- en pre
pensioenregelingen opdraaien,
waar ze zelf geen profijt van zul
len hebben. Bovendien willen ze
de monopoliepositie van de bon
den doorbreken, die grote groepen
flexwerkers en freelancers niet ver
tegenwoordigen.
„De huidige structuren zijn a-de-
mocratisch", stelt AW-voorzitter
Martin Pikaart. Hij doelt op het
feit dat alleen bondsleden over
een cao mogen meepraten. „Bo
vendien is er geen goede controle
op het doen en laten van de bon
den."
Een maand na de oprichting had
den zich al 1500 leden gemeld bij
het AW. De teller staat nu op
2600, veel minder dan de ro.ooo
waar toenmalig voorzitter Mei Li
Vos na een jaar op hoopte. „We
zijn nog steeds heel hard bezig,
maar lopen tegen veel obstakels
op", legt Pikaart uit. Zo mag het
AW niet aanschuiven bij cao-on
derhandelingen in het onderwijs.
„Er zijn convenanten waarin is
vastgelegd welke bonden mee
doen. Dat noem ik kartelvorming.
De situatie is historisch gegroeid,
maar niet meer van deze tijd."
Leden vakverenigingen naar leeftijd (x 1000)
<25 jaar
25-65 jaar
llll.
1999 2001 2003 2005 2006
>65 jaar
2000
Totaal aantal leden vakverenigingen (x 1000) 2006:1866
waarvan 1171 Cfl/342 MH 161
1500- -
1000
225-
500- B-
w H BB BI fl
o
1999 2001 2003 2005 2006
200
150-
1999 2001 2003 2005 2006
infographic RV. bron: CBS
Als maar genoeg jongeren lid wor
den van de gevestigde bonden zijn
die van binnenuit te veranderen.
Pikaart verwacht niet dat het zo
ver komt. „De bonden hebben een
slecht imago onder jongeren en
ook hier speelt de invidualisering
een rol. En dan nog, de besluitvor
ming gaat heel moeizaam. Het zijn
net olietankers. Zo bezien zijn wij
een speedboat."
Woordvoerder Richard
Gielen van vakcentra
le FNV beaamt dat
het imago aan veran
dering toe is. „We willen een af
spiegeling zijn van alle werkne
mers. Nu krijgen we soms het
stempel dat we alleen opkomen
voor blanke mannen van 45 jaar
oud. Dat is niet zo. We denken
ook echt aan de jongeren."
Een van de oplossingen zoekt de
FNV in FNV long, geen aparte
bond maar een jongerennetwerk.
Ook moet steeds helderder wor
den wat de bond eigenlijk voor de
leden kan doen. „Jongeren willen
graag weten waarvoor ze betalen.
Dat hebben we te weinig bena
drukt. Nu bieden we bijvoorbeeld
een zorgverzekering aan via Men-
zis. Dat moeten we wel communi-
De onzichtbaarheid van de vak
bond is een gevolg van het 'polde
ren', denkt Gielen. „We overleg
gen meer, zijn minder op straat.
Dus moet je naar de mensen toe."
Voorzitter Derks van CNV longe
ren worstelt ook met het beeld dat
niet-leden hebben van bonden.
„Ze denken dat bonden alleen
maar staken en ruzie zoeken. Men
sen regelen ook steeds meer hun
eigen zaakjes. Onze rechtsbijstand
is veel beter dan die van veel verze
keringen. Maar ja, dan zien jonge
ren dat we van een vakbond zijn
en dan werkt ons belabberde ima
go tegen ons."
Derks heeft zijn vraagtekens bij
het voorstel van het AW om alle
werknemers stemrecht te geven.
„Ie hebt daarvoor een organisatie
nodig. Wie gaat dat dan betalen?"
De VNO-NCW, lobbyorganisatie
voor werkgevers, ziet in de vergrij
zing van de vakbond geen reden
de verhouding met die bonden te
veranderen. Woordvoerder Roelf
van Kooij: „Het overlegmodel func
tioneert nog steeds. Ik ben wel be
nieuwd wanneer een kritische
grens wordt bereikt. Als de bon
den echt nog maar een fractie van
de werknemers vertegenwoordi
gen, moeten we misschien andere
overlegstructuren zoeken."
