Verval verpakt in berusting en troost Nuchtere profeet onderkent ook de positieve kant 40 Zaterdag 31 maart 2007 PZC Theo Voorzaat centraal in tentoonstelling en boek. door Ali Pankow DOMBURG - Vernissages en Theo Voorzaat (69) gaan niet goed sa men. De grijs gelokte kunstschil der uit Dreischor houdt niet van dikdoenerij. Bovendien valt het hem zwaar over zijn werk te pra ten. „Al dat diepe gewroet over mijn schilderijen, dat hoeft voor mij niet." Voorzaat relativeert liever als 'nuchtere profeet'. Maar de over zichtstentoonstelling in het Marie Tak van Poortvliet Museum in Domburg én het fraaie boek Theo Voorzaat De Illusie van Robbert Jan Swiers vindt hij wél leuk. Burgemeester Jack Asselbergs van Schouwen-Duiveland opent van middag om 14.00 uur de expositie, die een ruime keuze biedt uit het werk van Voorzaat door de jaren heen. Tevens verschijnt vandaag het boek over zijn werk bij uitgeverij Den Boer/De Ruiter. De Zeeuwse schrijver Robbert Jan Swiers heeft daartoe enkele gesprekken gevoerd met Voorzaat en met galeriehou der Koen Nieuwendijk uit Amster- 'Al dat diepe gewroet over mijn schilderijen, dat hoeft voor mij niet' dam (Galerie Lieve Hemel). Swiers schetst een beeld van Voorzaat en van diens werk, dat kan worden gerekend tot het hedendaags realis me. Het tekstgedeelte sluit af met een beknopte biografie. De rest van het boek is gereserveerd voor de ongeveer honderd fullcolour illustraties van het werk, waaron der de zestig werken die in Dom burg worden geëxposeerd. De titel van het boek verwijst naar een schilderij waarin tal van Voor- zaatiaanse kenmerken samenko men. Zo is de kunstenaar zijn levenlang al gefascineerd door verval. Als 14-jarige tekende hij al de oude, verrotte dakpannen die hij vanuit zijn kamertje in Rotterdam-Noord kon zien. Hoewel zijn werk soms een huive ring oproept, kan het onmogelijk somber worden genoemd. Voor zaat weet verval te verpakken in berusting en troost. Hij werpt zich niet op als wereldverbeteraar om te elfder ure het tij te keren, maar constateert en laat zien. Gevoel voor humor en zelfspot zijn hem daarbij niet vreemd. Enig venijn over de teloorgang van alles en iedereen duikt in zijn werk soms wel op, in de vorm van dreigende witte bollen. Vaak ook echter toont hij alleen het gevolg Theo Voorzaat reikt beschouwer vorm aan om te overleven. door Ali Pankow DOMBURG - Het sleepbootje dat een vlot met schilderijen van Rem brandt, Mondriaan en Voorzaat voorttrekt, koerst onherroepelijk op de ondergang af De desolate aanblik van het Badhotel biedt het passend decor voor Transport in Domburg. Op de achtergrond stoomt nog een monumentaal zee schip op. Verval in combinatie met schoonheid van weleer. Het is een van de treffende voor beelden van het werk van Theo Voorzaat dat vanaf vandaag te zien is in het Marie Tak van Poortvliet Museum in Domburg. Hij reikt de beschouwer een vorm van overleven aan. De 69-jarige kunstschilder drijft zelf op het be sef dat je als individu veel hebt te slikken en weinig kunt verande ren, maar toch het beste de positie van de tand des tijds en gunt hij de toeschouwer met een zweem pje blues wat verzachting, zoals in De Violist. Ook al staat de muzi kant op gammele kistjes en dreigt het monument naast hem weldra in te storten, de man speelt door. Theo Voorzaat mag dan geen pra ter zijn over zijn werk - over aller ve kant van het bestaan kunt on derkennen. Koen Nieuwendijk van Galerie Lie ve Hemel in Amsterdam leverde een belangrijke bijdrage aan de in richting van deze retrospectieve tentoonstelling. „Zijn schilderijen ontstaan als een gedicht, weinig wordt van te voren bedacht, het grootste gedeelte komt op impul- 'Zijn schilderijen ontstaan als een gedicht, weinig wordt van te voren bedacht' sieve wijze tote stand", luidt een conclusie van Nieuwendijk. Naast de tragiek van het onvermij delijke einde, biedt de expositie een impressie van Voorzaats be wondering voor kleine dingen als een pop, speelgoedberen en ballet schoentjes. De Illusie, Domburg, t/m 3 juni, di. t/m zon. 13.00 - 17.00 uur. lei zaken (motorrijden, radiogra fisch bestuurbare vliegtuigen, zijn kinderen, het kroegleven) weet hij enthousiast te vertellen, kan au teur Swiers vaststellen. Theo Voorzaat De Illusie, uitgeverij Den Boer/ De Ruiter, ISBN/EAN: 978-90-74576-84-0, verkoopprijs:: 34,90. Schoentjes, 2001 De Violist, 2001, olieverf op paneel, 69 x 100 cm. Theo Voorzaat is al jarenlang gefascineerd door verval. In zijn optiek is immers niks van eeuwige waarde. „Je moet dat accepteren. Alles gaat een keer weg. Of het nou de Nachtwacht van Rembrandt is, het Nehalenniabeeld dat op de boulevard in Domburg staat of mijn eigen werk." Nieuwe Oogst,1990, olieverf op paneel, 42,5 x 50 cm. Witte bollen symboli seren het dreigend verval van het aardse bestaan.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 72