onder Mugabe v19 PZC Zaterdag 31 maart 2007 President Robert Mugabe. foto EPA kaanse zon een ware marteling vormt voor zijn pigmentloze huid. „Het is duur en bovendien nauwelijks te krijgen", merkt hij op. Toch is hij voorzich tig optimistisch. „De economische janboel waarvoor Mugabe verantwoordelijk is en het groeiende aantal tegenstanders binnen zijn eigen ZANU-PF-partij, zullen de presi dent op de knieën dwingen." Binnen de regeringspartij ZANU-PF zijn twee facties ontstaan die op voorzichtige wijze proberen Robert Mugabe voor de presidentsverkiezingen van volgend jaar met pensioen te sturen. Eén groep is ge vormd rond vice-president Joyce Mujuru, de andere rond zakenman Emmerson Mnangagwa. Beiden hebben ambities om Mugabe op te volgen en bovendien lijdt hun persoonlijke rijkdom onder de desas treuze staat van de economie. Armoede is niet de enige last die de bevol king te verduren heeft. De veiligheidstroe pen van Mugabe maken de wet uit. Hope heeft nare ervaringen opgedaan met de po litie in de straten van de hoofdstad Harare. „Het is heel vervelend als je laat van je werk komt en het donker begint te wor den. De politie houdt dan willekeurig men sen aan. Ze beweren dat er een uitgaans verbod bestaat en afhankelijk van hun bui intimideren ze je of slaan ze je in elkaar. Als het donker is, duurt mijn wandeling naar huis langer, omdat ik om de politie te ontwijken omwegen maak door achteraf- straatjes." Vooral in Harare is de onderdrukking over al voelbaar. Mensen lopen met gebogen hoofd over straat. Zelden is er een lach te horen. Armoede heerst, in de sloppenwij ken en achter de gevels van de hoge gebou wen en huizen langs lommerrijke lanen. Dit was eens één van Afrika's meest welva rende hoofdsteden. Tegenwoordig zitten in de scholen kinderen en leraren met knorrende magen. Van het maandsalaris van een onderwijzer kun je slechts 30 bro den kopen. In Bulawayo, de tweede grootste stad, heerst een meer ontspannen sfeer. Hier wonen voornamelijk leden van de Ndebe- le stam, van oudsher politieke rivalen van het Shona-volk waartoe Mugabe behoort. Mugabe's ordetroepen durven er daar min der makkelijk op los te slaan dan in Hara re. „Hier lopen mensen nog rechtop. De angst is niet zo voelbaar als in de hoofdstad. Ie hoort mensen nog lachen", vertelt een stu dent. Ook op het uitgestrekte platteland zijn minder ordetroepen aanwezig. „Ieder een kent hier iedereen. We.weten alles •over elkaar, waardoor het werk voor ver klikkers eenvoudiger wordt. We moeten op onze hoede zijn", aldus een inwoner van Murewa, zo'n honderd kilometer ten oosten van Harare. John Makumbe is in de afgelopen zeven jaren herhaaldelijk gearresteerd, maar niets weerhoudt hem ervan zijn mening ongezouten te verkondigen in binnen- en buitenland. Zijn opmerkingen over de pre sident, die hij steevast kameraad Bob noemt, zijn inmiddels legendarisch. „Bob is zo dronken van geweld dat hij niet langer te kwalificeren is als een normaal mens, laat staan een legitiem staatshoofd. Ik denk dat met alle ontwikkelingen bin nen zijn eigen partij, de enorme druk uit het buitenland en de morrende bevolking dit jaar het proces begint dat er uiteinde lijk in uitmondt, dat we volgend jaar van hem af zijn." De vakbonden hebben voor volgende week een landelijke staking afgekondigd. Ook de katholieke kerk heeft de bevolking opgeroepen de straat op te gaan om het af treden van Mugabe te eisen. Makumbe voorspelt dat de bevolking daar massaal ge hoor aan zal geven. „Mensen zijn de wurg greep zo zat, dat ze steeds onverschrokke- ner worden." Afrikaanse landen die Mugabe lange tijd de hand boven het hoofd hielden, zoeken nu ook naarstig naar manieren om van hem af te komen. Zuid-Afrika had hem al lang op de knieën kunnen dwingen, om dat Zimbabwe volledig afhankelijk is van elektriciteit uit het buurland en de reke ning ervan niet kan betalen. Als Zuid-Afrika de stroom afsnijdt, bete kent dat een snel einde van Mugabe. De Zuid-Afrikaanse regeringspartij ANC voelt echter nog altijd dankbaarheid voor gast vrijheid die Mugabe verleende aan ANC-strijders tijdens het apartheidsregi me. Toch raakt ook in Pretoria het geduld op, vooral omdat de Zuid-Afrikaanse econo mie te lijden heeft onder de miljoenen ge vluchte Zimbabwanen. Eerder deze maand raakten Zimbabwaanse oppositiele den ernstig gewond - onder wie oppositie leider Morgan Tsvangirai die een schedel fractuur in het politiebureau opliep - toen de politie hard op ze insloeg. Tegelijkertijd voerden Zuid-Afrikaanse re geringsleden besprekingen met de Zimbab waanse vice-president Mujuru. Haar echt genoot, één van de rijkste mensen in Zim babwe, praat de laatste weken intensief met Amerikaanse en Britse regeringsverte genwoordigers. De Ghanese president John Kufuor, mo menteel voorzitter van de Afrikaanse Unie, merkt op dat de crisis in Zimbabwe beschamend is voor de organisatie en er snel een oplossing moet worden gevon den. John Makumbe gelooft dat de tijd rijp. is. „Het is duidelijk dat de kwaadaardige maniak steeds meer geïsoleerd komt te staan. Het begin van het einde is gena derd."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 141