de polder
PZC Zaterdag 31 maart 2007
Poolse kentekens op het par
keerterrein bij de huisjes van
vakantiedorp Het Grootslag
in Andijk.
ze een hoop Poolse vrienden op.
De klachten van overlast en vandalisme
wijzen ze resoluut van de hand. „Het zijn
allemaal vooroordelen. Het enige wat die
mensen doen, is hard werken om een paar
centen te verdienen. Als hier Hollandse
jongeren op het park zitten, hebben we
veel meer last."
Inmiddels is het zes uur 's avonds. De par
king van de Lidl aan de rand van Andijk
stroomt vol met personenbusjes en auto's
met Pools kenteken. Na het werk komen
de Polen hun dagelijkse boodschappen
doen. „Ze kennen de Lidl omdat wij ook
in Polen zitten", lacht filiaalmanager
Tjeerd Huberts.
Het populairste product is volgens Hu
berts bier. Natuurlijk is Huberts blij met de
extra klandizie, maar helemaal vertrouwen
doet hij de Polen niet. „Als ze met grote
tassen naar binnen komen, controleren we
bij de kassa even of ze niks gestolen heb
ben."
Terug op Het Grootslag duiken de meeste
Polen snel hun barak weer in. Rond half
zeven mengen de etensgeuren zich tussen
de huisjes. De 27-jarige Gabriela Kaczmar-
zyk eet vandaag bij haar jongere zus, die
samen met haar vriend een luxe stenen
huisje huurt van het echtpaar Van der
Thiel. Het koppel deelt de woning met een
bevriend echtpaar dat uit dezelfde streek
in Zuid-Polen komt.
Ze hebben geluk dat ze met bekenden wo
nen. In veel van de huisjes worden echtpa
ren samen gezet die elkaar eerder niet ken
den. Privacy is schaars op het park.
De groep oogt tevreden na een lange dag
werken. Gevraagd naar wat ze van Neder
land vinden, volgt eerst een lange stilte.
„Schön", klinkt het uiteindelijk in gebro
ken Duits. De reden dat ze hier zijn? Verle
gen lachend: „Arbeit,.... geld." Zelfs in het
weekend proberen ze werk te vinden.
„Ze komen hier om zoveel mogelijk uren
te draaien", weet Van der Thiel. Naast hun
gewone werk proberen ze er dan in het
weekend nog een ochtendje bij te pakken
bij een tuinder of een boer. Hun kennis
van de omgeving reikt niet verder dan het
tien kilometer verderop gelegen Enkhui
zen. De zwarte markt in Beverwijk, daar
gaan ze ook nog wel eens naar toe.
Als de politie woensdagochtend bekend
maakt dat de brand in de bungalow veroor
zaakt is door een oververhitte pan op het
vuur, wordt duidelijk hoe onbetrouwbaar
het Andijkse geruchtencircuit is. De brand
veiligheid in de huisjes blijkt ook in orde.
Toch moeten de Polen weg. Burgemeester
Streumer geeft het zelf niet toe, maar de
brand en de publiciteit kwamen haar goed
uit.
„We gaan met de werkgevers en de uit
zendbureaus om de tafel zitten. 600 Polen
in een gemeente van 6000 inwoners is te
veel. Wij vangen het huisvestingspro
bleem op voor de hele regio."
De Polen zal het een zorg zijn. Ze beseffen
dat ze onmisbaar zijn en vertrouwen erop
dat er na Het Grootslag wel weer een ande
re slaapplaats wordt geregeld. Ook woens
dagochtend springen om half zes de lich
ten weer aan. Opnieuw slenteren de Polen
naar de parking. Op naar een nieuwe werk-
Gabriela Kaczmarzyk en haar broer. De reden dat ze in An
dijk zijn? „Arbeit,.... geld."
Pendelaars tussen
Polen en Nederland
In 2004 pendelden 70.000
Polen tussen hun vaderland
en de Hollandse polder om
hier tijdelijk werk te verrich
ten, een verviervoudiging ten
opzicht van het jaar 2000.
Ze zijn vooral werkzaam in
de land- en tuinbouw, maar
ook in de metaalsector en
de bouw.
De meesten werken hier en
kele maanden per jaar en
zijn de rest van het jaar thuis
in Polen.
De regering wil op korte ter
mijn de grens helemaal open
stellen voor Poolse werkne
mers. De vier grootste Neder
landse gemeenten verzoch
ten de regering deze week
daar mee te wachten tot de
huisvestingsproblemen van
tijdelijke Poolse werknemers
zijn opgelost.
Met het openstellen van de
grenzen en de aantrekkende
economie houden uitzendbe-
drijven rekening met een ver
der toename van het aantal
tijdelijke Poolse arbeidskrach
ten in Nederland.
Poolse seizoenarbeiders doen hun inkopen bij supermarkt
Lidl.
