Plotseling rukt hij het snorretje af, is hij
gewoon zichzelf, zo lijkt het Maar is dat
dan toch weer een rol die hij speelt?
PZC Maandag 26 maart 2007 21
AGENDA
OP PAD
Meezingen
Elke maandagavond meezingen, van
smartlap tot dijenkletser.
Vlissingen, Café de Concurrent, 22.00
uur.
p- Stadsvogels
De gemeente Terneuzen en Natuur&Zo
houden een informatieavond over het
project Stadsvogels. Er wordt informatie
gegeven over broedvogels, natuurbeheer
en vogelvriendelijke tuinieren. Ook wordt
de film Vogels in de tuin vertoond.
Terneuzen, Stadhuis, 19.30 uur.
Alzheimercafé
Adviseurs van het Centrum Indicatiestel
ling Zorg geven uitleg. Ter sprake komt
het zoeken naar zorg en ondersteuning
van mensen met een geheugenprobleem.
Goes, Ter Valcke, 19.00 uur.
Rozenplezier
Elsie de Raedt, rozenexpert en schrijfster
geeft op uitnodiging van Groei en Bloei
een lezing.
Serooskerke (W)De Zandput, 20.00
uur.
THEATER
Mind the Gap
Danshuis Station Zuid heeft twee choreo
grafen met twee verschillende culturele
achtergronden uitgedaagd een voorstel
ling te maken.
Middelburg, Stadsschouwburg, 20.00 uur.
FILMS
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel
300: 20.00 uur; Norbit: 20.00 uur; Music
Lyrics: 20.00 uur; Buddha's lost child
ren: 20.30 uur.
HULST
Koning van Engeland
300: 20.00 uur; Eden: 20.00 uur; Music
and Lyrics: 20.00 uur; Night at the Mu
seum: 20.00 uur; Norbit: 20.00 uur.
MIDDELBURG
Schuttershof
Ten Canoes: 20.00 uur.
TERNEUZEN
Merral
300: 20.00 uur; Music Lyrics: 20.00
uur; Norbit: 20.00 uur.
UITGAANSTIP
OOSTBURG
Ledeltheater
Miss Potter: 20.00 uur.
Scène uit de film 300. foto GPD
Mind the gap is de overkoepelende titel van de voorstelling die
Station Zuid, het danshuis voor Zuid-Nederland, vanavond in de
Stadsschouwburg in Middelburg presenteert (20.00 uur). Het
programma omvat twee nogal uiteenlopende choreografieën:
Wishes and fears van Vaclav Kunes en Dandy (foto) van Stephen
Shropshire. Deze worden uitgevoerd door dezelfde groep van
acht dansers, afkomstig uit Zwitserland, Italië, Israël, Slovenië,
de Verenigde Staten, Spanje en Nederland.
VLISSINGEN
Cinecity.
300: 13.30, 16.15,19.00 en 21.45 uur;
Beestenboel: 13.45 uur; Blood Diamond:
21.45 uur; Das Leben der Anderen:
13.30, 16.15 en 19.00 uur; Dennis P:
16.00 en 22.00 uur; Dreamgirls: 13.30
uur; Ernst, Bobbie en de geslepen onix:
14.00 uur; Freedom Writers: 19.00 uur;
Hannibal Rising: 22.00 uur; Kicks: 16.15
uur; La Vie en Rose: 16.00 en 19.00 uur;
Music and Lyrics: 16.15,19.00 en 21.45
uur; Night at the Museum: 13.45 en
19.00 uur; Norbit: 13.45, 16.15, 19.15
uur; The Good Shepherd: 21.15 uur;
Sneak: 22.00 uur.
Meer agendanieuws op www.pzc.nl
NADER BESCHOUWD
De vis wordt duur betaald. Het be
roemdste zinnetje uit de Neder
landse toneelschat. Heb ik al
thans geleerd, vroeger. En het is
nog altijd zo. Ik ken tenminste geen be
roemdere. En wat ik ook heb geleerd is
dat het publiek de zaal vol verontwaardi
ging moest verlaten. Verontwaardigd over
zoveel onrecht, zoveel misstand.
Dat was toen. In een tijd dat vakbonden
nog moesten worden opgericht en een
staking steevast eindigde met ontslag. Dat
de schoolstrijd nog moest beginnen. En
zelfs toen al heeft - voor zover ik weet -
geen enkele van de duizenden voorstellin
gen tot relletjes geleid. Wat de vraag doet
rijzen hoeveel effect een toneelstuk op
kan roepen.
Woensdag ben ik naar Adolf gegaan. Ik
had geen zin in een voorstelling die er als
een zoet broodje in zou gaan. Zoals
Zeeuwse nachten II in 't Beest of Stef Bos
in De Mythe. Een goede zanger, mooie
liedjes, maatschappelijk relevant ook nog
wel, die teksten. Natuurlijk zou ik die
goed vinden. En de avond zou welbe
steed zijn. Maar soms wil een mens wel
eens iets buiten de platgetreden paden.
In Adolf speelt de Engelse acteur Pip Ut-
ton inderdaad de Duitse Führer. Het ver
haal speelt in Hitiers bunker in het Ber
lijn van 1945. Adolf gaat er tekeer tegen
door Willem Nijssen
sis- en stootklanken kan toch niks over
blijven in dé taal van het understate
ment. En toen ik op de pathetische hoog
tepunten dat verzet moest opgeven en
meegezogen dreigde te worden in de te
rugkerende conclusie 'Het zijn de jo
den...', kwam het schrap zetten tegen die
drogreden. En tegen dat akelige mannetje
in de kroeg, die iets te gemakkelijk en te
popi alles aangrijpt om zijn gelijk te krij
gen.
Dertig mensen kunnen niet daverend ap
plaudisseren, dat is waar, maar dit ap
plaus was hééél mager. Dat heeft Pip Ut-
ton gevoeld. Maar dat is okay, zegt hij
zelf. „Ik weet dat. Ik creëer antipathie. En
dat is wat ik wil. Of course!" Ik weet nog
dat indertijd mijn eerste Kniertje en haar
duurbetaalde vis inderdaad iets van ver
ontwaardiging opriep. Maar het was lang
geleden dat een theatervoorstelling mij
nog zo in het verzet heeft gebracht.
Pip Utton in Adolf.
ken met Adolf. Dat speelt hij dus nu al ne
gen jaar! (Even opgezocht: The Mousetrap
is nu in zijn 55e jaar. Die Engelsen toch...)
Adolf van Pip Utton. Na negen jaar nog
uitverkocht in Tilburg. En bijna overal el
ders. Maar niet in Goes. Adolf wordt daar
gespeeld voor dertig mensen. Op het po
dium van De Mythe. En voor het eerst in
mijn leven krijg ik als toeschouwer een re
censie. Want ik spreek na afloop even
met Pip Utton. En hij zegt meteen: „Ik
heb je zien zitten. Je zat daar echt met
een gezicht van: mij krijg je niet aan het
lachen." En inderdaad: zo was het.
Van de eerste seconde - daarvoor al, bij
het zien van dat hakenkruis-decor - zat ik
schrap. Eerst kwam de ergernis. Wie gaat
er nu in godsnaam Hitier spelen in het
Engels? De man sprak het niet, Engeland
was zijn natuurlijke vijand, al vanaf de
loopgraven in de Eerste Wereldoorlog.
Van het opzwepende staccato van Duitse
zijn naaste omgeving, zijn (overgebleven)
generaals en adjudanten, die zijn oorlog
hebben verloren. En dan plotseling rukt
hij het snorretje af, is hij gewoon zichzelf
zo lijkt het, en vraagt hij om een
hè-hè-pfff-sigaretje. Maar is dat dan toch
weer een rol die hij speelt? Want de man
die nu ontstaat, lijkt toch al direct weer
erg veel op iemand in een kroeg. Iemand
met praatjes, menselijke praatjes. Over
het Engelse koningshuis (een link met
dat hakenkruis, want één van de prinsen
heeft toch...). Over politiek, dus. Over
Wilders dan ineens. En een citaat van Sta
lin: „De dood van één man is een trage
die, de dood van miljoenen is een statis
tiek." En zo mengen boosaardige volks
praatjes zich met fascistische leuzen en
weet je niet meer waar en hoe je kijken
of luisteren moet.
Interessante man, die Pip Utton. Als
zijn eigen website niet liegt, is hij elf
jaar geleden zomaar ineens begonnen
aan een leven als acteur. Zonder voor
opleiding. Zomaar. Ineens. Daar zit na
tuurlijk meer achter. Misschien, zeker we
ten, méér dan bij wie ook. Hij moet toen
al boven de veertig geweest zijn. Midlife
crisis waarschijnlijk. Eindelijk doen wat
je altijd al gewild hebt. Dat zijn de bes
ten, soms. In 1998 is hij dan doorgebro-
