Koningskinderen
op Wight
Flessengevecht in Malang
v34
Zaterdag 24 maart 2007 PZC
v
REIZEN
door Derk Bolt
Bloed vloeit eerst
voorzichtig en begint
dan te stromen
Het Indonesische dorpje waar we de ouders van een ge
adopteerd meisje vinden, ligt er spectaculair bij. De
meeste huizen in deze wijk van Malang grenzen aan
een afgrond en ver in de diepte hangt een houten loopbrug te
glinsteren in de regen.
De brug overspant een riviertje dat doorgaans dienst doet als
vuilnisbelt, maar dat door de hevige regenval nu even wordt
doorgespoeld. Het is bloedheet. Af en toe komen er behengel-
de mannen naar boven klauteren met op de rug een mandje
miezerige vis. Het lijkt mij allemaal verre van gezond. Ik be
zoek de gevonden ouders en ontmoet een paar van de kinde
ren. Het zijn vriendelijke, rustige mensen. Er zijn twee doch
ters en de oudste van een jaar of zeventien heeft al haar eerste
kind aan de borst. Ook moeten er nog twee jongens van zes
tien en achttien jaar rondlopen. Het is zondag, het regent en
het hele dorp heeft niets te doen.
Maar dat zal snel veranderen. De jongens zijn zich volgens
hun ouders aan het voorbereiden op een artistieke voorstel
ling met publiek. Via onze tolk begrijp ik dat het hier om de
traditionele Kuda Lumping gaat. De jongens doen een paar
dendans. Misschien levert dat wat leuke beelden op.
Het dorpsplein is niet betegeld. We zien een modderpoel met
een hekje er omheen. Rondom staat het publiek al te popelen.
De twee broers zijn in korte broek en ontbloot bovenlijf Ze
hebben een schild en een speer in de hand. Rondom hen een
grote groep jongens in glanzend
rode pakjes. Iedereen drinkt rus
tig limonade uit een plastik zak
je-
Plotseling slaat de stemming
om. Drukdoende mannen ko
men het plein op en er worden
bevelen geschreeuwd. De muziek barst los. Een van de net aan-
jeÖfflrerzOTïdagneëndikste, neemt de broers apart. Hij haalt
een fles uit z'n zak en geeft ze elk een stevige teug. Spoelen,
uitspugen. Dit ritueel wordt een paar keer
herhaald. Ik begrijp het nog even niet.
De rode pakjes gaan dansen. Ze doen een paard na, of zoiets.
Plotseling vallen ze op de grond en beginnen ze vreemd te rol
len. Dat is het teken voor complete krankzinnigheid. De
broers verschijnen met een brandende speer en een fles benzi
ne in de arena. Ze zijn duidelijk vertrokken naar een andere
planeet. Er wordt vuur gespuugd dat het een lieve lust is. Ze
wentelen zich in de modder als malloten. Langs de zijlijn staat
hun hele familie goedkeurend toe te kijken.
Nog meer spektakel volgt. Nadat de monden van de jongens
opnieuw door de dikke man zijn volgegoten, wordt er een krat
met flessen in de arena gezet. Er komen nu meer strijders in
het veld en er barst een flessengevecht los. De scherven spat
ten het publiek om de oren. De dikke man zamelt geld in. Ke
rels met zwaarden dwingen onze broers om grote stukken glas
op te eten. Geheel in trance voldoen ze aan het verzoek.
Bloed vloeit eerst voorzichtig en begint dan te stromen. Maar
afgezet tegen de hoeveelheid glas die naar binnen wordt ge
werkt valt het me nog mee. Wanneer iedereen voor lijk op de
grond ligt stopt de muziek en gaat de bevolking tevreden huis
waarts.
Voorstelling voorbij. De broers staan op, wissen zich het bloed
van het lijf en wankelen weg. Tien minuten later staan ze la
chend voor de camera. Ze zien er fris en ongehavend uit. Mijn
bezorgde verontrusting over hun artistieke hobby wordt vrien
delijk weggewuifd. Het stelt niets voor. Ze worden eerst ver
doofd en gedrogeerd zodat je het glas en het vuur niet voelt.
De jongens doen elke zondag zo'n voorstelling. Met plezier,
want waar verdien je anders zo gemakkelijk 1 dollar binnen
een half uur?
Tja, daar kan ik uiteraard weinig tegen in brengen. Bij het af
scheid geef ik de jongens een twintigdollarbiljet. Of ze alsje
blieft een paar weken rust willen nemen. Hun zus zou ze im
mers zo graag gezond willen ontmoeten.
Pure nostalgie, een ritje met de stoomtrein.
De geschiedenis van Carisbrooke gaat heel ver terug.
Wow!, zo ver
woorden de
kinderen onze
gedachte als we
de oprijlaan
van Farringford Hotel in Freshwa
ter opdraaien. Een fraai, typisch
Engels, landhuis omlijst door on
berispelijke gazons, rododendrons
en hoge oude bomen, wacht in de
verte. Links van de oprijlaan strekt
zich, even onberispelijk, de golf
baan uit die aan de einder wordt
afgelijnd door de zee. Kun je het je
nog Britser wensen?
We temperen de uitbundigheid
achterin. „Nee, wij zitten niet in
het hotel, maar hebben een huisje,
even verderop op het landgoed."
De eerste kennismaking daarmee
is een tikje ontnuchterend. Qua
bouwstijl: kraak nog smaak.
Ook typisch Engels, maar dan van
het soort waarvoor je moeilijk
warmloopt. De vakantiewoningen
zijn echter van alle gemakken voor
zien en de wetenschap dat het
Op het eiland Wight komt
de Engelse koninklijke
familie met kinderschaar tot
zichzelf. Het eiland is een
pareltje en voor een paar
dagen een ideale
bestemming om de
kinderen zich echte
koningkinderen te laten
voelen.
door Mirjam van Twisk
foto's Visitbritain/CPD
zwembad en de tennisbaan van
Farringford er ook voor ons zijn,
verzacht veel.
Even naar Wight. Is dat voor een
paar dagen wel de moeite waard,
zo vroegen we ons voor vertrek af
Vele decennia geleden maakten
we kennis met het eiland, dat zich
als een pareltje in ons geheugen
vastzette. Wat echter ook in de
herinnering bleef hangen, was de
lange reis er naar toe.
Die herinnering heeft zich niet
aangepast aan veranderende om
standigheden, houdt geen reke
ning met modernismen als snelle
re auto's, verbeterde vaarverbindin-
gen en, bovenal, nieuwe snelwe
gen. Aangenaam was derhalve de
verrassing dat we rond half vijf
's middags al een fles konden ont
kurken op de plaats van bestem
ming. The Isle of Wight, in het
midden van de Britse zuidkust ge
situeerd alsof het een bedrijfsonge
valletje betreft. Oeps, per ongeluk
een stukkie eraf gestoten. Net zo
Brits als de rest van het vasteland
van Engeland, zelfde lieflijke land
schap als de overige zuidelijke pro
vincies, maar wel aan alle kanten
door de zee omgeven.
In een uur rijd je gemotoriseerd
van oost naar west, in de helft van
die tijd van noord naar zuid. Het
zuiden en oosten zijn het meest
toeristisch.
De zee, royalty en dino's zijn drie
belangrijke ingrediënten voor de
aantrekkelijkheid van het eiland.
De zee staat voor watersport,
strand, flaneren over boulevards,
pittoreske vissersplaatsjes, specta
culaire kliffen en fraaie uitzichten
waarin water een hoofdrol speelt.
Het koningshuis drukt tegenwoor-
Links: Sfeer
en eenvoud
in de kapel
van Carisbroo
ke Castle.
Rechts: Wa-
térsport is op
Wight heel
belangrijk.
•'X.
Het beste van Israël in één week
Bezoek onder leiding van een uitstekende gids de belangrijkste en meest
interessante plaatsen van Israël. Een echte aanrader!!
vanaf slechts
Gegarandeerd vertrek iedere zondag.
Zie omschrijving van deze geweldige reis op www.oppenheim.nr
TH4VU
Vlucht met El Al of
Swiss. Prijs INCLUSIEF
luchthavenbelasting en
brandstoftoeslag.
