Goese hiphopscene
heeft amper podium
v4
Zaterdag 24 maart 2007 PZC
mm
Graffitikunstenaar Stefan aan het werk.
Het zijn de buurjon
gens uit de straat,
gasten die je ge
woon tegenkomt in
de supermarkt, maar
wie weet wat hen drijft en wat ze
doen in hun vrije tijd? De Goese
hiphopscene bestaat, lééft zelfs,
maar slechts ondergronds. Voor
rock is wel volop ruimte, is de
klacht. Kijk naar de evenementen
op de Grote Markt, zeggen de hip
hoppers. „Een paar keer per jaar
mag daar een concert plaatsvin
den", constateert Marciano Geer-
ling, alias dj Bonanza. Hij zet zich
sinds een tijdje in voor meer hip
hop in het Goese en Zeeuwse uit
gaansleven. „Maar voor zo'n con
cert nodigen ze bands uit als Blof
Racoon en Guus Meeuwis. Niks
mis mee, maar waar is de hiphop?"
Om eens goed uit te gaan, zoeken
ze daarom hun heil in clubs of op
feesten in Antwerpen of Rotter
dam. Kan het niet anders?
Eens in de zoveel tijd is er iets van
hiphop te ontwaren in Podium't
Beest, maar ook daar is het groten
deels rock wat de klok slaat. El
Toro had een paar weken terug
een rapavond georganiseerd. „Dat
was organisatorisch slecht gere
geld", gromt Marciano. „De gast
die over het geluid ging was hem
gesmeerd voordat de rappers zou
den optreden. Zij waren hevig te
leurgesteld, maar het lag niet aan
hen."
foto's Ronald den Dekker
Goese Polder, de multiculturele wijk van Goes.
Thuis van de rappers in Goes.
Achter de muren van de rijtjeshuizen en de flats en
op voetbalveldjes leven deze jongeren in hun eigen
wereld. Die wereld is hiphop, vierentwintig uur per
dag, zeven dagen in de week. Een jonge cultuur die
lééft, maar nergens is een podium om hiphop
uit te dragen.
door Lilian Dominicus
Zelfs Chris Smith (dj Vindictiv) uit
Middelburg, die nota bene twee
jaar geleden in het voorprogram
ma stond van Public Enemy, en in
mei de show van De La Soul in
sporthal Baskensburg in Vlissingen
opwarmt met zijn act, heeft grote
moeite in Zeeland voet aan de
grond te krijgen. De hele Zeeuwse
hiphopscene kent en erkent hem
als een groot artiest, maar de me
dia weten hem nauwelijks te vin
den. Of hij de media niet? „Ik ben
er mee opgehouden persberichten
te sturen", verzucht hij. „Ze doen
er niets mee." Optredens in Zee
land? Zelden, behalve dus het voor
programma van De La Soul. In Bel
gië is dat volkomen anders. Daar
geeft hij masterclasses scratchen,
daar zijn culturele huizen waar
ruimte is voor acts die buiten de
mainstream cultuur vallen. „Er
wordt daar ook meer geld van over
heidswege aan besteed", is Chris'
indruk.
Ook de b-boys, oftewel de break-
dancers, komen louter uit in wed
strijden buiten de provincie. Ze oe
fenen in Goes, bij dansschool Jan
vier en leren moves van elkaar. Ze
reizen heel wat af om op work
shops, festivals en jams bij te leren.
„Goh", zegt secretaris Dini Osté
van de Culturele Raad Goes, ver
baasd. „Eigenlijk is dat signaal bij
ons nooit doorgekomen. We heb
ben wel een beleidsplan waarin we
de jongeren meer ruimte willen ge
ven. Het is zeker een idee om iets
met hiphop te doen, alleen is het
moeilijk om de hiphoppers te berei
ken. Waar zitten die jongens? Het
Jongerenplatform is bezig met een
poppodium op 15 juni. Misschien
kunnen we een deel van het pro
gramma inruimen voor hiphop."
De Goese hiphopscene leren ken
nen, het is voor wie er niet midden
in zit een ware ontdekkingsreis
door de wereld van dj's, graffiti's,
rappers en b-boys en -girls. Die el
kaar onderling kennen, hun eigen
taal spreken en hun ontmoetings
plekken uit nood zelf creëren.
