De Heilige Graal ligt in Graauw airco-garage.nl BOSCH Recorddeelname Vól-koren Monografie over Paul de Nooijer 38 Vrijdag 23 maart 2007 P2C Corine Kisling Paul Verhuyck: „ledereen zoekt naar de graal, maar als het eenmaal zover is, is men die liever kwijt dan rijk." Historische thriller schrijversechtpaar Kisling 8c Verhuyck. door Rolf Bosboom CRAAUW - De Heilige Graal ligt niet in Glastonbury, Parijs, Perzië of Noord-Spanje, maar gewoon in Graauw, Zeeland. Die ontdekking - een vermoeden eigenlijk - is de rode draad in de onderhoudende roman Het leugenverhaal, een his torische thriller van het schrijvers echtpaar Corine Kisling Paul Verhuyck, dat in Graauw woont. Het boek, dat deze week is versche nen, gaat over de Amsterdamse uit gever Lucas Mingus, die na het overlijden van zijn tante Fien af reist zijn geboortedorp Graauw om de erfenis af te handelen. Dan blijkt dat de boerderij van zijn tan te bijzondere belangstelling geniet van veelal dubieuze lieden, die kennelijk geld ruiken. Die zijn gelokt door een artikel van de oude monnik Rosseel, die in een wetenschappelijk tijdschrift verbanden heeft gelegd tussen de graal en het Reinaert-verhaal. Een kluizenaar zou de graal in 1170 naar Graauw hebben gebracht. De auteur van Van den vos Reynaerde, Willem, hoorde rond 1250 verha len over een schat nabij 'Hulsterlo' (Nieuw-Namen) en verwerkte die in zijn Reynaertepos als het leu genverhaal dat de vos vertelt. In hoeverre berust het boek op feiten? Hij: „95 procent is juist, verankerd, vaststaand." Zij: „Ontzettend veel is waar." Hij: „Er waren wel enkele lacunes. Daar moest de fictie bijspringen." Zij: „Waar we zelf van achterover vielen is de ontdekking dat Wil lem in Zandberg is geweest. Hier dus, in Graauw. Dat staat in een re cente studie van Rik van Daele." Hij: „Dat was zó overtuigend. Ei genlijk was dat wereldnieuws." Maar de graal in Graauw? Hij: „Dat is natuurlijk absolute fic tie. Dat die kluizenaar hier is ge weest, hoort bij die vijf procent." Zij: „Maar dat er een kluizenaar is geweest die hier een uithof heeft gesticht, dat is wel geattesteerd." Wat vonden jullie zelf opmerke lijk? Hij: „Wat voor ons heel leuk was, is dat 'grauw' staat voor 'vaal, som ber', maar oorspronkelijk 'schitte rend, stralend' betekende." Zij: „Wat ook waar is, is dat onder Graauw allerlei regenputjes en gan getjes zijn die met elkaar verbon den zijn." Corine Kisling Jullie hebben ieder afzonderlijk al vijf romans geschreven. Wat heeft jullie doen besluiten nu wel samen te werken? Zij: „In het verleden hebben we al eens samen een studie geschreven en een vertaling gedaan. We had den dus al samengewerkt. Dat is wel een opstapje geweest." Hij: „In 2005 hebben we samen een boek geschreven over de ge schiedenis van Graauw. We zaten dus al helemaal in de materie. Dat heeft ons wel op het spoor gezet." Zij: „Maar samen een roman schrij ven is natuurlijk wel een andere discipline. Je begint met een kern idee, in dit geval de graal die naar Graauw komt. Dan ga je praten over wat er allemaal bij moet." Hij: „Je moet in elk geval conflict stof hebben. Zonder conflict geen roman." Wat is jullie werkwijze? Hij: „Elk deel spreken we eerst sa men aan tafel door. Dan gaan we uit elkaar en maken we allebei ons 'huiswerk'. Vervolgens komen we weer samen en gaan we dingen verbeteren, aanpassen, schrappen. Véél schrappen vooral. De plot ligt wel in grote lijnen vast, maar gaan deweg komen er steeds meer as pecten bij." Zij: „Zeno Leander, bijvoorbeeld, zou aanvankelijk in het verhaal al leen een lezing geven, maar is uit eindelijk heel belangrijk gewor den. Dat heeft hij zichzelf aange daan. De roman schrijft toch ge deeltelijk zichzelf. Dat werkt nog sterker als je er samen aan werkt. Dan zie je bij de ander een zin staan waar je zelf niet aan had ge dacht en ga je juist daarop door." Er is een duidelijke eenheid in stijl. Je merkt niet dat er twee auteurs aan hebben gewerkt. Zij: „Zelfs onze uitgever, die ons in middels heel goed kent, kon niet zeggen wie wat geschreven heeft." Hij: „Het is ook de bedoeling dat er iets nieuws ontstaat, een derde auteur met een eigen identiteit. Dat is de meerwaarde ervan." Is het niet riskant om een boek te schrijven over je woonplaats? Veel mensen zullen toch, al dan niet terecht, zaken en personen menen te herkennen. Hij: „We wonen nu acht jaar in Graauw en willen hier graag blij ven wonen, dus we gaan niemand op de tenen trappen. De roman is wel in Graauw gesitueerd, maar niet met de mensen uit Graauw. Bovendien hebben we de topogra fie van de plaats helemaal veran derd - je kunt dus niet de weg lo pen van Het leugenverhaal - zodat er geen malloot komt die denkt: ik ga die graal even zoeken." Zij: „Het boek is een parallelle we reld, die een beetje schuin op de werkelijkheid zit. Die kreek uit de roman bestaat. En natuurlijk zal ie dereen in verzorgingshuis de Groe ne Stee wel De Blaauwe Hoeve herkennen. Maar we hebben bij voorbeeld bewust onduidelijk gela ten waar zich de boerderij van tan te Fien, waar het verhaal zich gro tendeels afspeelt, bevindt." De grote drijfveer in het boek is de kracht van de mythe. Hij: „Die is toch vooral negatief Uiteindelijk wil niemand de graal hebben. Iedereen zoekt naar de graal, onderneemt een queeste, maar als het eenmaal zover is, is men die liever kwijt dan rijk. De realisatie doodt de begeerte. Het is de kern van het taoïsme: de weg is belangrijker dan het doel." Veel lezers zullen jullie boek on vermijdelijk associëren met De Da Vinci Code. Is dat erg? Hij: „Ach, De Da Vinci Code is al leen maar een pageturner. Wij wil den een literaire roman schrijven. Dat boek wordt nu inderdaad vaak aangehaald, maar er is al zoveel foto Wim Kooyman over de graal geschreven, al vanaf de twaalfde eeuw. Onze roman zal ook zeker niet de laatste zijn." Zij: „Ik denk dat er bij ons meer humor in zit. En meer literaire ver wijzingen onderhuids. Dan Brown is veel rechtlijniger in zijn plot." Is jullie volgende boek weer een gezamenlijk project? Hij: „We zijn nu elk apart bezig aan een boek. Corine schrijft over rare sterfgevallen van bekende figu ren en ik ben bezig met een studie over de echte troubadours, in het zuiden van Frankrijk in de twaalf de eeuw. Dat waren de eerste sin- ger-songwriters, zeg maar. Binnen kort willen we wel weer samen be ginnen aan een onderwerp." Zij: „Daarvoor gaan we ons eerst inlezen. Waarover het zal gaan, kunnen we nog niet zeggen, maar het zal wel weer een historisch the ma hebben en zich in het heden afspelen. En het spanningselement blijft belangrijk. Het moet weer een spannende roman worden." Kisting Verhuyck, 'Het leugenver haal'. De Arbeiderspers, 320 pagi na's, 17,95 euro. Geboren in 1954 in Rotterdam. Studeerde Franse taal- en letterkunde in Leiden. Werkzaam als schrijfster en literair vertaalster, aanvankelijk uit het Frans, nu ook uit het Engels. Woont sinds 1999 in Graauw, samen met Paul Verhuyck. »- Eerdere romans: Tangen (1993), De engelenbak (1994), Satan in de polder (1996, bekroond met de Schaduwprijs), De groene gloed (1999, geschre ven in opdracht van Cosun) en Afgrond (2004). Paul Verhuyck »- Geboren in 1940 in Antwerpen. Studeerde Romaanse filologie in Gent. Was verbonden aan de Rijksuniver siteit in Leiden, waar hij oudere Franse en Occitaanse literatuur doceerde. Woont sinds 1999 in Graauw, samen met Corine Kisling. b Eerdere romans: De doodbieren (1991bekroond met de Anton Wachter prijs en de Vlaamse debuutprijs 1992), Moord door geboorte (1993), De bin nendienst (1995), Hout en koper (1999) en De elektrische man (2003). MIDDELBURC - Voor de negende editie van het zangevenement Mid delburg Vól-koren (zaterdag 2 en zondag 3 juni) bestaat grote belang stelling. Er hebben zich 88 koren uit Nederland en België aange meld, in totaal ruim 2000 zangers. Dat is ruim meer dan het record jaar 2005, toen 50 koren en 1500 zangers naar Middelburg kwamen. Technologie voor het leven APELDOORN - In het Coda Museum in Apeldoorn wordt vandaag de monografie Paul de Nooijer, over het werk van de Zeeuwse kunste naar en zijn zoon Menno, gepre senteerd. Deze is uitgegeven door Focus Publishing. In het museum is nog tot en met 1 april de ove^ zichtsexpositie Zoete paradijs J vader en zoon De Nooijer te i

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 86