het nog mooi is
km
Website
Zeeuwse
literatuur
Ten Canoes is meer dan een antropologisch reisverslag over aboriginals
'Fysiek gezien is zo'n Matthaus geen flauwekul. Het is absolute topsport.'
Jo Ivens, dirigent
PZC Donderdag 22 maart 2007J 35
teerd, omdat ik steeds werd ge
vraagd. Ik was ook altijd bezig. Ik
heb drie kinderen, maar die zijn
opgevoed door mijn vrouw. Daar
hela ik praktisch niets aan kunnen
doen. Dat probeer ik nu in te ha
len met mijn kleinkinderen.
Af en toe wil ik nog wel eens, als
het me uitkomt, een orgel- of pia
noconcertje blijven geven. Boven
dien heb ik na mijn afscheid van
het Hulster Gemengd Koor, in
2003, een kamerkoortje opgericht
van 22 mensen met wie ik twee
keer in de maand muziek maak.
Dat is gewoon leuk om te doen. Ik
studeer ook nog steeds veel op de
piano - als ik thuis ben zo'n vier
uur per dag - omdat ik het graag
doe en omdat ik het nodig vind.
Als ik nog eens een concert op or
gel of piano geef, dan zal ik het
toch goed moeten doen. Techniek
kun je nu eenmaal niet kopen. Die
moet je je verwerven door veel te
oefenen.
Dankzij de muziek ben ik met
enorm veel mensen in aanraking
gekomen. Als ik zou willen, dan
kan ik zó'n dik boek over mijn car
rière maken. Ik zou mooie dingen
kunnen schrijven, verhalen ook
die ik op dit moment niet durf te
vertellen. Ik sluit niet uit dat het er
ooit van komt. Misschien ben ik
wel zo gek."
Bundeling informatie
moet leiden tot
meer samenhang.
door Rolf Bosboom
MIDDELBURG - De Zeeuwse litera
tuur heeft een digitale ontmoe
tingsplaats gekregen. Gedeputeer
de George van Heukelom stelde
gistermiddag in Middelburg de
nieuwe website www.literatuurin-
zeeland.nl officieel in gebruik.
De provincie heeft de Zeeuwse Bi
bliotheek de opdracht gegeven de
site te ontwikkelen. Aanleiding is
de constatering dat er steeds meer
Zeeuwse initiatieven op literair ge
bied ontstaan, maar dat het aan
bod nog wat verbrokkeld is. Een
centraal informatiepunt kan zor
gen voor meer samenhang.
De website bevat onder meer een
activiteitenagenda, adressenbestan
den, een forum waar kan worden
gereageerd op stellingen, biografie
ën van auteurs, informatie over
leeskringen en dossiers over literai
re thema's. „Het is een site voor le
zers én schrijvers", zegt webredac
teur Lineke Broos van de Zeeuwse
Bibliotheek. „Er staan voor begin
nende schrijvers bijvoorbeeld ook
tips op over hoe ze het beste een
uitgeverij kunnen benaderen."
Verder bestaat er de mogelijkheid i
om ter plekke werk te publiceren.
„Iedereen kan een bijdrage instu
ren, van maximaal twee Aatjes",
zegt Broos. „Die teksten zetten we
op de site, al leggen we ze wel
eerst voor aan onze zeskoppige re
dactie, om wildgroei te voorko
men. Maar elke inzending nemen
we serieus."
De aanstelling van een brede redac-
tie en een webredacteur moet er- j
voor zorgen dat de website, die is
verlucht met illustraties van Ra- 1
mon de Nennie, voortdurend actu-
eel blijft. Daarnaast is nog een aan
tal onderdelen in opbouw. Broos:
„Het is de bedoeling dat er een
sneeuwbaleffect ontstaat en dat de
website steeds verder wordt uitge
breid."
„Dit is niet jouw verhaal. Dit is
mijn verhaal." Vanaf het begin van
het opmerkelijke filmdrama Ten
canoes, dat de komende dagen in
Middelburg is te zien, maakt de
verteller duidelijk dat zijn verhaal
anders is dan westerse kijkers ge
wend zijn.
In feite vertelt hij drie verhalen.
Ten eerste legt de verteller als een
welwillende gids in het Engels de
gebruiken uit van zijn volk, de abo
riginals. Daarnaast vertelt hij over
enkele voorouders, die de Australi
sche bush intrekken om bomen te
kappen, om daarmee de tien ka
no's uit de titel van de film te ver
vaardigen.
Wanneer een jonge, ongetrouwde
aboriginal een oogje blijkt te heb
ben op een van de vrouwen van
zijn oudere broer, vertelt deze
hem het derde verhaal met een
toepasselijke moraal. Dat speelt
zich af vlak na het begin van de
tijd, vlak nadat 'de bomen, de vo
gels, de planten en de mensen een
naam hadden gekregen'. Een con-
TEN CANOES
Film. Regie: Rolf de Heer.
Te zien: 23, 24 (19.30 uur), 26 en
28 maart (20.00 uur in
Schuttershof in Middelburg.
door Fritz de Jong
stante in de drie door elkaar gewe
ven verhalen zijn de schitterende
beelden van het woongebied van
deze aboriginalstam. Dit
Noord-Australische moerasland
schap is veel meer dan een decor:
het is een van de hoofdpersonages
in de film.
De Australische filmmaker Rolf
De Heer volgt in Ten canoes de abo
riginals, die compleet vergroeid
zijn met hun omgeving. Het ge
voel van authenticiteit wordt aan
zienlijk verhoogd doordat je de
amateuracteiirs in hun eigen taal
hoort praten, ruziën en schuine
grappen vertellen. De Heer tilt de
film uit boven het niveau van een
antropologisch reisverslag, dankzij
de gelaagde vertelstructuur.
Op alle vertelniveaus is Ten canoes
doordrenkt van het gevoel dat de
aboriginalcultuur wezenlijk an
ders is dan de onze. Dat blijkt niet
alleen uit de leefgewoonten die de
film toont, het blijkt ook uit de in
westerse ogen wellicht wat wijdlo
pige manier van vertellen. We ho
ren een jong stamlid, dat wil we
ten hoe het verhaal afloopt, klagen
over het trage verteltempo. Zijn
klacht wordt weggewimpeld: „Een
goed verhaal moet goed verteld
worden."
En in deze cultuur, waar haast en
snelheid geen enkele betekenis lij
ken te hebben, mag zo'n goede ver
telling best een paar dagen duren.
Dat is misschien wel het meest op
merkelijke aan De Heers film. Hij
rondt de drie verhaallijnen keurig
afin anderhalf uur.
Als de film is afgelopen heb je het
gevoel dat je veel langer onderge
dompeld bent geweest in de won
derlijke en intrigerende wereld
van de aboriginals.
Scène uit de film Ten canoes, waarin een beeld
ginalcultuur.
wordt gegeven van de abori-
foto CPD
foto Wim Kooyman
Jo Ivens: „De Matthaus Passion moet je niet al te emotioneel leiden. Als je gevoelig gaat doen, dan ga je fouten maken."
