Helmert Woudenberg en Pim
Fortuyn zijn generatiegenoten,
maar het zijn vooral lotgenoten
SÏ
PZC Maandag 19 maart 2007 21
AGENDA
OP PAD
In het kader van de boekenweek.
Voordracht middag in het woonzorgcen
trum Rozenoord in Sluis. Ron Martens
treedt op voor de .bewoners.
Sluis, woonzorgcentrum Rozenoord,
14.00 tot 16.00 uur.
Mundo Maya
Zeeuwse Volksuniversiteit in Terneuzen
start de cursus Mundo Maya: de wonder
lijke wereld van de Maya's. Info via tel.
0118-634800 of vu-zeel1@csnet.nl.
Terneuzen, Zeldenrustcollege,
19.30-21.00 uur.
Voorlichting WMO
Voorlichtingsbijeenkomst over de Wet
Maatschappelijke Ondersteuning.
Oostkapelle, Halve Maan, 14.00 uur.
Quiznight
Algemene kennisquiz met vragen over oa
muziek, beroemdheden, logo's en gebou
wen. Iedere maandagavond.
Info: www.murphysquiznight.com.
Vlissingen, Cinecity, 20.00 uur.
meer agendanieuws op www.pzc.nl
FILM
BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel, Norbit: 20.00 uur; Music
and Lyrics: 20.00 uur; Hannibal Rising:
20.00 uur; Babel: 20.30 uur;
HULST
Koning van Engeland, Norbit: 20.00 uur;
Night at the Museum: 20.00 uur; The
Good Sheperd: 20.00 uur; Music Ly
rics: 20.00 uur; Hannibal Rising: 20.00
uur;
P: 13.45, 16.00, 19.00 en 21.45 uur;
Dreamgirls: 16.15 en 19.00 uur; Ernst,
Bobbie en de geslepen onix: 14.00 uur;
Freedom Writers: 22.00 uur; Hannibal Ri
sing: 22.00 uur; Kicks: 16.15 en 19.00
uur; La Vie en Rose: 16.15 en 19.00 uur;
Music Lyrics: 16.15, 19.00 en 21.45
uur; Night at the Museum: 13.45 uur;
The Pursuit of Happyness: 13.45 uur;
Sneak: 22.00 uur;
MIDDELBURG
Schuttershof, Babel: 20.00 uur;
OOSTBURG
Ledeltheater, Perfume: 20.00 uur;
TERNEUZEN
Merral, Norbit: 20.00 uur; Music Ly
rics: 20.00 uur; Night at the Museum:
20.00 uur; Hannibal Rising: 20.00 uur;
VLISSINGEN
CineCity, Norbit: 13.45, 16.15, 19.15 en
21.45 uur; Beestenboel: 13.45 uur; Blood
Diamond: 21.30 uur; Das Leben der An
deren: 13.30,16.15 en 19.00 uur; Dennis
UITGAANSTIP
De grootste diamantroof in Nederland werd kinderlijk eenvou
dig uitgevoerd. Een medewerker van een Amsterdamse handel
Gassan Diamonds stopte in 2001 voor miljoenen aan diamanten
in een magnetrondoos en liep daarmee probleemloos het pand
uit. De dader, Dennis P, vluchtte na zijn daad naar Mexico, maar
gaf zich enkele weken later aan bij de politie.
Regisseur Pieter Kuijpers (Van God los, Offscreen) heeft er een
film van gemaakt: Dennis P, die eind vorige week in première is
gegaan en onder meer is te zien in de Vlissingse bioscoop Cine
City. Kuijpers maakte van de diamantroof een onvervalst liefdes
verhaal. Vanaf het moment dat Dennis (Edo Brunner, rechts op
de foto, met Edwin de Vries) in een seksclub Tiffany (Nadja Hüp-
scher) ontmoet, is hij smoorverliefd. Voor haar is hij een steenrij
ke diamanthandelaar, maar daarvoor moet Dennis, als eenvou
dig medewerker, wel steeds vaker een diamantje in zijn zak la
ten glijden. Als de bedrijfsrechercheur (Haye van der Heyden)
hem op het spoor komt, besluit Dennis de droom van zijn leven
waar te maken en de complete voorraad te stelen.
In de film spelen ook onder anderen mee: Willeke van Ammel-
rooy, John Leddy, Sjoerd Pleijsier en Mary-Lou van Stenis.
NADER BESCHOUWD
En dat is dan ook het eerste en enige wat
er in de voorstelling gebeurt. Fortuyn
niet langer zien als de verpersoonlijking
van het kwade. Hem afschilderen als
mens. Een mens met zijn eigen geschiede
nis. Altijd weer die jeugdtrauma's. Een va
der die kleine Pim niet ziet staan. Een
moeder die hij adoreert, maar die zelf
niet kan openbloeien. En de ontdekking
van zijn homoseksualiteit. De heftige ver
liefdheden. De weerstanden, de overwin
ningen.
Helmert Woudenberg vat het in een in
terview in het AD heel kort samen: „In
feite is het heel basaal: Pim Fortuyn zocht
zijn hele leven lang de erkenning van zijn
vader." Ja, het lukt, de man krijgt van
Woudenberg de menselijke dimensies
die hij verdient. En een dood (aangrijpen
de sobere slotscène) die hij niet verdient.
Die innerlijke beweging maken,
van vooroordeel naar begrip, dat
is een aspect van theater. Die be
weging móeten maken, omdat
de acteur of het stuk je er min of meer
toe dwingt, dat is één bepaalde definitie
van goed theater. Dat één acteur met
bijna geen andere middelen dan zijn
stem, zijn lijf, zijn persoon zoiets kan, dat
is helemaal meeslepend. Dat is ook waar
om ik zo dol ben op solotoneel. En toch
door Willem Nijssen
Helmert Woudenberg speelt Pim
Fortuyn. Afgelopen woensdag,
in theater Vestzak99, Vlissingen.
Daar reageer ik op als een muis
op kaas. Helmert Woudenberg zien spe
len is altijd een belevenis. Gegarandeerd
is er eerst de verbazing. Dat een man met
zulke vierkante bewegingen je binnen
een paar minuten toch volledig in zijn
ban heeft. Dat een stem die helemaal niet
bij de man past (altijd wat hoger, wat
dunner dan je verwacht) je toch weer
meesleurt. Ik vind dat fascinerend. Over
mijn eigen vooroordelen heen getild wor
den. Niet elke voorstelling heeft dat te bie
den. Toevallig kan dat bij een acteur als
Helmert Woudenberg. Omdat het een
heel aparte toneelspeler is. Maar het kan -
in mijn geval - zéker als het om Pim For
tuyn gaat. Vooroordelen genoeg.
Waarom zou een mens in godsnaam nog
in Pim Fortuyn geïnteresseerd zijn? (e
mag niemand dood wensen, zo netjes
ben ik nog wel opgevoed. Maar als bepaal
de iemanden dan toch dood zijn, dan
mag daar toch zeker wel zand over? De
brave woorden uit de flyer wan de voor
stelling zeggen me niks: 'Fascinatie voor
een generatiegenoot'. Fascinatie voor het
kwade, daar kan ik nog inkomen. Maar
dat is natuurlijk al een kanjer van een
vooroordeel.
foto Clemens Boon
mij tot de grondwet van de kunst, de ver
beelding is heilig. Dus de regel is: ik zie
Woudenberg los van zijn werk. Maar ik
wil zijn keuze snappen.
Woudenberg over deze voorstelling: „Ik
ben geïnteresseerd in het innerlijke dra
ma. Ik probeer hem na te voelen, te be
grijpen. Ik ben op zoek naar de Fortuyn
in mezelf" En even verder lees ik van al
les over Woudenberg dat ik niet wist.
Omdat ik onder meer een van zijn laat
ste, veelgeprezen stukken (De Hel) heb ge
mist. Dat ging over zijn eigen verleden,
het verhaal van zijn ouders. Een zwaar
NSB-verleden. Daar gaat het niet om. Het
gaat me niet eens aan. Een kind is nooit
schuldig. Dat is het hem juist. Maar het
raakt wel beladen. Woudenberg en For
tuyn zijn inderdaad generatiegenoten,
maar het zijn dus vooral lotgenoten. Dat
verklaart veel. Ook waarom deze voorstel
ling zo boeide, van begin tot einde.
Helmert Woudenberg als Pim Fortuyn.
blijft er iets wringen. Waarom Fortuyn
op deze manier nog eens tot leven ge
wekt?
Dus ik zoek verder. Voor het eerst van
mijn leven kom ik op www.pim-for-
tuyn.nl. Een boeiende ervaring. De krasse
uitspraken, die nét geen klinkklare onzin
zijn. Een mens zou nog gaan twijfelen. Ik
wist niet dat de waarheid zo sluw is. Daar
word ik niet echt veel wijzer van.
Helmert Woudenberg speelt Pim For
tuyn. Zij zijn dus met z'n tweeën. Niet
voor het eerst - maar toch zelden gedaan
- ga ik op zoek naar de mens achter de ac
teur. Ik heb geen encyclopedisch geheu
gen voor namen en feitjes. Gelukkig
maar. Ik wil theater beleven op het mo
ment, zonder in mijn beleving of oordeel
gehinderd te worden door wat een acteur
allemaal doet of is. En trouwens, ik heb
een heilig ontzag voor de scheiding tus
sen maker en product. Dat hoort voor
Ernst, Bobbie en de geslepen onix
