Te veel gezelligheid
verstikt uiteindelijk
Gedreven meesters op hun instrument
Kans Bief
en Racoon
op awards
Finaleplek voor
componist
Stefan Knuijt
PZC Maandag 19 maart 2007 19
ZIJPE - „Ik vond het leuk." „Ik vond
het héél leuk." „Ik vond het prach
tig!" Gasten en publiek van de
Schouwse cajunband Catfish kwa
men gisteren superlatieven tekort
GOES - De Zeeuwse bands Blof en
Racoon maken opnieuw kans op
de 3FM Awards, de jaarlijkse radio
prijzen. Blof is genomineerd in de
categorieën beste band, beste zan
ger (Paskal Jakobsen), beste artiest
pop, beste album Umojaen bes
te live-act. Racoon is kandidaat
voor beste band, beste zanger
(Bart van der Weide) en beste ar
tiest pop. De groepen waren vorig
jaar respectievelijk vijf en vier keer
genomineerd. Racoon kreeg toen
uiteindelijk drie awards, Bloféén.
De winnaars per categorie worden
bepaald door het publiek, dat kan
stemmen via www.ifyyt.nl. De prij
zen worden op 15 april in Paradiso
in Amsterdam uitgereikt.
ROTTERDAM - Stefan Knuijt (14) uit
Nieuw- en Sint Joosland heeft gis
teren in Rotterdam de finale ge
haald van het Prinses Christina
Concours voor componisten. Hij
speelde op piano zijn eigen compo
sitie World view, die bestaat uit vijf
delen met muziek uit verschillen
de werelddelen (China, Afrika,
Arabië, Amerika en Europa). De ju
ry was lovend over zijn werk.
De finale is zaterdag 31 maart in
het provinciehuis in Den Haag.
voor de bijzondere presentatie van
de eerste volwassen cd Allée de la
Barbue. De extreem hoge water
stand verhinderde dat De Frisia Zie-
rikzee kon aandoen en dus ging het
SCHNEEMANN, WEIDNER
ROKYTA
Klassieke muziek
Baudeloo-concert ensemble
Schneemann, Weidner Rokyta.
Gezien: zo. 18/3, Baudeloo, Hulst.
door Jos Verpoorten
Wie zondagmiddag vol
voorpret naar het Bau
deloo in Hulst was geto
gen, in de veronderstelling getrak
teerd te zullen worden op een wer
velend optreden van twee cimbaal
spelers met virtuoze, opzwepende
zigeunermuziek, kwam bedrogen
uit.
In plaats daarvan waren drie uitste
kende en gedreven musici te be
luisteren, die in de beste traditie
van de Baudeloo kamermuziekcon
certen, met werken van componis
ten als Berg, Bartók, Kurtag en Sa-
tie een middag verfijnd musiceren
te bieden hadden.
Daar er voor cimbaal weinig of
geen 'klassieke' muziek is geschre
ven speelden zij van bovenge
noemde toondichters arrangemen
ten van voor piano bedoelde wer
ken, al dan niet met solo-instru
ment.
Het eerste programma-onderdeel
was zelfs een dubbele bewerking,
want van de 'Jugendlieder' van Al-
ban Berg werd de zangpartij door
Marieke Schneemann vertolkt op
dwarsfluit. De sfeer van deze jeugd-
werkjes, vol weemoed en verlan
gen, werd werkelijk uitstekend ge
troffen.
Vooral de op altfluit gespeelde lie
deren maakten diepe indruk. Bij
de reguliere fluit was hier, althans
hele gezelschap met twee bussen
naar Zijpe 'op schoolreisje'. Op bei
de dekken klonk drie uur onafgebro
ken de typische muziek van de Mis-
sissippidelta. foto Marijke Folkertsma
wat het vibrato betreft, net iets te
weinig nuance.
Overigens bleek al snel dat er, wat
nuances betreft, door een geoe
fend cimbaalspeler zowel in dyna
miek als timbre een royaal spec
trum kan worden bestreken.
Hierbij werden diverse stokken ge
bruikt, al of niet omwikkeld, maar
ook de blote handen werden niet
gespaard.
Bijzonder indrukwekkend waren
Ze leest, knauwt op haar
kauwgom, sust ongeïnteres
seerd de baby en geeft af en
toe een bot of vlijmscherp ant
woord. Evelyn in de relatiekome
die Verre Vrienden door Theater
groep Zierik wint direct de sympa
thie van het publiek. Heerlijk im
mers om je zo horkerig te durven
gedragen als de situatie je niet aan
staat. Dat is nog eens wat anders
dan je in allerlei bochten wringen
om 'het gezellig te houden'. Daar
ga je uiteindelijk volledig aan on
derdoor, zo blijkt tijdens het ver
loop van het stuk. Overigens biedt
bot doen ook niet de passende op
lossing, want erg gelukkig lijkt
Evelyn niet met haar leven.
De rol wordt knap vertolkt door
Nelleke Tamerus. Samen met Cora
Hoogstrate als de opgefokte gast
vrouw Diane weet zij de motor
van de voorstelling vooral in het
eerste deel krachtig draaiend te
houden.
Het publiek is getuige van een mid
dagje onder vrienden. Verre vrien
den, want ze zijn elkaar - zeker
emotioneel gezien - wat kwijt ge
raakt. Vroeger was het allemaal be
ter, maar toen waren ze jong en
koesterden ze nog idealen. Nu
weet Diane inmiddels bijvoor
beeld dat Paul geen 'prins op het
witte paard' is. Nu beseft Marge
uiteindelijk wel dat ze met haar
Gordon nooit wilde avonturen zal
een aantal miniaturen van Kurtag.
De twee cimbalisten waren in de
ze uiterst gecondenseerde muziek,
waarin werkelijk geen noot teveel
staat, maar zeker ook elke noot er
toe doet, volledig in hun element.
De uiteenlopende karakters van
deze korte werkjes stelden de he
ren in staat een exposé te geven
van de vele speeltechnieken die op
hun instrument kunnen worden
aangewend.
VERRE VRIENDEN
Toneelvoorstelling, Theatergroep
Zierik. Gezien: vrij. 16 maart,
MFC, Zierikze
door Ali Pankow
beleven en moet john erkennen
dat hij een loser als zakenman is
en niet het respect van zijn vrouw
kan afdwingen.
Alleen Collin is gelukkig met zijn
leven. Tenminste dat bazuint hij
overal rond en hij werpt zichzelf
op als therapeut om anderen in
zijn geluk te laten delen.
Zolang de schijn nog wordt opge
houden en de sfeer in plakjes is te
snijden, valt er veel te genieten.
Vaart, verrassing en vlot spel van
allen tillen de voorstelling ver bo
ven het gemiddelde,
lammer genoeg lekt vooral die
vaart er na de pauze behoorlijk
uit. Met uitzondering van een kos
telijke uitbarsting van Diana, lijkt
de verstikkende gezelligheid in het
verhaal, ook de toeschouwer in
zijn greep te krijgen. De peptalks
van Collin worden te veel van het
zelfde. Arnold van der Wees geeft
dit personage met veel inzet ge
stalte, maar zou een breder spel-
register moeten opentrekken om
het stuk echt spannend te hou
den.
j®\
Marieke Schneemann, Michiel
foto Camile Schelstraete
Bij de lovende woorden aan het
adres van de cimbaalspelers mo
gen we fluitiste Marieke Schnee
mann niet vergeten. Zij doet in in
zet en vakmanschap zeker niet
voor de anderen onder. Dat bleek
ook bij een extraatje dat zij voor
het publiek in petto had. Geïnspi
reerd door de omgeving speelde
zij spontaan Debussy's Syrinx.
Hierin toonde zij zich een meester
op haar instrument.
Voor cimbaal is weinig of geen 'klassieke' muziek geschreven daarom speelden
Weidner en Jan Rokyta arrangementen van voor piano bedoelde werken.
