Veel publiek bij Goes' eerste open podium Cultuur Samenspel om door een ringetje te halen Gesoigneerde pop dwingt aandacht aj~ Muziekvrienden brengen eerbetoon aan gitarist Gert de Meijer MIDDELBURG - Geert de Heer (links) en Gait Klein Kromhof spelen met de Turtle Dreams Ses sie Band tijdens het muzikale eerbetoon aan de overleden Zeeuwse gitarist Gert de Meijer, gister middag in een vol Spiegeltheater in Middelburg. De in Terneuzen geboren De Meijer overleed eind december op 53-jarige leeftijd na een kort ziekbed. Op initiatief van vrienden en collega-mu zikanten werd hij gistermiddag geëerd. Bij de bij eenkomst was ook zijn familie aanwezig. De mid dag begon met De Meijer zelf. Op een scherm verscheen hij meer dan levensgroot met zijn gi taar en zijn nummer 'The dunes of Dishoek'. Col lega-muzikanten van De Meijer, zoals Ries de Vuijst, Henk Feij, Tonie van den Buuse en Eltjo Ha- selhoff, haalden met woorden en muziek herinne ringen op. Dat deed ook de Turtle Dreams Sessie Band, genoemd naar het laatste album The spririt of the turtle van De Meijer, dat vorig jaar januari in het Spiegeltheater werd gepresenteerd. De ge legenheidsband, bestaande uit Geert de Heer (do- bro, mandoline), Theo de Koning (gitaar) en Sjef Hermans (zang) van Champagne Charlie, David Egter van Wissekerke (viool) van Catfish en No Frontiers) en Gait Klein Kromhof (mondharmoni ca), speelde onder meer nummers van Pete See- ger en Woody Guthrie. foto Lex de Meester WERVELWIND Open haardconcert Blaassextet Wervelwind. Gezien: zo. 11/3, Porgy en Bess, Terneuzen. 20 Maandag 12 maart 2007 P2C Ter afsluiting van het open-haard- seizoen was zondagmiddag in Por gy en Bess het ensemble Wervel wind te beluisteren. Dit blaassex tet bestaat uit jonge musici, die ge meen hebben dat zij allen aan het Amsterdams conservatorium heb ben gestudeerd. Dat zij deze studie serieus hebben genomen was goed te horen. Tech nisch en muzikaal staan zij royaal boven het repertoire dat de toe hoorders werd voorgeschoteld. Nu moet gezegd dat dit repertoire, hoe fraai, virtuoos en met naad loos samenspel het ook werd ver tolkt, wat aan de eenzijdige kant was. Het gehele programma was samengesteld uit werken gecompo neerd in de 20ste eeuw, alle ge schreven in een zelfde soort stijl die zich kort door de bocht laat omschrijven als vitaal en muzikan- tesk. En hoewel hier en daar stevig gekruid met dissonanten is dit nooit zoveel dat welke luisteraar dan ook zich er aan zal storen. Maar genoeg gezeurd, als de jon gens en meisjes van Wervelwind aardigheid hebben in het vertol ken van juist dit soort goed in het gehoor liggende, tamelijk recente muziek moeten zij dat vooral doen, want hierin zijn zij het aan horen dubbel en dwars waard. Het was goed te horen dat zij uit stekend op elkaar zijn ingespeeld en in alle opzichten aan elkaar ge waagd zijn. Een kanttekening die in dat kader gemaakt zou kunnen door jos Verpoorten worden betreft de enige koperbla zer in het gezelschap. De intonatie van de hoorniste was niet overal even zuiver. Een beetje jammer, daar er verder loepzuiver werd ge speeld. Het samenspel was om door een ringetje te halen. Moeiteloos buitel den de lastigste loopjes over elkaar heen. Overigens verdient klarinet tist Rudi van Hest een aparte ver melding. Hij beschikt over een be wonderenswaardige embouchure, die hem in staat stelt uiterst zacht te spelen. Bij enkele, meer ingeto gen afsluitingen kwam dat goed van pas. De dynamiek werd ook verder ab soluut niet stiefmoederlijk be deeld. In de soepele, vanzelfspre kende manier waarmee op dit vlak werd gemusiceerd was men wederom volstrekt eensgezind en toonde men één der sterkste kan ten van het ensemble. Als extraatje kon men deze mid dag nog een wereldpremière be luisteren. Uit de gloednieuwe kinderopera 'Jimmy' van Edward Top werd de ouverture gespeeld. Dichters uit Zeeland en van buiten de provincie dragen eigen werk voor. door Lilian Dominicus GOES - Liever een zonnig gedicht, dan zon in je gezicht, moet het cre do zijn van de Goese poëzieliefheb bers. Enkele tientallen schrijvers, intellectuelen en romantici prefe reerden het geschreven woord bo ven de stralen van het aangename lentezonnetje. Ze ontmoetten el kaar gistermiddag tijdens het eer ste literaire open podium van Goes, in het recent geopende café Le Clochard aan de Vlasmarkt. De voorzitter van de Culturele Raad Goes, Marlize Laport, open de de middag met een gedicht van Lucebert, Er is een grote norse ne ger. Mede-initiatiefnemer Loes Vla ming, een zelfbenoemde 'poë- ziefreak', praatte de optredens van schrijvers, dichters en kleinkunste naars aan elkaar, verlucht met ei gen werk. „Er zit een aantal mensen in het publiek, mensen die misschien de volgende keer het podium willen betreden, maar nu alleen willen luisteren", zo sprak Vlaming. „Zij vragen zich af wat er allemaal kan. Alles kan, als je er maar achter staat, als je maar je hart laat spre ken. Light versie, limericken, het is allemaal goed." Naast een aantal gastsprekers van buiten de provincie, droegen ook een groot aantal Zeeuwen hun werk voor. De gedichten hadden daarom thema's als de polders van Zuid-Beveland, bomenkap op Wal cheren, de lente op het platteland, de terugkeer in Kloetinge na een vakantie in het buitenland, het Emma-beeld op de Dam in Mid delburg, de verlatenheid van de veerpleinen en de Oostkerk in Middelburg. De Middelburgse dames luul Kor- tekaas en Anneke Schenk oogstten veel lof vanuit het publiek. Korte- kaas in confronterende, strijdbare stijl, Schenk ontwapenend en ont roerend. Schenk, die zich realiseer de wel erg veel over Middelburg te schrijven, nam zich direct voor het volgende gedicht over Goes te la ten gaan. Vlaming is tevreden: „Het blijkt dat in Goes toch mensen zijn die hier durven te staan en zeggen wat er in ze zit." Iedere tweede zondag van de maand is er een literair open po dium in café Le Clochard. A BALLADEER Popmuziek. A balladeer, met als voorprogramma Sonarphonic. Gezien: za. 10/3 in 't Beest, Goes. door Rolf Bosboom In het Concertgebouw is een kuch je al bijna taboe, maar bij de pop podia heeft een groeiend deel van het publiek de merkwaardige ge woonte om luidkeels en onver stoorbaar door het optreden heen te praten. Een metalband kan daar nog overheen denderen, maar van een ingetogener groep als a balla deer wordt daardoor juist wat extra's gevraagd. Frontman Mari- nus de Goederen wist zaterdaga vond in 't Beest in Goes - de afslui ting van een tournee - op zijn ei gen manier het publiek voor zich te winnen. Dat a balladeer haar naam zonder hoofdletters schrijft, is veelzeg gend. Het trio maakt gesoigneerde, bijna brave pop, met doordachte teksten maar zonder grote geba ren. De band trok vorig jaar de aan dacht met het debuutalbum Pana ma en draagt bovendien een soort Blof-keurmerk, gezien de diverse onderlinge connecties. Op het Goese podium, na een de gelijk voorprogramma van de Zeeuwse band Sonarphonic, bleef a balladeer aanvankelijk ook be hoorlijk ingetogen. In de eerste nummers was af en toe wel de po wer voelbaar die op het album soms wordt gemist - vooral in Si rens, misschien wel het beste num mer van Panama - maar was het balladegehalte ook hoog. Het pu bliek kon daardoor moeiteloos doorconverseren. Toen Marinus de Goederen ook nog de tijd nam om uitgebreid Tarot tequila te introduceren, een niet uitgebracht nummer dat is geschreven voor een inmiddels overleden vriendin, viel dat bij sommige bezoekers verkeerd. „Spe len!", werd er schaamteloos dwars door zijn verhaal geroepen. Ge speeld werd er, uiteindelijk. En hoe! Het was een muzikale wraak, die werd gevolgd door de ultieme test. De Goederen zong en speelde Make you mine, zittend op het po dium, geheel onversterkt. En wa rempel, hij kreeg de zaal stil en la ter zelfs aan het zingen. Plaatsver vangende schaamte legde het toch af tegen bewondering. Daarna kom a balladeer weinig meer fout doen. Ineens leek alles op zijn plaats te vallen: het even wicht tussen rustig en ruw, de mooie stem van De Goederen, drummer Tijs Stehmann die onop vallend maar effectief zijn werk doet, gitarist Erik Meereboer die nadrukkelijk de klankkleur van de groep bepaalt op een manier die doet denken aan Peter Buck van REM. De eerste hit, Swim with Sam, was plots een inkoppertje en All I wanted (dé ballad van Pana mableek de ideale overgang naar de toegift, waarin vooral de nieu we single Robin II indruk maakte. Op 7 september komt a balladeer opnieuw naar Zeeland, voor een optreden op het Abdijplein in Mid delburg tijdens het Zeeland Nazo merfestival.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 58