Cultuur
Veel publiek
bij Goes' eerste
open podium
Samenspel om door
een ringetje te halen
Gesoigneerde
pop dwingt
aandacht af
I
20 Maandag 12 maart 2007 PZC
eenkomst was ook zijn familie aanwezig. De mid
dag begon met De Meijer zelf. Op een scherm
verscheen hij meer dan levensgroot met zijn gi
taar en zijn nummer 'The dunes of Dishoek'. Col
lega-muzikanten van De Meijer, zoals Ries de
Vuijst, Henk Feij, Tonie van den Buuse en Eltjo Ha-
selhoff, haalden met woorden en muziek herinne
ringen op. Dat deed ook de Turtle Dreams Sessie
Band, genoemd naar het laatste album The spririt
of the turtle van De Meijer, dat vorig jaar januari
in het Spiegeltheater werd gepresenteerd. De ge
legenheidsband, bestaande uit Geert de Heer (do-
bro, mandoline), Theo de Koning (gitaar) en Sjef
Hermans (zang) van Champagne Charlie, David
Egter van Wissekerke (viool) van Catfish en No
Frontiers) en Gait Klein Kromhof (mondharmoni
ca), speelde onder meer nummers van Pete See-
ger en Woody Guthrie. foto Lex de Meester
MIDDELBURG - Geert de Heer (links) en Gait
Klein Kromhof spelen met de Turtle Dreams Ses
sie Band tijdens het muzikale eerbetoon aan de
overleden Zeeuwse gitarist Gert de Meijer, gister
middag in een vol Spiegeltheater in Middelburg.
De in Terneuzen geboren De Meijer overleed
eind december op 53-jarige leeftijd na een kort
ziekbed. Op initiatief van vrienden en collega-mu
zikanten werd hij gistermiddag geëerd. Bij de bij-
WERVELWIND
Open-haardconcert Blaassextet
Wervelwind. Gezien: zo. 11/3,
Porgy en Bess, Terneuzen.
Ter afsluiting van het open-haard-
seizoen was zondagmiddag in Por
gy en Bess het ensemble Wervel
wind te beluisteren. Dit blaassex
tet bestaat uit jonge musici, die ge
meen hebben dat zij allen aan het
Amsterdams conservatorium heb
ben gestudeerd.
Dat zij deze studie serieus hebben
genomen was goed te horen. Tech
nisch en muzikaal staan zij royaal
boven het repertoire dat de toe
hoorders werd voorgeschoteld.
Nu moet gezegd dat dit repertoire,
hoe fraai, virtuoos en met naad
loos samenspel het ook werd ver
tolkt, wat aan de eenzijdige kant
was. Het gehele programma was
samengesteld uit werken gecompo
neerd in de 20ste eeuw, alle ge
schreven in een zelfde soort stijl
die zich kort door de bocht laat
omschrijven als vitaal en muzikan-
tesk. En hoewel hier en daar stevig
gekruid met dissonanten is dit
nooit zoveel dat welke luisteraar
dan ook zich er aan zal storen.
Maar genoeg gezeurd, als de jon
gens en meisjes van Wervelwind
aardigheid hebben in het vertol
ken van juist dit soort goed in het
gehoor liggende, tamelijk recente
muziek moeten zij dat vooral
doen, want hierin zijn zij het aan
horen dubbel en dwars waard.
Het was goed te horen dat zij uit
stekend op elkaar zijn ingespeeld
en in alle opzichten aan elkaar ge
waagd zijn. Een kanttekening die
in dat kader gemaakt zou kunnen
door Jos Verpoorten
worden betreft de enige koperbla
zer in het gezelschap. De intonatie
van de hoorniste was niet overal
even zuiver. Een beetje jammer,
daar er verder loepzuiver werd ge
speeld.
Het samenspel was om door een
ringetje te halen. Moeiteloos buitel
den de lastigste loopjes over elkaar
heen. Overigens verdient klarinet
tist Rudi van Hest een aparte ver
melding. Hij beschikt over een be
wonderenswaardige embouchure,
die hem in staat stelt uiterst zacht
te spelen. Bij enkele, meer ingeto
gen afsluitingen kwam dat goed
van pas.
De dynamiek werd ook verder ab
soluut niet stiefmoederlijk be
deeld. In de soepele, vanzelfspre
kende manier waarmee op dit
vlak werd gemusiceerd was men
wederom volstrekt eensgezind en
toonde men één der sterkste kan
ten van het ensemble.
Als extraatje kon men deze mid
dag nog een wereldpremière be
luisteren. Uit de gloednieuwe
kinderopera 'Jimmy' van Edward
Top werd de ouverture gespeeld.
Dichters uit Zeeland en
van buiten de provincie
dragen eigen werk voor.
door Lilian Dominicus
GOES - Liever een zonnig gedicht,
dan zon in je gezicht, moet het cre
do zijn van de Goese poëzieliefheb
bers. Enkele tientallen schrijvers,
intellectuelen en romantici prefe
reerden het geschreven woord bo
ven de stralen van het aangename
lentezonnetje. Ze ontmoetten el
kaar gistermiddag tijdens het eer
ste literaire open podium van
Goes, in het recent geopende café
Le Clochard aan de Vlasmarkt.
De voorzitter van de Culturele
Raad Goes, Marlize Laport, open
de de middag met een gedicht van
Lucebert, Er is een grote norse ne
ger. Mede-initiatiefnemer Loes Vla
ming, een zelfbenoemde 'poë-
ziefreak', praatte de optredens van
schrijvers, dichters en kleinkunste
naars aan elkaar, verlucht met ei
gen werk.
„Er zit een aantal mensen in het
publiek, mensen die misschien de
volgende keer het podium willen
betreden, maar nu alleen willen
luisteren", zo sprak Vlaming. „Zij
vragen zich af wat er allemaal kan.
Alles kan, als je er maar achter
staat, als je maar je hart laat spre
ken. Light versie, limericken, het is
allemaal goed."
Naast een aantal gastsprekers van
buiten de provincie, droegen ook
een groot aantal Zeeuwen hun
werk voor. De gedichten hadden
daarom thema's als de polders van
Zuid-Beveland, bomenkap op Wal
cheren, de lente op het platteland,
de terugkeer in Kloetinge na een
vakantie in het buitenland, het
Emma-beeld op de Dam in Mid
delburg, de verlatenheid van de
veerpleinen en de Oostkerk in
Middelburg.
De Middelburgse dames Juul Kor-
tekaas en Anneke Schenk oogstten
veel lof vanuit het publiek. Korte-
kaas in confronterende, strijdbare
stijl, Schenk ontwapenend en ont
roerend. Schenk, die zich realiseer
de wel erg veel over Middelburg te
schrijven, nam zich direct voor het
volgende gedicht over Goes te la
ten gaan.
Vlaming is tevreden: „Het blijkt
dat in Goes toch mensen zijn die
hier durven te staan en zeggen
wat er in ze zit."
Iedere tweede zondag van de
maand is er een literair open po
dium in café Le Clochard.
A BALLADEER
Popmuziek. A balladeer, met als
voorprogramma Sonarphonic.
Gezien: za. 10/3 in 't Beest, Goes.
door Rolf Bosboom
In het Concertgebouw is een kuch
je al bijna taboe, maar bij de pop
podia heeft een groeiend deel van
het publiek de merkwaardige ge
woonte om luidkeels en onver
stoorbaar door het optreden heen
te praten. Een metalband kan daar
nog overheen denderen, maar van
een ingetogener groep als a balla
deer wordt daardoor juist wat
extra's gevraagd. Frontman Mari-
nus de Goederen wist zaterdaga
vond in 't Beest in Goes - de afslui
ting van een tournee - op zijn ei
gen manier het publiek voor zich
te winnen.
Dat a balladeer haar naam zonder
hoofdletters schrijft, is veelzeg
gend. Het trio maakt gesoigneerde,
bijna brave pop, met doordachte
teksten maar zonder grote geba
ren. De band trok vorig jaar de aan
dacht met het debuutalbum Pana
ma en draagt bovendien een soort
Bluf keurmerk, gezien de diverse
onderlinge connecties.
Op het Goese podium, na een de
gelijk voorprogramma van de
Zeeuwse band Sonarphonic, bleef
a balladeer aanvankelijk ook be
hoorlijk ingetogen. In de eerste
nummers was af en toe wel de po
wer voelbaar die op het album
soms wordt gemist - vooral in Si
rens, misschien wel het beste num
mer van Panama - maar was het
balladegehalte ook hoog. Het pu
bliek kon daardoor moeiteloos
doorconverseren.
Toen Marinus de Goederen ook
nog de tijd nam om uitgebreid
Tarot tequila te introduceren,
een niet uitgebracht nummer dat
is geschreven voor een inmiddels
overleden vriendin, viel dat bij
sommige bezoekers verkeerd. „Spe
len!", werd er schaamteloos dwars
door zijn verhaal geroepen. Ge
speeld werd er, uiteindelijk. En
hoe! Het was een muzikale wraak,
die werd gevolgd door de ultieme
test. De Goederen zong en speelde
Make you mine, zittend op het po
dium, geheel onversterkt. En wa
rempel, hij kreeg de zaal stil en la
ter zelfs aan het zingen. Plaatsver
vangende schaamte legde het toch
af tegen bewondering,
Daarna kom a balladeer weinig
meer fout doen. Ineens leek alles
op zijn plaats te vallen: het even
wicht tussen rustig en ruw, de
mooie stem van De Goederen,
drummer Tijs Stehmann die onop
vallend maar effectief zijn werk
doet, gitarist Erik Meereboer die
nadrukkelijk de klankkleur van de
groep bepaalt op een manier die
doet denken aan Peter Buck van
REM. De eerste hit, Swim with
Sam, was plots een inkoppertje en
All I wanted (dé ballad van Pana
ma) bleek de ideale overgang naar
de toegift, waarin vooral de nieu
we single Robin II indruk maakte.
Op 7 september komt a balladeer
opnieuw naar Zeeland, voor een
optreden op het Abdijplein in Mid
delburg tijdens het Zeeland Nazo
merfestival.