Culti
Balletstudio Free volgt
Hoe Hannibal monster werd
36 Donderdag 8 maart 2007 PZC
VRAGEN AAN Stijn van der Loo
Schrijver/zanger/componist Stijn van der
Loo vertelt vrijdagavond in Podium 't Beest
in Goes met de voorstelling Gezang verha
len over brullende vaders en hun kinderen.
Naam: Stijn van der Loo
Leeftijd: 43
Beroep: schrijver/musicus
door Ali Pankow
Muziek is je eerste liefde?
„Ja, dat klopt wel. Ik was altijd bezig met liedjes maken en als kind kreeg
ik muziekles en speelde ik piano en klarinet en ik had een drumstelletje.
Ik wilde drummer worden, maar omdat ik op het conservatorium al
leen melodisch slagwerk kon studeren, heb ik toen de klarinet weer op
gepakt. Ik heb schoolmuziek gestudeerd met de bedoeling leraar te wor
den, maar het liep anders toen ik met klasgenoten de a capellagroep In
termezzo heb opgericht en daarmee vijftien jaar heb getourd."
Literatuur werd je tweede liefde?
„Jaaaa, met daarnaast ook andere liefdes hoor, vrouw en kind en zo. De
aanleiding Schrijversvakschool 't Colofon te gaan volgen, was de Zilve
ren Harp voor onze cd Still Crazy. In het juryrapport werd ik geprezen
voor het gebruik van samples - wat toen nog vrij nieuw was - en voor
mijn poëtische teksten. Het leek handig me daar nader op toe te leggen.
Voor muziek had ik al klankbord genoeg om me heen.
Bij 't Colofon kreeg ik het advies me meer te gaan toeleggen op proza.
Zes weken alleen erop uit trekken met het boek Reis naar het einde van
de wereld van Céline bracht een geweldige ontwikkeling te weeg. Schrij
ven is nu misschien wel mijn eerste liefde, het gaat in ieder geval dieper
dan de muziek."
Biedt de voorstelling 'Gezang' een combinatie van beide?
„Er zitten twee verhaallijnen in over vaders die brullen tegen hun kinde
ren dat ze het anders moeten doen. De liedjes bieden een belangrijk on
derdeel van de voorstelling. Ze hebben een functie, ze stuwen het ver
haal voort. Ik vertel het verhaal over een overgrootvader, een tabakspro
ducent, die zijn zoon becommentarieert over de manier waarop hij het
bedrijf voortzet.
Die zoon wil liever schrijver zijn in plaats van sigaren produceren. Er zit
in het programma een brief van Willem Kloos verweven waarin deze
grote schrijver commentaar levert op de poging van de zoon een roman
te schrijven. Die brief van Kloos is echt, mijn vader was literator.
Daarnaast zit er ook een verhaal over het heden in waarin ik zelf brul
tegen mijn zoon dat hij sommige dingen eens anders moet doen.
Toneel speekt je als kunstvorm blijkbaar ook zeer aan?
„Een beetje wel ja. Ik heb zelf ook toneelteksten geschreven en de uitge
ver van mijn boeken zegt best bereid te zijn ook die uit te brengen. Voor
mezelf biedt de toneelvorm een uitkomst, omdat ik nogal graag de
ik-vorm gebruik in liedteksten en in proza.
Als personage een verhaal vertellen is heel prettig. Dat doe je toch iets
gemakkelijker dan als jezelf. In je jonge jaren kan dat nog wel. Dan mag
je nog als een jonge God, een soort Idol op het podium staan, maar op
latere leeftijd wordt dat toch wat potsierlijker."
Een bewuste keus dus voor Shireen Strooker, een toneelregisseur?
„Shireen is absoluut geweldig. Vroeger coachte haar man, Bram Vermeu
len me. Zij was bereid de regie te doen voor het hommage-programma
dat we aan hem hebben gewijd en nu voert ze ook de regie voor Ge
zang. Ik ben natuurlijk geen acteur, snapte in het begin niet eens wat ze
zei als ze het over 'subtekst' had. Ik leer veel van haar en soms doet ze
me gewoon ook dingen voor."
Ook de didactische kant van je vak spreekt je aan?
„Onderwijs is het mooiste wat er is. Het kan heel inspirerend zijn als
het op natuurlijke wijze gebeurt. Als een gildemeester met zijn leerlin
gen, zodat er een soort natuurlijke hiërarchie ontstaat,
lammer alleen dat het huidige onderwijssysteem zo dramatisch slecht
is. Het lijkt soms of onderwijs er alleen maar is om banen voor docen
ten te creëren.
Bonte en magische
lieden langs exotische
zijderoute.
door Ali Pankow
GOES - In snelle opvolging zullen
ze zich presenteren: gondeliers, no
maden, fakiers, bergvolk, Boed-
dhaatjes, een sultan en zijn sulta
na's. En tussen door fladderen er
duiven en zijden vlinders, voeren
Commedia dell'Arte-spelers hun
kunsten op, dienen woestijnbees
ten zich aan, gloeien de Lakshmi
en groeien de lotusbloemen.
Balletstudio Free uit Goes brengt
morgenavond in Schouwburg De
Mythe de première van de twee
jaarlijkse uitvoering. De tot ieders
verbeelding sprekende wereldreizi
ger Marco Polo en de magische zij
deroute bieden dit keer de inspira
tiebronnen voor dit grootscheepse
dansspektakel. De zes geplande
voorstellingen waren binnen een
week uitverkocht. Reden voor Lia
Sorber van Studio Free een extra
voorstelling in te lassen op zater
dagmiddag 17 maart. Anders im
mers moest ze te veel mensen te
leurstellen. Alleen voor die extra
matinee dus zijn nog enkele kaar
ten verkrijgbaar.
Docente [ikke van Loo van de bal
letstudio lanceerde het idee voor
deze uitvoering. „Een goed idee is
het belangrijkste. ]e kunt met ge
mak een hele serie onderwerpen
opnoemen, maar ook direct weer
'Ik wil wel, maar ik vind het
zo eng. Ik ga liever filmen
met opa'
verwerpen. Het is immers een ver
eiste dat het thema heel veel ver
schillende facetten kan overkoepe
len. Zevenentwintig verschillende
groepen zullen zich presenteren",
legt Lia Sorber uit. Verdeeld over
de hele opvoeringsreeks treden er
circa vijfhonderd cursisten op. Ze
variëren in leeftijd tussen vier jaar
en zestig plus.
Ze verdienen een echte show,
vindt Lia. Ze stoorde zich destijds
mateloos aan ouders die even naar
het rondhuppelen van hun eigen
kind kwamen kijken en vervol
gens vertrokken. „Dat kan anders,
maar dan moeten we de toeschou
wers ook echt wat bieden", nam
ze zichzelf voor. Inmiddels kan
Studio Free op een aardig bestand
aan eigen avondvullende produc
ties bogen.
Marco Polo's omzwervingen bie
den een schat aan mogelijkheden.
Daar komt bij dat Lia en haar echt
genoot Kees Sorber zelf grote affi
niteit met Zuid-Oost Azië hebben.
Hun verbijstering over een impo
sante moskee in Thailand heeft bij
voorbeeld een prominent decor
stuk tot resultaat. Vader Kees en
zoon Rick zijn al een jaar lang
twee dagen per week in
touw voor
decor
bouw. De uren van ontwerper an
nex schilder los de Waal zijn in
middels ook behoorlijk opgelopen.
Om ideeën op te doen voor de
vormgeving maakte het echtpaar
Sorber nog een extra reisje naar
Egypte. Overigens kijkt Lia in het
buitenland altijd scherp om zich
heen op zoek naar mogelijke attri
buten. Zo kan het gebeuren dat ze
in een dorpje in Thailand zomaar
alle rijk met belletjes versierde kin
derhoedjes opkoopt. Naar ver
wachting zullen die straks in De
Mythe een geweldig leuk effect ge
ven.
De makers hebben er verder al
lerlei boeken op nageslagen
en films over de reizen van
Marco Polo voor beke
ken. Vanuit het
feestelijke Vene-
Repetitie voor de De Magische Nacht.
Een Hannibal-film zonder Antho
ny Hopkins, dat is een beetje als
een King Kong-ftlm zonder aap.
Maar om een of andere reden voel
de Thomas Harris zich niet geroe
pen om een vervolg te schrijven
op de reeds bestaande horrortrilo
gie, terwijl hij voor het ontwerpen
van een prequel wél de motivatie
kon opbrengen. Derhalve krijgen
we in Hannibal rising uiteengezet
hoe tijdens de laatste fase van de
1\veede Wereldoorlog een klein
jongetje in Litouwen zulke ver
schrikkelijke dingen meemaakte
dat hij zich wel móest ontwikke
len tot een monster.
In de openingsfase van de film
woont de kleine Hannibal met
zijn adellijke ouders en jongere
zusje nog op een kasteel. Tegen de
tijd dat de Duitsers verjaagd zijn
door de Russen is de kleine Lector
wees. Speciaal de lugubere manier
waarop zijn zusje kwam te ster
ven, door toedoen van verdwaalde
plunderaars, schreeuwt om wraak.
HANNIBAL RISING
Film. Regie: Peter Webber.
Te zien in Vlissingen, Terneuzen,
Hulst, Bergen op Zoom.
door Pieter van Lierop
Het treft dat het gespuis gevlucht
is naar Parijs. Daar had Hannibal
een oom wonen. Zijn lapanse we
duwe neemt de jongen in huis en
brengt hem een paar dingen bij
over geestkracht, samoerai-moraal
en scherpe zwaarden. Aan de me
dische faculteit van de Sorbonne
ontwikkelt hij bovendien anatomi
sche kennis en chirurgische vaar
digheden.
Het verhaal dat Harris nu aanle
vert, is minder gelaagd en complex
dan we van hem gewend zijn. Re
gisseur Peter Webber kon er niet
veel meer van maken dan een ta
melijk ordinair vergeldingsdrama
met de jonge Fransman Gaspard
Ulliel als een hoofdrolspeler die
wel een sadistische griezel te acte
ren weet, maar niet eentje die
voorstelbaar is als jeugdige gedaan
te van de charismatische kanni
baal die we al kennen. Wat in de
film trouwens eveneens ontbreekt
is de adequate vervanger van Jodie
Foster of Julianne Moore of
Edward Norton, oftewel de politie
man die de feitelijke hoofdper
soon van het verhaal is, maar die
zijn hersens moet scherpen aan
het genie van de beruchte serie
moordenaar.
Gong Li is als de falende lapanse
beschermengel eigenlijk het enige
interessante nevenpersonage in
een film waarvan de oorlogsscè
nes en later de Parijse jaren-vijftig
setting overtuigen. Rommel mag
je deze De Laurentiis-productie
dan ook niet noemen, maar je
voelt dat de makers van Hannibal
rising zelfs geen seconde hebben
gedacht dat ze Silence of the lambs
zouden kunnen evenaren.
SWlSStFUl^' Perfectionisme in slaapcomfort
De Slaapvoorlichter®
voor Zeeland
Beestenmarkt 12 Goes Tel. (0113) 23 22 13
