Familie
De spagaat van een geadopteerde
PZC Vrijdag 2 maart 2007 21
Harmen en Gerry Westra.
En Hilbrand verbrak het contact.
Ze hadden vantevoren wel ingecal
culeerd dat het 'geen roze wolk'
zou zijn. „Adoptie is geen feest",
zegt Harmen. „Het is een noodza
kelijke aangelegenheid, vanwege
het feit dat er zoveel kinderen zijn
die geen plaats hebben."
„Denk er goed over na", waar
schuwt Gerry niettemin anderen
die adoptie overwegen. „Je moet
het allebei voor 200 procent wil
len, 100 procent is niet genoeg.
Want het kan goed gaan, maar het
kan ook niet goed gaan. Het is vre
selijk pijnlijk en verdrietig als je
niet bij machte bent een brug te
slaan."
In Korea voelt Hilbrand Westra
(37) zich thuis, in Nederland
ook. Of niet thuis. Hij spreekt
van 'de spagaat' van een ge
adopteerde. Samen met andere ge-
adopteerden richtte Westra de be
langenorganisatie United Adop
tees International (UAI) op, in na
volging van soortgelijke bewegin
gen in Zweden, de Verenigde Sta
ten en Australië. Doel is adoptie,
en dan vooral de bezwaren daarte
gen, op de politieke en maatschap
pelijke agenda te zetten. „We moe
ten af van het idee dat adoptie hei
lig is", meent Westra.
Bijna vier was hij toen hij, samen
met zijn jongere zusje, naar Neder
land kwam. Hilbrand noemden
zijn Friese adoptieouders hem,
naar een broer van zijn vader die
jong overleed. Op zijn tiende ver
huisde het gezin van Amsterdam
naar Friesland, terug naar waar
zijn adoptieouders vandaan kwa
men. Hilbrand fietste naar de mid
delbare school in Franeker en
speelde orgel in de hervormde
kerk van Oosterbierum.
Nu woont hij in Utrecht, werkt als
organisatieadviseur en mengt zich
in discussies over adoptie in de me
dia en op bijeenkomsten. Het gaat
niet om hem, benadrukt Westra.
Het gaat om een belangrijk deel
van de ruim 33.000 geadopteerden
in Nederland. Die groep heeft het
moeilijk, maar zegt niets.
foto Niels Westra/GPD
Of zij het zelf weer zouden doen,
vragen mensen dan. „Dat kan ik
niet zeggen", antwoordt Gerry.
„Dat is niet meer aan de orde. Wij
hebben naar ons vermogen gehan
deld."
niet vrijwillig naartoe gekomen."
In 1996 was hij voor het eerst in
Zuid-Korea. Hij ontmoette er ge-
adopteerden die zijn teruggegaan;
zelf vindt hij dat geen optie. „Ze
spreken de taal, maar raken nooit
echt ingeburgerd."
Hun eigen adoptie valt niet meer
terug te draaien, en daarom willen
de geadopteerden van UAI in Ne
derland serieus genomen worden.
Trouwen bijvoorbeeld is nu niet
mogelijk, als je niet je geboortebe
wijs kunt laten zien; een legalisatie
akte telt niet. En om je oorspronke
lijke naam terug te krijgen, moet
een psychiater verklaren dat je Ne
derlandse naam 'levensbedrei
gend' is. „Van alle geadopteerden
heeft 99 procent al een naam.
Waarom vinden westerse ouders
die niet goed genoeg?"
Het is de diepgewortelde mythe
van maakbaarheid die Westra het
meest stoort. Zolang de westerse
wereld daarin blijft geloven, is het
volgens hem zinloos te denken dat
internationale adoptie gestopt kan
worden. „Mensen hebben een
baan, een huis, een tweede auto
en dan menen ze vervolgens ook
recht te hebben op een kind. Als
dat op de natuurlijke manier of via
ivf niet lukt, dan maar via adoptie.
Zo is adoptie de vervanging van
het kind dat nooit geweest is, een
derde alternatief een antwoord op
een ideaalbeeld."
'Extreem eten' op veel
Amerikaanse menu's
Veel Amerikaanse restaurantke
tens moedigen 'extreem eten' aan
door gerechten op het menu te zet
ten die per portie al de complete
dagbehoefte aan vet en calorieën
bevatten. Klanten krijgen hierover
geen informatie.
Medewerkers van het Center for
Science in the Public Interest
(CSPI) in Washington waarschu
wen voor creaties zoals kip met
pasta onder een dikke laag gesmol
ten kaas. Het CSPI stelt dat zulke
gerechten mede de oorzaak zijn
van de Amerikaanse epidemie van
overgewicht en hartziekten.
Hersenen roker lijken
op die van cokesnuiver
Roken veroorzaakt (op den duur)
in bepaalde delen van de hersenen
dezelfde biochemische veranderin
gen die worden waargenomen in
hersenen na gebruik van cocaïne
en/of morfine.
Dit schrijft onderzoeker B. Hope
(National Institute on Drug Abu
se, Baltimore) in het vakblad The
Journal of Neuroscience op grond
van onderzoek aan hersenen van
overleden (ex)rokers. Dit toont
aan dat de sigarettenverslaving
zich afspeelt op biochemisch ni
veau, aldus Hope.
Kans afwijkingen bij
IVF-baby 'iets' groter
IVF-baby's hebben een verhoogde
kans op aangeboren afwijkingen.
Echter, in absolute getallen is die
kans klein: drie procent bij IVF te
genover twee procent bij natuur
lijk verwekte baby's, meldde D.
El-Chaar (universiteit Ottawa) tij
dens een congres van de Society
for Maternal-Fetal Medicines in San
Francisco op grond van gegevens
over 1394 IVF-baby's. De oorzaak
van het iets hogere percentage af
wijkingen, voornamelijk op gebied
van spijsverteringsorganen, is on
duidelijk.
Oudere piloten doen
het net zo goed
Luchtreizigers zijn in veilige han
den bij een oudere piloot. Dat
blijkt uit een studie van dr. J. Tay
lor (Stanford). Oudere piloten zijn
in sommige opzichten zelfs beter
dan hun jongere collega's. In Ame
rika moeten burgerpiloten, net als
in Nederland, met pensioen als ze
60 zijn. Net zoals schakers en musi
ci, stelt Taylor, bouwen piloten ex
pertise op die de achteruitgang
van bepaalde vaardigheden com
penseert. Joy bestudeerde drie jaar
lang u8 piloten, tussen de 40 en
69 jaar.
„Als je er over nadenkt,
kun je zo veel vraagte
kens plaatsen. De afgelo
pen vijftig jaar heeft een
complete kinderverhui
zing plaatsgevonden.
Een miljoen kinderen,
die van derdewereldlan
den naar rijke westerse
gezinnen gingen. Maar
niemand vroeg zich af
wat de gevolgen zouden
zijn en veel adoptieou
ders hadden geen flauw
benul van de cultuur
waar hun kind vandaan
kwam."
In Zweden vergelijkt de
geadopteerde Korea'an
Tobias Hübinette, die op
het onderwerp promo
veerde, adoptie zelfs met
slavenhandel. „De eerste
adopties zijn begonnen Hilbrand Westra.
met rooms-katholieke
priesters in Azië, die de kinderen
zo snel mogelijk naar het Westen
wilden krijgen", weet Westra.
Hij kent de argumenten. „Wie
zegt dat een kind hier meer kan
sen heeft? Dat is jouw perspectief
Maar het gaat erom hoe een ge
adopteerde dat innerlijk ervaart.
Op mijn manier zou ik het daar
ook goed gedaan hebben. Mis
schien was ik gestorven als een
arm kind. Dat zou kunnen, ja. En
waarom zou dat voor mij niet be-
foto Frans Paalman
ter zijn geweest?"
Dankbaar worden ze geacht te
zijn, maar in plaats daarvan wor
den veel geadopteerden volgens
Westra geplaagd door een 'innerlij
ke verscheurdheid'. Ze kiezen
soms zelfs voor de dood, omdat ze
in die spagaat niet kunnen leven.
„Wij missen de innerlijke reflectie,
de mogelijkheid om dicht bij het
cultuurbesef van onze afkomst te
kunnen blijven. Dat speelt bij alle
immigranten. Maar wij zijn hier
