Cultiiu
rrijst aan de horizon
Voorstelling in
lijnen en bogen
Wegdromen in een stad van
speelgoed en kartonnen decors
PZC Donderdag 1 maart 2007 3 7
zestiende-eeuwse Terneuzense ka
pitein Willem Vanderdecken over
zich afriep dat zijn schip voor al
tijd tegen de wind in over de we
reldzeeën zwerft. Zelfs anno 2007
zien sommige zeelieden het spook
schip aan de horizon herrijzen.
Meeusen baseerde zich groten
deels op het essay van zijn grootva
der en koos bewust voor het Neus-
ens Spookschip als titel. De opzet
voor de productie lag er allang
voordat Zeeland Nazomer Festival
Wagners opera lanceerde. Was dat
schrikken? „Nou even, maar dat
bleek allemaal mee te vallen. De
opera vertelt een heel ander ver
haal over De Vliegende Hollander."
Hij is niet uit op een grootschalige
manifestatie, maar koestert een
intensieve aanpak met een groep
enthousiastelingen. Die wordt
gevormd door het Vocaal Kwartet
Terneuzen met als vaste kern
Bertha Kaaschieter (sopraan), Ani
ta den Hamer (alt), Albert Plat-
teeuw (tenor) en Meeusen (bari
ton) zelf. Het kwartet wordt voor
deze productie danig versterkt met
twaalf gastleden uit Zeeuws-Vlaan-
deren en enkele zangers uit Wal
cheren.
Voor de instrumentale begeleiding
tekenen Arie Karreman (piano) en
Tinus de Vries (viool).
Meeusen leverde het raamwerk
van het script. Hij schreef de tek
sten voor de verteller en is daarbij
dichtbij het taalgebruik in het es
say uit 1936 gebleven. „Dat wijkt af
van het hedendaagse. Voor sommi
gen zal het wel wat wollig klin
ken", verwacht de scriptschrijver.
Twee jeugdige leden van Toneel
groep Terneuzen nemen de beel
dende rollen van kapitein Willem
Vanderdecken en zijn vrouw Ca-
therina voor hun rekening. Zij heb
ben geen tekst maar accentueren
in beweging en expressie het ver
haal dat via de voice-over wordt
verteld.
Met het Neusens Spookschip komt
er uiteraard ook veel muziek en
zang Porgy en Bess binnengeva
ren. Musicus Arie Karreman, zan
geres Bertha Kaaschieter en Meeu
sen zelf zochten daarvoor composi
ties uit de gehele muziekliteratuut
van Bach tot werk van hedendaag
se componisten. Of ze het altijd
eens waren? „Nou dat is niet altijd
van leien dakje gegaan hoor. Maar
dat geldt niet alleen voor het uit
zoeken van de muziek. De kos
tuums brachten ook nogal wat te
weeg", erkent de regisseur. Hij
prijst zich gelukkig dat uiteindelijk
twee kennissen van hem zich spe
cifiek met de aankleding hebben
belast, zodat er eenheid in het ge
heel is ontstaan.
De Sage van het Neusense Spook-
schip.Porgy en Bess, vrij. 2 en zat. 3
maart 20.00 uur en zon. 5 maart
15.00 uur. De matinee is uitver
kocht.
Dominique Cardito en Erik van Duijvenbode in de film- en dansvoorstelling
'Linee e curve'.
Architectenbureau
sluit jubileumjaar af
met film en dans.
door Rolf Bosboom
VLISSINGEN - Architecten- en ste
denbouwkundig bureau Rothui
zen van Doorn 't Hooft (RDH) be
stond in 2006 75 jaar. Als afsluiting
van het jubileumjaar hebben de
Zeeuwse kunstenaars Paul en Men-
no de Nooijer een film- en dans
voorstelling gemaakt: Linee e curve.
De voorstelling is al opgevoerd in
besloten kring, voor het personeel
van RDH. Morgenavond zijn er
twee opvoeringen in Technum (de
nieuwe techniekhal van ROC Zee
land) in Vlissingen, die wel toegan
kelijk zijn voor alle belangstellen
den.
Vader en zoon De Nooijer hebben
zich voor Linee e curve laten inspi
reren door architectuur. In de voor
stelling staan zes projecten cen
traal die RDH de afgelopen jaren
heeft gerealiseerd. Paul en Menno
de Nooijer hebben voor de voor
stelling - waarin architectuur,
beeld, licht, dans en muziek sa
menkomen - opnamen gemaakt
in het kantoor van waterschap
Zeeuwse Eilanden in Middelburg,
het bedieningsgebouw van Rijks
waterstaat in Wemeldinge, op de
Grote Markt in Goes en in De Lu
net B, een negentiende-eeuws ver
dedigingswerk in Breda waar het
architectenbureau recent een vesti
ging heeft kunnen openen door er
een glazen kubus overheen te bou
wen.
De dans in de voorstelling wordt
verzorgd door Dominique Cardito
en Erik van Duijvenbode, allebei
professionele dansers en choreo
grafen. Zij waren eerder te zien in
de korte film Strip Show 1850 van
Paul en Menno de Nooijer uit
2004. Daarin kleedden ze zich
langzaam uit, waardoor zichtbaar
werd welke lagen kleding allemaal
schuilgaan onder een negentien-
de-eeuws Walchers kostuum. De
film zorgde voor ophef doordat
aan het slot wat bloot is te zien.
De muziek voor Strip Show 1850
werd destijds gecomponeerd door
Herbert Boland. Hij heeft hetzelf
de gedaan voor de voorstelling Li
nee e curve.
'Linee e curve' van Paul en Menno
de Nooijer, morgenavond in Tech
num (ROC Zeeland, Oude Veerha-
venweg 3), 19.30 en 20.30 uur.
Aanmelden mogelijk tot morgen
12.00 uur via rdh@rdh.nl of bij Irene
Gijlstra (0113-276868).
voor het bloeden, zeperds en nat
geregende rotjes. Het is echt on
voorstelbaar.
En als dan een keer toch per onge
luk de vlam in de pan dreigt te
slaan, wordt alle effect teniet ge
daan omdat de regisseur er niks
van weet te bakken. Dan zijn er in
eens rellende jonge Marokkanen
los in West-Amsterdam, waar de
Mobiele Eenheid op af moet wor
den gestuurd. Maar dan ziet dat er
zo klein, suf en zielig uit dat het te
pijnlijk wordt om naar te kijken.
Dat kun je dan ook maar beter
niet gaan doen. Tenzij je toch zou
willen meemaken hoe vaardig Mi-
moun Ouled Radi uit de voeten
kan met liedjes van Boudewijn de
Groot, want dat lijkt op een rare
manier relevanter en hoopgeven
der dan de hele rest van de film.
Het verhaal van The science of sleep
is simpel: een verlegen jongeman
wordt verliefd op het nieuwe buur
meisje. Maar gaandeweg blijkt de
film vooral om een verkenning
van het gebied tussen fantasie en
werkelijkheid te draaien. Regisseur
Michel Gondry is daarbij niet zui
nig met coole camerabewegingen,
woordgrappen en visuele vond
sten.
Twintiger Stéphane is heer en
meester in zijn eigen wereld. Als
hij slaapt, tenminste. Dan presen
teert hij vanuit een met eierdoos-
jes beklede amateurstudio het pro
gramma Stéphane-TV. Die studio
is de binnenkant van zijn hoofd,
en de luiken zijn de ogen waar
door soms de grauwe werkelijk
heid naar binnen dringt. Zolang
Stéphane (met ontwapenende
naïviteit gespeeld door Gael Garcia
THE SCIENCE OF SLEEP
Film. Regie: Michel Gondry.
Te zien in Fizi, Zierikzee op 2 en
3 maart om 20.30 uur.
door Fritz de Jong
Bernal) zijn kijkers sluit, kan hij
wegdromen in een stad die is op
getrokken uit speelgoed en kar
tonnen decors. De vrolijke chaos
van Stéphane's droomwereld en
de ontnuchterende realiteit van al
ledag beginnen door elkaar te lo
pen, wanneer de jongeman ver
liefd wordt op zijn nieuwe buur
vrouw, de al bijna net zo wereld
vreemde Stéphanie (Charlotte
Gainsbourg).
Met zijn verkenning van het grens
gebied tussen fantasie en werkelijk
heid sluit Michel Gondry thema
tisch aan bij zijn vorige film, het
ronduit briljante Eternal sunshine
of the spotless mind. Hij bewees als
videoregisseur voor Björk en The
White Stripes ook al dat hij een ei
genzinnig visueel talent is. De met
klassieke animatietechnieken ge
creëerde droomwereld van Stépha
ne staat dan ook bol van spranke
lende kinderlijke verbeeldings
kracht.
The science of sleep is zo'n zeldza
me film die pas echt begint te
werken als je de bioscoop al lang
en breed verlaten hebt. Beelden
van Gondry's kartonnen stad en
flarden van de humoristische
dialogen komen steeds terug. Als
een welkome dagdroom die komt
en gaat wanneer het hem zo be
lieft.
pookschip uitgebreid met twaalf gastzangers uit Zeeuws-Vlaanderen en Walche-
idling. foto Camile Schelstraete
Scene uit Kicks, te zien in CineCity te Vlissingen.
