Rombley wil
vooral genieten
v11
'Ik heb geen last
van het imago van
dat blije meisje'
Edsilia koos
voor liedjes
van Tjeerd
Biografie
PZC Zaterdag 17 februari 2007
mensen, voor publiek, ben ik nooit bang.
Ik schrik niet van een camera of een rood
lampje dicht bij mijn gezicht. Mijn moeder
vindt dat nog altijd ongelooflijk. Als kind
hing ik aan haar been. Niemand mocht me
aanraken. ]e hoefde maar naar me te kij
ken of ik begon al te huilen."
De grote ster thuis was haar zus, die in een
Antilliaans bandje zong. „Ik was het kleine
zusje dat tijdens repetities in de weg liep.
Tot ik een keer hard meezong en iemand
zei dat ik mijn mond moest houden. Ha!
Dat was voor mij het moment om me te
gaan bewijzen. Waarschijnlijk had ik al
wel de klank, het geluid. Die valsigheid
kwam omdat ik maar wat deed. Ik ging
trainen, door eindeloos te luisteren naar
gospelzangeressen en grote artiesten als
Anita Baker."
Ze durfde zelf in haar talent te geloven
toen ze op haar dertiende meedeed aan
een talentenjacht van haar voetbalvereni
ging. „Ik zong een liedje van Oleta Adams,
en iedereen stond versteld. Ik werd met
een gevraagd op te treden tijdens een feest
van vierhonderd man. Op mijn vijftiende
zong ik in de meidengroep Dignity, een
vriendin had me overgehaald. Ik ben altijd
meegesleurd door anderen; mijn moeder
gaf me later op voor de Soundmixshow."
Waar was jij, al die tijd. Waar was jij, toen
ik jou nodig had (uit: Waar was lij)
„Ik was aan het koken en Tjeerd (Ooster
huis, haar echtgenoot, red.) zat te pingelen
op de piano. Hij speelde een melodie die
schreeuwde om drama, drama. Opeens be
gon ik te zingen: 'Waar was jij, al die tijd?'
Ja, het lied gaat over mijn vader, maar ik
ken nog veel meer mensen met geschei
den ouders. Ik nam ook hun verhalen mee
toen ik de tekst schreef."
„Mijn moeder was een alleenstaande
vrouw met drie kinderen, mijn vader ging
al heel vroeg weg. Hij verdween niet hele
maal uit mijn leven, kwam nog wel af en
toe langs, maar je wilt je vader in de buurt
hebben op het moment dat je je rapport
krijgt of als je ziek bent. Het is leuk als hij
een nieuwe fiets brengt, maar dat schept
nog niet de band die je wilt hebben."
„Die melodie van Tjeerd bracht dat gevoel
naar boven. Ik wist zelf niet eens dat het
in me zat, soms heb je ergens meer last
van dan je zeifin de gaten hebt. Ik begon
te zingen 'waar was jij' en dacht tegelijker
tijd: Over wie heb ik het nu? Dat is best
schrikken."
"W" k ben nooit iets tekortgekomen.
I Mijn moeder naaide wat moois
I voor me als we geen kleren kon-
I den kopen, en ik ben er heel zelf-
•JL. standig en begripvol door gewor
den. Als vriendinnen klaagden over hun
ouders, zei ik: Jij hebt tenminste een vader
die naar het voetbal komt kijken. Mijn
ouders waren er niet. Antilliaanse ouders
houden niet van kou, die gaan niet op za
terdagmorgen vroeg langs de kant staan."
„En mijn moeder was dan ook veel te moe
van een zware werkweek. Ze ontwikkelde
in een fabriek foto's. Als we uit school kwa
men, was ze er niet. We hadden de wild
ste kinderen kunnen worden, want we
werden heel vrij gelaten. Als mijn moeder
thuiskwam, had mijn zus al gekookt en
mijn broer paste op me. 's Avonds gingen
we met zijn drieën gezellig kaarten, dat
mis ik soms."
Het contact met haar vader blijft beperkt
tot een enkele kerst- of verjaardagskaart.
„Misschien dat hij Waar was Jij straks op
de radio hoort en denkt: over wie gaat het
eigenlijk?" Een beschuldiging is het niet.
„Hij mag het ook zien als compliment.
Misschien dacht hij wel: Ze hebben het
toch goed met de moeder, ze hebben mij
helemaal niet nodig."
Waar is die kracht, waar men op wacht, een
kracht die alle zorgen weghaalt (uit: Het
Gaat Maar Door)
„Veel mensen zien mij als dat giechelende
meisje, maar ik besef heel goed dat het
niet allemaal rozengeur en maneschijn is.
rig gaan zitten doen?"
De waarheid bereikte me heel onverwacht, jij
was dus veel dichterbij dan ik dacht (uit:
Meer dan Ooit)
Meer dan Ooit is volgens de platenmaat
schappij een persoonlijk statement van
een vrouw die weet waar ze voor staat,
maar bovenal een liefdesverklaring aan
echtgenoot Tjeerd Oosterhuis. „Ik ken
Tjeerd via zijn zus Trijn (ook zangeres,
red.). We kwamen elkaar tegen bij optre
dens en deden soms jamsessies. Met Trijn
had ik al het zusjesgevoel, lang voordat we
familie werden."
„Eigenlijk hebben Tjeerd en ik het keurig
volgens het boekje gedaan. De eerste twee
jaar waren we vrienden. Dat is heel goed,
want dan leer je iemand in zijn gewone
doen kennen. Als je verliefd bent, doe je je
toch anders voor."
Afgelopen zomer zijn ze na ruim zes jaar
getrouwd. „Mijn vorige vriend studeerde
medicijnen, hij kwam thuis met verhalen
over proefjes die hij had gedaan. Dat was
ook leuk. Het is fijn dat Tjeerd in de mu
ziek zit Hij gaat nooit mee naar optredens,
dus is er wel altijd iemand die vraagt hoe
Het Gaat Maar Door heb ik geschreven op
een maandagavond. Ik zag op tv dat asiel
zoekers op een veldje in Winterswijk slie
pen. Van een familie in de buurt hadden
ze een tent gekregen, bij een ander gezin
mochten ze tandenpoetsen, 's Avonds
bracht een ander nog een bordje eten. Ver
donk liet ze maar wachten. Het jongste
kind was pas twee jaar. Vooral de blik in
de ogen van de vader van het gezin trof
me. Hij was zó kwaad, en ik begreep hem
goed. Die onrust, dat je elke dag opstaat en
niet weet of je mag blijven. Is dit Neder
land, vroeg ik me af. Ik heb gehuild - joh,
ik kan zó erg huilen - en ben gaan schrij
ven."
„Ik heb geen last van het imago van dat
blije meisje. Ik bén ook een heel positief
persoon. Van negativiteit word ik heel ver
drietig. Het is oneerlijk verdeeld in de we
reld. Als ik een tv-tje heb (Edsiliaans voor
een gastoptreden in een tv-programma,
red.), laat ik dat niet zien. Dat zijn leuke
dingen, waarom zou ik daar zuurpruime-
het was. Dit album hebben we samen op
genomen, in de studio in ons huis. We
hielden ons aan een strak schema. Meestal
ging ik 's ochtends sporten, daarna doken
we beneden de studio in. Om zes uur ging
ik koken, na het eten gingen we om acht
uur weer verder. Natuurlijk hebben we
ook onze ruzietjes gehad. Ik kan enorm op
mijn strepen staan. Lang duurt het nooit.
Ik weet: we willen allebei het beste."
Schoonzus Trijntje kwam soms ook wat
inzingen. Vergelijkingen gaan mank. „We
hebben een heel ander geluid: zij is heel
sterk in het hoog, ik juist in het laag. Op al
lerlei punten is ze veel verder dan ik; ze
heeft honderdduizenden platen verkocht.
Ik kan heel veel van haar leren, en zij ook
wel wat van mij. Als ze met het Metropole
Orkest optreedt, ben ik gelukkig voor haar.
Ik ben niet eens jaloers op Marco Borsato
die het Gelredome weet ik hoeveel keer
heeft gevuld. Ik weet van mezelf ik maak
geen grote stappen. Dat geeft niet. Zolang
ik maar ieder jaar groei."
Gemor bij enkele compo
nisten over de opzet van
het Nationaal Songfesti
val, afgelopen zondag.
Dat Edsilia Rombley uit
gerekend voor drie num
mers van manlief Tjeerd
Oosterhuis koos, schoot
hen duidelijk in het ver
keerde keelgat. Compo
nist Robert Fisher, eerder
verantwoordelijk voor de
inzending van Glennis
Grace, My Impossible
Dream, noemde het 'een
merkwaardige vertoning'
en vond dat hij en andere
collega's van meet af aan
kansloos waren. Ook com
ponist Bruce Smith was
uit zijn hum. Als we toch
geen kans hebben, laat
ons er dan geen energie
in steken, morde hij.
Edsilia Rombley reageer
de nuchter. Zij had voor
af bedongen dat ze zelf
de keuze uit de voorselec
tie van twintig liedjes
mocht maken. Ze kon
dus zelf bepalen welke
nummers het beste bij
haar pasten. En dat de
keuze dan op echtgenoot
Tjeerd valt, tja, dat is ei
genlijk zo gek nog niet,
vond Edsilia. „Hij weet
het beste hoe ik me voel,
wat bij mij past"
Geboren op 13 februari
1978 in Amsterdam.
1996: wint Henny Huis
mans Soundmixfinale als
Oleta Adams.
1997: wint Europese finale
van de Soundmixshow.
1998: Eindigt als vierde bij
Eurovisie Songfestival in
Birmingham met Hemel en
Aarde.
2004/2005: Tournee met
jazzmuzikant Michiel Borst
lap, voorprogramma Bene-
lux-tour Lionel Ritchie.
Discografie: Thuis, Edsilia,
Face to Face, Meer dan ooit.
Sinds september 2006 ge
trouwd met componist
Tjeerd Oosterhuis.
