Cultuur
Dans toont wat wo<
Lekker rumoerig en bont pandemonium
3 6 Donderdag 15 februari 2007 PZC
EOVragen AAN -WÊKÊÊÊÊÊ
Moss, de band van de oorspronkelijk uit
Middelburg afkomstige Marien Dorleijn, pre
senteert vanavond in Paradiso in Amster
dam haar debuutalbum The long way back.
Naam: Marien Dorleijn
Leeftijd: 29
Woonplaats: Amsterdam
Beroep: Medewerker bouwmarkt popmuzi
kant (Nimbus, Caesar, Moss)
door Rolf Bosboom
Moss bestaat al sinds 2003 en kwam destijds voort uit Nimbus. Toch is dit
pas je echte debuutalbum. Waarom heeft het zo lang geduurd?
Met deze plaat zijn we twee jaar bezig geweest. In die periode heb ik er
wel constant aan gewerkt. Dat het wat lang heeft geduurd, komt doordat
we hebben samengewerkt met producer Frans Hagenaars, die zich in
zijn vrije tijd voor ons heeft ingezet. Als hij even gelegenheid had, gin
gen we de studio in om wat op te nemen. Daarnaast hebben we heel
veel zelf thuis op de computer gedaan. De verleiding is dan groot om er
aan te blijven sleutelen en er steeds weer nieuwe dingen aan toe te voe
gen. Je bent eigenlijk continu aan het arrangeren. Het is daardoor een
nogal gelaagd album geworden.
In hoeverre heeft de lange aanloop ook het geluid van de band beïnvloed?
Drie jaar geleden ben ik met deze mensen begonnen. In die periode is
het rockgeluid wel een beetje verdwenen. In het begin was het vooral:
pedaaltje intrappen en dan lekker scheuren. Langzamerhand ben ik er
achter gekomen dat ik toch meer neig naar akoestische liedjes. Dat is nu
eenmaal wat ik goed kan. Waarom zou je dan nog gaan rocken?
'The long way back' klinkt zeer verzorgd en doet denken aan de intelligente
pop van bijna on-Nederlands goede bands zoals Johan en Coparck. Zijn dat
ook de soort bands waarmee jullie je identificeren?
Het zijn allebei bands die ik erg goed vind. We zitten wel in dezelfde
hoek. johan zit net als wij bij het onafhankelijke label Excelsior. Coparck
speelt samen met ons zaterdag in 't Beest in Goes. Het is gek, maar afge
zien van bijvoorbeeld Racoon en Nuff Said vind ik de meeste Neder
landse bands zó slecht. Dan hoor ik ze Engelstalig zingen en denk ik:
wat jammer nou toch. Bij groepen zoals Johan en Coparck zit er veel
meer gevoel in dan dat je het idee krijgt 'we moeten verkopen'. Als Jo
han niet had bestaan, dan had ik deze plaat niet kunnen maken. Ik heb
overigens wel de indruk dat de situatie in Nederland verbetert.
Je noemde al de naam van producer Frans Hagenaars van Excelsior. Hoe be
langrijk is hij geweest?
Heel belangrijk. Hij heeft altijd gezegd dat hij een plaat met mij wilde
maken. Ik moest alleen de juiste mensen erbij zoeken. Hij is steeds in
mij blijven geloven. Dat vind ik nogal wat. Hij heeft ook zijn eigen tijd
in onze band gestoken. Dat is ongelooflijk.
Het album wordt vanavond groots gepresenteerd in Paradiso, de mensen die
hem al hebben gehoord zijn heel positief en de komende tijd staan veel optre
dens geboekt. Wordt 'The long way back' de doorbraak van Moss?
Natuurlijk hoop je dat het album een succes wordt, maar het gebeurt
vaak genoeg dat iemand een goede plaat uitbrengt en dat er toch niets
gebeurt. Dan denk ik: waarom nou niet? Ik sta er daarom blanco tegen
over. Dat lijkt me het beste. Ik heb mijn werk gedaan en sta in elk geval
voor honderd procent achter het resultaat.
Moss speelt zaterdag 17 februari met Flavour en Coparck in 't Beest in Goes. Aanvang: 21.00 uur,
Voor de dansvoorstelling 'Le
Black avec Noir', vandaag en
morgen in Zeeland, zocht en
vond choreografe Helma
Melis de onbevangenheid
uit het begin van haar
carrière.
door Rinus van der Heijden
Het lijkt op terug naar
af Maar goed ook,
in dit geval. Helma
Melis grijpt met haar
aanpak in de voor
stelling Le Black avec Noir terug
naar haar beginperiode als choreo
graaf, toen ze vertrok vanuit een
nulpunt. Echter wel met alle denk
bare vrijheid.
Nulpunt en dus vrijheid keren te
rug in haar nieuwste choreografie.
Dat nulpunt heeft de van oor
sprong Vlaamse danskunstenaar
bewust gekozen. Ze vond de artis
tieke bagage die ze inmiddels mee
torste, te zwaar geworden.
In haar beginjaren als choreograaf
schiep Helma Melis sterke beelden
met ruimte voor haar dansers.
Maar toen werd alles groter en gro
ter. De onbevangenheid uit het be
gin is er nu echter weer.
Ze is zomaar gaan schetsen met
vijf danseressen en zeventien stuk
ken muziek die componist Joost
van Dijk haar aanreikte. Aanvanke
lijk was de choreografe van plan
middeleeuwse beelden te kruisen
met een computerspel. Dat zou
moeten gebeuren met twee dan
sers, drie danseressen en een ope
razangeres. Dat werden uiteinde
lijk vijf danseressen en géén zange
res. Plus een eenvoudig decor.
Daarbij speelt licht een grote rol
speelt. Logisch, want Le Black avec
Noir speelt zich af in een
zwart-glanzende omgeving. Kleur
accenten en boeketten van etens
waren doorbreken dat zwarte.
Licht en decor moeten er samen
zorg voor dragen dat ze een op
zichzelf staand beeld gaan vor
men.
'i r 0*' -tp
v li
Choreografe Helma Melis (groen jasje) geeft instructies tijdens de repetities van
„Doordat ik weer bij nul ben be
gonnen, voel ik dat ik dichtbij me
zelf sta", zegt de choreografe. „Be
halve Caroline Lieffers, met wie ik
al zes jaar werk, zijn de andere
danseressen nieuw. Er zijn zelfs
twee stagiaires onder. Daardoor
heb ik verbaal veel duidelijk moe
ten maken. Ik wil namelijk vijf Hel
ma's op het toneel die door mijn
ogen kijken. Ik hoop dat ik straks
met deze uitvoerders verder kan.
Van danseressen vraag ik dat ze
technisch zijn. En als ze op het to
neel staan, dat ze mensen zijn."
Zoals altijd wil Helma Melis haar
publiek zelf laten ontdekken. „Ik
wil niet wat beelden laten zien,
maar het liefst de hele wereld. Ik
creëer een achtbaan waar de men-
Drie bejaarde bewakers van een
oudheidkundig museum proberen
zich meester te maken van een
Egyptisch wondermiddel tegen
ouderdom en verzuimen de nieu
we nachtwaker te waarschuwen
dat het na sluitingstijd in deze in
stelling gaat spoken. Die nieuwe
nachtwaker is een gescheiden suk
kel van een vader die het respect
van zijn zoontje terug moet win
nen. Wat er verder nog te zeggen
valt over de speelfilm Night at the
museum, die vanaf vandaag in de
Nederlandse bioscopen draait, be
treft de manier waaróp de poppen
aan het dansen gaan.
De nachtwaker wordt gespeeld
door Ben Stiller, een komiek die
zoveel oprechte 'verontwaardi
ging' in slachtofferrollen kan leg
gen, dat hij soms aan Alex van
Warmerdam doet denken. Als een
getergde Ben Stiller een lel krijgt
van een vals kapucijn-aapje, dan
lelt Ben Stiller stevig terug. Maar
helaas voor hem blijft het onheil
in dit historisch museum niet tot
NICHT AT THE MUSEUM
Film. Regie: Shawn Levy. Te zien
in de bioscopen in Vlissingen,
Terneuzen, Hulst, Antwerpen en
Bergen op Zoom.
door Pieter van Lierop
lellende aapjes beperkt. De diefach
tige collega's hebben evenmin het
beste met de nieuwe collega voor,
maar aangezien het trio gespeeld
wordt door Dick van Dyke,
Mickey Rooney en Bill Cobbs valt
hun kwaadaardigheid nog redelijk
mee.
Vreeswekkender is het als hij ach
terna wordt gezeten door het ge
raamte van een Tyrannosaurus
Rex, door leeuwen die zijn opge
houden om 'opgezet' te zijn en
door de bloeddorstige horde van
Attila de Hun. In het holst van de
nacht moet de nachtwaker voort
durend rennen voor zijn leven.
In sommige gevallen belandt hij
tussen twee vuren. De kleine cow
boys uit het wild west-diorama
(aangevoerd door Owen Wilson)
verkeren permanent op voet van
oorlog met het Romeinse mini-le
gioen van keizer Augustus (Steve
Coogan). Een bondgenoot bij alle
malheur vindt Ben Stiller in het
wassen ruiterbeeld van Teddy
Roosevelt, wanhopig verliefd op
een Indiaans meisje dat gidste
voor de expeditie van Lewis
Clark.
Regisseur Shawn Levy tovert het
filmpubliek een lekker rumoerig
en bont pandemonium voor ogen.
Hij wordt genoeg met tovenarij
van de digitale effecten-makers ge
steund om een ultramodern spek
takel af te kunnen leveren.
Daarnaast heeft Levy ook dank
baar gebruik gemaakt van een
klein dozijn goede komieken. En
dat houdt deze feestelijke film vol
doende menselijk en in open ver
binding met Hollywood-tradities
van weleer. Night at the museum is
puik familievertier.
Ben Stiller in Night at the museum.
