Emotie, niet meer, niet minder
Windkracht 6 stuwt blaasmuziek op
Klucht en
workshop
PZC Woensdag 14 februari 2007 35
Tientallen kinderen
doen mee aan festijn
in De Mythe.
door Ali Pankow
GOES - Het blijkt een moeilijke op
gave in een fragment uit Ceremo
nial Prelude de leeuw te herken
nen. Tientallen kinderen rennen
naar de tekening van een olifant.
Slechts twee meisjes maken de
juiste keus. De organisatie is even
in verwarring. Zo dreigt de muzi
kale dierenquiz wel erg snel ten
einde te zijn.
Het betreft een fragment in
'Brassq-Kids', het muziekfestijn gis
termiddag in De Mythe in Goes
rond de landelijke presentatie van
een promotie-en educatieprogram
ma ter stimuleren van blaasmu
ziek bij jongeren.
Het initiatief daartoe komt van
Kunstfactor/Unisono, Stichting
Scoop en KNFM afdeling Zeeland.
Doel van dit zogeheten PEP-pak-
ket is specifiek kinderen tussen ne
gen en twaalf jaar te laten ervaren
hoe leuk het bespelen van een
blaasinstrument kan zijn.
Zeeland kreeg gisteren de landelij
ke primeur toebedeeld en muzielc-
consulente J. van Kampen en KN-
FM-bestuurder R. van der Weij-
de-Smits waren het erover eens
dat de nadruk dit keer eens op
Schouwen-Duiveland mocht lig
gen. Ruim driehonderd basis
schoolkinderen uit deze regio wa
ren daarom bijeen in De Mythe.
Zij droegen spontaan bij aan het
zang- en muziekprogramma met
medewerking van Fanfarekorps
Crescendo uit Dreischor onder lei
ding van dirigent Ronald Slager.
„Wij gingen bij de leeuw staan om
dat alle anderen bij de olifant ston
den", zegt Sabine Verweel van
Na elk muzikaal fragment gespeeld door fanfarekorps Crescendo moeten de kinderen snel een keus maken en bij
de tekening van het bijpassende dier gaan staan. foto Willem Mieras
openbare basisschool 'De Stove' in
Noordwelle over haar succesvolle
keus samen met Sanne Hoevens
in de muzikale dierenquizPresen
tator Frans Fluitema overlegt even
met jurylid én initiator van het
PEP-pakket Gert Bomhof hoe het
verder moet. Ze besluiten tot een
herkansing voor allen.
Met het herkennen van het paard
op grond van Cheeky Chucks Wan
dering hebben de kinderen minder
moeite. Lastiger wordt het weer
met het vinden van de kangoeroe
bij het horen van Kevin Kanga. Uit
eindelijk weet Sabine toch de tro
fee voor haar school in de wacht
te slepen.
Bij het muziekstuk Wieger wordt
'Wij gingen bij de leeuw
staan omdat alle anderen al
bij de olifant stonden'
wakker van Carl Wittrock krijgt
Crescendo eveneens veel medewer
king van het jonge publiek. De
jeugd geeft er blijk van blaasmu
ziek best leuk te vinden zolang ze
er zelf een bijdrage aan kan leve
ren met zingen en klappen. Veel
minder spannend wordt het als al
lerlei volwassenen over het belang
van muziekbeoefening komen ver
tellen. Of dat nou gedeputeerde H.
van Waveren of Tweede Kamerlid
J. Atsma voor het CDA is. Dan
wordt zo'n programma wel lang.
De zaal zingt liever over trompet,
altsax, trombone, bugel, cornet of
hoorn. En dat geldt ook voor de
uitvoering van een Russisch lied
over een zekere Boris..
Dastater verzorgt
twee voorstellingen
in Spiegeltheater.
MIDDELBURG - Het Zeeuws Cen-
trum voor het Amateurtheater
(ZCA) en de landelijke organisatie
Theaterwerk.NL presenteren sa
men het Crazy Klucht Project, vrij
dag 16 en zaterdag 17 februari in
het Spiegeltheater in Middelburg.
Het gaat om twee openbare voor
stellingen en een workshop, ver
zorgd door regisseur en spelers
van Stichting Theater Dastater uit
Groningen. De groep heeft meer
dere keren bewezen dat het spelen
van een onvervalste klucht kennis
en kunde vraagt en niets te maken
heeft met onderbroekenlol. Dasta
ter werd in 2005 winnaar van de
landelijke Arend Hauer Theater-
pijs met de voorstelling Kleed u
zich daar maar even uit.
Directeur Jos van Dijk van Theater
werk.NL kwam met het plan de ex
pertise van Dastater een bron van
inspiratie te laten zijn voor ande
ren en zette daarvoor het Crazy
Klucht Project op. Het ZCA haalt
dit project nu naar Zeeland.
Het omvat twee openbare voorstel
lingen van de nieuwe productie
van Dastater: Ik ben niet mijn broer,
onder regie van Jack Niborg. Deze
wordt vrijdag en zaterdag opge
voerd in het Spiegeltheater, vanaf
20.00 uur. Zaterdag overdag is er
een workshop voor middenka
der-regisseurs en ervaren spelers.
Belangstellenden voor deelname
aan de workshop kunnen voor
meer informatie terecht bij Ron
Lubbersen bij Stichting Scoop
(0118-682535) of op de ZCA-websi-
te: www.zeeuwsamateurtheater.nl.
Marinierskapel geeft
benefietconcert ten
bate van Cambodja.
door A.J. Snel
GOES - Als het aan majoor der ma
rinierskapel Pieter Jansen ligt, zal
het vrijdagavond in het Goese
theater De Mythe weer gebeuren
zoals het móet gebeuren. De kapel
zal met het benefietconcert ten ba
te van 'Zeeland helpt Cambodja'
emotie wekken. Dat is volgens diri
gent en artistiek leider Pieter Jan
sen het enige waar het bij muziek
om gaat. „Niet meer en niet min
der. Muziek moet gevoelens oproe
pen: feestelijk, grillig, ernstig, tri
viaal wat mij betreft. Als het de
luisteraar maar raakt. Daar streven
we altijd weer naar. Met alles wat
we hebben."
Hector Loontjens, de drijvende
kracht achter de stichting Sawas-
dee, die nauw samenwerkt met
'Zeeland helpt Cambodja', is niet
zonder zorgen geweest. De Mari
nierskapel, zou die genoeg aantrek
kingskracht op het Zeeuwse pu
bliek hebben om De Mythe vrij
dagavond 16 februari te doen vol
stromen? Dirigent Jansen lacht
daarom en dat duidt op gepaste on
bescheidenheid. Weken tevoren al
was de schouwburg tot de laatste
plaats uitverkocht. Naar valt aan te
nemen onder meer met mensen
die voor hun plezier in enig gezel
schap musiceren en die kunnen
constateren hoe amateurs profes
sionals kunnen worden.
De musici van de kapel begonnen
in veel gevallen ooit bij een harmo
nie of fanfare of een ander korps
op het dorp. Zonder uitzondering
bekwaamden ze zich daarna aan
conservatoria. Zij vormen een ge
zelschap waar Pieter Jansen trots
op en blij mee is. „Wij hebben een
prachtig gezelschap. En we heb
ben stuk voor stuk een vak waarin
we onze ziel en zaligheid kwijt
kunnen."
„Ja, we zijn met nog maar weinig
vrouwen, dat is waar. Sinds vier
jaar hebben we er drie in de kapel.
Er is enige tegenstand geweest
toen zij erbij kwamen. Maar dat is
allemaal een kwestie van tijd en
van wennen. Ik ga voor kwaliteit
en niet voor sekse. De komst van
'We houden er rekening
mee dat de mensen echt
een avondje uit zijn'
vrouwen is de kwaliteit zeker ten
goede gekomen. En daar moet het
streven primair op gericht zijn.
Wat is er mooier dan grote groe
pen mensen iets prachtigs te laten
horen en ze met een blij gevoel,
als het even kan neuriënd, naar
De marinierskapel
huis te laten gaan?" De 54 musici -
51 mannen en 3 vrouwen - van de
Marinierskapel treden op in wisse
lende samenstellingen. Uit het
midden van het korps kan een
strijkje worden geformeerd, een
dansorkest of een koperkwintet en
die kleinere gezelschappen verzor
gen muziek om feestelijke, serieu
ze of droevige gebeurtenissen te
omlijsten.
Vrijdagavond is de kapel in Goes
op volle sterkte. Geüniformeerd,
dat wel. Maar voor het overige
doet de kapel in weinig denken
aan militaire activiteit. De musici
maken deel uit van de Koninklijke
Marine, maar nadat ze zijn toege
treden tot het leger, hebben ze
slechts enkele weken training ge
had.
Ze zullen geen van allen ooit als
militair operationeel zijn. Als ze
via werving en via een auditie zijn
opgenomen in de kapel, gebeurt
dat eerst op basis van een contract
voor zes jaar en daarna voor onbe
perkte tijd. Het gezelschap bestaat
compleet uit mensen die van hun
hobby hun werk hebben gemaakt.
De dirigent: „En dat straalt eraf,
dat zie je en dat hoor je."
Ook het repertoire heeft weinig
van doen met reguliere krijgs
machtactiviteiten. „We brengen
een afwisselend programma met
showelementen en met wat serieu
zer werk", zegt Jansen. „Een aantal
stukken is heel herkenbaar en toe
gankelijk, andere zijn dat mis
schien iets minder. We houden er
rekening mee dat de mensen echt
een avondje uit zijn, maar iets op-
voedends mag er ook wel in zit
ten." „Voor de pauze spelen we
wat minder extravert werk: De Ge
temde Feeks van Johan Wagenaar,
Méditation van Massenet, een stuk
met een vioolsolo van een gaste,
de zeventienjarige Nora van der
Stelt en we gaan de pauze in met
een stuk van Peter Graham, Harris
ons Dream."
„Na de pauze komen we met be
kend, heel makkelijk in het gehoor
liggend werk van onder anderen
Joe Cocker en The Beatles. In hoog
tempo", vervolgt de dirigent. „De
mensen zullen zich noch voor
noch na de pauze ook maar een
moment vervelen. Wij stellen er
eer in op professioneel hoog ni
veau te spelen en dat doen we al
tijd met alle soorten van plezier. Je
móet voor ons werk gedrevenheid
kennen. De emotie waar het alle
maal om draait, kun je niet kunst
matig opwekken. Het moet in je
zitten, wil je het kunnen overbren
gen."
