Meningen Voor altijd mitrailleurs in je hoofd Politiek geruzie verscheurt nieuw EU-lid Roemenië 1 8 Maandag 12 februari 2007 PZC Oud-strijders kampen met onverwerkte ervaringen uit Libanon. door Floor Ligtvoet AMSTERDAM - Defensie wil oud- strijders met psychische proble men opsporen en geestelijke hulp bieden. Joop van Egteren en Eugè- ne Sandel deden in '79 en '82 mee aan de Unifil-missie in Libanon, maar leven nog midden in de strijd. Dagelijks moeten zij het wa pengekletter in hun hoofd ontwij ken. De Amsterdammer Sandel (46) werd in 1982 uitgezonden als kor poraal ie klas. Hij was chauffeur bij de bijstandeenheid. Al jaren zit hij in de wao. Werken gaat niet meer, door zijn 'posttraumatische stress stoornis'. Sandel: „In de buurt zijn ze er aan gewend dat ik 's nachts met de au to rondjes rijd, net als in Libanon. Dat doe ik om tot rust te komen. Slapen doe ik hooguit twee tot drie uur per nacht. Nog steeds voel ik me opgejaagd en denk ik dat er achter iedere boom een schutter kan zitten. Tsjk, tsjk, tsjk! Dat geluid van zo'n automatisch machinegeweer raak ik nooit meer kwijt." „Na de missie heb ik me niet meer kunnen aanpassen. Ik ben lid ge worden van de schietvereniging, heb nu twee wapens en voel me veilig met die dingen. Te allen tij de wil ik mijn gezin beschermen. Ik heb meerdere malen op het punt gestaan om met mijn auto het politiebureau in te rijden. Ge woon om aandacht te vragen. Ik ben een keer bij het militair hospi taal langsgegaan voor mijn klach ten, maar ik kreeg woorden met de dokter daar. Ik wil inmiddels ook geen hulp meer, ik pas hier toch niet. Niemand begrijpt me. „De missie vond misschien lang ge leden plaats maar ik lijd nog iede re dag. Alleen op de veteranendag voel ik me goed. Dan sta ik trots in mijn uniform tussen alle oud-strij ders. Het klinkt gek maar ik zou het liefst naar Irak of Afghanistan worden gestuurd. Laat mij die klus maar opknappen. Dan hoor ik ein delijk ergens thuis." Eugène Sandel deed in 1982 mee aan de UNIFIL-missie in Libanon. Sindsdien voelt hij zich altijd opgejaagd en kan hij zich niet aanpassen aan zijn leven in Nederland. foto GPD joop van Egteren (50) behoorde tot de eerste lichting die naar Liba non vertrok. In 1979 was hij com mandant van de keukengroep. Ook bij hem werd ruim twintig jaar later de diagnose posttraumati sche stress vastgesteld. Hij werkt parttime als systeembe heerder: Van Egteren: „Mijn vrouw zei op een gegeven mo ment dat ik hulp moest zoeken. Ik ben een stille, een echte binnenvet ter. Over Libanon praten doe ik niet. Ondertussen bleef ik in mijn slaap maar de bommen aftellen, vertelde ze. Dat deed ik tijdens de Vredesmacht UNIFIL is nog steeds aanwezig in Zuid-Libanon De VN-vredesmacht UNIFIL werd in 1978 geïnstalleerd, nadat Israël zich onder dwang van de Veiligheidsraad uit Zuid-Libanon had teruggetrokken. Nederland heeft van 1979 tot 1985 in totaal 8.675 man personeel gele verd aan deze missie. In 1982 kwam UNIFIL buiten spel te staan nadat Is raël opnieuw Libanon binnenviel. Pas bij de volledige terugtrekking van Israël in 2000 konden de blauwhel men hun militaire taken opnieuw opnemen. UNIFIL is nog altijd aanwezig in Zuid-Libanon, zij het in een andere bezet ting. In totaal zijn nu zo'n 2.000 blauwhelmen ter plekke. missie ook. Door de tijd tussen hoe ver de bom van je is ingesla- het afschot en de neerslag van de gen. In mijn slaap zoek ik dus nog bom te tellen, kun je berekenen altijd dekking. „Of ik vlucht weg in het werk. Dan draai ik overuren of ben ik soms avondenlang in de schuur aan het knutselen. Gewoon thuis zijn is moeilijk. Ik ben soms echt niet te genieten. Mijn herinneringen wegduwen lukt altijd maar even. Ze komen even hard weer terug. Rond oud en nieuw, als het geknal begint, ben ik op mijn slechtst. Vorig jaar gooide een jongen een rotje naar me, ik had hem bijna bij zijn strot- je gegrepen. Vroeger was ik een spontane jongen, ik lachte veel. Dat ben ik kwijtgeraakt." Uw Mening Koopzondag Het nieuwe CDA-PvdA-ChristenUnie-kabinet wil paal en perk stellen aan de koop zondagen. De middenstand in met name Hulst en Sluis is daar niet blij mee. Wat vindt u, een vrije koopzondag: ja of nee? „Maar natuurlijk!" „Het is veel gezelliger in de stad ook voor de toeristen Maar we moeten de winkeliers het niet verplichten d.i.v. met personeel!" GCMeeuse „Voor zoveel mogelijk mensen één dag in de week voor gezin, familie, ontspanning, sport, kerk, vriendenDaar mag iéder toch wel iéts voor over hebben!" H.Stegemaan Verschelling „Nee, het is wel makkelijk en leuk om op zondag te winkelen, wat zal het volgende zijn wat ons sociale leven verder individualiseert!?" Sander Kribbe President en premier gooien publiekelijk met modder naar elkaar. door Marloes de Koning BOEKAREST - Ruim een maand na toetreding tot de Europese Unie (EU) is Roemenië verlamd door een politieke crisis. Een referen dum tegen de president en nieuwe verkiezingen dreigen. Terwijl de premier en president hun onder linge afkeer botvieren, staan de nog altijd broodnodige hervormin gen op het tweede plan. Premier Calin Popescu Tariceanu van de liberale partij (PNL) en pre sident Traian Basescu van de De mocratische Partij (PD) slaagden er nooit goed in te verbergen dat ze het niet met elkaar kunnen vin den. Basescu, een grofgebekte oud-kapitein, is een tegenpool van de diplomatiekere Tariceaunu. Hij is populair bij de bevolking, maar niet bij zijn collega-politici. De par tijen van de twee kemphanen vor men samen de regerende (minder- heids-)coalitie, maar de president zegt al tijden in het openbaar dat hij spijt van de samenwerking heeft. Tot voor kort wisten de 'Alle hervormingen staan stil', zegt EU-onderhandelaar Vasile Puscas twee hun vijandigheid nog enigs zins binnen de perken houden. Er was een gezamenlijk doel: ervoor zorgen dat Roemenië op 1 januari tot de EU kon toetreden. De afgelo pen weken lijkt die discipline ver dwenen. Basescu beschuldigde 'an dere politici' ervan de belangen van criminelen te dienen en noem de premier Tariceaunu een leuge naar. De oppositie eist nu zijn aftreden en krijgt daarbij steun van Tari ceaunu's PNL. Het geruzie legt ondertussen het land plat. „Alle economische her vormingen staan stil. De lokale en centrale instanties wachten nu de uitkomst van deze politieke en constitutionele crisis af', zegt Vasi le Puscas, sociaal-democraat en ex-EU-onderhandelaar namens Roemenië. „Onze discussies gaan alleen nog maar over politiek, een decadentie die we ons helemaal niet kunnen veroorloven."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 54