Zeeuwse talenten stralen in Oebele
Mozaïek weerspiegelt de wereld
Tangosalon
in Paradiso
40 Zaterdag 10 februari 2007 PZC
Guimar van der Weele
zingt in musical naar
televisieserie.
door Ondine van der Vleuten
VLISSINGEN - „Ik denk dat ik mijn
ketting met haaientand omdoe.
Gekregen van mijn oma, die kon
ook mooi zingen."
Guimar van der Weele (10) uit
Vlissingen staat in gedachten al op
het podium van De Mythe in
Goes, waar hij vanavond meedoet
met de musical Oebele. Deze pro
ductie is gebaseerd op de gelijkna
mige televisieserie van de KRO,
die tussen 1968 en 1972 te zien
was. Eerder al werden populaire
kinderseries als Hameien en Tita
Tovenaar bewerkt voor het theater.
Eind vorig jaar volgde Oebele, die
serie waarvan niemand zich meer
precies herinnert hoe het verhaal
ging, maar waarvan het refrein
voor velen onmiddelijk bekend
klinkt:
Oebele is hupsakee!
Oebele is hupfalderiere
Oebele is hupsakee
Driemaal in de rondte, olé!
In de oorspronkelijke Oebele speel
de Rob de Nijs de hoofdrol van
'Oebeling'. Joris Lutz neemt die rol
voor zijn rekening in de muzikale
familievoorstelling, waarvoor VOF
De Kunst de liedjes opnieuw be
werkte.
Het verhaal draait om nostalgie,
het verlangen van Lutz als 41-jari-
ge naar de wereld van zijn jeugd:
het Oebele van vroeger. En die
plaats waar de hemel altijd blauw
is, bestaat nog altijd: in zijn hoofd,
waar hij ook nog steeds negen jaar
oud is.
Net als in de televisieserie destijds,
De tienjarige Guimar van der Weel uit Vlissingen zingt vandaag in de musical Oebele in theater De Mythe in Goes.
foto Ruben Oreel
wordt het verhaal afgewisseld met
veel dans en muziek. Daarvoor zor
gen de Oebele Dancers, met break
dance, line-dance, tapnummers en
ballet.
Een bijzonder element in elk op
treden is het showblokje van een
kwartier waarin jonge talenten uit
de regio optreden. In juni moch
ten Zeeuwse kanshebbers op audi
tie komen. Eén van hen was Gui
mar van der Weele.
Vader Theo: „Guimar kon eerder
dansen en zingen dan staan. Als er
iets op tv was, deed hij mee."
Toen hij vijf was, ging Guimar bij
kinderkoor De Vrolijke Noot in
Vlissingen. Op zijn achtste verruil
de het jonge zangtalent het koor
voor streetdance en pianolessen
en momenteel is hij lid van het
net opgerichte tienerpopkoor Laco-
da in Vlissingen.
„Ik wil graag blijven zingen. Jan
Smit vind ik heel leuk, maar ook
de Top Stars en Ruth Jacott. Van al
les."
Zijn favoriete tv-serie is Spring,
over een dansstudio waar jon
geren komen dansen, muziek
maken en rondhangen in de bar.
Van de tv-serie Oebele had hij nog
nooit gehoord, tot zijn moeder op
een dag in mei vorig jaar de op
roep voor de audities las. „Ik had
net daarvoor auditie gedaan voor
Kinderen voor Kinderen. Mijn
moeder zei: je weet niet of je wint,
dus laten we dit ook proberen."
Uiteindelijk kwam Guimar voor
Kinderen voor Kinderen wel bij
de twaalf beste van Zeeland, maar
hij mocht niet door naar de lande
lijke finale. Bij de auditie voor Oe
bele zong hij Laat maar waaien,
hetzelfde nummer dat hij voor
Kinderen voor Kinderen had inge
studeerd. „Je moet daar heel hoog
en zuiver voor kunnen zingen",
zegt Guimar.
En dat kan hij, vond de jury. Loep
zuiver. Guimar: „Jij kan mooi zin
gen! Ben jij op zangles?, vroegen
ze gelijk. Omroep Zeeland was
ook bij die opnames en de came
raploeg kwam gelijk naar me toe
om me te interviewen. Vandaag
komen ze trouwens ook. Ik moet
er drie uur voor het optreden zijn,
voor schmink en de generale repe
titie enzo. Dat wordt allemaal ge
filmd. En vanmorgen om 9 uur
moet ik in de studio zijn voor een
live interview."
Vandaag staan naast Guimar drie
andere Zeeuwen op het podium:
Annemarie de Vrie uit 's-Heer
Hendrikskinderen, Yonathan Wag- I
ner uit Hoek en Flore Koopen uit
Goes. Zondag is Guimar er niet
bij; dan stralen de Zeeuwse sterre
tjes Vera Visch uit Heinkenszand, I
Arjanne Bode uit Kruiningen en
Nadine Strenk uit Vlissingen.
Oebele, de musical: vandaag en mor
gen vanaf 20 uur in Theater De My
the in Goes.
Roosevelt Academy
voert politieke satire
op in Middelburg.
door Rolf Bosboom
MIDDELBURG - De voorbereiding
leek in het honderd te lopen toen
regisseur Dasha Krijanskaia twee
weken geleden haar been brak.
Toch gaat Universal grammar van
de Roosevelt Academy vanavond
in Middelburg in première. „Zeker
gezien de omstandigheden ben ik
tevreden over het resultaat", zegt
Krijanskaia, die voorlopig vanuit
een rolstoel en op krukken haar
werk moet doen.
Dat het toch is gelukt, is te danken
aan de inzet van de studenten van
de Roosevelt Academy. Nog meer
dan voorgaande jaren verzorgen
zij de totale voorstelling zelf, van
de kostuums tot en met de tech
niek en van het decorontwerp tot
en met de publiciteit. „Ze leren
niet alleen acteren, maar ook hoe
ze een voorstelling moeten produ
ceren", zegt Sergey Avrutin, Krij-
anskaia's partner, die het stuk
heeft geschreven. Beiden doceren
aan de Roosevelt Academy.
Het is de derde keer dat ze een
voorstelling hebben gemaakt. „Het
is inmiddels een traditie: elk jaar
voeren we eind januari of begin fe
bruari een stuk op", zegt Avrutin.
„De eerste keer was dat cabaret
Universal grammar, opgevoerd door studenten van de Roosevelt Academy,
gaat over de grote kwesties in de wereld.
over de oprichting van de Roose
velt Academy zelf, vorig jaar een
klassieker van Gogol en deze keer
zijn we nog een stap verder ge
gaan. De voorbereiding is nu on
derdeel van de opleiding gewor
den en het stuk is aanzienlijk ab
stracter en intellectueler en niet al
leen maar onderhoudend."
De studenten produceren de
voorstelling helemaal zelf, van
de kostuums tot en met de tech
niek en van het decorontwerp
tot en met de publiciteit.
Universal grammar is een politieke
satire over onder meer een acade
misch koppel van Russische origi
ne. „Toch is het niet autobiogra
fisch", benadrukt Avrutin. „Het
gaat niet echt over ons, al gebrui
ken we wel onze levenservaring.
Maar dat doet iedere kunstenaar."
Krijanskaia bracht de tekst tot le
ven op het podium. „We wilden
niet vervallen in melodrama of
een leuk, eenvoudig verhaaltje.
We wilden het hebben over de
grote kwesties in de wereld, een
mozaïek laten zien van wat er vol
gens ons aan de hand is. We weer
spiegelen de wereld. Niet recht
streeks, maar meerduidig, zonder
absolute waarden."
Al vóór de repetities is er veel met
de studenten gediscussieerd over
de inhoud en vormgeving. Het uit
eindelijke resultaat is uiterst post
modern. Er wordt op drie niveaus
gespeeld: het academische koppel,
een voetnootlezer en vertaler op
de voorgrond die commentaar ge
ven en mensen eromheen die be
nadrukken dat het slechts toneel is
wat er gebeurt.
Er wordt allerlei moderne technie
ken gebruikt. „We werken bijvoor
beeld met projecties en dvd's", al
dus Krijanskaia. „Wat apparatuur
betreft is het een heel complex
stuk geworden. De studenten heb
ben dat allemaal zelf verzorgd."
De titel is in eerste instantie een
verwijzing naar de wetenschap,
naar de universele grammatica van
taalkundige Noam Chomsky.
„Voor ons slaat het ook op de uni
versele taal van de kunst", zegt
Krijanskaia. „Kunst kan van ons
betere mensen maken."
'Universal grammar' door studenten
Roosevelt Academy, vandaag om
20.00 uur, morgen om 14.00 én om
20.00 uur in het Spiegeltheater in
Middelburg. Gratis kaarten te reser
veren via d.kozareva@roac.nl of
06-48741388.
Gitarist Kay Sleking
en Maria José Ortiz
in strandpaviljoen.
WESTKAPELLE - In het Walcherse
strandpaviljoen Paradiso, dat elke
tweede zaterdag van de maand
een Tangosalon houdt, treden van
avond Kay Sleking en Maria José
Ortiz op. De salon begint om 21.00
uur.
De Nederlandse gitarist Sleking
(1968) voelde zich al op jonge leef
tijd aangetrokken tot de Zuid-Ame
rikaanse muziek. Hij studeerde tan
gogitaar bij de Argentijnse groot
meester Coco Nelegatti en speelt
sinds de jaren negentig in diverse
tangoformaties.
Sleking richtte zelf het kwartet
Guitarras Tango op, met Maria Jo- 4
sé Ortiz als zangeres. Zij is oor
spronkelijk uit Argentinië afkom
stig.
Paradiso ligt tussen Westkapelle
en Zoutelande, achter huisjespark
Joossesweg. Bezoekers kunnen
ook het permanente kunstwerk be
kijken waarmee het strandpavil
joen sinds kort is verrijkt. Dat is ge
maakt door de Middelburgse beel
dend kunstenaar William Verstrae-
ten, die zich liet inspireren door
de jongste bundel van dichter F.
van Dixhoorn, eveneens uit Mid-
delburg. Bij de opdracht voor Para
diso werkten beiden nauw samen.
