Buitengebied
Eendracht in streekdracht
II 1 I
1
1
I
I
Janette heeft een egel z'n kont geschoren
c
PZC Zaterdag 10 februari 2007 23
foto Willem Mieras
I j I
1
Adrie Quaak wil
samenwerking in
streekdracht.
1
-
i
Eendracht maakt macht,
óók in de streekdracht. De
stichting De Zeeuwse Streek-
drachten gaat zich met ver
nieuwde doelstellingen inzet
ten voor de klederdrachten.
Dat moet leiden tot meer
aandacht voor de streek
dracht. Als cultureel erfgoed
én als kleding die ook van
daag de dag fier gedragen
kan worden.
door Rinus Antonisse
Adrie Quaak, voorzitter van de stich
ting De Zeeuwse Streekdrachten
'nieuwe stijl', is een blij mens. Er
komt een doorstart, nadrukkelijk sa
men met de zes verenigingen en stichtingen
die zich als hoofddoel bezig houden met de
streekdrachten. Aan plannen en ideeën ont
breekt het niet. Met de klederdracht als visite
kaartje, meehelpen Zeeland op de kaart te zet
ten.
De stichting is zeven jaar geleden opgericht om
het standaardwerk De Zeeuwse Streekdrachten
1800-2000 te maken. Die opdracht is in septem
ber 2005, met veel waardering voor het resul
taat, voltooid. Einde stichting dus.
Nee, zegt Quaak. „We hebben erover gepraat
en gezegd: we willen doorgaan. Er is nog veel
meer te doen, in innige samenwerking met de
verenigingen die er zijn. Veel streekdrachten is
mooi, maar we moeten ook wel eendrachtig
zijn."
Hij hoopt vurig dat de stichting een ontmoe
tingsplek wordt, waar de streekdrachtclubs ge
zamenlijk zaken op de rails zetten, ervaringen
uitwisselen en elkaar helpen. Quaak onder
streept dat elke deelnemer wel volledig zelfstan
dig blijft. Hij beseft dat het even wennen zal
zijn. „Het zijn altijd een beetje gescheiden club
jes geweest. Uiteindelijk gaat het toch om de
streekdracht als cultureel erfgoed."
Voor de stichting ligt er heel wat te doen, ver
telt Quaak. „We hebben een prachtig boek ge
maakt over hoe de streekdrachten eruit zien.
Nu willen we vijf boekjes maken over de kle
ding zelf Hoe zien de patronen eruit, welke
stoffen worden gebruikt en welke sieraden. Be
doeling is één boekje per periode. Het eerste
moet over een paar jaar verschijnen. De boek
jes zijn ook handig voor leden van de verenigin
gen. Hoe maak je kleding, hoe draag je kle
ding."
Quaak pleit voor een jaarlijkse 'betrokkenen
dag', zeg maar een Zeeuwse streekdrachtendag.
Ook voor leden van de verenigingen. Een beet
je zoals de dialectendag. „Elkaar ontmoeten, er
varingen en gegevens uitwisselen." Wat hem
betreft wordt daarbij ook de Zeeuwse Ringrij-
dersvereniging bij betrokken, want ook daar
komt de klederdracht om de hoek kijken.
Niet jaarlijks maar bijvoorbeeld eens in de vijf
jaar kan een Streekdrachtmanifestatie worden
gehouden, zoals bij de presentatie van het stan
daardboek in de Grote Kerk van Goes plaats
vond.
Maar de presentatie van streekdrachten moet
niet beperkt blijven tot dergelijke bijeenkom
sten, vindt Quaak. Hij wijst op voorbeelden in
het buitenland, zoals in Noorwegen. „Daar is
het heel gewoon om bij bijzondere gelegenhe
den een streekdrachtpak te dragen. Dat moet
hier ook kunnen. Ik denk niet alleen aan Mo
numentendag en de nieuwjaarsreceptie van de
provincie, ook aan andere bijeenkomsten."
De zes organisaties die in de stichting zitting
hebben zijn Óns Boeregoed, Walchers Kos
tuum, de Arke (Schouwen-Duiveland), Axelse
Streekdrachten, Westkapelle Cultureel en Mooi
Zeeland. Dinsdag worden bij de Stichting Cul
tureel Erfgoed Zeeland de nieuwe statuten on
dertekend.
Ivo en Janette van Gaaien te
len in een verre hoek van de
Vroonlandseweg in Kapelle
aardbeien onder glas en pe
ren in verspreid liggende
boomgaarden. We volgen de
maatschap en hun zes kinde
ren van week tot week door
de vier seizoenen
door Mieke van der Jagt
Het heeft Janette niet
meegezeten in haar re
latie met de wilde
beesten rondom het
bedrijf. De schuurdeur moet wa
genwijd open blijven omdat er
een dikke, nogal domme duif ver
zeild is geraakt tussen de span
ten van het glazen dak. „Telkens
als hij weg probeert te komen,
vliegt hij zich haast te pletter te
gen het glas. Ik blijf uit de buurt,
maak hem maar niet al te zenuw
achtig, misschien dat hij dan
eens goed nadenkt."
Ze heeft ook, geheel per onge
luk, de kont van een egel gescho
ren. „Ik had de tuin opgeruimd,
de blaren in een big bag, de
maaier in één keer aangetrokken.
Alles lukte en dan word ik van
zelf echt geestdritig. Dus ook de
bosmaaier kwam uit de schuur.
Die egel had ik al gezien en ik
hield er rekening mee dat hij in
het onkruid kon zitten. Goed kij
ken, voorzichtig voelen met je
voet; niks. Dus maaien maar.
Plotseling vloog er zo'n zware,
grijsbruine bal door mijn oog
hoeken. Dat was dus de egel. Hij
was nog wel heel, maar op zijn
achterlijf zaten geen stekels
meer. Voordat ik goed en wel ex
cuses kon maken, was hij 'm ge
smeerd. Ik ga er maar vanuit dat
hij voldoende rap ter been was
om vrij zorgeloos verder te kun
nen leven, zij het met een kale
kont." De tuin is dus weer netjes
en Ivo heeft ondertussen alle
computers in huis tot een net
werk gesmeed. „Ik ben er drie da
gen mee bezig geweest, want
niet alle besturingsprogramma's
kwamen overeen. Er moest een
zeer deskundige computerfreak
uit de buurt, plus een nieuwe,
tweedehands, kast aan te pas ko
men voordat het netwerk een
feit was. Maar nu kunnen de jon
gens vanop hun eigen kamer, be
neden printen en ik kan zaken
voor hen downloaden, die ze
zelf op hun MP-drietjes kunnen
zetten."
Bij de kinderen, met name de
meiden, heeft Sonja Bakker gena
deloos toegeslagen en zelfs Janet
te is een beetje met het lijnvirus
besmet. Niet dat ze is opgehou
den met eten en gezond en voed
zaam koken, maar ze heeft wel
via het prikbord een buikspier-
trainingstoestel, een steps-ding
en een paar halters gekocht.
„Het was bijelkaar maar 17,50 eu
ro en ik kon meteen beginnen:
vijf keer alle oefeningen die op
het briefje stonden. Ik heb het ge
weten, een dag erna kon ik niks
meer. Helemaal niks. Die spie
ren, ik wist echt niet dat ik ze in
me had."
Ivo: „Dat spul heeft zijn geld
ruimschoots opgebracht. Ik heb
al voor veel meer dan 17,50 euro
gelachen."
