Gevaar brand ziekenhuis blijft Pijn varkenspest na tien jaar niet vergeten Rare risicomanagers PZC PZC Commissies geven PvdA en CDA tijd Sommige instellingen beschikken nog niet over een gebruiksvergunning Aanvaardbaar risico mMLFWMlf 'tot ha if tem, t Ais pnm sióhaaL 1 2 februari 1957 vrijdag 2 februari 2007 -J door Pieternel Kellenaers Na de cafébrand in Volen- dam en de vuurwerkramp in Enschede zou de brandveilig heid van openbare gebouwen voortvarend worden aange pakt. Toch kon het gebeuren dat eind vorig jaar in Almelo een vrouw door een brand op de operatietafel overleed. Hoe groot is de kans dat zo'n inci dent opnieuw plaatsvindt? Het is donderdagochtend 28 sep tember 2006 als een 69-jarige vrouw levend verbrandt in het Twenteborgziekenhuis in Alme lo. Door een lekke zuurstof slang, zo luidt de voorlopige con clusie van het Nederlands Foren sisch Instituut (NFI), ontstaat een enorme steekvlam uit het narcoseapparaat. De vrouw die op de operatietafel ligt vastge snoerd, kan niet meer gered wor den. De zuurstof toevoer is in de operatiekamer niet af te sluiten en de afstandsbediening van de operatietafel is door de hitte on bereikbaar. „Een typisch geval van een 'freak accident' en daar mee nauwelijks te voorkomen", zegt Hugo Teerds van het Neder lands Instituut Fysieke Veilig heid (NIFV, voorheen Nibra). „Maar dat de gastoevoer niet meteen kon worden gestopt, ver baasde mij." Het roept de vraag op hoe brandveilig ziekenhui zen zijn. De operatiekamers in Almelo hebben nu een stop- knop, maar een sprinklerinstal latie is niet aangelegd. Een der gelijk systeem in de operatieka mer is voor ziekenhuizen nog een onbekend fenomeen. Zo zit ten in het ziekenhuis van Leeuwarden overal sprinkler koppen, behalve in de operatie- kamer. „Vanwege het gevaar van elektrocutie als de installa tie hapert", zo licht een woord voerder toe. Onzin, vindt onder zoeker Jans Weges van het NIFV. „De kans dat een sprin klerinstallatie zomaar afgaat, is kleiner dan de kans dat de brand wordt geblust." Uit bestudering van branden in het verleden blijkt dat een sprin klerinstallatie in een ziekenhuis onnodig veel slachtoffers kan voorkomen. Toen in januari 1976 in een verpleeghuis in Chi cago brand uitbrak, vielen er 24 doden. De meeste overledenen waren rolstoelpatiënten. Verplicht Anesthesieapparatuur is in een onbekend aantal ziekenhuizen nagekeken en indien nodig ver vangen. Maar veel gerichte oefe ningen of maatregelen heeft het incident nog niet opgeleverd. De ziekenhuizen hebben zelfs niet allemaal een gebruiksvergun ning (waarmee de brandweer het gebouw veilig verklaart), ter wijl daar na de cafébrand in Vo- lendam en de vuurwerkramp in Enschede veel aandacht voor was. Hoeveel ziekenhuizen nog niet over een dergelijke vergun ning beschikken en welke dat zijn, kunnen NVZ en deskundi gen van de brandweer niet aan geven. Bovendien worden de re gels voor het krijgen van die ver gunning per plaats anders geïn terpreteerd. „Een gemeente die al eens met een brand in een zie kenhuis te maken heeft gehad, zal de regels strak hanteren", zegt Hugo Teerds van het NIFV. „Na Volendam en Enschede zijn gemeenten een inhaalslag gaan maken. Met voorrang zijn de zie kenhuizen op brandveiligheid onderzocht. Maar de vereiste aanpassingen kosten geld en dat levert spanningen op. De ge meente wil een veilig ziekenhuis en het ziekenhuis kan niet zo snel extra geld vrijmaken. De ge zondheidszorg moet ook betaal baar blijven." Een gebruiksvergunning is bo vendien geen garantie voor een brandveilig ziekenhuis. Ook ver sperde nooduitgangen worden volgens Teerds nog regelmatig aangetroffen, een mankement waar brandweer en gemeenten moeilijk wat aan kunnen doen. Daar moeten ziekenhuisdirec ties volgens Teerds via interne controle streng op toezien. Ook is uit onderzoek gebleken dat extra doden vallen wanneer brandwerende deuren open blij ven staan. Teerds: „Een gesloten deur is natuurlijk lastig voor een verpleegster die met volle ar men loopt. Maar ook daar be staan technische snufjes voor, zoals een deur die bij brand au tomatisch sluit. Maar dat kost weergeld." GPD Drie weken later ontstond brand in een verpleeghuis in Ni- les, ook in de Verenigde Staten. Een sprinklerinstallatie wist het vuur snel te doven en doden of gewonden waren er niet te be treuren. Vanwege de claimcul tuur komen sprinklers in de VS meer voor, of ze verplicht zijn kan per staat verschillen. Brandveiligheid is volgens de Nederlandse Vereniging Zieken huizen (NVZ) meer gaan spelen na 'Almelo'. Het aantal branden in ziekenhuizen is de laatste jaren iets toege nomen. Dat blijkt uit een vergelijking van cijfers van het Cen traal Bureau voor de Statistiek (CBS). In de periode tussen 1985 en 1992 ontstond iets minder dan eens per drie jaar brand in een ziekenhuis, in 2003 en 2004 was dat ongeveer eens per twee jaar. Vooral de toegenomen hoeveelheid apparatuur leidt tot technische storingen waardoor brand kan ontstaan, met na me in de kantine van een ziekenhuis. Meldingen van een smeulende sigaret in een prullenbak en een rokende magnetron, zijn in de aan tallen meegenomen. Bij de in totaal 628 ziekenhuisbranden tussen 1984 en 1992 vielen een dode en dertig gewonden en bedwelmden. In 2003 en 2004 ont stond 146 keer brand waarbij vier gewonden vielen. Dat is een aan vaardbaar klein risisco, zo luidt de conclusie van deskundigen van de brandweer in de Brandveiligheidvisie Gezondheidszorg. GPD mog m PI& imm In de kabinetsformatie is be sloten twee schier onoplosba re problemen (betaalbaarheid van de AOW en de hypothee krente-aftrek) door te schui ven naar zware staatscommis sies, onder leiding van de oud-premiers Lubbers en Kok. Zinvol tijdrekken of niet door James McGonigal Ik begrijp de greep naar staatscommissies wel, zegt prof. Sylvester Eijffinger, lid van de Raad van Economi sche Adviseurs van de Twee de Kamer, over de recente ontwikkeling in de kabinets formatie. „De tijd moet zijn werk doen en massage door prominente partijgenoten moet daarbij helpen. Maar ik denk niet dat er veel nieuws over deze onderwerpen valt te ontdekken." „CDA en PvdA kijken nog steeds fundamenteel anders aan tegen de inrichting van de Nederlandse samenle ving", zegt de Tilburgse hoog leraar Europese financiële economie. „Maar de verkie zingsuitslag heeft hen tot el kaar veroordeeld. En breken in de formatie willen ze niet." Maar volgens Eijffinger zul len de twee staatscommissies weinig nieuws kunnen vin den als het gaat om de vergrij zing (inclusief het laten mee betalen aan de AOW door rijkere bejaarden) of beper king van de hypotheekren te-aftrek (als onderdeel van een belastingherziening). „De REA heeft in september 1985 hierover twee zeer gede tailleerde en praktisch uitge werkte adviezen uitgebracht, die de politiek sindsdien heeft laten liggen. Het zijn in derdaad ingewikkelde proble men, maar ze zijn niet onop losbaar. Maar ja, als je het po litiek volslagen oneens bent, kim je natuurlijk niet prak tisch aan de slag gaan, dat be grijp ik wel." Eijffinger - zelf prominent lid van het CDj weet dat CDA, PvdA en Q alledrie beseffen dat de fa ten van de vergrijzing eaj belastingregeling rondhei gen huis problemen vonne. De hoogleraar constats dat CDA en PvdA met hefa cepteren van de staatsccc missies beide het begin een draai hebben gemaaj De commissies mogen de a derwerpen zonder beperhj gen bezien. „Terwijl voorij CDA in de campagne dehjp theekrente-aftrek onaaniit baar was en de fiscalisenj van de AOW voor de hi een breekpunt vormde." Eijffinger ziet in de nugeh zen oplossing de hand vj 'meesterpolderaar' Hero: Wijffels. „De gezamenlijke problem zijn vastgelegd. Nu wordli komende tijd gestudeerds der leiding van ervaren pol ci uit beide kampen, staats!» den van statuur. Het is symmetrische behandel!; van cruciale punten. Er geen andere mogelijk Na de verkiezingen zijn lid en rechts in het parle® sterker, het midden zwakfe Dan moet het zo maar." Ruim de tijd De hoogleraar heeft welb tiek op de ruime tijd diei staatscommissies wordt to bedeeld. „Als het anders jaar moet gaan duren, ziti helft van de kabinetspa» er al bijna op als er alfe nog maar adviezen lig over deze gewichtige pro'i men!" Zeker in het lichtv het feit dat er al t® REA-studies zijn, vindt! dat rijkelijk lang. „Traditioneel zie je bij fa! netten dat zij halverwege i rit andere problemen big dan voorzien in het regeeta koord. Bij dit kabinet zald straks blijken hoe stabiel instabiel het is. Ik ben ié niet erg optimistisch ove juist vanwege de fundamai le verschillen van meningé er zijn." GPD door Mark Wijdeven Tien jaar na de laatste varken spestepidemie in Nederland is de sector uit een diep dal ge kropen. Varkensboeren verdie nen weer 'een centje' maar de pijn is zeker niet vergeten. Het gonst maandagochtend 3 fe bruari 1997 van de geruchten on der varkenshouders in Odilia- peel. Varkens van een collega uit het dorp zijn al een tijdje ziek, alles wijst op de uiterst be smettelijke varkenspest en de minister zou een vervoersver- bod afkondigen. Hoogste tijd dus om snel zoveel mogelijk var kens kwijt te raken, redeneren ze. Nico Boeijen (59) uit Odiliapeel weet het zich nog levendig te herinneren. Het is het begin van een verschrikkelijke tijd, profes sioneel en persoonlijk. „Het is ons later verweten. Maar inder daad, ook ik heb die dag nog honderd varkens laten afvoeren. De vrachtwagens reden overal af en aan. Heeft de pest zich zo verspreid? We denken van niet." Dinsdag 4 februari 1997 is het definitief. Op boerderijen in Venhorst en Odiliapeel is var kenspest geconstateerd. Er komt onmiddellijk een vervoers- verbod. De boerderij van Boei jen ligt op 1200 meter van de eer ste brandhaard. Mogelijk nog onbekend met de enorme concentratie dieren in de regio overweegt toenmalig minister van Landbouw Jozias van Aartsen alle varkensbedrij ven in een straal van twee kilo meter preventief te laten rui men. Het blijkt onmogelijk. Zo veel destructiecapaciteit is er niet. De minister brengt het gebied te rug tot een kilometer. Argwaan De opluchting duurt kort bij Boeijen. Vrijdag 28 februari mel den de ambtenaren van de toen malige Rijksdienst voor de keu ring van Vee en Vlees weer (de RW, door de boeren cynisch om schreven als de Rijksdienst voor Verspreiding van Varkenspest) zich bij Boeijen. De varkens mankeren op het oog nog niks. Een dag later krijgt hij toch arg waan. Boeijen belt de dierenarts en dinsdag staat vast dat de be smetting is overgeslagen. Twin tig varkens in de inmiddels over volle schuur zijn overduidelijk ziek. Op het bedrijf van boer Boeijen is het 35e varkenspestgeval vast gesteld en donderdag 4 maart rijden de destructiewagens het terrein op. Duizend vleesvar kens en 160 zeugen worden met een stroomstoot gedood, met een grote grijper in containers geladen en afgevoerd. Boeijen: „Natuurlijk, ze waren altijd voor de slacht bedoeld, maar het doet toch pijn. Je zorgt goed voor ze zodat ze optimaal presteren. En dan worden gezon de biggen en onvolgroeide var kens voor je neus gedood. Je ziet je bedrijf kapotgaan." De schuur is leeg' de varkens, het in beslag genomen voer en de medicijnen zijn getaxeerd. De minister stelt een reële scha devergoeding in het vooruit zicht die Brussel zal betalen mits is voldaan aan alle criteria. Maar Boeijen blijkt twee keer vergeten de aanvoer van var kens te melden. Een fout, daar maakt hij geen geheim van. Zijn echtgenote was doodziek. „Het was er niet van gekomen." Het levert hem zoals velen een straf korting op van 35 procent, onge veer 170.000 gulden (ruim 77.000 euro). Een rechtszaak werd verloren. Zijn zieke vrouw deed nog een beroep op de minister. Van Aart sen had geen boodschap aan per soonlijke argumenten. Hij rea geerde koel en kortaf: als het boerengezin niet in staat was het bedrijf te voeren, moesten zij dat maar aan anderen overla ten. De schuur staat dan meer dan een jaar leeg en inkomsten zijn er niet. Boeijen verdrijft de tijd met de zorg voor zijn vrouw en schoonmaken, ontsmetten en verbouwen van het bedrijf. In april 1998 keren de eerste var kens terug in Odiliapeel- Hygiënesluis Schone overalls, laarzen, shirt jes, handschoenen en ontsmet tingsmiddelen in de hygiëne sluis van de stal tonen in 2007 wat de sector heeft geleerd van de varkenspest. Het zal nooit meer zo uit de De meeste mensen gaan op een merkwaardige manier om met de risico's in hun leven. Dat geldt ook voor mij. Onlangs bracht onze oudste zoon mijn vrouw en mij naar Schiphol voor een vakantievlucht. Nadat we af scheid hadden genomen en hij naar de auto terugliep, riep hij nog na: 'Veilige vlucht!'. We waren al een uur of zo in de lucht, toen ik de film van ons afscheid in mijn hoofd nog even terugspeelde. Daarbij zag ik hem in gedachten terugrijden naar huis. En opeens realiseerde ik me het merkwaardige van ons afscheid. Hij wenste ons een veilige vlucht, ter wijl wij hem op dat punt niks terug wensten. Toch was de kans dat hij op de snelweg van Schiphol naar Leiden een dodelijk ongeluk zou krijgen aan zienlijk groter dan de kans dat wij op onze vlucht zouden verongelukken, ir rationeel, is het niet? Minstens zo irrationeel is het gedrag van een kennis, met wie ik een enkele keer meerij in de auto. Hij rookt al ja renlang als een ketter, maar staat er wel op dat iedereen in zijn auto, inclu sief hijzelf, de gordel omdoet. Toch is de kans dat hij voortijdig de pijp uit gaat als gevolg van zijn roken aanzien lijk groter dan de kans dat hij op de weg zijn dood vindt. Zo bezien heeft hij zijn prioriteiten niet goed op een rijtje. En hij is niet de eni ge. Wat ons bij dit soort irrationaliteit parten speelt, is een combinatie van twee interessante psychologische ver schijnselen. Het eerste is het 'levendig heids^verschijnsel'. Het neerstorten van een vliegtuig is een veel dramatischer gebeurtenis dan het verongelukken van een of enkele auto's. Voorstellingen van het eerste roepen daarom veel hefti ger emoties in ons op dan van het twee de. Daarbij speelt een rol dat een vliegtuig ongeluk zowel een veel massalere als een veel zeldzamere gebeurtenis is. Massaler omdat er per ongeval door gaans meer mensen bij omkomen en zeldzamer omdat vliegen nu eenmaal veiliger is dan autorijden. Die beide kenmerken maken ook dat de media aan vliegtuigongelukken veel uitgebrei der aandacht besteden dan aan au to-ongevallen. En wat de meeste aan dacht krijgt, houdt ons psychologisch ook het meest bezig. Kortom, het 'leven- digheidsverschijnsel' heeft als gevolg dat we ons meestal drukker maken over relatief zeldzame risico's dan over relatief veelvoorkomende. Vandaar dat onze zoon ons wel en wij hem niet 'een veilige reis' wensten. Vandaar ook dat mijn kennis zich veel drukker maakt over de gordel dan over roken. Dood door een auto-ongeluk is zowel specta culairder als zeldzamer dan dood door longkanker. Maar behalve het 'levendigheidsver- schijnsel' speelt ook het 'gevoel van con- troleverlies' een rol. Reizen met een vliegtuig betekent dat je alle controle uit handen geeft en je overlevert aan een of meer onbekende, onzichtbare mensen in een afgesloten ruimte voor in. In een auto is dat gevoel van contro- leverlies veel minder. Natuurlijk voor de chauffeur, maar dikwijls ook voor de 'bijrijder'. Omdat mensen zo gebouwd zijn dat ge- SALARIS - Hogere ambtena ren krijgen salarisverhoging. Na een heftige discussie heeft de Tweede Kamer ermee inge stemd hiervoor tien miljoen gulden uit te trekken. De socia listen en een aantal leden van de christelijk-historische frac ties stemden tegen. VLIEGONGELUK - Een Ame rikaans vliegtuig met 93 perso nen aan boord is neergestort in de East River bij New York. Zestig inzittenden zijn gered, de rest is vermist. Het viermo torig vliegtuig van Northeast Airlines was in een sneeuw storm op weg naar Miami. MONUMENT - In de tuil! de Hei-vormde Kerk in i ningen is het bronzen mo ment onthuld, dat herin aan de Watersnoodramp,! kolkende zee gingen toen dorpelingen ten onder. Hoik den mensen herdachten I gisteren met een kerkdienst FIETS - De serie fietsen! stallen in Vlissingen is oj lost. Een meisje van na blijkt de dader. Zij had ca ren fietsen en probeerde! kunsten uit op elk onbda rijwiel dat ze tegenkwam fietsen werden een stukve: op weer teruggevonden. Toen de politie de omgeving van Odiliapeel met hekken afzette, waren al grote aantallen varkens het gebied uitgereden. foto ANP hand lopen, verwacht Boeijen. Huidig minister Cees Veerman staat een vaccinatiebeleid voor om nooit meer zo massaal ge zond vee te hoeven ruimen. De varkenshouderij kent weer goe de tijden, maar blijft afhanke lijk van het buitenland. Export en prijs staan zomaar weer onder druk als Europese lidstaten geen ingeënt varkens vlees accepteren. ANP voel van controleverlies angst oproept (reden waarom voor veel mensen zelfs verliefd worden of zich tijdens het vrijen lichamelijk overgeven beangsti gend is), 'voelen' de risico's van vliegen groter dan die van autorijden. Op de zelfde manier 'voelt' een dodelijk au to-ongeluk een groter gevaar dan dood door roken. Want een ongeluk kan ook door andere weggebruikers worden ver oorzaakt terwijl je met roken zelf ieder moment kunt besluiten te stoppen. Het griezelige is nu dat terroristische groepen gebruikmaken van het feit dat wij zulke irrationele risico-managers zijn. Met betrekkelijk zeldzame maar spectaculaire aanslagen, die zomaar uit het niets opdoemen, houden ze ons in een voortdurende angstgreep. En laten ze ons gigantische 'anti-terreur' investe ringen plegen die veel beter voor alle daagse, veel grotere risico's gebruikt zouden kunnen worden. Rene F.W. Diekstra Hoofdradactie: Peter Jansen Arie Leen Kroon (adjunct) Centrale redactie: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315500 Fax: (0113)315669 E-mail: redactie@pzc.nl Lezersredacteur: Edith Ramakers Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315660 Fax: (0113)315609 E-mail: lezersredacteur@pzc.nl Middelburg: Buitenruststraatl 8 Postbus 8070 4330 EB Middelburg Tel: (0118)493000 Fax: (0118)493009 E-mail: redwalch@pzc.nl Goes: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113)315670 Fax. (0113)315669 E-mail: redgoes@pzc.nl Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel. (0115)645769 Fax. (0115)645742 E-mail: redtern@pzc.nl Hulst: Het 's-Landshuis Steenstraat 37, 4561 AR Hulst Tel: (0114)371379 Fax: (0114)371380 E-mail: redhulst@pzc.nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel: (0111)454647 Fax: (0111)454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren Goes, Zierikzee en Hulst: Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17.00 uur Internetredactie: Postbus 31 4460 AA Goes E-mail: web@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 Maandag t/m vrijdag vóór 15.00im gebeld, nog dezelfde dag nabezorgd zaterdag vóór 12 uur. E-mail: lezersservice@pzc.nl Fax: (076)5312330 Abonnementen: 0800-0231231 autom. afschrijving accep'.g" per maand: 21,50 n.v.t per kwartaal: 61,50 61.50 per jaar 236.00 239,05 Voor toezending per post geldt een toeslag. E-mail: lezersservice@pzc.nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk. 1 maand voorn einde van de betaalperiode, U ontvarfl een schriftelijke bevestiging. PZC. t.a.v. lezersservice, Postbus 31, 4460 AA Goes Losse nummers per stuk: maandag t/m vrijdag: 1,30 zaterdag: 1,85 Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties: ABNAMRO 52.30.50011 Postbank 35.93.00 Advertenties: Alle advertentie-orders worden ui'gf overeenkomstig de Algemene Voorwaarden van Wegener NV en»:': de Regelen voor het Advertentie»® Overlijdensadvertenties: maandag t/m vrijdag: tijdens kantoer: zondag: van 16.00 tot 18.00 uur Tel. (076)5312550 Fax. (076)5312340 Personeelsadvertenties: Tel: (076)5312240 Fax: (076)5312340 Rubrieksadvertenties (kleintjes): Tel. (076)5312104 Fax. (076)5312340 Voor gewone advertenties: Noord- en Midden-Zeeland Tel. (0113)315520 Fax. (0113)315529 Zeeuws-Vlaanderen Tel: (0113)315570 Fax:(0113)315571 Business to Business/Onrosreiwf Tel: (076)5312277 Fax: (076)5312274 Internet: v <v. pzc.nl/service/adve3 Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel v; U,„ lu.Miudisunn»»,...,,,». ..„t Wegener-concem fe- s verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruik»» (abonnementenadministratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante drens»* ducten van de titels en de werkmaatschappi|en van Wegener of door ons zorgvuldig ga» de derden. Ais u op deze Informatie geen prijs stolt dan kunt u dit schriftelijk melden bf» I. Postbus 314460 AA Goes. Behoorttot WeGeNeR

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 4