egen 1 februari gaat het weer leven
ijken in de ruimste zin van het woord
La Ventura
doet haar naam eer aan
opnemen
itestaanden gaan in hun gedachten weer terug naar 1953
Herdenkingen slachtoffers watersnoodramp
^0 dinsdag 30 januari 2007 1 5
Stoffel en Dien Hillebrand bij het monument op de begraafplaats van Ouwerkerk.
door Melita Lantinq
OUWERKERK - De slachtof
fers van de Watersnoodramp
1953 worden donderdag op ver
schillende plaatsen op het ei
land herdacht.
De centrale herdenking is bij
het watersnoodmonument in Ou
werkerk. In Nieuwerkerk wordt
naast een herdenking ook nog
een bijeenkomst georganiseerd
voor ouderen en kinderen. De
herdenkingsplechtigheid bij het
monument in Ouwerkerk begint
om 11.00 uur. Na de kransleg-
ging houdt burgemeester J. As-
selbergs een toespraak en
draagt een gedicht voor van
Mar van der Veer. Vervolgens
zingen de aanwezigen het
Schouws volkslied en klinkt
The Last Post. Daarna volgt een
minuut stilte en de plechtigheid
wordt afgesloten met het zingen
van het Wilhelmus.
De Ramp wordt ook los van de
centrale plechtigheid herdacht
in Nieuwerkerk, Oosterland, Sir-
jansland en Ouwerkerk.
De herdenking in Nieuwerkerk
begint om 13.30 uur op de be
graafplaats. Fanfare Oefening
en Uitspanning en de kinderen
van de scholen zijn hierbij aan
wezig. In het dorpshuis wordt
een speciaal samenzijn georgani
seerd voor de ouderen uit het
dorp en kinderen. Het is de be
doeling dat de ouderen die de
Ramp hebben meegemaakt op
hun eigen manier het verhaal
aan de kinderen doorgeven.
In Oosterland is ook een eigen
herdenking. Belangstellenden
wordt verzocht om 13.00 uur te
foto Marijke Folkertsma
verzamelen in dorpshuis De Oos-
tershof, waarna om 13.30 uur de
herdenking op de begraafplaats
wordt gehouden.
In Sirjansland is de herdenking
om 9.00 uur op de begraaf
plaats. De kinderen van de basis
school zijn daarbij ook aanwe
zig.
In Ouwerkerk is naast de centra
le herdenking 's middags nog
een herdenking voor het eigen
dorp. Het exacte aanvangstijd-
stip hiervan is nog niet bekend.
gebeuren. Dat monument is er
voor iedereen. Het gedenkteken
in het dorp zelf is meer voor de
eigen gemeenschap. Wanneer ik
daar zo sta voor dat rijtje grafste
nen, dan zie ik de mensen weer
levendig voor me: Iedere naam
heeft een gezicht", peinst Stoffel
voor zich uit.
Dien is vier jaar geleden, bij de
nationale herdenking toen pre
cies een halve eeuw na dato, pas
écht gaan beseffen welke impact
de Ramp heeft gehad. „Toen ik
die grote drukte hier zag en al
die landelijke belangstelling,
drong bij mij door hoe enorm
dat gebied is geweest waar de
ramp zich heeft voltrokken. En
ook hoeveel verdriet dat heeft
veroorzaakt. Je zat er weer mid
denin."
De Hillebrands beseffen dat er
ooit een einde komt aan de her
denkingen. „Je kunt er niet eeu
wig mee doorgaan", zegt Stoffel.
„Maar zo lang er nog mensen
zijn van de generatie die de
ramp zelf hebben meegemaakt,
moeten we dat gewoon blijven
doen.
tacel Modde
jRKERK - „Ik was veer-
ijat. Ons gezin is gespaard
itn, maar binnen de fami-
unien elf mensen om. Aan
sftant alleen al acht. Die
f is gewoon gehalveerd.
■Stoffel Hillebrand wendt
ft even af. Zijn ogen vul-
ik met tranen. „Dat komt
ior."
(68) en echtgenote Dien
gebrand slaan geen her-
van de watersnood-
öïer Staan ze er niet voor
ji gemoedsrust, dan is het
[respect voor alle anderen
op de eerste februari niet
(bij kunnen of willen zijn.
hoeven wij niet eens over
denken, dat doe je ge-
,zegt Stoffel zonder aarze-
le overtuiging van zijn
ismet minder. Zij verloor
en tante in de ramp-
cniciale datum in het vi-
jjgerl de naderende plech-
5i bij het centrale monu
ment naast de caissons bij Ou
werkerk en op de begraafplaats
in het dorp weer stukje bij beet
je de overhand in het dagelijks
leven van het echtpaar Hille
brand. Stoffel: „Ik betrap me er
steeds weer op dat het onbewust
gaat leven tegen 1 februari. In
deze laatste week gaat er geen
dag voorbij of er vliegt wel een
gedachte uit die tijd door m'n
kop." Dien: „Dat komt ook om
dat je het belangrijk vindt dat
55 Wanneer ik daar zo sta
voor dat rijtje grafstenen,
dan zie ik de mensen weer le
vendig voor me. 5 5
zo'n moment goed en waardig ge
beurt. Een herdenking mag niet
afgeraffeld worden. Het is wél
heel kort, maar altijd sfeervol."
Voorkeur voor één van beide mo
numenten hebben ze niet. „Het
centrale monument beeldt voor
mij precies het juiste gevoel uit.
Dat brok muur met die golven
daar dwars doorheen, wanneer
ik daar voor sta, zie je het weer
I-HAAMSTEDE - Pau
kten (24) is niet gewend
0 lang over haar gespro-
naar haar gekeken
vindt het dan ook een
middelpunt te zijn tij-
f officiële opening van
Ntie Ze stonden name-
'n De Bewaerschole in
Haamstede.
observeert ze graag
door het oog van
Het resultaat van
is gebun-
fee tentoonstelling,
'beheerst de kunst van
a de ruimste zin van het
is haar werkter-
terloops, maar
betrokkenheid bij
zoekt zij net
eaten waarop er contact
11 de mensen, de dingen
awte. Zij maakt daarbij
gebruik van fotogra-
ook van teksten, teke-
videofilmpjes,
bestaat uit talrijke
3n de wanden en op een
grote tafel in het midden van De
Bewaerschole. Verder is er een
doorlopende video-opname te
zien: een oudere vrouw obser
veert vanaf haar zitplaats in een
restaurant in opperste concen
tratie voorbijgangers. Wat ze
van iedereen vindt, is met bak
ken van haar gelaat te lezen.
Oltheten kiest voor thema's. Ca
mouflage is er een van. Foto's
van een vrouwenhoofd tussen
cle pruikenetalage, een bruid tus
sen etalagepoppen in galajur
ken of paksoiblaadjes naast het
struweel bewijzen dat de expo-
sante de kunst van het kijken be
heerst.
Systemen behoren ook tot haar
voorkeuren. Vooral systemen
die knellen weet ze op inventie
ve wijze te verbeelden: foto's
van mensen met een stok tussen
de benen geklemd of sjouwend
met gordijnen, volgepropte jas
zakken.
Waarom zitten of staan mensen
op specifieke plekken? Het is
een vraag die opborrelt bij het
zien van een serie foto's: man en
vrouw op een lattenbankje, man
op een putdeksel, man hurkend
onder de motorkap van een
vrachtauto, man in stoeltje te
genover een stapel puinbrok-
ken. Oltheten stelt zich geen we
tenschappelijke wagen over het
gedrag van mensen, maar regis
treert de momenten en bij voor
keur de opmerkelijke situaties.
„Toch zit hier het raakvlak tus
sen ons beiden", zegt gastcura-
tor Tijs Goldschmidt. Hij is lan
delijk bekend als essayist en ge-
dragsbioloog. Onder meer zijn
boek Darwins hofvijver en de es
saybundel Oversprongen trok
ken zeer de aandacht.
Uitnodiging
Goldschmidt is spontaan inge
gaan op de uitnodiging van
werkgroeplid Annemarie van
Sprang in De Bewaerschole een
expositie binnen het thema 'Kij
ken' te organiseren.
Roy Villevoye van de Rijksacade
mie in Amsterdam wees hem op
het veelbelovende werk van Pau-
lien Oltheten. De Rijksacademie
is een postacademische werk
plaats, waar deze jonge kunste
nares de afgelopen twee, jaar
haar ideeën heeft kunnen ont
wikkelen. De gastcurator is ge
charmeerd van haar werk. „Na
tuurlijk is er verschil tussen hoe
zij en ik observeren. Voor haar
geldt dat ultieme moment. Als
wetenschapper heb je veel meer
voorbeelden nodig van het ge
drag van mensen en veel meer
standaarduitvoeringen dan uit
zonderingen om tot bepaalde
conclusies te kunnen komen",
legt Goldschmidt uit.
„Deze expositie past mooi in on
ze nieuwe beleid", vindt be
stuurslid Rolf Soesman van De
Bewaerschole. „Het is immers
een tentoonstelling over de
kunst van het kijken, juist op
het moment dat wij als Bewaer
schole bezig zijn met de bezoe
kers te stimuleren op een andere
manier naar kunst te kijken."
Volgens Soesman is het van
groot belang dat kunst mee eva
lueert in deze snel veranderende
wereld.
De expositie is tot en met zon
dag 25 maart te zien in De Be
waerschole van woensdag tot en
met zaterdag en op de laatste
zondag van de maand tussen
14.00 en 17.00 uur.
door Rolf Bosboom
GOES - Voor het overgrote deel van de Ne
derlandse bands is een platencontract vrij
wel onbereikbaar. De nieuwe Zeeuwse
groep La Ventura wist echter al met haar
eerste eigen nummer een Amerikaans label
te interesseren. In het voorjaar verschijnt
het debuutalbum, met invloeden van rock,
gothic en metal. Zaterdag treedt het vijftal
op in Porgy en Bess in Terneuzen.
De band mag dan nog jong zijn, de leden - af
komstig uit diverse delen van de provincie -
zijn zeker geen groentjes in de muziek. De
bekendste van hen is drummer Erwin Pol
derman, die vooral naam maakte bij Or
phanage. Zangeres Carla Douw en toetse
nist Marco van Boven hebben een rockach-
tergrond; gitarist Sascha Kondic en bassist
Michael Saffrie komen uit de metalwereld.
Het eerste contact kwam tot stand via inter
net. „Erwin had een advertentie gezet op
Marktplaats, omdat hij een band zocht.
Daar heb ik op gereageerd", zegt Carla
Douw, die in Goes woont. „We zijn bewust
met z'n tweeën begonnen. Een jaar lang zijn
we bezig geweest om alles voor te bereiden
en materiaal te schrijven. Daarna hebben
we de andere muzikanten erbij gezocht.
Daarbij kwamen we vrij snel op het spoor
van Mike en Sascha. Marco kende ik nog
van Anchor, mijn vorige band."
Het bleek direct te klikken tussen de vijf. Ze
begonnen in hun oefenruimte, 't Beest in
Goes, met wat covers. „Binnen een paar we
ken konden we al leuk een avondje samen
spelen." Medio vorig jaar werd een begin ge
maakt met eigen werk. Het eerste nummer,
Trefoil, zette de groep op intemetcommuni-
ty MySpace. „Drie weken later reageerde
een platenmaatschappij: Razor Ice Records,
op basis van één nummer!"
Amerika
Voor de zekerheid werden de volgende twee
nummers ook opgestuurd en niet veel later
was de platendeal een feit: Razor Ice brengt
- wereldwijd zelfs - het debuutalbum van
La Ventura uit. De band verzorgt de opna
mes zelf en stuurt de tracks vervolgens naar
Amerika, waar ze worden gemixt en gemas-
terd. Het album is inmiddels grotendeels
klaar. Veel werk doen de bandleden thuis.
„We hebben allemaal de mogelijkheid om
zelf dingen op te nemen en we zijn daar ook
ervaren in", zegt Douw. Elk weekeinde
wordt - volgens een strakke planning - het
'huiswerk' samengevoegd, zodat de comple
te nummers ontstaan. „Acht nummers zijn
al af en drie hebben we bijna klaar. Begin
volgende maand gaat alles naar Amerika."
De verwachting is dat het album in maart of
april kan worden uitgebracht. Een videoclip
is in voorbereiding.
De stijl van de muziek, door de groep zelf
omschreven als gothic groove metal, weer
spiegelt de achtergrond van de bandleden.
Er zit rock in, metal, maar ook gothic, zij
het zonder de sopraanzang die zo bekend is
van bands zoals Within Temptation en After
Fox-ever. „Ik gebruik geen opei'astem. Daar
La Ventura, met op de voorgrond zangeres Carla Douw en verder (vlnr) Erwin Polderman,
Marco van Boven, Michael Saffrie en Sascha Kondic.
door kan ik wat meer power geven", zegt
Douw.
La Ventura stond nog maar één keer op het
podium: in december tijdens het festival
Women in Rock in Sint-Maartensdijk. Het
concert zaterdag in Porgy en Bess is het be
gin van een sei'ie optredens de komende
maanden, in eerste instantie vooral in Zee
land. „We willen beginnen in onze eigen om
geving en proberen daar een fanbase op te
bouwen. Daarnaast hopen we in het voor-
programma van grote bands te kunnen
staan, zoals in maart waai-schijnlijk bij Au
tumn. Het zal nog wel een jaar duren voor
dat we een volledige show kunnen bren
gen."
De band beseft terdege dat het tot nu toe
heel snel is gegaan. „Maar we willen volop
gebruik maken van de kans die we ki-ijgen
en daarom zetten we er volle vaart achter",
aldus Douw. „We hebben het gevoel dat we
er helemaal klaar voor zijn." De naam van
de groep is wat toevallig tot stand gekomen.
„We wilden aanvankelijk iets doen met ven
tilator; uiteindelijk kwamen we uit bij La
Ventura. Pas later gingen we het opzoeken
in het woordenboek. Toen bleek dat het in
het Spaans 'geluk' betekent. Dat is wel bi
zar, want het is heel toepasselijk. We heb
ben inderdaad ontzettend veel geluk ge
had."
Concert: La Venture en Aradia (uit Terneuzen),
zaterdag 3 februari in Porgy en Bess in Terneu
zen. Aanvang: 22.00 uur.
-oorbeeld van haar 'zitplekken'
foto Dirk-Jan Gjeltema
