PZC
Schulden worden handelswaar
Lozen op zee is te lucratief
PZC
Kwart bedrijven doet
schulden van de hand
Voor starter is
er keus genoeg
Amerika kan oorlog
in Irak niet winnen
Consumentenbond legt nadruk op naleven regels
16 januari 1957
dinsdag 16 januari 2007
door Ans Bouwmans
Je krijgt een brief binnen van
een incassobureau. Een inter
netbedrijf heeft nog geld van je
tegoed, en het incassobureau
stuurt een aanmaning. Je denkt
dat je de leverancier geld schul
dig bent, maar misschien is het
incassobureau zelf wel de
schuldeiser.
Het komt steeds vaker voor dat
bedrijven hun uitstaande reke
ningen verkopen, een deel van
het geld innen en het risico dat
de vordering nooit betaald
wordt, overdragen aan een in
cassobureau.
Soms gaat het nog een stap ver
der, zegt Marcel van Es, direc
teur bij Intrum Justitia, het
grootste incassobureau van Ne
derland. „Wat je ziet is dat men
sen buiten de branche denken
geld te kunnen verdienen aan
handel in schulden. De schuld
op een particulier wordt han
delswaar, net als varkensbui
ken of aardappelen."
In dat geval wordt de debiteu
renportefeuille verkocht aan
een financieringsmaatschappij
dat het pakket met winst door
verkoopt aan een incassobu
reau of het in stukjes hakt en
bij verschillende incassobu
reaus onderbrengt. Over dat
laatste is Van Es niet te spre
ken. „Wij vinden dat laakbaar."
De marge voor het incassobu
reau wordt kleiner en het risico
bestaat dat er dan allerlei onei
genlijke kosten bij de debiteur
in rekening worden gebracht
om er toch nog geld aan te kun
nen verdienen, aldus de topman
van Intrum Justitia. Van Es
vindt dat bedrijven die beslui
ten hun debiteurenadministra
tie te verkopen of pakketjes
oude schulden van de hand
doen, in zee moeten gaan met
gerenommeerde incassobu
reaus. Het toch al niet beste ima
go van de branche komt anders
nog verder onder druk te staan,
meent hij.
Contijn van Marle, jurist bij de
Stichting De Ombudsman in
Hilversum en specialist op het
gebied van incasso, moet een
beetje lachen. Van Es preekt
hier voor eigen parochie. Int
rum Justitia heeft als marktlei
der veel financiële slagkracht
en koopt al vele jaren vorderin
gen op van grote bedrijven.
Op zich is er weinig tegen het fe
nomeen, zolang men zich houdt
aan de gedragscode van de Ne
derlandse Vereniging van Incas
so-ondernemingen (NVI), aldus
Van Marle. Toch maakt hij zich
wel zorgen. Het door Van Es ge
schilderde scenario van groeien
de druk op de consument door
steeds verdergaande handel in
schulden noemt hij 'realistisch'.
De kans dat louche bureaus
schulden opkopen, groeit. Bo
vendien wordt het risico voor
de incassobureaus groter en de
marges kleiner.
Dat incassobureaus immorele
druk uitoefenen op consumen
ten komt tot nu toe weinig voor
in Nederland. Bij de stichting
de Ombudsman komen zo'n vijf
tig' klachten per jaar binnen en
Van Marle moet diep in zijn ge
heugen graven voor een schrij
nend voorbeeld van een fysiek
bedreigde consument. Het blijft
meestal bij brieven en dreigen
met de rechter.
Helder
Desondanks is van Marle niet te
vreden. De gedragscode die zo'n
vier jaar geleden met de NVI is
afgesproken voldoet niet lan
ger, zegt hij. Er ontstaan veel
problemen over de afwikkeling
van betwiste vorderingen, want
daar kun je als consument niet
over praten met een incassobu
reau, zegt hij, zeker niet als de
vordering is verkocht. „Ze zeg
gen van wel, maar in de prak
tijk werkt dat niet. Het bedrijf
heeft de schuld verkocht en het
probleem op het bordje van een
ander gelegd. Dat moet helder
worden." Volgens directeur Ro
bin Bodaan van EDR Credit Ser
vices valt het probleem wel
mee, omdat je als incassobu
reau dat soort betwiste vorde
ringen kunt uitsluiten. „Dat
moet de opdrachtgever oplos
sen." Van Es vreest dat bedrij
ven grotere risico's gaan nemen
- iets verkopen aan weinig kre
dietwaardige consumenten - in
de wetenschap dat hun debiteu
renschuld toch wordt vex-kocht.
Bodaan wijst erop dat incasso
bureaus uitgebreid boekenon
derzoek doen voor ze een debi
teurenbestand kopen. Om dat
soort problemen te voorkomen
bepleit Van Es regulering en
waarschuwt hij voor buiten
landse opkopers die geen incas
so-organisatie in Nederland
hebben. „Wij willen niet dat
partijen hier komen om als
sprinkhanen het veld leeg te
eten. Want dat effect zie je in
Engeland. Daar maak ik me zor
gen over." GPD
EDR Credit Services hield vorig jaar een onderzoek onder 175
bedrijven in branches die veel werken met incasso, zoals telefo
nie, energie, kredietverlening of kredietkaarten. Van de onder
vraagde bedrijven had bijna een kwart al eens zijn debiteurenpor
tefeuille verkocht. Over tien jaar doen alle bedrijven het, verwacht
Jet Creemers, voorzitter van de NVI.
De prijs van een debiteurenportefeuille wordt bepaald aan de
hand van de ouderdom en de kwaliteit van de vorderingen, afhan
kelijk van acceptatiebeleid, doelgroep, betwistingen, en ligt vol
gens EDR tussen 2 en 55 procent van de waarde.
Incasso is een vrij beroep. Er is geen onafhankelijke ombudsman
of geschillencommissie. Wel kunnen klachten worden gedeponeerd
bij de NVI als het een van hun leden betreft. Veel bedrijven zijn
niet bij de vereniging aangesloten.
Er wordt in de branche nagedacht over een commissie die regels
kan maken voor de handel in schulden van consumenten.
Incassobureaus moeten zich houden aan de kostenstaffel die
door de kantonrechters is vastgesteld. Dat komt neer op maximaal
15 procent van de vordering, vanaf 44,03 euro bij een vordering tot
250 euro, oplopend tot 6.545 euro voor een miljoen of meer. Aller
lei fantasie-posten zoals rappèlkosten, bureaukosten of herinne-
ringskosten zijn verboden.
Zo'n beetje alle partijen in de
woningsector zijn het erover
eens: starters hebben het moei
lijk. Door de stijgende wo
ningprijzen komen zij met
een matig salaris en geen ei
gen geld niet meer aan de
bak. Hoe komt het dan dat er
zelfs in de Randstad honder
den spotgoedkope woningen
leegstaan?
door Gert van Harskamp
Ellen (39) heeft geen goed
woord over voor de kla
gende starter. „Ik kan zo
kwaad worden als ik al die
starters hoor zeggen dat er
geen huizen voor ze zijn. Kijk
op internet en zoek onder de
75.000 euro. Alleen in het
Westen zijn er al honderden
huizen te koop. Zelfs een
vriendin van me die een baan
heeft in de thuiszorg, kon zó
een huis kopen. Als zij dat
kan, kan iedereen dat!"
Zes jaar geleden was zij zelf
een starter. Klaar met de stu
die en op zoek naar een eigen
huis. Dat werd een apparte
ment in de Haagse Zuider-
parkbuurt, een echte volks-,
buurt. „Zeventigduizend eu
ro heb ik ervoor betaald,
maar ik moest nog wel een en
ander verspijkeren. En ik heb
geen centrale verwarming.
Maar een kachel vind ik ei
genlijk veel gezelliger."
Ellen is een uitzondering.
Hoewel er veel van dit soort
appartementen te koop zijn -
alleen in Ellens regio Den
Haag al 220 beneden de
75.000 euro - is er geen star
ter voor te porren. Uit onder
zoek van de grootste woning-
bouwontwiklcelaar Bouw
fonds MAB naar de woning
behoefte onder starters,
blijkt slechts zeven procent
van de starters in een appar
tement te willen wonen. Het
liefst woont de jonge woning
bezitter meteen in een rijtjes
huis met achtertuin. Liefst
ook nog in een prima buurt.
„Er is genoeg te koop, maar
het huidige aanbod voldoet
President Bush stuurt ruim
21.000 extra troepen naar
Irak. De grootste belangenver
eniging van Amerikaanse
Irakveteranen, 1AVA, gelooft
niet meer in een overwinning.
„De nieuwe strategie is naïef
en gevaarlijk."
door Frank Hendrickx
Iraakse en Amerikaanse
troepen moeten gezamen
lijk de opstandelingen, terro
risten en doodseskaders van
Bagdad gaan neerslaan. Vete
raan Rob Timmins weet dat
het in de praktijk anders zal
zijn. De 30-jarige Newyorker
diende zelf in Irak van 2003
tol 2004. Sindsdien praat hij
als directeur van IAVA, een
vereniging van Afghanistan-
en Irakveteranen, bijna dage
lijks met militairen die terug
keren.
„Het wantrouwen tussen de
Irakezen en de Amerikaanse
militairen is te groot om sa
men te werken", zegt Tim-
mins. „Dat was tijdens mijn
tour al zo, en het is alleen
maar erger geworden." Het
idee dat Amerikaanse militai
ren nu een onderdeel gaan
vormen van Iraakse batal
jons noemt Timmins (30)
'naïef en gevaarlijk'.
„De Irakezen vertrouwen ons
niet vanwege Abu Graib en
Haditha (mariniers schoten
daar burgers dood, red.),
maar wij hebben onze eigen
verhalen. Iedere militair kent
voorvallen waarbij Amerika
nen tijdens gevechten in de
rug werden geschoten door
Iraakse troepen. Als wij met
Iraakse militairen op pad gin
gen, hielden we ze altijd voor
ons. We durfden ze niet ach
ter ons te hebben. In het bes
te geval zouden ze wegren
nen, in het slechtste geval
openden ze het vuur op ons."
De relatie met de burgerbe
volking is al even gespannen,
zegt Timmins. „Dan gingen
we overdag naar een dorp om
te vragen of ze hulp nodig
hadden. We probeerden ze te
helpen. Als we dan 's avonds
terugkwamen, werden we be
schoten. Ik bedoel: wat zijn
dat voor mensen? Wij hebben
misschien niet hun harten ge
wonnen, maar zij ook niet de
onze." Timmins diende ook
als trainer van Iraakse mili
tairen die nu samen met Ame
rikanen de burgeroorlog moe
ten neerslaan. „Het was al
een hele missie om ervoor te
zorgen dat die jongens op
daagden. De training stelde
weinig voor. Als ze in een ge
vecht werden gestuurd, bleef
er niets van over. Het Irakese
leger was vergeven van de
corruptie. We hadden het
idee dat de Irakezen ons zou
den verkopen voor een dol
lar."
Iedere Amerikaanse militair
komt terug met. dat soort ver
halen, zegt Timmins. Alleen
is die realiteit nog niet door
gedrongen tot het Witte Huis.
„Ik heb niet het gevoel dat
Bush begrijpt hoe complex
Irak is. Terugkijkend komt
onze missie absurd over. De
gemiddelde leeftijd van onze
eenheid was 21 jaar. Ik dien
de met jongens die alleen him
eigen dorp kenden en het le
ger. We werden naar de ande
re kant van de wereld ge
stuurd zonder dat we ook
maar een idee hadden van de
cultuur, de taal, de religie.
We waren getraind om 'doe
len te elimineren', zoals wij
dat noemen in het leger. In
Irak dienden we echter als po-
litie-agenten, onderwijzers
en sociaal werkers. Alsof je
dat kunt verwachten van
21-jarige jongens."
Fracties
Timmins wil het in zijn hart
niet toegeven, maar hij denkt
dat Amerika de oorlog met
meer kan winnen. „We had
den vanaf het begin 400.000
militairen moeten sturen om
het land te stabiliseren. Nu
zijn alle wapens in handen ge
komen van verschillende frac
ties die strijden om de macht.
De realiteit is dat het Ameri
kaanse leger één van die frac
ties is, maar niet de dominan
te. Hel. gaat om Arabieren,
Perzen, Koerden, om soennie
ten en sjiieten, om regionale
stammen. In dat krachten
veld spelen de Amerikaanse
troepen een beperkte rol."
„Het zijn ook helemaal geen
extra troepen. Het zijn mili
tairen waarvan de missie
wordt verlengd of die eerder
worden weggestuurd." GPD
Vrijwel dagelijks lozen containerschepen il
legaal olie en restafval van chemische ladin
gen op de Noordzee. Maar de kans dat ze
worden gepakt is minimaal.
door Jacqueline Steenwijk
Dode zeevogels op het strand vormen het
overduidelijke bewijs dat er illegaal
olie of ander afval in de Noordzee is ge
loosd. „Dan weet je het zeker", stelt weten
schapper Kees Camphuyscn van het Ko
ninklijk Nederlands Instituut tot Onder
zoek der Zee (Nioz).
„Maar op zee? Wie ziet nu dat er geloosd
is?" Al meer dan veertig jaar onderzoekt
Camphuyzen zeevogels die de dupe worden
van illegale olie- en afvallozingen op de
Noordzee. Volgens hem wordt vrijwel dage
lijks troep in zee gedumpt. Het gaat vooral
om restanten lading in combinatie met
agressieve schoonmaakmiddelen. Maar nie
mand die het ziet.
„Als er olie geloosd is, valt het nog wel op.
Die blijft namelijk drijven. Maar chemische
producten zinken vaak snel naar de bodem
of vermengen zich met water. Die lozingen
kun je alleen ontdekken als je het op heter
daad ziet gebeuren. En dat gebeurt zel
den." Natuurorganisaties maken zich er al
jaren druk om. „Per jaar wordt slechts een
handjevol daders gepakt. De meesten ko
men er met gemak mee weg", stelt Eelco
Leemans van Stichting De Noordzee.
Officieel dienen rederijen hun afval ter ver
werking aan te bieden aan installaties in de
havens. Maar directeur Randolph van der
Veen van de afdeling maritiem en gevaar
lijk afval in Rotterdam schat dat slechts
tien procent van al het restafval dat hij
voorbij ziet komen, daadwerkelijk wordt in
geleverd. „Waar de rest blijft, weet nie
mand."
Om tijdverlies tegen te gaan reinigen schip
pers de buikcontainers op zee. De bedoe
ling is dat ze dat afvalwater vervolgens bij
een haven inleveren. Maar ze kunnen het
net zo makkelijk dus overboord gooien.
Want de pakkans is nihil, erkent zelfs Rijks
waterstaat.
Hardrijders
In 2006 ontdekte Rijkswaterstaat 149 ille
gaal geloosde substanties op zee. Daarvan
ging het in 64 gevallen zeker om een olielo
zing. Uit welke substantie de andere lozin
gen bestonden is onbekend. Slechts twaalf
keer werden de schepen op heterdaad be
trapt. „Het is eigenlijk net als met automo
bilisten die te hard rijden. Er zijn veel auto
mobilisten die dat doen, maar slechts een
klein percentage wordt daadwerkelijk be
boet. Ze moeten maar net op het moment lo
zen dat wij er overheen vliegen", zegt
woordvoerder Wendy de Heij van Rijkswa
terstaat. De meeste schepen lozen bewust
op stormachtige dagen, als de kustwacht
niet vliegt, stellen de milieuorganisaties.
De enige manier om de daders dan nog te
traceren is via een monster uit de aangetrof
fen substantie. Als te herleiden valt wan-
neer en waar de substantie gedumpt is, kan
de politie haar zoektocht beperken tot alle
schepen die zich toen in dat gebied bevon
den. Maar zelfs al wordt de dader achter
haald, dan nog heeft dit vaak weinig resul
taat, stelt Ivo Mol van Ecomare. „Het is
maar de vraag of hij ook kan worden be
recht. Want niet alle landen hebben het lo
zingsverbod ondertekend. Wie vaart onder
een vlag van een land dat dat niet heeft ge
daan, is ook niet strafbaar."
En als ze dan toch gepakt worden, dan zijn
de boetes een 'lachertje', meent Leemans.
„Gemiddeld betalen ze nog geen duizend
euro. Dit terwijl het laten verwerken van
EGYPTE - De Egyptische rege-
reing gaat de Franse en Engel
se banken in het land 'egyptia-
niseren'. Na de ruzie over het
Suezkanaal weigerden de bui
tenlandse banken de Egypti
sche katoenoogst te financie
ren. De aandelen van de ban
ken worden nu ondergebracht
in een beheermaatsschappij.
De directie daarvan en alle
aandeelhouders moeten Egyp-
tenaren zijn.
DOODSTRAF - De Hongaar
Joszef Dudas is volgens bron
nen in Wenen ter dood veroor
deeld. Dudas is voorzitter van
de revolutionaire raad in Buda-
Vrijwel dagelijks lozen containerschepen illegaal olie en restafval van chemische ladingen
op de Noordzee. foto GPD
het afval het tienvoudige kost. Het is te lu
cratief voor ze." Het Openbaar Ministerie
kan deze bedragen niet bevestigen. „Wij
houden geen aparte registratie bij van ille
gale lozingen op zee", zegt woordvoerder
Valentine Hoen.
Volgens Stichting De Noordzee is er maar
een manier om de lozingen te laten stoppen:
het verplicht verrekenen van de verwer
kingskosten van restafval in de havenbelas
ting in alle Europese havens. Leemans:
„Als ze er toch al voor betaald hebben, dan
leveren ze het ook wel in. Met inspecties op
zee alleen hou je het gewoonweg niet te
gen." GPD
Hoofdredactie:
Peter Jansen
Aria Leen Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur:
Edith Ramakers
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax:(0113)315609
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax: (0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax 10115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Het 's-Landshuis
Steenstraat 37,
4561 AR Hulst
Tel: (0114)371379
Fax: (0114)371380
E-mail: redhulst@pzc,nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454647
Fax: (01111454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en Hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is
n ons verstrekte gegevens h(
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bankrelaties:
ABN AMRO 52.30.50011
Postbank 35.93 00
Advertenties:
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0113)315570
Fax: (0113)315571
Business to Business
Tel: (076)5312277
Fax: (076)5312274
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dJiwjVg
(abonnementenadministratie en om u te (laten) informeren over voor u rel?irA-.3
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons
de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schrillc'r
Postbus 31,4460 AA Goes.
Behoort tot WGGGNGR