PZC Schulden worden handelswaar Lozen op zee is te lucratief PZC Kwart bedrijven doet schulden van de hand Voor starter is er keus genoeg Amerika kan oorlog in Irak niet winnen Consumentenbond legt nadruk op naleven regels 16 januari 1957 dinsdag 16 januari 2007 door Ans Bouwmans Je krijgt een brief binnen van een incassobureau. Een inter netbedrijf heeft nog geld van je tegoed, en het incassobureau stuurt een aanmaning. Je denkt dat je de leverancier geld schul dig bent, maar misschien is het incassobureau zelf wel de schuldeiser. Het komt steeds vaker voor dat bedrijven hun uitstaande reke ningen verkopen, een deel van het geld innen en het risico dat de vordering nooit betaald wordt, overdragen aan een in cassobureau. Soms gaat het nog een stap ver der, zegt Marcel van Es, direc teur bij Intrum Justitia, het grootste incassobureau van Ne derland. „Wat je ziet is dat men sen buiten de branche denken geld te kunnen verdienen aan handel in schulden. De schuld op een particulier wordt han delswaar, net als varkensbui ken of aardappelen." In dat geval wordt de debiteu renportefeuille verkocht aan een financieringsmaatschappij dat het pakket met winst door verkoopt aan een incassobu reau of het in stukjes hakt en bij verschillende incassobu reaus onderbrengt. Over dat laatste is Van Es niet te spre ken. „Wij vinden dat laakbaar." De marge voor het incassobu reau wordt kleiner en het risico bestaat dat er dan allerlei onei genlijke kosten bij de debiteur in rekening worden gebracht om er toch nog geld aan te kun nen verdienen, aldus de topman van Intrum Justitia. Van Es vindt dat bedrijven die beslui ten hun debiteurenadministra tie te verkopen of pakketjes oude schulden van de hand doen, in zee moeten gaan met gerenommeerde incassobu reaus. Het toch al niet beste ima go van de branche komt anders nog verder onder druk te staan, meent hij. Contijn van Marle, jurist bij de Stichting De Ombudsman in Hilversum en specialist op het gebied van incasso, moet een beetje lachen. Van Es preekt hier voor eigen parochie. Int rum Justitia heeft als marktlei der veel financiële slagkracht en koopt al vele jaren vorderin gen op van grote bedrijven. Op zich is er weinig tegen het fe nomeen, zolang men zich houdt aan de gedragscode van de Ne derlandse Vereniging van Incas so-ondernemingen (NVI), aldus Van Marle. Toch maakt hij zich wel zorgen. Het door Van Es ge schilderde scenario van groeien de druk op de consument door steeds verdergaande handel in schulden noemt hij 'realistisch'. De kans dat louche bureaus schulden opkopen, groeit. Bo vendien wordt het risico voor de incassobureaus groter en de marges kleiner. Dat incassobureaus immorele druk uitoefenen op consumen ten komt tot nu toe weinig voor in Nederland. Bij de stichting de Ombudsman komen zo'n vijf tig' klachten per jaar binnen en Van Marle moet diep in zijn ge heugen graven voor een schrij nend voorbeeld van een fysiek bedreigde consument. Het blijft meestal bij brieven en dreigen met de rechter. Helder Desondanks is van Marle niet te vreden. De gedragscode die zo'n vier jaar geleden met de NVI is afgesproken voldoet niet lan ger, zegt hij. Er ontstaan veel problemen over de afwikkeling van betwiste vorderingen, want daar kun je als consument niet over praten met een incassobu reau, zegt hij, zeker niet als de vordering is verkocht. „Ze zeg gen van wel, maar in de prak tijk werkt dat niet. Het bedrijf heeft de schuld verkocht en het probleem op het bordje van een ander gelegd. Dat moet helder worden." Volgens directeur Ro bin Bodaan van EDR Credit Ser vices valt het probleem wel mee, omdat je als incassobu reau dat soort betwiste vorde ringen kunt uitsluiten. „Dat moet de opdrachtgever oplos sen." Van Es vreest dat bedrij ven grotere risico's gaan nemen - iets verkopen aan weinig kre dietwaardige consumenten - in de wetenschap dat hun debiteu renschuld toch wordt vex-kocht. Bodaan wijst erop dat incasso bureaus uitgebreid boekenon derzoek doen voor ze een debi teurenbestand kopen. Om dat soort problemen te voorkomen bepleit Van Es regulering en waarschuwt hij voor buiten landse opkopers die geen incas so-organisatie in Nederland hebben. „Wij willen niet dat partijen hier komen om als sprinkhanen het veld leeg te eten. Want dat effect zie je in Engeland. Daar maak ik me zor gen over." GPD EDR Credit Services hield vorig jaar een onderzoek onder 175 bedrijven in branches die veel werken met incasso, zoals telefo nie, energie, kredietverlening of kredietkaarten. Van de onder vraagde bedrijven had bijna een kwart al eens zijn debiteurenpor tefeuille verkocht. Over tien jaar doen alle bedrijven het, verwacht Jet Creemers, voorzitter van de NVI. De prijs van een debiteurenportefeuille wordt bepaald aan de hand van de ouderdom en de kwaliteit van de vorderingen, afhan kelijk van acceptatiebeleid, doelgroep, betwistingen, en ligt vol gens EDR tussen 2 en 55 procent van de waarde. Incasso is een vrij beroep. Er is geen onafhankelijke ombudsman of geschillencommissie. Wel kunnen klachten worden gedeponeerd bij de NVI als het een van hun leden betreft. Veel bedrijven zijn niet bij de vereniging aangesloten. Er wordt in de branche nagedacht over een commissie die regels kan maken voor de handel in schulden van consumenten. Incassobureaus moeten zich houden aan de kostenstaffel die door de kantonrechters is vastgesteld. Dat komt neer op maximaal 15 procent van de vordering, vanaf 44,03 euro bij een vordering tot 250 euro, oplopend tot 6.545 euro voor een miljoen of meer. Aller lei fantasie-posten zoals rappèlkosten, bureaukosten of herinne- ringskosten zijn verboden. Zo'n beetje alle partijen in de woningsector zijn het erover eens: starters hebben het moei lijk. Door de stijgende wo ningprijzen komen zij met een matig salaris en geen ei gen geld niet meer aan de bak. Hoe komt het dan dat er zelfs in de Randstad honder den spotgoedkope woningen leegstaan? door Gert van Harskamp Ellen (39) heeft geen goed woord over voor de kla gende starter. „Ik kan zo kwaad worden als ik al die starters hoor zeggen dat er geen huizen voor ze zijn. Kijk op internet en zoek onder de 75.000 euro. Alleen in het Westen zijn er al honderden huizen te koop. Zelfs een vriendin van me die een baan heeft in de thuiszorg, kon zó een huis kopen. Als zij dat kan, kan iedereen dat!" Zes jaar geleden was zij zelf een starter. Klaar met de stu die en op zoek naar een eigen huis. Dat werd een apparte ment in de Haagse Zuider- parkbuurt, een echte volks-, buurt. „Zeventigduizend eu ro heb ik ervoor betaald, maar ik moest nog wel een en ander verspijkeren. En ik heb geen centrale verwarming. Maar een kachel vind ik ei genlijk veel gezelliger." Ellen is een uitzondering. Hoewel er veel van dit soort appartementen te koop zijn - alleen in Ellens regio Den Haag al 220 beneden de 75.000 euro - is er geen star ter voor te porren. Uit onder zoek van de grootste woning- bouwontwiklcelaar Bouw fonds MAB naar de woning behoefte onder starters, blijkt slechts zeven procent van de starters in een appar tement te willen wonen. Het liefst woont de jonge woning bezitter meteen in een rijtjes huis met achtertuin. Liefst ook nog in een prima buurt. „Er is genoeg te koop, maar het huidige aanbod voldoet President Bush stuurt ruim 21.000 extra troepen naar Irak. De grootste belangenver eniging van Amerikaanse Irakveteranen, 1AVA, gelooft niet meer in een overwinning. „De nieuwe strategie is naïef en gevaarlijk." door Frank Hendrickx Iraakse en Amerikaanse troepen moeten gezamen lijk de opstandelingen, terro risten en doodseskaders van Bagdad gaan neerslaan. Vete raan Rob Timmins weet dat het in de praktijk anders zal zijn. De 30-jarige Newyorker diende zelf in Irak van 2003 tol 2004. Sindsdien praat hij als directeur van IAVA, een vereniging van Afghanistan- en Irakveteranen, bijna dage lijks met militairen die terug keren. „Het wantrouwen tussen de Irakezen en de Amerikaanse militairen is te groot om sa men te werken", zegt Tim- mins. „Dat was tijdens mijn tour al zo, en het is alleen maar erger geworden." Het idee dat Amerikaanse militai ren nu een onderdeel gaan vormen van Iraakse batal jons noemt Timmins (30) 'naïef en gevaarlijk'. „De Irakezen vertrouwen ons niet vanwege Abu Graib en Haditha (mariniers schoten daar burgers dood, red.), maar wij hebben onze eigen verhalen. Iedere militair kent voorvallen waarbij Amerika nen tijdens gevechten in de rug werden geschoten door Iraakse troepen. Als wij met Iraakse militairen op pad gin gen, hielden we ze altijd voor ons. We durfden ze niet ach ter ons te hebben. In het bes te geval zouden ze wegren nen, in het slechtste geval openden ze het vuur op ons." De relatie met de burgerbe volking is al even gespannen, zegt Timmins. „Dan gingen we overdag naar een dorp om te vragen of ze hulp nodig hadden. We probeerden ze te helpen. Als we dan 's avonds terugkwamen, werden we be schoten. Ik bedoel: wat zijn dat voor mensen? Wij hebben misschien niet hun harten ge wonnen, maar zij ook niet de onze." Timmins diende ook als trainer van Iraakse mili tairen die nu samen met Ame rikanen de burgeroorlog moe ten neerslaan. „Het was al een hele missie om ervoor te zorgen dat die jongens op daagden. De training stelde weinig voor. Als ze in een ge vecht werden gestuurd, bleef er niets van over. Het Irakese leger was vergeven van de corruptie. We hadden het idee dat de Irakezen ons zou den verkopen voor een dol lar." Iedere Amerikaanse militair komt terug met. dat soort ver halen, zegt Timmins. Alleen is die realiteit nog niet door gedrongen tot het Witte Huis. „Ik heb niet het gevoel dat Bush begrijpt hoe complex Irak is. Terugkijkend komt onze missie absurd over. De gemiddelde leeftijd van onze eenheid was 21 jaar. Ik dien de met jongens die alleen him eigen dorp kenden en het le ger. We werden naar de ande re kant van de wereld ge stuurd zonder dat we ook maar een idee hadden van de cultuur, de taal, de religie. We waren getraind om 'doe len te elimineren', zoals wij dat noemen in het leger. In Irak dienden we echter als po- litie-agenten, onderwijzers en sociaal werkers. Alsof je dat kunt verwachten van 21-jarige jongens." Fracties Timmins wil het in zijn hart niet toegeven, maar hij denkt dat Amerika de oorlog met meer kan winnen. „We had den vanaf het begin 400.000 militairen moeten sturen om het land te stabiliseren. Nu zijn alle wapens in handen ge komen van verschillende frac ties die strijden om de macht. De realiteit is dat het Ameri kaanse leger één van die frac ties is, maar niet de dominan te. Hel. gaat om Arabieren, Perzen, Koerden, om soennie ten en sjiieten, om regionale stammen. In dat krachten veld spelen de Amerikaanse troepen een beperkte rol." „Het zijn ook helemaal geen extra troepen. Het zijn mili tairen waarvan de missie wordt verlengd of die eerder worden weggestuurd." GPD Vrijwel dagelijks lozen containerschepen il legaal olie en restafval van chemische ladin gen op de Noordzee. Maar de kans dat ze worden gepakt is minimaal. door Jacqueline Steenwijk Dode zeevogels op het strand vormen het overduidelijke bewijs dat er illegaal olie of ander afval in de Noordzee is ge loosd. „Dan weet je het zeker", stelt weten schapper Kees Camphuyscn van het Ko ninklijk Nederlands Instituut tot Onder zoek der Zee (Nioz). „Maar op zee? Wie ziet nu dat er geloosd is?" Al meer dan veertig jaar onderzoekt Camphuyzen zeevogels die de dupe worden van illegale olie- en afvallozingen op de Noordzee. Volgens hem wordt vrijwel dage lijks troep in zee gedumpt. Het gaat vooral om restanten lading in combinatie met agressieve schoonmaakmiddelen. Maar nie mand die het ziet. „Als er olie geloosd is, valt het nog wel op. Die blijft namelijk drijven. Maar chemische producten zinken vaak snel naar de bodem of vermengen zich met water. Die lozingen kun je alleen ontdekken als je het op heter daad ziet gebeuren. En dat gebeurt zel den." Natuurorganisaties maken zich er al jaren druk om. „Per jaar wordt slechts een handjevol daders gepakt. De meesten ko men er met gemak mee weg", stelt Eelco Leemans van Stichting De Noordzee. Officieel dienen rederijen hun afval ter ver werking aan te bieden aan installaties in de havens. Maar directeur Randolph van der Veen van de afdeling maritiem en gevaar lijk afval in Rotterdam schat dat slechts tien procent van al het restafval dat hij voorbij ziet komen, daadwerkelijk wordt in geleverd. „Waar de rest blijft, weet nie mand." Om tijdverlies tegen te gaan reinigen schip pers de buikcontainers op zee. De bedoe ling is dat ze dat afvalwater vervolgens bij een haven inleveren. Maar ze kunnen het net zo makkelijk dus overboord gooien. Want de pakkans is nihil, erkent zelfs Rijks waterstaat. Hardrijders In 2006 ontdekte Rijkswaterstaat 149 ille gaal geloosde substanties op zee. Daarvan ging het in 64 gevallen zeker om een olielo zing. Uit welke substantie de andere lozin gen bestonden is onbekend. Slechts twaalf keer werden de schepen op heterdaad be trapt. „Het is eigenlijk net als met automo bilisten die te hard rijden. Er zijn veel auto mobilisten die dat doen, maar slechts een klein percentage wordt daadwerkelijk be boet. Ze moeten maar net op het moment lo zen dat wij er overheen vliegen", zegt woordvoerder Wendy de Heij van Rijkswa terstaat. De meeste schepen lozen bewust op stormachtige dagen, als de kustwacht niet vliegt, stellen de milieuorganisaties. De enige manier om de daders dan nog te traceren is via een monster uit de aangetrof fen substantie. Als te herleiden valt wan- neer en waar de substantie gedumpt is, kan de politie haar zoektocht beperken tot alle schepen die zich toen in dat gebied bevon den. Maar zelfs al wordt de dader achter haald, dan nog heeft dit vaak weinig resul taat, stelt Ivo Mol van Ecomare. „Het is maar de vraag of hij ook kan worden be recht. Want niet alle landen hebben het lo zingsverbod ondertekend. Wie vaart onder een vlag van een land dat dat niet heeft ge daan, is ook niet strafbaar." En als ze dan toch gepakt worden, dan zijn de boetes een 'lachertje', meent Leemans. „Gemiddeld betalen ze nog geen duizend euro. Dit terwijl het laten verwerken van EGYPTE - De Egyptische rege- reing gaat de Franse en Engel se banken in het land 'egyptia- niseren'. Na de ruzie over het Suezkanaal weigerden de bui tenlandse banken de Egypti sche katoenoogst te financie ren. De aandelen van de ban ken worden nu ondergebracht in een beheermaatsschappij. De directie daarvan en alle aandeelhouders moeten Egyp- tenaren zijn. DOODSTRAF - De Hongaar Joszef Dudas is volgens bron nen in Wenen ter dood veroor deeld. Dudas is voorzitter van de revolutionaire raad in Buda- Vrijwel dagelijks lozen containerschepen illegaal olie en restafval van chemische ladingen op de Noordzee. foto GPD het afval het tienvoudige kost. Het is te lu cratief voor ze." Het Openbaar Ministerie kan deze bedragen niet bevestigen. „Wij houden geen aparte registratie bij van ille gale lozingen op zee", zegt woordvoerder Valentine Hoen. Volgens Stichting De Noordzee is er maar een manier om de lozingen te laten stoppen: het verplicht verrekenen van de verwer kingskosten van restafval in de havenbelas ting in alle Europese havens. Leemans: „Als ze er toch al voor betaald hebben, dan leveren ze het ook wel in. Met inspecties op zee alleen hou je het gewoonweg niet te gen." GPD Hoofdredactie: Peter Jansen Aria Leen Kroon (adjunct) Centrale redactie: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel (0113)315500 Fax:(0113)315669 E-mail: redactie@pzc.nl Lezersredacteur: Edith Ramakers Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315660 Fax:(0113)315609 E-mail: lezersredacteur@pzc.nl Middelburg: Buitenruststraat18 Postbus 8070 4330 EB Middelburg Tel: (0118)493000 Fax: (0118)493009 E-mail: redwalch@pzc.nl Goes: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113)315670 Fax (0113)315669 E-mail: redgoes@pzc.nl Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel. (0115)645769 Fax 10115)645742 E-mail: redtern@pzc.nl Hulst: Het 's-Landshuis Steenstraat 37, 4561 AR Hulst Tel: (0114)371379 Fax: (0114)371380 E-mail: redhulst@pzc,nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel: (0111)454647 Fax: (01111454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren Goes, Zierikzee en Hulst: Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17.00 uur Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is n ons verstrekte gegevens h( Internetredactie: Postbus 31 4460 AA Goes E-mail: web@pzc.nl Bankrelaties: ABN AMRO 52.30.50011 Postbank 35.93 00 Advertenties: Tel. (0113)315520 Fax. (0113)315529 Zeeuws-Vlaanderen Tel: (0113)315570 Fax: (0113)315571 Business to Business Tel: (076)5312277 Fax: (076)5312274 aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dJiwjVg (abonnementenadministratie en om u te (laten) informeren over voor u rel?irA-.3 ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons de derden. Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schrillc'r Postbus 31,4460 AA Goes. Behoort tot WGGGNGR

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2007 | | pagina 4