O
Oog voor de maatschappij
AGRO
onderneemt...
13
voor de betere zaaibedbereiding
Noordland 23
4451 RP Heinkenszand
tel: 0113-567050
www.vssagro.com
Met ruim 18.000 leden op
10.000 agrarische bedrijven
in Noord-Brabant, Zeeland
en Zuid-Gelderland ver
tegenwoordigt de ZLTO zo'n
driekwart van de agrarische
productie in dit gebied.
Maar de ZLTO wil meer zijn dan
dat, zij wil zich verbreden naar
alle ondernemers in de groene sec
tor. Dus ook naar bijvoorbeeld
ondernemers die werken in de
recreatie en paardenhouderij.
Offers
Aan het woord is Peter de Koeijer,
de gedreven voorzitter van de
regio Zeeland.
"Als boeren en tuinders worden
we af en toe onterecht in de hoek
gedrukt en dat bevalt mij niet, daar
wil ik iets aan doen", geeft Peter
de Koeijer als motivatie voor zijn
bestuurswerk.
Maar bestuurswerk vreet lijd,
komt vaak onverwacht en is dik
wijls niet planbaar. Het vraagt
offers, dus je moet het wel heel
leuk vinden om te doen. Het gaat
om de belangen van je collega's,
zo voelt dat ook en daarom over
heerst de betrokkenheid, de gedre
venheid. De Zeeuwse bestuurder
vindt dat boeren en tuinders als
vanzelfsprekend een plaats in de
maatschappij hebben. Dat vraagt
overigens ook iets van die boeren
zelf, zij moeten met de tijd mee
gaan. „Je kunt je niet beperken tot
het benutten van je talenten", zegt
hij. „Vandaag de dag hoort het
erbij om je sociale vaardigheden te
ontplooien en oog te hebben voor
de maatschappij om je heen."
Toerisme
De akkerbouw in Nederland is een
moeilijke sector, eigenlijk altijd
geweest. Ondanks dat is een aantal
bedrijven toch gegroeid en wordt
er winst gemaakt. De kwaliteit van
de ondernemers speelt hierbij een
belangrijke rol. Niettemin kunnen
beperkingen van buitenaf de ont
wikkeling verstoren. De Koeijer:
„Soms biedt het oppakken van een
neventak soelaas. Dat is geen
Regiovoorzitter Zeeland Peter de Koeijer.
schande, integendeel. Het imago
van nevenbedrijven is sterk verbe
terd. In delen van Zeeland heeft de
helft van de boeren een minicam-
ping met een goede bezettings
graad dankzij hun ondernemers
kunst. Jaarlijks komen er zo'n hon
derdduizend Duitsers naar
Zeeland, dat betekent tegelijker
tijd dat er nog genoeg toeristen
niet komen, dus uitdaging genoeg.
Als je een goed product hebt en je
maakt werk van klantenbinding
dan zijn er volop kansen."
De Koeijer ziet voor zichzelf geen
perspectief in agrotoerisme. „Je
moet goed beseffen waar je aan
begint. Je krijgt andere mensen
over de vloer en je privacy lever je
in, zo simpel ligt dat. Het legt
bovendien een druk op het gezins
leven, dus je moet allemaal gemo
tiveerd zijn om die richting op te
willen gaan. Bij ons ontbreekt die
wil", zegt hij stellig.
Geweldig
Dat de Koeijer in de zaak gelooft
is wel helder. Aan vastberadenheid
en duidelijkheid ontbreekt het hem
niet. Hij opereert als bestuurder
graag in Zeeland. „Zeeland heeft
maar 360.000 inwoners en dus is
de bestuurlijke maat navenant. De
openheid en directheid die er met
het provinciebestuur, de gemeen
tebesturen en andere partijen zoals
Waterschappen bestaan, zijn
geweldig.
Akkers
Op het bedrijf van de maatschap
De Koeijer is in totaal acht hecta
re ingericht als akkerrand. „Daar
zijn we elf jaar geleden al mee
begonnen en hebben toen meteen
een ruime strook van tien meter
genomen. De spelregels die wij
voor onszelf indertijd hebben
opgesteld zijn later opgenomen in
het Programma Beheer
Akkerranden. We hebben er wel
plezier in om te zien hoe de
begroeiing zich ontwikkelt en
vooral hoeveel vogels de randen
aantrekken."
Een officiële lelling leert dat er,
omgerekend, op honderd hectare
akkerrand 1700 vogels huizen.
Een mooi getal, vindt hij Als rede
lijk verse portefeuillehouder Flora
en Fauna doet dat hem zichtbaar
goed.
De Zeeuw realiseert zich terdege
dat de sector werkt temidden van
welvarende consumenten. „Alleen
al om die reden moet akkerbouw
blijven", zegt hij. „Er ligt namelijk
een duidelijke taak voor ons als
landschapsbeheerder. Daarnaast is
het zo dat er in de akkerbouw ver
schuivingen plaatsvinden.
Fossiele brandstoffen raken op en
daarvoor in de plaats komt op ter
Kaderrichtlijn water geeft aan dat
de kwaliteit van het water beter
moet. Maatregelen die daarvoor
bedacht zijn, komen bovenop de
net nieuwe mestregels. „Wat mij
betreft wachten we eerst eens even
de resultaten af van de mestregels.
Bewindslieden praten wel steeds
over haalbare en betaalbare regels,
maar de ambtenaren vullen dat
vrolijk op hun eigen manier in. Ik
kan niet concluderen dat we een
luisterend oor vinden bij de over
heid. Het is toch te gek dat we
enorm lang gewerkt hebben aan
mestregels die nu net van start zijn
gegaan en dat wij nu al weer via
andere regels, namelijk vanuit het
waterbeleid, bezig zijn met verde
re aanscherping. Dit terwijl het nu
nog niet meetbaar is welke positie
ve gevolgen de nieuwe mestregels
hebben voor het milieu. Dat heeft
absoluut zijn uitwerking op de
optimale productie. Efficiëntie en
veredeling bieden wellicht nog
een beetje soelaas, maar we zitten
wel op grenzen.
Dit geheel is wel een uitdaging
voor ons allen die bestuurlijk
actief zijn binnen deze provincie.
mijn zeker de bio-ethanol, dat de
kinderschoenen is ontgroeid.
Gewassen die wij eerder uit han
den hebben moeten geven, kunnen
we door de mondiale ontwikkelin
gen terugpakken." Dat is ook de
achtergrond bij onze opstelling in
de ontpolderingsdiscussie. Wij
moeten zuinig omspringen met
ruimte en geld. We bewijzen ons
nageslacht geen dienst om vrucht
bare landbouwgrond terug te
geven aan de zee.
Daarnaast kan de sector profiteren
van de sterke landelijke en inter
nationale positie van Zeeland op
toeristisch gebied. Ook zijn wij
mogelijkheden aan het verkennen
van nieuwe teelten. Met meekrap
zijn wij reeds gestart, met de kan
sen van zilte cultures zitten wij
nog in de onderzoekssfeer. „De
kurkentrekker draait intussen de
andere kant op. ik heb wel ver
trouwen in de kansen voor
Zeeland."
Water
Zorgenrimpels komen op zijn
voorhoofd wanneer De Koeijer
praat over het hoofdstuk water. De
