Karla Peijs heeft geen kapsones Moraliseer meer! PZC PZC Nieuwe commissaris van de koningin oogst lof als minister Commissaris Peijs Patstelling vrijdag 8 december 2006 door Ben Jansen De vraag is de afgelopen tien tallen jaren verscheidene keren gesteld. Hoort een wa terrijke provincie als Zeeland niet de beschikking te hebben over een vaartuig voor represen tatieve doeleinden. Een Staten- jacht, bijvoorbeeld in de vorm van een fraai gerestaureerde hoogaars, eertijds het trotse werkschip van de Zeeuwse stro men. Een Statenjacht, want Friesland en Utrecht hebben er ook een. De discussie over nut en nood zaak van zo'n Statenjacht hoeft de komende jaren niet te wor den gevoerd. Karla Peijs, de toe komstige commissaris van de ko ningin van Zeeland, .brengt er - zelf een mee. Zij en haar echtge noot Rinus Platschorre bezitten de hoogaars Windroos. Een na gebouwd exemplaar. Dat wel. Maar een schip waar je mee voor de dag kunt komen als com missaris van de koningin van Zeeland. Behalve het bezit van een hoog aars heeft Karla Peijs meer met Zeeland dan je van iemand met zo'n onmiskenbaar Brabantse tongval zou vermoeden. Ze is ge trouwd met een Zeeuw, heeft een vakantiehuis in Kortgene, zeilt graag op de Zeeuwse wate ren en heeft Zeeland als een gul le suikertante de voorbije we ken voor 145 miljoen euro aan Rijksbijdragen toegezegd. Daar mee is onder meer de vurig ver langde tunnel bij Sluiskil in zicht gekomen. Karla Maria Henriëtte Peijs heeft haar vroege jeugd doorge bracht in Iiooge Zwaluwe, het West-Brabantse dorp op de grens tussen katholiek en protes tants. Daar beleefde ze Pippi Langkous-achtige avonturen en daar werd ze door jonge dorps genoten van protestantse huize uitgemaakt voor 'roomse bok'. Overstroming In Hooge Zwaluwe maakte Kar la Peijs de overstromingsramp van 1953 mee. Ze zag het water door de polder aan komen rol len. Ze zag vluchtingen op de dijk: vrouwen in roze nachtja ponnen tussen vee in de ijskou de storm. En ze zag een verdron ken koe in de kelder van haar ouderlijk huis drijven. Het heeft Peijs als minister van Verkeer en Waterstaat nooit veel moeite gekost met overtuigingskracht over de veiligheid tegen het wa ter te spreken. Op een leeftijd waarop menig een zich overgeeft aan de verlok kingen van een stil en gerust le ven, begint Peijs aan een nieuwe uitdaging. Stilzitten is niets voor mij, heeft ze laten weten. Al merkte ze deze zomer in een vraaggesprek met Libelle op dat ze na haar ministerschap meer tijd wil besteden aan de acht tien kleinkinderen die zij en haar echtgenoot hebben. „Mijn kleinkinderen hebben niets aan mij", verzuchtte ze. Karla Peijs was als minister de laatste jaren regelmatig in Zeeland te heid het bruggenlied met het Bruinisser visserskoor. gast. Vorig jaar opende ze in Bruinisse de bypass, de tweede brug over de sluis, en zong ze bij die gelegen- foto Marijke Folkertsma „Ik ben een hopeloze oma. Dat vind ik vervelend, dat ik er zel den voor ze kan zijn. Daarom hoef ik na dit ministerschap niet zo nodig meer een baan waar ik zeventig tot tachtig uur in de week moet werken. An ders zijn mijn kleinkinderen straks volwassen voor ik aan ze toe kom. Dat werpt wel de vraag op hoe veel uur Peijs denkt dat de func tie van commissaris van de ko ningin in Zeeland vergt. Verscheidene Zeeuwen die haar goed kennen, zijn zeer ingeno men met de komst van Karla Peijs naar de Middelburgse Ab- dij. Netwerk „Zeeland kan geen betere tref fen", roept burgemeester Cees van Liere van Noord-Beveland, huisvriend en zeilmakker van de familie Platschorre-Peijs. „Ze heeft een enorm netwerk in Den Haag en in Brussel." Van Liere onderstreept da t Peijs wars is van kapsones. „Ze staat midden tussen de mensen. Een echt gezelligheidsdier. Ze heeft de Brabantse gemoedelijkheid op een manier die denk ik wel aanspreekt in Zeeland." Hoofdredactie: Peter Jansen Arie Leen Kroon (adjunct) Centrale redactie: Slationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315500 Fax:(0113)315669 E-mail: redactie@pzc.nl Lezersredacteur: A. J. Snel Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315660 Fax; (0113)315609 E-mail: lezersredacteur@pzc.nl Middelburg: Buitenruststraat18 Postbus 8070 4330 EB Middelburg Tel: (0118)493000 Fax:(0118)493009 E-mall: redwalch@pzc.nl Goes: Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113)315670 Fax. (0113)315069 E-mail; redgoes@pzc.nl Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel. (0115)645769 Fax. (0115)645742 E-mail: redtern@pzc.nl Hulst: Het 's-Landshuis Steenslraat37, 4561 AR Hulst Tel: (0114)371379 Fax (0114)371380 E-mail: redhulst@pzc.nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel: (0111)454647 Fax:(0111)454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren Goes, Zierikzee en Hulst: Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17.00 uur Internetredactie: Postbus 31 4460 AA Goes E-mall: web@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 Maandag t/m vrijdag vóór 15.00 uur gebeld, nog dezelfde dag nabezorgd; zaterdag vóór 12 uur. E-mail: lezersservice@pzc.nl Fax: (076)5312330 Abonnementen: 0800-0231231 autom. afschrijving acceptgiro per maand: 21,50 n.v.t per kwartaal: 61,50 64,50 per Jaar: €236.00 239,00 Voor toezending per post geldt een toeslag. E-mail: lezersservice@pzc.nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor het einde van de betaalperiode. U ontvangt een schriftelijke bevestiging. PZC, t.a.v. lezersservice. Postbus 314460 AA Goes Lossé nummers per stuk: maandag t/m vrijdag: 1,30 zaterdag: 1,85 Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW Bankrelaties: ABN AMRO 47,70.65.597 Postba nk 35.93.00 Advertenties: Alle advertentie-orders worden uitgevoerd overeenkomstig de Algemene Voorwaarden van Wegener NV en volgens de Regelen voor het Advertentiewezen. Overlijdensadvertenties: maandag t/m vrijdag: tijdens kantooruren zondag; van 16.00 tot 18.00 uur Tel. (076)5312550 Fax. (076)5312340. Personeelsadvertenties: Tel: (076)5312240 Fax: (076)5312340 Rubrieksadvertenties (kleintjes): Tel. (076)5312104 Fax. (076)5312340 Voor gewone advertenties: Noord- en Midden-Zeeland fel. (0113)315520 Fax. (0113)315529 Zeeuws-Vlaanderen Tel: (0113)315570 Fax:(0113)315571 Business to Business/Onroerend goed Tel: (076)5312277 Fax: (076)5312274 Internet: v. «.pzc.nl/service/adverteren Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De door u aan ons verslrekte gegevens hebben wij opgenomen in eén bestand dat wordt gebruikt voor onze (abonnementen)adminlstratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante dienslen en pro ducten van de titels en do werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteer de derden Als u op dez6 informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC, le- :o. Postbus 314460 AA Goes. Behoort tot WGGGN0R De burgemeester van Noord-Be veland herinnert zich hoeveel moeite Peijs zich vorig -jaar ge troostte om ondanks verplichtin gen elders in het land op tijd in Kamperland te zijn om de Eme- lisse-brouwerij in Kamperland te openen. Ook oud-directeur Kees Muller van sleep- en bergingsbedrijf Multraship in Terneuzen denkt mild terug aan de inspanningen van Peijs. Hij reisde vorig jaar met een door de minister van Verkeer en Waterstaat geleide delegatie naar Georgië. Het was wat hem betreft geen vrijblij vend oriënterend bezoek. Nee, Muller wilde zaken doen en de diensten van zijn bedrijf aanbie den. Hij stuitte echter op cle Ge orgische bureaucratie. Peijs, on der de indruk van Mullers gedre venheid, bezorgde hem een paar gesprekken met functionarissen die wél beslissingen konden ne men. Muller: „Dat heeft uitein delijk nog niet het gewenste re sultaat opgeleverd., maar dat heeft zeker niet aan Karla Peijs gelegen." Tijdens het bezoek aan Georgië trad nog een mooie karaktertrek van Peijs aan het licht. Het was warm, de binnenlandse vlucht en de aansluitende busreis verre van comfortabel en de Georgi sche gastheren hadden een over laden programma samengesteld. De havenautoriteiten van Poti en Batoemi onderhielden de de legatie langdurig over de moge lijkheden die beide havenplaat sen bieden. Menigeen in het Ne derlandse gezelschap keek ver langend in de richting van de ta fels waar smakelijke hapjes en koele dranken werden klaarge zet. Niet Karla Peijs. Zij bleef oplet tend luisteren naar de inleidin gen en stelde enkele vragen die hout sneden. „Ach", zei ze later, „je ziet er gewoon aan af dat er veel tijd en moeite is gestoken in de voorbereiding van die verha len. Het minste dat je dan kunt doen is daar belangstelling voor opbrengen." Vanuit zo'n vanzelfsprekend heid is Peijs ook voorzitter van de Alzheimerstichting Neder land geweest. Haar moeder leed aan de ziekte. Anderhalve maand geleden maakte de Tweede Kamer bij de behandeling van de begroting van Verkeer en Waterstaat de balans op van het ministerschap van Peijs. Het oordeel was op merkelijk positief en vriende lijk. Van haar eigen partij, het CDA, wekte dat geen verwonde ring, maar ook de oppositiepar tijen lieten waardering doorklin ken in hun evaluatie van Peijs' beleid.. Vooral' de manier waar op de bewindsvrouw achterstal lig onderhoud in de Nederland se infrastructuur heeft wegge werkt, oogstte lof. Want, daar waren vriend en vijand het over eens, bij haar aantreden trof Peijs wegen, spoorlijnen en scheepvaartverbindingen aan, waaraan heel wat viel te verbete- Asfaltlobby Over de aanpak daarvan liepen de meningen uiteen. De woord voerders van PvdA, SP en GroenLinks vonden dat de mi nister zich te veel had laten in palmen door de asfaltlobby en te weinig had ingezet op verbete ring van het openbaar vervoer. Groot was ook de bijval voor de inzet van de minister om de ver keersveiligheid te verbeteren. De vriendelijke toon overheer ste bij de behandeling van Peijs' laatste begroting. Sharon Dijks- ma (PvdA): „Je mag wel zeggen dat zij de politiek verlaat op het moment dat het zowel voor haar als voor Harer Majesteits meest loyale oppositie net leuk begon te worden." Met dikke zoenen bezegelden Karla Peijs en haar Vlaamse ambtsgenoot Kris Peeters een Karla Maria Henriëtte Peijs 1944 (1 september): geboren in Tilburg, groeit op in Hooge Zwaluwe. 1954: verhuizing naar Nijmegen. 1963: gymnasiumdiploma in Nijmegen. 1985: studeert af in economie en organisatiesociologie in Am sterdam en Nijmegen. Eerder brak ze een studie Nederlands af toen ze kinderen kreeg. 1982: wordt Statenlid in Utrecht (tot 1989). 1985: docent International Institute for Business Administra tion in Zeist en economie aan de Hogeschool Utrecht. 1989: verkiezing tot lid van het Europees Parlement. 2003: minister van Verkeer en Waterstaat in kabinet Balken ende n. Geeft daarvoor commissariaten bij onder meer Aegon, VendexKBB, Daimler Chrysler Nederland en Solvay op. jaar geleden in de Statenzaal in Middelburg de Scheldeverdra- gen over de verdieping van de Westerschelde en de ontpolde- ring. Peeters is ervan overtuigd dat Peijs een belangrijke rol heeft gespeeld in de afronding van het Scheldedossier. „Een zeer competente dame", prijst hij haar. Dat voor de vervulling van de vacature Van Gelder de keus op Peijs is gevallen, bevalt hem zeer. „Ik denk dat zij een belangrijke rol kan vervullen in versterking van de banden tus sen Zeeland en Vlaanderen. Wat dat betreft zal haar rol niet zijn uitgespeeld. Ik vind het zelfs een geruststelling dat Karla Peijs, zij het vanaf een andere stoel, bij deze zaken betrokken blijft." Carnaval Met Peijs krijgt Zeeland voor het eerst een commissaris van de koningin van katholieke signatuur. Een bovendien die graag meedoet aan het carnaval. Dat moet voor Zeeuwse car navalsvierders goed nieuws zijn. „Zeker", zegt Prins Miche langelo (Michel Noet) van De Be tekoppen uit Sas van Gent. „Dat is een leuke opsteker. We zullen haar zeker uitnodigen met ons carnaval te komen vie ren." Buiten Zeeuws-Vlaanderen en enkele dorpen op Zuid-Beve land heeft het carnaval in Zee land niet of nauwelijks voet aan de grond gekregen. Noët ver wacht niet dat het commissaris schap van Peijs daar veel veran dering in zal brengen. „Zo gaan die dingen niet." Die constate ring zal in grote delen van Zee land met opluchting worden be groet. Onlangs hield ik een voor dracht voor een groep bur gemeesters. Het onderwerp was de rol van de burgemeester in het bevorderen van een vriendelijker, veiliger en verant- woordelijker omgang tussen bur gers onderling. In een reactie vertelde een van de burgemees ters dat hij op een dag werd be naderd door twee inwoners van een dorp in zijn gemeente. Ze vertelden dat in hun dorp een groep jongeren, uit het dorp zelf afkomstig, voortdurend op een bedreigende manier voor over last zorgde. Maar niemand, ook de politie niet, die iets aan die problemen deed en daarom wendden ze zich nu tot de burgemeester zelf. Die zegde toe op onderzoek uit te gaan. Hij ontdekte dat er al een centimeters dik dossier over die situatie in het dorp be stond. Er werd een bijeenkomst met de doi-psbewoners belegd om te spreken over de problemen en hoe die aan te pakken. Op die bijeenkomst waren behalve een heleboel dorpsbewoners ook de ouders aanwezig van de jongens die het beeld hadden vernield. En, weliswaar helemaal achter in de zaal, zaten, zelfs de jeugdi ge daders. Op een gegeven mo ment hadden hun ouders het woord genomen en gezegd dat het niet zo onbegrijpelijk was dat die jongeren zo lastig waren en dat er af en toe wat vernield werd 'want er was voor hen op het dorp ook niets te doen'. „Ik heb", zo vertelde de burge meester, „werkelijk met mijn oren zitten klapperen dat die ouders met zulke argumenten aankwamen, zeker gezien het feit dat die jongens erbij zaten." „Maar hoe hebt u gereageerd?", was mijn vraag. „Hebt u ze ge waagd of ze nou helemaal van de pot gerukt waren, om het feit dat er op het dorp weinig te doen is als rechtvaardiging voor vernielingen door hun kinderen aan te voeren?" De vraag over viel hem duidelijk, want het duiu'de even voor hij antwoord de. „Nee", zei hij toen, „dat heb ik niet gedaan. Ik heb eigenlijk alleen maar zitten luisteren. „Maar", voegde hij er heel open hartig aan toe, „nu u dat zo waagt, denk ik, ik had me wel heel duidelijk moeten uitspre ken." Uit de reacties van andere bur gemeesters uit de zaal viel op te maken dat meerdere van hen in die situatie waarschijnlijk ook geen duidelijke stelling hadden genomen. Wat hen daarvan weerhoudt werd vervolgens ook duidelijk. Het is de angst voor conflict als je als bestuurder in het openbaar de morele confron tatie aangaat. Zelfs als je er op recht van overtuigd bent dat die confrontatie eigenlijk zou moe ten. Maar door dat niet te doen, zo als in dit geval, geef je in feite, Zeeland krijgt met Karla Peijs een veelbelo vende commissaris van de koningin. Be goedlachse huidige demissionaire minister van Verkeer en Waterstaat heeft ruim voldoende profiel om de provincie opvallend gezicht te ge- ven. Met haar uitgebreide ervaring in het bedrijfs leven, in de provinciale en Europese politiek en als minister is zij zeer ruim gekwalificeerd voor de Middelburgse Abdij. Als zij de kans krijgt om te werken aan het wat fletse Zeeuwse imago, is zo wel haar uitstraling als haar flinke bagage een groot voordeel. Dat zij nu al regelmatig in deze provincie is en hier ook privé nauwe banden heeft, is een prettige bijkomstigheid. Peijs is voor haar opkomst op het Haagse toneel re latief onbekend. Dat verandert snel. Zij laat ziet kennen als een bestuurder die zich niet zomaar uit het veld laat slaan. Waar haar voorgangers het in de strijd tegen de files vooral zoeken in prijsprik- kels, kiest Peijs vooral voor meer asfalt. En daar mee komt zij politiek goed weg. Zij wordt gehol pen door een zekere tolpoortmoeheid bij de burger en in de politiek - niemand gelooft nog dat het ver keer echt aan banden is te leggen. Verder heeft Den Haag het te druk met zaken als gezondheid en integratie. Toch is het niet toevallig dat Nederland juist onder Peijs de mobiliteit beter bedient. Met daadkracht en verder niet al te moeilijk doen boekt deze minister succes. Voor Zeeland heeft Peijs tot nu toe twee gezichten. Zij heeft met Bel-i gië het ingewikkelde akkoord gesloten over dei snelle treinen en de verdieping van de Westerschel de. Dat speelt deze provincie nu parten. De in HSL-beton gegoten deal met de Belgen druk! zwaar op de ontpolderingsdiscussie. Het andere ge zicht is Gulle Karla. De laatste tijd stromen de Haagse miljoenen opvallend gemakkelijk naar Zee land. Volgens welke strategie of volgens welk be leid ook, zij is wel met Zeeland bezig geweest. Of Peijs echt past bij de Middelburgse cultuur* waarin de gedeputeerden traditioneel de commisi saris weinig ruimte geven, valt moeilijk te zeggeni Hoewel de minister niet meer de jongste is, wekt zij niet de indruk aan een afbouwbaantje toe itej zijn. De scheidende commissaris Wim van Gelderj heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij ei-;j genlijk veel meer zou kunnen doen. Binnenkort zal' blijken of daarvoor nu ineens wel plaats is. Hoe^ wel de Zeeuwse voorkeur voor deze kandidaat op; de behoefte aan een frisse wind wijst, lijkt het vooralsnog toch meer de vraag of de provincie Peijs kan hebben dan andersom. aan volwassenen maar ook aan de jeugd, een hachelijke bood schap af. De boodschap name lijk dat we elkaar maar beter niet kunnen aanspreken op de morele kant van ons gedrag. Dat geeft alleen maar tramme lant. Terwijl er niets zo belang rijk is in een gemeenschap als juist op bepaalde momenten wel moreel trammelant te maken. Dat is de kern van goed opvoe derschap, dat is ook de kern van goed leiderschap. In mijn vakge bied maken we een duidelijk on derscheid tussen een leider, zo als een ouder of een burgemees ter, en een manager. Een leider is 'iemand die de juiste dingen doet' en een manager is 'iemand die de dingen juist (volgens vast gelegde richtlijnen en procedu res) doet'. We grossieren in dit land in de managers, maar heb ben blijkbaar een groot gebrek aan leiders. Aan mensen die ons erop durven wijzen, wanneer dat nodig is, wat juist is om te doen. Anders gezegd: er wordt veel te weinig gemoraliseerd en daarom veel teveel gemorreld aan de moraal. René F. W. Diekstra Zeeland komt niet uit de patstelling over ont- poldering. Ook nader onderzoek naar de compensatie van de gevolgen van de verdik ping van de Westerschelde levert geen nieuw inj zicht op. Het rapport van de commissie Maljers lost niets op. Het opofferen van polders is de enige manier om het verlies aan getij dennatuur volledig goed te maken. De commissie draagt wel wat altera natieven aan, maar die halen de angel niet uit dé kwestie. Het advies om eens goed naar de Braak man te kijken is leuk omdat de overheid er al veel grond heeft. Niet meer dan dat. Want zonder dé medewerking van de boeren komt het Rijk niet aan het te ontpolderen areaal van zeshonderd heel tare. En dit rapport verandert niets aan hun tegen: zin. De verleiding zal wel groot zijn, maar het is onver standig om deze kwestie mede inzet te maken van de Statenverkiezingen. Want de discussie is al tot vervelens toe gevoerd. Inclusief het inspelen op angstgevoelens. Hoofdingeland H. Eversdijk kon het deze week ook niet laten. Hoewel het Water schap een complete toetsing van alle eventuele ont- poldereffecten al hoog op de agenda heeft, achtte hij het opportuun om toch weer op de veiligheid te tamboereren. Dit is ongeloofwaardig, zeker in kring van gevaarbewuste waterschappers. De deal tussen Nederland en Vlaanderen over de verdieping is hard. De consistente weerstand te gen ontpolderen ook. En de Europese richtlijn; voor natuurherstel is duidelijk. In die Brusselse re gel zit echter wel de grootste onredelijkheid: Het; hokjesdenken dat natuurverlies in de rivier zelf moeten worden gecompenseerd. Terwijl in een ietsi bredere afweging een forse winst in de monding van de Westerschelde ook als compensatie is te zien. Zo zou de natuur als geheel zeer gediend zijn met een uitbreiding van het zeereservaat voor de Zeeuwse - eventueel zelfs Belgische - kust. Dit rë servaat moet er toch al komen vanwege de Tweede Maasvlakte. Voor de kustvisserij zal het lastig wor den. Maar de landbouw blijft onaangedaan. En voor het toerisme is een beschermde zee de besl denkbare lange-termijninvestering. 8 december 1956 BURGEMEESTER - De burge meester van Urk is gistermor gen gearresteerd. Hij wordt er van verdacht malversaties met overheidsgeld te hebben ge pleegd. Het zou gaan om een bedrag tussen de vijftig- en zes tigduizend gulden. De burge meester is tevens gemeente secretaris. Hij zou onder meer valse handtekeningen hebben gezet. Hij werd in een hotel in Enkhuizen aangehouden door de politie. SALARIS - De regering wil dat hoge ambtenaren en minis ters meer gaan verdienen. Ze hebben daarvoor een voorstel ingediend bij de Tweede Ka mer. Het salaris van onder meer ministers blijft ver ach ter bij hoge functies in het be drijfsleven. De verhoging zal de schatkist ongeveer tien mil joen gulden gaan kosten. SCHILDERIJ - De gemeente Sas van Gent heeft onlangs een schilderij aangekocht van landschapsschilder Hendrik de Meijer, geboren in 1620 en overleden in 1690. De gemeente besefte niet met een dat het een meesterwerk in handen had. Dit kwam pas na grondige restauratie vast te-; staan.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 4