Karla Peijs heeft geen kapsones
Moraliseer meer!
PZC
PZC
Nieuwe commissaris van de koningin oogst lof als minister
Commissaris Peijs
Patstelling
vrijdag 8 december 2006
door Ben Jansen
De vraag is de afgelopen tien
tallen jaren verscheidene
keren gesteld. Hoort een wa
terrijke provincie als Zeeland
niet de beschikking te hebben
over een vaartuig voor represen
tatieve doeleinden. Een Staten-
jacht, bijvoorbeeld in de vorm
van een fraai gerestaureerde
hoogaars, eertijds het trotse
werkschip van de Zeeuwse stro
men. Een Statenjacht, want
Friesland en Utrecht hebben er
ook een.
De discussie over nut en nood
zaak van zo'n Statenjacht hoeft
de komende jaren niet te wor
den gevoerd. Karla Peijs, de toe
komstige commissaris van de ko
ningin van Zeeland, .brengt er
- zelf een mee. Zij en haar echtge
noot Rinus Platschorre bezitten
de hoogaars Windroos. Een na
gebouwd exemplaar. Dat wel.
Maar een schip waar je mee
voor de dag kunt komen als com
missaris van de koningin van
Zeeland.
Behalve het bezit van een hoog
aars heeft Karla Peijs meer met
Zeeland dan je van iemand met
zo'n onmiskenbaar Brabantse
tongval zou vermoeden. Ze is ge
trouwd met een Zeeuw, heeft
een vakantiehuis in Kortgene,
zeilt graag op de Zeeuwse wate
ren en heeft Zeeland als een gul
le suikertante de voorbije we
ken voor 145 miljoen euro aan
Rijksbijdragen toegezegd. Daar
mee is onder meer de vurig ver
langde tunnel bij Sluiskil in
zicht gekomen.
Karla Maria Henriëtte Peijs
heeft haar vroege jeugd doorge
bracht in Iiooge Zwaluwe, het
West-Brabantse dorp op de
grens tussen katholiek en protes
tants. Daar beleefde ze Pippi
Langkous-achtige avonturen en
daar werd ze door jonge dorps
genoten van protestantse huize
uitgemaakt voor 'roomse bok'.
Overstroming
In Hooge Zwaluwe maakte Kar
la Peijs de overstromingsramp
van 1953 mee. Ze zag het water
door de polder aan komen rol
len. Ze zag vluchtingen op de
dijk: vrouwen in roze nachtja
ponnen tussen vee in de ijskou
de storm. En ze zag een verdron
ken koe in de kelder van haar
ouderlijk huis drijven. Het heeft
Peijs als minister van Verkeer
en Waterstaat nooit veel moeite
gekost met overtuigingskracht
over de veiligheid tegen het wa
ter te spreken.
Op een leeftijd waarop menig
een zich overgeeft aan de verlok
kingen van een stil en gerust le
ven, begint Peijs aan een nieuwe
uitdaging. Stilzitten is niets
voor mij, heeft ze laten weten.
Al merkte ze deze zomer in een
vraaggesprek met Libelle op dat
ze na haar ministerschap meer
tijd wil besteden aan de acht
tien kleinkinderen die zij en
haar echtgenoot hebben.
„Mijn kleinkinderen hebben
niets aan mij", verzuchtte ze.
Karla Peijs was als minister de laatste jaren regelmatig in Zeeland te
heid het bruggenlied met het Bruinisser visserskoor.
gast. Vorig jaar opende ze in Bruinisse de bypass, de tweede brug over de sluis, en zong ze bij die gelegen-
foto Marijke Folkertsma
„Ik ben een hopeloze oma. Dat
vind ik vervelend, dat ik er zel
den voor ze kan zijn. Daarom
hoef ik na dit ministerschap
niet zo nodig meer een baan
waar ik zeventig tot tachtig uur
in de week moet werken. An
ders zijn mijn kleinkinderen
straks volwassen voor ik aan ze
toe kom.
Dat werpt wel de vraag op hoe
veel uur Peijs denkt dat de func
tie van commissaris van de ko
ningin in Zeeland vergt.
Verscheidene Zeeuwen die haar
goed kennen, zijn zeer ingeno
men met de komst van Karla
Peijs naar de Middelburgse Ab-
dij.
Netwerk
„Zeeland kan geen betere tref
fen", roept burgemeester Cees
van Liere van Noord-Beveland,
huisvriend en zeilmakker van
de familie Platschorre-Peijs.
„Ze heeft een enorm netwerk in
Den Haag en in Brussel."
Van Liere onderstreept da t Peijs
wars is van kapsones. „Ze staat
midden tussen de mensen. Een
echt gezelligheidsdier. Ze heeft
de Brabantse gemoedelijkheid
op een manier die denk ik wel
aanspreekt in Zeeland."
Hoofdredactie:
Peter Jansen
Arie Leen Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Slationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax; (0113)315609
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax:(0118)493009
E-mall: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315069
E-mail; redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Het 's-Landshuis
Steenslraat37,
4561 AR Hulst
Tel: (0114)371379
Fax (0114)371380
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel: (0111)454647
Fax:(0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en Hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mall: web@pzc.nl
Bezorgklachten: 0800-0231231
Maandag t/m vrijdag vóór 15.00 uur
gebeld, nog dezelfde dag nabezorgd;
zaterdag vóór 12 uur.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Fax: (076)5312330
Abonnementen: 0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 21,50 n.v.t
per kwartaal: 61,50 64,50
per Jaar: €236.00 239,00
Voor toezending per post geldt een
toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor het
einde van de betaalperiode. U ontvangt
een schriftelijke bevestiging.
PZC, t.a.v. lezersservice.
Postbus 314460 AA Goes
Lossé nummers per stuk:
maandag t/m vrijdag: 1,30
zaterdag: 1,85
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47,70.65.597
Postba nk 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volgens
de Regelen voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag: tijdens kantooruren
zondag; van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (076)5312550
Fax. (076)5312340.
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax: (076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (076)5312104
Fax. (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
fel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0113)315570
Fax:(0113)315571
Business to Business/Onroerend goed
Tel: (076)5312277
Fax: (076)5312274
Internet: v.
«.pzc.nl/service/adverteren
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern. De door u
aan ons verslrekte gegevens hebben wij opgenomen in eén bestand dat wordt gebruikt voor onze
(abonnementen)adminlstratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante dienslen en pro
ducten van de titels en do werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselecteer
de derden Als u op dez6 informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij: PZC, le-
:o. Postbus 314460 AA Goes.
Behoort tot WGGGN0R
De burgemeester van Noord-Be
veland herinnert zich hoeveel
moeite Peijs zich vorig -jaar ge
troostte om ondanks verplichtin
gen elders in het land op tijd in
Kamperland te zijn om de Eme-
lisse-brouwerij in Kamperland
te openen.
Ook oud-directeur Kees Muller
van sleep- en bergingsbedrijf
Multraship in Terneuzen denkt
mild terug aan de inspanningen
van Peijs. Hij reisde vorig jaar
met een door de minister van
Verkeer en Waterstaat geleide
delegatie naar Georgië. Het was
wat hem betreft geen vrijblij
vend oriënterend bezoek. Nee,
Muller wilde zaken doen en de
diensten van zijn bedrijf aanbie
den. Hij stuitte echter op cle Ge
orgische bureaucratie. Peijs, on
der de indruk van Mullers gedre
venheid, bezorgde hem een paar
gesprekken met functionarissen
die wél beslissingen konden ne
men. Muller: „Dat heeft uitein
delijk nog niet het gewenste re
sultaat opgeleverd., maar dat
heeft zeker niet aan Karla Peijs
gelegen."
Tijdens het bezoek aan Georgië
trad nog een mooie karaktertrek
van Peijs aan het licht. Het was
warm, de binnenlandse vlucht
en de aansluitende busreis verre
van comfortabel en de Georgi
sche gastheren hadden een over
laden programma samengesteld.
De havenautoriteiten van Poti
en Batoemi onderhielden de de
legatie langdurig over de moge
lijkheden die beide havenplaat
sen bieden. Menigeen in het Ne
derlandse gezelschap keek ver
langend in de richting van de ta
fels waar smakelijke hapjes en
koele dranken werden klaarge
zet.
Niet Karla Peijs. Zij bleef oplet
tend luisteren naar de inleidin
gen en stelde enkele vragen die
hout sneden. „Ach", zei ze later,
„je ziet er gewoon aan af dat er
veel tijd en moeite is gestoken in
de voorbereiding van die verha
len. Het minste dat je dan kunt
doen is daar belangstelling voor
opbrengen."
Vanuit zo'n vanzelfsprekend
heid is Peijs ook voorzitter van
de Alzheimerstichting Neder
land geweest. Haar moeder leed
aan de ziekte.
Anderhalve maand geleden
maakte de Tweede Kamer bij de
behandeling van de begroting
van Verkeer en Waterstaat de
balans op van het ministerschap
van Peijs. Het oordeel was op
merkelijk positief en vriende
lijk. Van haar eigen partij, het
CDA, wekte dat geen verwonde
ring, maar ook de oppositiepar
tijen lieten waardering doorklin
ken in hun evaluatie van Peijs'
beleid.. Vooral' de manier waar
op de bewindsvrouw achterstal
lig onderhoud in de Nederland
se infrastructuur heeft wegge
werkt, oogstte lof. Want, daar
waren vriend en vijand het over
eens, bij haar aantreden trof
Peijs wegen, spoorlijnen en
scheepvaartverbindingen aan,
waaraan heel wat viel te verbete-
Asfaltlobby
Over de aanpak daarvan liepen
de meningen uiteen. De woord
voerders van PvdA, SP en
GroenLinks vonden dat de mi
nister zich te veel had laten in
palmen door de asfaltlobby en
te weinig had ingezet op verbete
ring van het openbaar vervoer.
Groot was ook de bijval voor de
inzet van de minister om de ver
keersveiligheid te verbeteren.
De vriendelijke toon overheer
ste bij de behandeling van Peijs'
laatste begroting. Sharon Dijks-
ma (PvdA): „Je mag wel zeggen
dat zij de politiek verlaat op het
moment dat het zowel voor haar
als voor Harer Majesteits meest
loyale oppositie net leuk begon
te worden."
Met dikke zoenen bezegelden
Karla Peijs en haar Vlaamse
ambtsgenoot Kris Peeters een
Karla Maria Henriëtte Peijs
1944 (1 september): geboren in Tilburg, groeit op in Hooge
Zwaluwe.
1954: verhuizing naar Nijmegen.
1963: gymnasiumdiploma in Nijmegen.
1985: studeert af in economie en organisatiesociologie in Am
sterdam en Nijmegen. Eerder brak ze een studie Nederlands af
toen ze kinderen kreeg.
1982: wordt Statenlid in Utrecht (tot 1989).
1985: docent International Institute for Business Administra
tion in Zeist en economie aan de Hogeschool Utrecht.
1989: verkiezing tot lid van het Europees Parlement.
2003: minister van Verkeer en Waterstaat in kabinet Balken
ende n. Geeft daarvoor commissariaten bij onder meer Aegon,
VendexKBB, Daimler Chrysler Nederland en Solvay op.
jaar geleden in de Statenzaal in
Middelburg de Scheldeverdra-
gen over de verdieping van de
Westerschelde en de ontpolde-
ring. Peeters is ervan overtuigd
dat Peijs een belangrijke rol
heeft gespeeld in de afronding
van het Scheldedossier. „Een
zeer competente dame", prijst
hij haar. Dat voor de vervulling
van de vacature Van Gelder de
keus op Peijs is gevallen, bevalt
hem zeer. „Ik denk dat zij een
belangrijke rol kan vervullen in
versterking van de banden tus
sen Zeeland en Vlaanderen. Wat
dat betreft zal haar rol niet zijn
uitgespeeld. Ik vind het zelfs
een geruststelling dat Karla
Peijs, zij het vanaf een andere
stoel, bij deze zaken betrokken
blijft."
Carnaval
Met Peijs krijgt Zeeland voor
het eerst een commissaris van
de koningin van katholieke
signatuur. Een bovendien die
graag meedoet aan het carnaval.
Dat moet voor Zeeuwse car
navalsvierders goed nieuws
zijn. „Zeker", zegt Prins Miche
langelo (Michel Noet) van De Be
tekoppen uit Sas van Gent.
„Dat is een leuke opsteker. We
zullen haar zeker uitnodigen
met ons carnaval te komen vie
ren."
Buiten Zeeuws-Vlaanderen en
enkele dorpen op Zuid-Beve
land heeft het carnaval in Zee
land niet of nauwelijks voet aan
de grond gekregen. Noët ver
wacht niet dat het commissaris
schap van Peijs daar veel veran
dering in zal brengen. „Zo gaan
die dingen niet." Die constate
ring zal in grote delen van Zee
land met opluchting worden be
groet.
Onlangs hield ik een voor
dracht voor een groep bur
gemeesters. Het onderwerp was
de rol van de burgemeester in
het bevorderen van een
vriendelijker, veiliger en verant-
woordelijker omgang tussen bur
gers onderling. In een reactie
vertelde een van de burgemees
ters dat hij op een dag werd be
naderd door twee inwoners van
een dorp in zijn gemeente. Ze
vertelden dat in hun dorp een
groep jongeren, uit het dorp zelf
afkomstig, voortdurend op een
bedreigende manier voor over
last zorgde.
Maar niemand, ook de politie
niet, die iets aan die problemen
deed en daarom wendden ze
zich nu tot de burgemeester
zelf. Die zegde toe op onderzoek
uit te gaan. Hij ontdekte dat er
al een centimeters dik dossier
over die situatie in het dorp be
stond.
Er werd een bijeenkomst met de
doi-psbewoners belegd om te
spreken over de problemen en
hoe die aan te pakken. Op die
bijeenkomst waren behalve een
heleboel dorpsbewoners ook de
ouders aanwezig van de jongens
die het beeld hadden vernield.
En, weliswaar helemaal achter
in de zaal, zaten, zelfs de jeugdi
ge daders. Op een gegeven mo
ment hadden hun ouders het
woord genomen en gezegd dat
het niet zo onbegrijpelijk was
dat die jongeren zo lastig waren
en dat er af en toe wat vernield
werd 'want er was voor hen op
het dorp ook niets te doen'.
„Ik heb", zo vertelde de burge
meester, „werkelijk met mijn
oren zitten klapperen dat die
ouders met zulke argumenten
aankwamen, zeker gezien het
feit dat die jongens erbij zaten."
„Maar hoe hebt u gereageerd?",
was mijn vraag. „Hebt u ze ge
waagd of ze nou helemaal van
de pot gerukt waren, om het feit
dat er op het dorp weinig te
doen is als rechtvaardiging voor
vernielingen door hun kinderen
aan te voeren?" De vraag over
viel hem duidelijk, want het
duiu'de even voor hij antwoord
de. „Nee", zei hij toen, „dat heb
ik niet gedaan. Ik heb eigenlijk
alleen maar zitten luisteren.
„Maar", voegde hij er heel open
hartig aan toe, „nu u dat zo
waagt, denk ik, ik had me wel
heel duidelijk moeten uitspre
ken."
Uit de reacties van andere bur
gemeesters uit de zaal viel op te
maken dat meerdere van hen in
die situatie waarschijnlijk ook
geen duidelijke stelling hadden
genomen. Wat hen daarvan
weerhoudt werd vervolgens ook
duidelijk. Het is de angst voor
conflict als je als bestuurder in
het openbaar de morele confron
tatie aangaat. Zelfs als je er op
recht van overtuigd bent dat die
confrontatie eigenlijk zou moe
ten.
Maar door dat niet te doen, zo
als in dit geval, geef je in feite,
Zeeland krijgt met Karla Peijs een veelbelo
vende commissaris van de koningin. Be
goedlachse huidige demissionaire minister
van Verkeer en Waterstaat heeft ruim voldoende
profiel om de provincie opvallend gezicht te ge-
ven. Met haar uitgebreide ervaring in het bedrijfs
leven, in de provinciale en Europese politiek en als
minister is zij zeer ruim gekwalificeerd voor de
Middelburgse Abdij. Als zij de kans krijgt om te
werken aan het wat fletse Zeeuwse imago, is zo
wel haar uitstraling als haar flinke bagage een
groot voordeel. Dat zij nu al regelmatig in deze
provincie is en hier ook privé nauwe banden heeft,
is een prettige bijkomstigheid.
Peijs is voor haar opkomst op het Haagse toneel re
latief onbekend. Dat verandert snel. Zij laat ziet
kennen als een bestuurder die zich niet zomaar uit
het veld laat slaan. Waar haar voorgangers het in
de strijd tegen de files vooral zoeken in prijsprik-
kels, kiest Peijs vooral voor meer asfalt. En daar
mee komt zij politiek goed weg. Zij wordt gehol
pen door een zekere tolpoortmoeheid bij de burger
en in de politiek - niemand gelooft nog dat het ver
keer echt aan banden is te leggen. Verder heeft
Den Haag het te druk met zaken als gezondheid en
integratie. Toch is het niet toevallig dat Nederland
juist onder Peijs de mobiliteit beter bedient. Met
daadkracht en verder niet al te moeilijk doen
boekt deze minister succes. Voor Zeeland heeft
Peijs tot nu toe twee gezichten. Zij heeft met Bel-i
gië het ingewikkelde akkoord gesloten over dei
snelle treinen en de verdieping van de Westerschel
de. Dat speelt deze provincie nu parten. De in
HSL-beton gegoten deal met de Belgen druk!
zwaar op de ontpolderingsdiscussie. Het andere ge
zicht is Gulle Karla. De laatste tijd stromen de
Haagse miljoenen opvallend gemakkelijk naar Zee
land. Volgens welke strategie of volgens welk be
leid ook, zij is wel met Zeeland bezig geweest.
Of Peijs echt past bij de Middelburgse cultuur*
waarin de gedeputeerden traditioneel de commisi
saris weinig ruimte geven, valt moeilijk te zeggeni
Hoewel de minister niet meer de jongste is, wekt
zij niet de indruk aan een afbouwbaantje toe itej
zijn. De scheidende commissaris Wim van Gelderj
heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij ei-;j
genlijk veel meer zou kunnen doen. Binnenkort zal'
blijken of daarvoor nu ineens wel plaats is. Hoe^
wel de Zeeuwse voorkeur voor deze kandidaat op;
de behoefte aan een frisse wind wijst, lijkt het
vooralsnog toch meer de vraag of de provincie
Peijs kan hebben dan andersom.
aan volwassenen maar ook aan
de jeugd, een hachelijke bood
schap af. De boodschap name
lijk dat we elkaar maar beter
niet kunnen aanspreken op de
morele kant van ons gedrag.
Dat geeft alleen maar tramme
lant. Terwijl er niets zo belang
rijk is in een gemeenschap als
juist op bepaalde momenten wel
moreel trammelant te maken.
Dat is de kern van goed opvoe
derschap, dat is ook de kern van
goed leiderschap. In mijn vakge
bied maken we een duidelijk on
derscheid tussen een leider, zo
als een ouder of een burgemees
ter, en een manager. Een leider
is 'iemand die de juiste dingen
doet' en een manager is 'iemand
die de dingen juist (volgens vast
gelegde richtlijnen en procedu
res) doet'. We grossieren in dit
land in de managers, maar heb
ben blijkbaar een groot gebrek
aan leiders. Aan mensen die ons
erop durven wijzen, wanneer
dat nodig is, wat juist is om te
doen. Anders gezegd: er wordt
veel te weinig gemoraliseerd en
daarom veel teveel gemorreld
aan de moraal.
René F. W. Diekstra
Zeeland komt niet uit de patstelling over ont-
poldering. Ook nader onderzoek naar de
compensatie van de gevolgen van de verdik
ping van de Westerschelde levert geen nieuw inj
zicht op. Het rapport van de commissie Maljers
lost niets op. Het opofferen van polders is de enige
manier om het verlies aan getij dennatuur volledig
goed te maken. De commissie draagt wel wat altera
natieven aan, maar die halen de angel niet uit dé
kwestie. Het advies om eens goed naar de Braak
man te kijken is leuk omdat de overheid er al veel
grond heeft. Niet meer dan dat. Want zonder dé
medewerking van de boeren komt het Rijk niet
aan het te ontpolderen areaal van zeshonderd heel
tare. En dit rapport verandert niets aan hun tegen:
zin.
De verleiding zal wel groot zijn, maar het is onver
standig om deze kwestie mede inzet te maken van
de Statenverkiezingen. Want de discussie is al tot
vervelens toe gevoerd. Inclusief het inspelen op
angstgevoelens. Hoofdingeland H. Eversdijk kon
het deze week ook niet laten. Hoewel het Water
schap een complete toetsing van alle eventuele ont-
poldereffecten al hoog op de agenda heeft, achtte
hij het opportuun om toch weer op de veiligheid te
tamboereren. Dit is ongeloofwaardig, zeker in
kring van gevaarbewuste waterschappers.
De deal tussen Nederland en Vlaanderen over de
verdieping is hard. De consistente weerstand te
gen ontpolderen ook. En de Europese richtlijn;
voor natuurherstel is duidelijk. In die Brusselse re
gel zit echter wel de grootste onredelijkheid: Het;
hokjesdenken dat natuurverlies in de rivier zelf
moeten worden gecompenseerd. Terwijl in een ietsi
bredere afweging een forse winst in de monding
van de Westerschelde ook als compensatie is te
zien. Zo zou de natuur als geheel zeer gediend zijn
met een uitbreiding van het zeereservaat voor de
Zeeuwse - eventueel zelfs Belgische - kust. Dit rë
servaat moet er toch al komen vanwege de Tweede
Maasvlakte. Voor de kustvisserij zal het lastig wor
den. Maar de landbouw blijft onaangedaan. En
voor het toerisme is een beschermde zee de besl
denkbare lange-termijninvestering.
8 december 1956
BURGEMEESTER - De burge
meester van Urk is gistermor
gen gearresteerd. Hij wordt er
van verdacht malversaties met
overheidsgeld te hebben ge
pleegd. Het zou gaan om een
bedrag tussen de vijftig- en zes
tigduizend gulden. De burge
meester is tevens gemeente
secretaris. Hij zou onder meer
valse handtekeningen hebben
gezet. Hij werd in een hotel in
Enkhuizen aangehouden door
de politie.
SALARIS - De regering wil
dat hoge ambtenaren en minis
ters meer gaan verdienen. Ze
hebben daarvoor een voorstel
ingediend bij de Tweede Ka
mer. Het salaris van onder
meer ministers blijft ver ach
ter bij hoge functies in het be
drijfsleven. De verhoging zal
de schatkist ongeveer tien mil
joen gulden gaan kosten.
SCHILDERIJ - De gemeente
Sas van Gent heeft onlangs
een schilderij aangekocht van
landschapsschilder Hendrik
de Meijer, geboren in 1620 en
overleden in 1690.
De gemeente besefte niet met
een dat het een meesterwerk in
handen had. Dit kwam pas na
grondige restauratie vast te-;
staan.