Design van eigen bodem promoten pzc De camera om je nek bepaalt wie en wat je bent Willie Wonka komt met smaak in tube Wil Alles in één Kookboek Tijgervoer zaterdag 14 oktober 2006 Zelf zijn Nederlandse vormgevers soms te be scheiden om hun ontwerpen in de schijnwerpers te plaat sen. Bang om afgewezen te worden, denkt Frank Blom van producent Goods. Onte recht vindt Nicole van orga nisatiebureau Uniquole. „Veel ontwerpen liggen maar ergens te liggen. Daar wil ik iets aan doen." Winkels voor de massa? Die zijn er volgens David Cas- suto genoeg. Bijvoorbeeld Ikea of Trendhopper waar goedkope meubeltjes en accessoires zo uit de rekken geplukt kunnen wor den. Aan de andere kant zijn er de woonwinkels waar topont- werpen van designers uit bin nen- en buitenland de consu ment weliswaar toelachen, maar die ook om een goed gevul de beurs vragen. „Toen ik drie jaar geleden be gon, had ik het gevoel dat er een gat in het aanbod zat", vat Da vid Cassuto de markt samen. Dat gat vond hij in eigen land. Want al speelt Nederland op het gebied van design een toonaan gevende rol in de wereld, er zijn nog altijd veel ontwerpen die de weg naar de consument niet vin den. Dus ruilde Cassuto zijn baan in het bedrijfsleven in voor een onzeker bestaan als winkeleigenaar en producent van Nederlands design. Floris Hovers, Frederik Roijé, Tord Boontje, Marcel Wanders, Chris Slutter, Wield Somers, Da ve Keune en Sander Mulder. Het is een bescheiden greep uit de ontwerpers waarvan produc ten in zijn Haagse winkel Da vid' te koop zijn. Een plaform voor Nederlands design noemt Cassuto het. Maar een missie is het volgens hem niet. „Als wij ergens goed in zijn, waarom zou je dat dan niet mogen uitdra gen?" Passie „Ik heb een zwak voor mooie ontwerpen, maar ook voor de vormgevers zelf, voor hun inzet en voor hun passie." Zo'n tien jaar geleden startte Nicole - haar achternaam is ook in het wereldje onbekend - bureau 'Uniquole', Ze is de drijvende kracht achter onder meer Via Milano, Amsterdam Design en het keramiekbal. David Cassuto in zijn winkel David'. De belangrijkste overeenkomst tussen de verschillende evene menten die ze organiseert is de prominente plek voor Neder lands design. „Veel ontwerpen vinden hmrwég naar de buiten wereld niet. Daar wil ik iets aan doen." Frank Blbm startte om een ver gelijkbare reden het productie bedrijf voor Nederlands design 'Goods'. Net als David' en 'Uniquole' opereert hij zowel in binnen- en buitenland. „Het aanbod is groot en de vormen taal spreekt me aan", verklaart Blom zijn voorliefde voor Neder lands-design. „Het heeft een ze kere duurzaamheid, je raakt er niet snel op uitgekeken. Dat heeft volgens mij te maken met onze calvinistische mentaliteit. Waarom zou je iets maken als het geen nut heeft?" Originaliteit, duurzaamheid en oorspronkelijkheid. Het zijn ei genschappen die het Neder lands ontwerp kenmerken. Op basis daarvan maakt Blom dan ook zijn keus, Een enkele keer ontwerpen vormgevers in op dracht. Zoals Marcel Wanders. Zijn kandelaar 'Lucy' is één van de verkoopsuccessen van 'Goods'. Maar ook de ontwerpen van Olav Slingerland','Bertj an Pot, Jos van der Meujen en Jan Neggers doen het volgens Blom goed. Soms ldoppen ontwerpers zelf aan. Hoe gretig die dan ook mo gen zijn, zowel Cassuto als Blom worden zeker niet belaagd door vormgevers. „Ik denk dat veel ontwerpers bang zijn om af gewezen te worden", verMaart Blom „Het is opvallend hoeveel Nederlandse designers ervoor kiezen om zelf te produceren. Dan loop je geen enkel risico." Betrokken Die angst is volgens de initiator van 'Goods' nergens voor nodig. Hij ziet zichzelf als een betrok ken zakenman die van de hoed en dérand weet. En daar kun nen ontwerpers handig gebruik van maken. Vooropgesteld overi gens dat een ontwerp te produce ren is. Ook voor Cassuto is dat één van de uitgangspunten. „Het is tegenwoordig not done om alleen met een mooi plaatje aan te komen." Toch ontbreekt het veel ontwer pers volgens Nicole simpelweg aan lef. Ze durven zichzelf niet te promoten. Zelf ziet ze zich als een soort ambassadrice van het Nederlands design, als een tus senpersoon die onder meer ont werpers en producenten met el kaar in contact brengt. „Ik wil mensen aan elkaar koppelen. Dat zit in mij. Daarom vinden startende ontwerpers het vaak ook fijn om bij mij aalfbte klop pen.". „Noem het idealisme. Het is foto Roland de Brum/GPD goed om samen naar buiten te treden", benadrukt Nicole. „Het geeft me voldoening als dat lukt. Dat is voor mij het belang rijkste." Hoewel Blom op de eer ste plaats zijn bedrijf draaiende wil houden, is een zekere betrok kenheid hem ook niet vreemd. Zo zijn lang niet alle ontwerpen die hij in productie neemt hard lopers. „Maar als je geen risico neemt, dan loop je nooit voorop. Dan is de spanning er snel af." Informatie: www'.'go'ods.nl, www.endavid.nl, www.uniquole.nl De Canon Eos 400D is de opvolger van de populaire 350D. Fabrikanten houden er niet van om hun nieuwtjes tege lijk met de concurrentie de we reld in te sturen. De Photokina, de tweejaarlijkse gigantische fo- tobeurs in Keulen, bood daar om weinig verrassende pri meurs. Hoewel? Er was één pro duct dat een primeur van we reldformaat zou kunnen zijn, maar de fabrikant zelf wist daar niets van. Vroeger kon je gewoonweg niet om Kodak heen. De gróte gele broeder stuurde elke twee jaar een doortimmerde visie.de we reld in die hout sneed: het nieu we foto-evangelie volgens Ko dak. En de stands op de beurs in Keulen waren evenredig groot, vol met alles waar Kodak groot in was. Van wegwerpca mera tot wetenschappelijke fo tografie. Maar dit jaar was de stand ldei- ner. En minder vol. Want er is minder nieuws. Kodak is ge krompen en concentreert zich op de verkoop van een Meiner aantal goed lopende artikelen. Maar goed, Kodak is er nog. Ag fa en Polaroid, elk ooit goed voor één hal in Keulen, zijn hele maal weg. De merken leven nog wel, maar op veel kleinere schaal. Het landschap van de foto-in dustrie is in een paar jaar enorm veranderd. Ineens zijn daar bijvoorbeeld de merken van de opslagkaartjes. Pro bleem: aan een geheugenkaart je, hoe snel en krachtig ook, valt niet zo veel te zien en te voe len. Dus wat doe je dan? Show maken. Bijvoorbeeld dan- ce-acts presenteren waar de be zoekers met hun camera's voor blijven staan. Want dat was ook opvallend: veel meer mensen ne men hun camera mee. Liefst een hippe, want je bent wat er om je nek hangt. EOS 400D In Keulen werd ook duidelijk dat de markt voor spiegelreflex camera's enorm snel groeit. Steeds meer bezitters van digita le compactcamera's groeien door naar dit cameratype, waar mee je - ook zonder technisch gedoe - sneller, beter en precie zer fotografeert. Canon voegt de Eos 400D aan het assorti ment toe, met tien miljoen pixels, een groter scherm en au tomatische stofverwijdering. Met een prijs van circa €899 geldt hij niet als vervanger van de populaire 350D. Dat blijkt namelijk het best verkochte de tailhandelsproduct van 2005 te zijn. Er werden meer Eos 350D's verkocht dan Senseo kof fiemachines. Olympus refereert aan zijn his torie van compacte reflexcame ra's met de kleine, maar goed hanteerbare E-400 reflex. Ook tien miljoen pixels. Pentax zet een semiprofessionele, spatwa- terbestendige reflex met inge bouwde beeldstabilisatie neer die er zijn mag, de' K10D (€1099 met 18-55 mm). Samsung pre senteerde de identieke GX-10 reflex. Sony geeft intussen aan met de Alpha reflexlijn (geba seerd op de techniek van het ver dwenen Minolta), de tweede .plaats op de reflexmarkt te wil len veroveren. Nikon, dat de D80 lanceerde, eèn professione lere upgrade van de D70, is ge waarschuwd. Stabilisatie Beeldstabilisatie is een belang rijke technische functie die er voor zorgt dat je kwalitatief be tere foto's maakt, doordat het trilling compenseert. Een ver koopargument van jewelste, ze ker voor mensen die op zoek zijn naar een volgende, betere digitale camera. Zowel Casio als Panasonic, niet behorend tot de traditionele cameramerken, hebben nu beeldstabilisatie in al hun modellen zitten. Merken en fabrikanten blijken vergankelijk. Maar onze foto's, hoe is het daarmee gesteld? Te genwoordig gaan ze makkelijk vijftig jaar of langer mee, maar dan moeten ze wel geprint zijn. Op cd gebrande digitale fotobe standen zijn lang niet zo veilig De Pentax K10D. als menigeen denkt. Er zijn cd-r's waarvan je na een paar jaar de bestanden al niet meer kunt teruglezen. Op een klein standje van de Photokina bood een Duitse pos torder-fotohandelaar (www.al- les-foto.de) Kodak Preservation Disks aan, voorzien van een goudlaagje. Met driehonderd jaar houdbaarheid voor de cd-versie, honderd jaar voor de dvd-versie. Dat is wereld nieuws: Kodak gaat alle fotoar chieven van de wereld redden. Maar bij Kodak was er nie mand die er iets over kon vertel len. Wat blijkt? Het gaat toch om een ouder product van Ko dak waarvan er blijkbaar nog. voorraden zijn. Toch jammer. Typisch een product van het oude Kodak. Lars Polder Wel de lusten, niet de las ten. Met Flavor Spray kan je genieten van de smaak van spek, boter en Franse kaas, zonder een millimeter aan te ko- Plet is een beetje sciencefiction. De smaak van chocolade, gebak ken spek of boter, maar dan ver pakt in een mini-spuitbus. Wel de smaak, belooft de Ameri kaanse topkok en producent Da vid Burke, maar niet de calorie ën. Want.Flavor Spray, zoals, het product heet, bevat geen vet, suiker of koolhydraten. Wel natuurlijke en kunstmatige smaakstoffen, want de smaak moet toch ergens vandaan ko men. Flavor Spray wordt in Neder land geïmporteerd door Jollen Pon, die ook voorzitter is van de stichting Gezond Gewicht. Zij is onder deindruk, maar waar schuwt onmiddellijk voor al te hooggespannen verwachtingen. „Je valt er niet vanaf. Ander zijds; er komt ook niets bij. Men sen die nu proberen af te slan ken door zaken als boter en cho colade te vermijden kunnen wel die smaken proeven", zegt ze. Jolien Pon heeft de smaken sinds juni in huis en ze zijn in middels uitgebreid getest. „Ze smaken zoals ze zeggen dat ze smaken", heeft ze geconsta teerd. Met één nadeel. „Wat je mist is de structuur. Je kunt wel denken dat iets naar chocolade smaakt of naar aardbeien, maar je mist het gevoel van die pro ducten op je tong. Je moet het dan ook echt zien als een toevoe ging. Iets wat je toevoegt aan je eten om toch die smaak te krij gen. Maar het is geen echte par mezaanse kaïas, boter of kokos." De sprays zijn een vinding van David Burke, in Time omschre ven als de Willie Wonka van de Amerikaanse culinologie, een soort samentrekking van kook- kunde en wetenschap. Voor de niet Roald Dahl-lezers: Willie Wonka was de excentrieke en inventieve directeur van de cho coladefabriek uit Sjakie en de Chocoladefabriek. „Ik ben nog nooit iets tegengeko men dat de smaak van voedsel zo snel kan verbeteren als dit", roept Burke op de website fla- vorspraydiet.nl enthousiast over zijn eigen product. Hij ziet zijn vinding vooral als een mogelijkheid om smaakvol te eten, zonder al teveel nadeli ge gevolgen voor gewicht en ge zondheid. Grootste succes is de gerookte spek. Hoewel er geen gekookt of gebakken ei voorhanden was om die daarmee te combineren blijkt twee keer sprayen op een cracker overtuigend genoeg. On middellijk hangt er de geur van spek, en ook de cracker smaakt ernaar. Wisselend, is kort samengevat dus de ervaring met de Flavor Spray. Wie het toch probeert kan zich eventueel vasthouden aan de ervaringen van Jolien Pon zelf, die haar hond een keer een andere dan de gebruikelijke hondenvoeding voorzette. De hond weigerde te eten, maar na twee puf j es Flavor Spray was de bak in no-time leeg. Koos van Wees Zou het niet fijn zijn om een per- I sonal trainer, navigator en horlo- i ge in één te hebben? Klinkt mooi, maar we missen de hart slag nog. Canyon brengt voor de buitensporters een horloge vol metertjes op de markt, de CN-GPS1. Daarmee kun je de i afgelegde afstand en- snelheid j registreren en punten markeren die je passeert. Dankzij de ingebouwde GPS kun je cle geijkte paden verlaten i en hoef je niet bang te zijn om te verdwalen. Tenminste als je bin nen zestien uur terug bent, want zó lang gaat de oplaadbare lit- hium-ion batterij mee. De CN-GPS1 moet het in alle weers omstandigheden doen. De prijs: €149. Het klassieke kookboek is uit. Je hebt óf een naam (Jamie) óf een bekend restaurant (Gordon' Ramsey) óf je bent bekend van tv en andere media (Tatjana). Als je dat allemaal niet hebt, kies je een speciaal onderwerp, vegetarisch bijvoorbeeld. Ook' kun je je onderscheiden met een thema. Pubers, glutenvrij. Of- Meur! Zoals voedingsdeskundi ge Vardit Kohn en ontwerpster. Galit Hahn doen met Koken in Kleur. Een geheel paarse maal tijd Maarmaken (met paarse truffelaardappelen!), of een zwart dessert (aardappelkroket- jes), is niet onmogelijk met dit boek. In elk van de acht kleur- hoofdstukken staan voor-, hoofd-en nagerechten, drankjes i; en tafelversieringen. Koken in 1 kleur, uitgeverij Pereboom, €27,50 euro. Bij honden zagen we het al lan ger, brokken die zijn afgestemd op levensfase of specifiek op het1 ras. Masterfoods, bekend van on der meer Whiskas en Pedigree, zet voor katten een nieuw merk op de markt. Het heet Perfect Fit. Masterfoods heeft onder zoeksinstituut Waltham aan het werk gezet. Conclusie: „Een hui selijke knuffeltijger heeft ande re wensen dan bijvoorbeeld een onvermoeibare avonturier of een actieve senior." Dus zien we j drie varianten in schappen van de dierenwinkel; In-home, Acti ve en Senior. Het 'hoogwaardi ge, eiwitrijke droogvoer' kost €1,49 per 190 gram. Loewe laat de consument steeds meer kiezen. Individual Compo se heet de nieuwe troef. De lcd-tv's met een beelddiagonaal van 100 of 120 cm beschikken over een geïntegreerde hdtv-orit- vanger. Ook zit er een harde- schijf record er van 160 Gb in ge bouwd. De luidsprekers kunnen naar keuze aan de zijkanten van het toestel of verderop aan de muur worden gehangen. Ook is het mogelijk de tv aan een verti cale bodem-plafondstang te han- gen.De nieuwe lcd-tv's zijn eind: november te koop in aluminium- zwart en aluminium-zilver. Bo- vendien zijn de zijkanten van de tv's en de bovenkant van de luid sprekers in zeven soort inleg werk verkrijgbaar, waaronder robijn of spiegelend chroom. Prijzen: respectievelijk €4500 en €5600. Kijk voor verkoopadres sen op www.loewe.nl.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 41