Veertigers zijn afhankelijk van de vorm van de dag PZC nazomeren RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE De last van een leeftijd zaterdag 23 september 2006 Veertig jaar is niet oud. Toch? Maar jong is het nu ook weer niet. Veertigers zit ten er een beetje tussenin, terwijl dertigers op hun beurt worstelen met een 'quarterlife- crisis'. De specifieke levensfasen van derti gers en veertigers zijn het onderwerp van twee recent verschenen boeken. Over verlo ren idealen, jonge minnaars en het 'wat-dóe-ik-met-mijn-leven-syndroom'. Een aantal jaren geleden bleek uit onder zoek dat mensen zich op hun 25-ste vaak even oud voelen als ze zijn. Op hun zeven tigste daarentegen voelen ze zich gemid deld zo'n vijftien jaar jonger. Mensen die veertig worden zullen daar een beetje tus senin zitten. Ze zijn blij dat ze de onzeker heden uit hun jonge jaren achter zich heb ben gelaten en dat de wijsheid met de jaren is gekomen, maar ze wezen tegelijkertijd de oude dag. Want veertig worden mar keert, hoe je het ook wendt of keert, toch de overgang naar de middelbare leeftijd. Je bent niet oud, maar ook niet meer piepjong. En dat is voor sommigen reden genoeg om regelrecht in een midlifecrisis te belanden. Of om die met botoxnaalden, sportwagens en/of een jongere geliefde met man en macht te bestrijden. Het recent verschenen Veertig jaar jong gaat over het bereiken van die middelbare leeftijd. Bekende en minder bekende veer tigplussers als Sylvia Witteman, Boris Dit- trich, Lydia Rood, Joan Nederlof, Harmen van Straaten en Mylène de la Haye vertel len over het klimmen der jaren. Sommige verhalen zijn persoonlijk, andere fictief. Soms hilarisch, dan weer tobberig, maar bijna altijd relativerend. Vrouwen en mannen van veertig jaar en ouder staan op het 'tipping point' in hun le ven, schrijft samensteller Geneviève Wald- mann. 'Ze vragen zich af welke wending zij hun leven willen gaan geven.' Veertigers zijn volgens haar op zoek naar een diepere betekenis van het leven, het vinden van hun ware 'ik' en de ware levensvervulling. Mirjam Schöttelndreier noemt haar leeftijd in haar bijdrage aan het boek 'een lastige leeftijd. Een nerveuze tijd, vol paniek en nieuwe onzekerheid'. 'Met veertig ga je ze nuwachtig achteromkijken om te zien wat je nu eigenlijk hebt bereikt en kijk je voor uit hoeveel jaren er nou nog helemaal res ten. Was het genoeg, of is het hoog tijd de steven te wenden en fluks een nieuwe koers in te slaan, om nog snel een nieuw, een an der leven op te bouwen? Redden wat er te redden valt, gauw leven wat er te leven valt.' 'Het is van alles wat: nog een beet je jong, ook wel een beetje oud al, een beet je moe, maar toch ook nog reuze levendig, een eerste, verkennend bezoekje aan de plastisch chirurg. 'Mannen woi/den niet le lijker als ze ouder worden. Hebben geen tie ten die gaan hangen. Kunnen nog kinderen krijgen op hun vijftigste. Zijn nog aantrek kelijk voor jonge bloemen. Bij ons houdt het allemaal op midden veertig. Het is niet eerlijk.' Voormalig D66-leider Boris Dit- trich richt zijn aandacht daarentegen op het innerlijk. Hij heeft voor alle veertigers best wijs maar ook nog notoir dom, kortom, een zootje.' Veelvuldig aan bod in de bijdra gen van de vrouwelijke auteurs komt onver mijdelijk het uiterlijk. Want veertigers zijn in toenemende mate afhankelijk van 'de vorm van de dag'. En dus wordt er fanatiek gesport, gescrubd, ge verfd, gelift, gebleekt en gebotoxed om er maar vooral niet als een veertiger uit te zien. Mylène de la Haye doet verslag van een welgemeend advies: 'Ga in een hang mat liggen en denk na!Hij gunt elke veerti ger een 'tijd van introspectie, een tijd van persoonlijke groei en harmonie', en beveelt daartoe van harte de levensloopregeling aan. 'Om daarna bewust en met gevoel de tweede helft van je leven te gaan leiden.' Ook (bijna-)dertigers hebben tegenwoordig de neiging hun leven-tot-nu-toe te reflecte ren. In tegenstelling tot de veertigers, die er al aan toekomen om een eerste balans op te maken, worstelen dertigers in de huidige maakbare meerkeuzemaatschappij nog met veel onzekerheden. Wel of geen huis kopen? Wel of geen kinderen? Misschien nog een studie erbij? Met wie ga ik mijn leven de len? Op zoek naar de beste beslissing raken ze verstrikt in een web van opties. Er is zelfs een woord voor: de quarterlifecrisis. Voorbehouden aan mensen tussen de 25 en 35 jaar die niets te klagen hebben, maar op zekere dag overvallen worden door levens vragen waar menig veertiger nerveus van zou worden en waarbij ze ten onder dreigen te gaan aan keuzestress. Bij de één leidt dit tot twijfel en behoefte aan zingeving, bij de ander kan dit bijdragen aan een gevoel van passiviteit en besluiteloosheid. Het wordt ook wel het dertigersdilemma ge noemd, blijkt uit Is dit alles?, een recent ver schenen boek over de dilemma's van de der tiger. Volgens de auteurs maak je zo rond je dertigste een soort emotionele groeispurt door. Het is 'een intense speurtocht naar de betekenis van het leven en naar de vraag waar het jouwe heen gaat'. En dat valt niet mee. Voor je het weet beland je regelrecht in een 'dertiger-dip' die weliswaar lang niet zoveel aandacht krijgt als de puberteit of de midlifecrisis, maar volgens de auteurs wel degelijk een erkende levenscrisis is. Het is, schrijven ze, 'in ieder geval een be langrijke mijlpaal in het proces van volwas senwording'. Het boek staat vol ervaringsverhalen van dertigers die zoeken naar andere uitdagin gen. Die lijden aan het 'wat-dóe-ik-met- mijn-leven-syndroom' en weten dat er meer in het leven moet zijn dan een saaie baan, een uitgeblust liefdesleven en teveel vei- plichtingen. Vragenlijsten en invulschema helpen de lezer om zijn leven onderde.oep te nemen en dromen om te zetten in dar" Corine van Zuthem Diverse auteurs. Veertig jaar jong- Uitgeve rij The House of Books, 13,50. Sheila Panchel Ellen Jackson: Is dit al les?, Dilemma's van de dertiger - Uitg«u Unieboek, 14,95.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 24