!PZC
Nauwelijks
(denkbaar
zonder verval
Voorkijk van Theo Voorzaat in Zierikzee
^4460 AA Goes
J BSSSSSm"! 0113-316620;
Slwderen; 0114-372770;
Sïaal;02°-45625O°-
13 september 2006
woensdag i -
Katinka Polderman is nog groeiende
voor gedaan met de schrijver en
verder komt het er gewoon. En
zo'n voorkijk hier in de eigen
omgeving vind ik wel leuk. Dan
komen er allemaal bekenden
met wie ik een beetje gezellig
over mijn werk kan kletsen.
Dan wil ik er ook wel wat bij
vertellen, waarom ik bepaalde
schilderijen maak zoals ik ze
maak."
Die 'voorkijken' van Voorzaat
zijn een goede traditie gewor
den in de loop der jaren. Hij is
inmiddels de tel kwijt geraakt.
„Ik denk dat het ergens tussen
de tiende en vijftiende keer is
dat ik mijn werk in Zierikzee
tentoon stel. Er komen ongeveer
vijfentwintig schilderijen te han
gen, waarvan er zeker vijftien
nieuw zijn. Ik wil nieuw werk
altijd eerst hier laten zien, voor
het naar Amsterdam gaat. Dan
ziet het publiek hier ook eens
wat ik nou allemaal zit te doen
daar in dat huis op het platte
land in Dreischor." Met 'Amster
dam' doelt hij op galerie Lieve
Hemel van Koen Nieuwendijk
in de Nieuwe Spiegelstraat in
de hoofdstad.
In plaats van burgemeester Jack
Asselbergs die dat traditiege
trouw doet, opent makelaar Jan
Bij de Vaate vanavond om 19.00
uur de expositie in het Sint Ja-
cobshofje in Zierikzee. „De bur
gemeester kan niet en Bij de
Vaate is ook een liefhebber van
mijn werk. Bovendien doet hij
in gebouwen en in mijn werk
zijn gebouwen ook het hoofdthe
ma."
Symboliek
Voorzaat is er de man niet naar
te koketteren met engagement,
maar - meer dan vroeger - wil
hij nu wel eens wat vertellen
Huize Hoofdzaak
Zierikzee
et Theo Voorzaat lie
ver niet met een glas
wijn in zijn handen
midden tussen dikdoenerige
galeriegasten tijdens de ope
ning van een tentoonstelling.
Dat glas wijn zal nog wel
gaan, maar van gesprekken
met mensen die zichzelf als
kunstkenner bestempelen,
wordt hij doodongelukkig.
Hij is wars van poeha. Mee
doen aan een kunstroute is
ook niks voor hem. „Je moet
er toch niet aan denken dat
er ineens zomaar mensen in
je atelier staan die van alles
over je werk willen weten."
Maar voor een kunstschil
der die het publiek liever
ontloopt, timmert hij toch aar
dig aan de weg. Vanaf vanavond
tot en met maandag is er in het
Sint Jacobshofje aan de Vis
markt in Zierikzee een zogehe
ten voorkijk van nieuwe schilde
rijen van hem ingericht. In het
voorjaar wordt in het Marie Tak
van Poortvlietmuseum in Dom
burg een retrospectieve tentoon
stelling van hem gehouden en
voorafgaand daaraan brengt
Uitgeverij Den Boer/de Ruiter
uit Vlissingen een boek uit over
zijn werk, geschreven door Rob
bert-Jan Swiers.
„Leuk toch? Vooral zo'n boek.
Dat streelt natuurlijk wel mijn
ijdelheid. Maar voor dat boek
hoef ik zelf helemaal niks te
doen. Daar heb ik één interview
reikbaar' laat hij het Sint Ja
cobshofje zelf figureren. Opmer
kelijk genoeg is het monumenta
le pandje nog niet ten prooi ge
vallen aan verval. Maar voor het
hek waar het aankondigings
bord van zijn eigen expositie
staat, ligt wel een diepe kuil. On
getwijfeld is die gegraven om de
zoveelste kabel ten behoeve van
de voortschrijdende techniek
aan te leggen. De bezoekers lij
ken dus heel wat moeite te moe
ten doen om de expositieruimte
te bereiken. En dat terwijl de
kunstenaar hen in dit geval juist
zo gastvrij wil ontvangen.
Voorzaat loopt geen exposities
van andere kunstenaars plat.
„Nee, zeg alsjeblieft. Er zijn wel
dingen die ik mooi vind hoor.
De zeventiende eeuwse kunste
naars natuurlijk en de Impres
sionisten. Dë Haagse School
kan ik ook wel waarderen. Ab
stract? Dat vind ik te gemakke
lijk. Ik kan wel begrijpen dat
sommige kunstenaars ervoor kie
zen. Het past ook bij de ontwik
keling van de tijd. Als Rem
brandt tweehonderd was gewor
den, zou hij uiteindelijk ook ab
stract zijn gaan schilderen,
denk .ik. Maar als je abstract
gaat werken, moet je wel eerst
bewezen hebben dat je het figu
ratief ook kunt, anders geloof ik
het niet."
Theo Voorzaat begon op zijn
veertiende al met het tekenen
van oude, verrotte dakpannen
die hij vanuit zijn kamertje in
Rotterdam-Noord kon zien. Hij
mocht van 'thuis' alleen naar de
Kunstacademie als hij er een
'echt vak' zou leren: reclame te
kenen en grafisch ontwerpen.
Op zijn tweeëndertigste nam hij
een drastisch besluit. Hij vestig
de zich in een klein huisje in
Dreischor en wijdde zich voor
taan volledig aan de schilder
kunst. Een goed besluit zo bleek
na korte tijd toen zijn eerste se
rie kleine schilderijen gretig af
trek vond bij de kunstliefheb
bers.
Hij is nu inmiddels achtenzestig
jaar en legt nog steeds een stren
ge discipline aan de dag. „Maar
in vergelijking met vroeger doe
ik het wel een beetje kalmer
aan. Ik schilder wel elke dag,
maar ik neem tegenwoordig ook
wat meer tijd voor andere din
gen. Ik loop wat minder te haas
ten bij het boodschappen doen."
Ali Pankow
De officiële opening van de voorkijk
vanavond op de Vismarkt in Zierik
zee wordt muzikaal omlijst met. een
optreden van de Bankje Singer
Band. Ineke Voorzaat, Theo's echtge
note, treedt daarin op als zangeres.
De expositie in het Sint Jacobshofje
is donderdag geopend van 11.00 tot
21.00 uur en van vrijdag tot en met
maandag 18 september steeds van
11.00 tot 17.30 uur.
over de symboliek die hij met
zijn schilderijen wil overbren
gen. 'Huize Hoofdzaak', zijn re
centste werk, prikkelt de fanta
sie, maar wint nog aan waarde
met enige toelichting van de ma
ker. Het betreft een schilderij
van het monumentale 'Huis met
de hoofden' aan de Keizers
gracht in Amsterdam. Natuur
lijk zijn er wat ruiten stuk en
hangt een dakkapel er desolaat
bij. Een Voorzaat zonder verval
is nauwelijks denkbaar, maar in
dit geval is de tand des tijds nog
vrij mild geweest. Rondom het
pand liggen grijze fundamenten
waarop passanten balanceren.
„Eén groot doolhof en maak
geen misstap, want dan val je de
diepte in. En al die mensen lo
pen met een mobieltje aan hun
oor, want iedereen zoekt in deze
wereld toch steun bij elkaar.
Maar ondanks al die mobieltjes
lijkt het wel of we nog nooit zo
onbereikbaar zijn geweest",
zegt de kunstenaar, die met ge
zonde zelfspot zichzelf en zijn
echtgenote op de voorgrond van
het fundament schilderde.
Het dreigend grijze zwerk en de
witte bollen rondom zijn karak
teristiek voor de Voorzaatiaanse
manier om de toestand van de
planeet Aarde te visualiseren.
Zijn zorg over de overbevolking
van de wereld brengt hij tot ui
ting in het schilderij 'Werelden',
waarin hij de blik vanaf een an
dere planeet in het heelal op de
Aarde richt. „De mensen zijn
daar naar toe gevlucht, omdat
het hier inmiddels veel te vol ge
worden is. Ik begrijp echt niet
dat ik de politiek daar nooit
over hoor. Er komen steeds
meer mensen bij, dat kan toch
niet door gaan?"
Zijn stijl is in de afgelopen zes
endertig jaar niet drastisch ver
anderd. De voorliefde voor ze
ventiende eeuwse meesters is ge
bleven en hij meandert nog
steeds lustig tussen angst voor
afbraak en fascinatie door ver
val. De ene keer is het eindresul
taat wat somber of zelfs maca
ber, de andere keer straalt een
schilderij wat meer berusting
uit of biedt Voorzaat de beschou
wer wat troost door middel van
humor. Maar over de hele linie
beschouwd, is er geen sprake
van opvallende veranderingen
in zijn stijl. „Dat hoeft ook niet.
Mijn schilderijen zijn geen was
middel, waar je om de twee
maanden 'vernieuwd' op moet
zetten."
Lichtplannen
Voorzaat projecteert in de loop
der jaren steeds ingenieuzere
lichtplannen in zijn schilde
rijen. Als ware hij een lichtont
werper binnen het theater weet
hij accenten te leggen. Mooie
voorbeelden daarvan bij de voor
kijk leveren onder meer het
schilderij 'Zierikzee' met de
spots gericht op de Sint Lievens-
monstertoren.
In het schilderij 'Moeilijk Be-
Moeilijk bereikbaar
