Lefevre toont ook binnenkant
Roep om emancipatie verplegers
Oesterkwekers zijn erg verdeeld
Flat Earth Society
ZBG
treft de juiste toon
t
Eis acht jaar cel in
verkrachtingszaak
jonge vrouwen
Grote belangentegenstellingen in kleine bedrijfstak
vrijdag 8 september 2006
door Aector Dooms
MIDDELBURG - Acht jaar cel
voor een verkrachting en twee
pogingen tot verkrachting. Die
straf eiste officier van justitie
G. Oosterveld gisteren bij de
rechtbank in Middelburg tegen
een 44-jarige man uit Bras-
schaat (B). Aan de drie slachtof
fers zou de verdachte 6700 euro
schadevergoeding moeten beta
len.
De verdachte was volgens de of
ficier bewust op zoek naar jonge
vrouwen, die 's nachts na het
werk of na het stappen alleen op
hun fiets naar huis reden. De
man reed in zijn auto de vrou
wen voorbij, stapte uit en trok
de vrouwen (18 en 19 jaar) van
hun fiets in de bosjes. Dat ge
beurde op zeer gewelddadige
wijze. De verdachte droeg een
bivakmuts, had handschoenen
aan en een mes bij zich.
Een van de wouwen werd op 10
oktober 2004 in Wolphaartsdijk
door de Belg verkracht. Hij pro
beerde op identieke wijze op 21
juli vorig jaar in Grijpskerke
een tweede slachtoffer te ma
ken. De vrouw fietste die nacht
na haar werk naar huis toen ze
door de man, die achter een bos
je stond opgesteld, van haar
fiets werd geduwd. Ze verweer
de zich door te schoppen en te
krabben, maar kreeg zelf ook
vuistslagen in haar gezicht. Ze
wist liggend haar gsm te pakken
en 112 te bellen. „Verkrachting,
verkrachting" riep ze. Ze gaf
ook de plaats door. De man
schrok en ging ervandoor.
Een goede maand later, op 31 au
gustus, reed een vrouw vlak na
middernacht op haar fiets rich
ting Kapelle. Ze dacht te wor
den gevolgd door een auto met
een Belgisch kenteken. De auto
mobilist reed haar voorbij. Hij
duwde haar van de fiets. Tij
dens de worsteling die volgde
wist de vrouw haar mobieltje te
pakken, waarna de man op de
vlucht sloeg. Het slachtoffer
kon een goede beschrijving van
het type auto geven. Bij de Vla-
ketunnel was op een verkeersca
mera met tijdsaanduiding de au
to te zien. Het kenteken was
slechts ten dele zichtbaar. Om
dat de beltijd op het mobieltje
stond geregistreerd kon de poli
tie nagaan hoeveel tijd er tussen
de plaats van het delict en de
Vlaketunnel zat. Na een aantal
maanden zag een attente politie
man de Belgische auto in de om
geving van Goes rijden. Bij het
natrekken van de kentekengege
vens bleek dat de autobezitter
in 1991 door de rechtbank in
Breda was veroordeeld voor een
verkrachting. De man werd ver
volgens in België opgepakt en
uitgeleverd. Het DNA-onder-
zoek bevestigde dat de verdach
te zich had vergrepen aan de
vrouwen in Wolphaartsdijk en
Grijpskerke. De Belg zei niets te
maken te hebben met het inci
dent in Kapelle.
Gefrustreerd
Uit de rapportages van de psy
chiater en de psycholoog kwam-
naar voren dat de man gefrus
treerd was over de afwijzing
door twee vrouwen met wie hij
een relatie had.De gedragsdes
kundigen constateerden een per
soonlijkheidsstoornis, achtten
de kans op herhaling groot,
maar meenden dat de man volle
dig toerekeningsvatbaar was.
Die conclusie verraste recht
bankpresident M. Klarenbeek.
De rechter vroeg zich af of er na
der onderzoek van gedragsdes
kundigen moet volgen in het ka
der van een (mogelijke) tbs-ver-
pleging. In de eis werd ook nog
een stalking van een vrouw, die
de man steeds vanuit de gevan
genis belde, meegenomen.
Raadsvrouw C. Kouijzer vond
dat haar cliënt niet erop uit was
geweest de vrouwen te verkrach
ten. „Het ging hem om macht."
Ze bepleitte vrijspraak voor het
derde incident en vond de eis
enorm hoog. „Ik denk aan twee,
drie jaar."
De slachtoffers ondervinden
nog steeds de gevolgen. „Ik
dacht dat ik zou worden ver
moord", zei een van hen.
De rechtbank doet 20 september
uitspraak.
door Claudia Sondervan
I GOES - Het is tijd voor de eman
cipatie van verplegers en verzor
gers. Dat zegt beroepsorganisa
tie voor vcrplegenden en verzor
genden Nu'91. Werkgevers en
overheid moeten hen sterker be-
trekken bij nieuw zorgbeleid en
i regelgeving.
Dat is nodig om te voorkomen
dat de meest ervaren verzorgers
en verplegers de zorg verlaten
i omdat zij vinden dat zij niet lan-
I ger verantwoord kunnen wer-
ken.
Die reden hoort de beroepsorga
nisatie het meest van leden die
opzeggen, zegt districtmedewer
ker P. Meesters van Nu'91-bu-
reau Zuid voor Zeeland, Bra
bant en Limburg. En vooral uit
de thuiszorg, waar door concur
rentie en eigen bijdragen de mar
ges van zorgaanbieders onder
druk staan.
De bond gaat op campagne om
Verpleegkundigen en verzorgen
den bewust te maken van de in
vloed die zij kunnen hebben op
zorgbeleid.
De bond vindt de bewustwor
ding actueel, nu er grote ver
schuivingen in het Zeeuwse
zorgveld aan komen. De ver
wachte verschuiving in zorg
taken tussen de Zeeuwse zieken
huizen hoort daarbij en ook de
samenvoeging van de arbeids
voorwaarden voor de verpleging
en verzorging en de thuiszorg.
Een ontwikkeling die meespeelt
in de aanstaande fusie tussen
zorgcentrum Ter Weel met
Woonzorg De Bevelanden en
Ganzestad.
Het is een groter probleem dat
de zorg ervaren mensen verliest
dan dat er te weinig mensen kie
zen voor een loopbaan in de
zorg, vindt de bond.
„Werkgevers moeten leren hun
mensen vast te houden. Dat kan
niet alleen met betere beloning,
maar ook door naar hen te luiste
ren", vindt Meesters. Dat geldt
ook de overheid. „Verpleegkun
digen en verzorgenden moeten
net als artsen kunnen meepra
ten over nieuw wet- en regelge
ving." De maatschappelijke po
sitie van verpleegkundigen is in
middels aan het verbeteren, er
kent Meesters. De ontwikkelin
gen in het verpleegvak leiden nu
onder meer tot wijzigingen in de
wet die de verstrekking van ge
neesmiddelen regelt. Daar moe
ten verpleegkundigen een stem
in hebben, vindt Nu'91.
Dat had ook gemoeten bij de vor
ming van de Wet BIG, die de re
gistratie van behandelaars re
gelt en him bevoegdheden. Ver
zorgenden komen in die registra
tie niet voor, terwijl zij steeds
vaker te maken krijgen met ver
pleegkundige taken, zegt Mees
ters. Bij de BIG-registratie
hoort een bijscholingsplicht.
Verzorgenden kunnen voor bij
scholing geen recht doen gelden.
Zij zijn afhankelijk van het be
lang dat hun werkgever daar
aan hecht.
jnnr Marman van der Werf
YERSEKE - Het einde lijkt in
zicht voor de producentenorga-
nisatie oestervisserij- en cultuur
die zes jaar geleden is opgericht
ais samenwerkingsverband van
vooral Zeeuwse oesterkwekers.
vrijwel alle bestuursleden zijn
deze week na een hectische ver
gadering opgestapt.
De juni dit jaar pas aangetreden
vooratter C. Lustenhouwer, di
recteur juridische zaken bij nuts
bedrijf Delta, en secretaris J. de
iRooij hebben hun functie neerge
legd. Zij voelden zich niet meer
gesteund door de leden. Tijdens
ide begin deze week gehouden le
denvergadering wilden Lusten
houwer en De Rooij weten of zij
nog het vertrouwen genoten.
Reacties bleven uit, waarop zij
besloten op te stappen. Andere
bestuursleden hebben hun voor
set is ontzettend jammer dat
dit is gebeurd", verklaart één
van de leden-oesterkwekers uit
Yerseke, „maar het zat er al een
tijdje aan te komen." Hij heeft
het over 'een opeenstapeling
van factoren'.
Klein
De oestersector is verhoudings
gewijs klein, zeker in vergelij
king met de mosselsector. Veel
meer dan dertig leden heeft de
producentenorganisatie niet. De
meeste oesterkwekers en -han
delaren zitten ook nog dicht op
elkaar in Yerseke. Ze hebben ge
zamenlijke belangen, met name
richting de rijksoverheid, maar
wat minstens zo zwaar weegt is
dat ze concurrenten zijn. Oester
handelaren die vaak ook een
kweekbedrijf hebben, houden el
kaar nauwlettend in de gaten en
proberen elkaar wel eens klan
ten af te snoepen. Dat geeft snel
scheve gezichten.
Een heikel punt is verder de toe
komst van de oude oesterputten
in Yerseke. De discussie over de
historische oesterputten spitst
zich toe op de vraag of de 'natte
pakhuizen' nog aan Europese hy-
giëneeisen voldoen. De oester
putten worden nog vooral door
kleinere bedrijven gebruikt. De
grote ondernemingen die het
met name van mosselen moeten
hebben, zoals Prins Dinge-
manse, zijn jaren geleden ver
kast naar nieuwbouw aan de
Korringaweg.
Hier schuilt een belangentegen
stelling, ook omdat De Roem
van Yerseke - één van de 'grote
jongens' - betrokken is bij een
plan om appartementen te bou
wen op een deel van de oude oes
terputten.
Of het al op korte termijn lukt
in de oestersector de neuzen de
zelfde kant op te krijgen, wordt
over het algemeen betwijfeld.
De producentenorganisatie oes
ters is nog maar van recente da
tum, van 2000.
Dat het tot één club kwam, was
al een wonder. Twee belangen
groepen stonden lang tegenover
elkaar: Vervoex en Ostrea. Ver-
voex verbond de oesterkwekers
en -handelaren die hun bedrijf
voortzetten na de massale sterf
te onder oesters in de strenge
winter 1962-'63. Ostrea verenig
de oesterhandelaren- en kwe
kers die later de draad weer op
pakten.
„We hebben het nog zes jaar vol
gehouden", stelt één van de oes
terkwekers optimistisch. „Er is
ook wat bereikt, op technisch
vlak, met de kweekpercelen in
de Oosterschelde en de invoe
ring van een blackbox (zwarte
controledoos) op de schepen. En
er moet nog meer gebeuren. We
moeten ook aan allerlei natuur-
regels gaan voldoen om vrij op
oesterbroed te vissen in de Oos-
teschelde. Het zou daarom goed
zijn als de producentenorganisa
tie herrijst."
Drukte in een oesterbedrijf in Yerseke; nu het overgrote deel van de bestuursleden is opgestapt, lijkt het einde in zicht voor de producen
tenorganisatie oestervisserij. foto Willem Mieras
door Anita Tournois
door Rolf Bosboom
middelburg - De oesterprin-
ses van Ernst Lubitsch is welis
waar een stille film van bijna ne
gentig jaar oud, maar de rijke
I humor erin is opvallend eigen
tijds. Het Vlaamse muziekgezel
schap Flat Earth Society liet die
gisteravond tijdens het Zeeland
Nazomerfestival nog eens extra
sprankelen door de juiste toon
c treffen, ook al werd de humor
al en toe net wat te zwaar aange
zet verhaal van De oesterprin-
ses is eenvoudig. De opvliegen-
e dochter van De Oesterkoning
wh trouwen met een prins. Haar
onverstoorbare vader {'Das im-
poniert mir gar nicht'), 'regelt'
een kandidaat, die een vriend
als voorbode stuurt. Deze wordt
echter voor de aanstaande zelf
gehouden, waarna de misver
standen elkaar snel opvolgen.
Lubitsch werkte het gegeven
29 augustus t/m
9 september
nazomerfestival
Op de elfde en voorlaatste dag van het
Zeeland Nazomerfestival zijn er twee lo
catievoorstellingen: de laatste opvoe-
even hilarisch als satirisch uit,
grotesk maar ook strak geregis
seerd als een choreografie. Com
ponist Peter Vermeersch schreef
er nieuwe muziek bij voor zijn
bigbandachtige Flat Earth So
ciety: een veelheid aan stijlen
die de film gisteravond op tref-
ring van De ondergang van de Tita
nic, vanuit de haven van Tholen (20.00
uur), en in Westkapelle De vrouwen
van Kamp Westkapelle (20.30 uur).
In de Nieuwe Kerk in Middelburg is
voor de derde keer de dansvoorstelling
The Recital door Station Zuid.
Op het Abdijplein treedt vanaf 21.00
uur het orkest Radio Lume (combina
tie van zigeunermuziek, jazz en flamen
co) op, om 22.30 uur gevolgd door het
ZIMF-orkest met Marjon van Iwaar-
den.
fende wijze verklankten. De uit
bundige 'foxtrotepidemie' tij
dens de bruiloft van de prinses
klonk zoals die ooit werkelijk ge
klonken zou kunnen hebben, In
enkele scènes neigt Vermeersch
juist naar het hoorspelachtige,
niet zelden verrassend, zoals in
de vorm van een 'sprekende'
trompet. Herhaaldelijk, vooral
bij cruciale dialogen, durfde het
orkest ook even te zwijgen en
werd de film alleen begeleid
door de rake noten van de kille
avondwind.
Ook een voorstelling of concert
van het Zeeland Nazomerfesti
val bezocht? Geeft uw mening
op het forum op de website van
de PZC: www.pzc.nl.
Het Vlaamse muziekgezelschap Flat Earth Society zorgde gisteravond op het Abdijplein in Middelburg voor de muzikale begeleiding van
"e s'ille film De Oesterprinses. foto Lex de Meester
SLUIS - „Met deze openingen
wil ik de binnenkant polarise
ren met de buitenkant", legt
keramiste Natasja Lefevre haar
werk uit: Sculpturen waarvan
het merendeel van het geëxpo
seerde een uitholling vertoont.
Keramische objecten waarbij de
binnenkant door de maakster
net zo zichtbaar is gemaakt als
de buitenkant.
Het is de tweede keer dat de
keramiste in de Raadskelder ex
poseert. In maart 2003 maakte
ze deel uit van een groep van ze
ven exposanten die genomi
neerd waren voor de Vierjaar
lijkse prijs voor kunstambach
ten van de Provincie West-
Vlaanderen. Misschien herin
nert u zich nog de bijzondere in
stallatie met de 25 kinderlaars
jes of het object met huiden van
schapen op stalen pinnen.
Autodidact Lefevre, geboren in
1968 in Nieuwpoort, België,
gaat, ongehinderd door enige
vooropleiding in discipline,
haar eigen artistieke weg. Gede
gen vakwerk en een pure en au
thentieke vormgeving vormen
haar belangrijkste kenmerken.
Voorafgaand aan de uitvoering
in Mei worden voorbereidende
inkttekeningen gemaakt, die fo
tografisch op hardboard wor
den vastgelegd en waarvan ook
enkele te zien zijn in de exposi
tie. Daarna krijgt het oermateri-
aal vorm en wordt getransfor-
(Advertentie)
sale vormen, zonder directe spe
cifieke eigenschappen, zijn
allen hol van binnen.
Eenzelfde uitholling wordt ge
toond in Vide: een groep par
mantige mannetjes, geMeed met
jassen en laarzen, handen diep
in de zakken, maar hun gezicht
een groot gapend gat. Lefevre:
„Met die openheid wil ik de aan
dacht vestigen op de leegte.
Door het aanbrengen van gla
zuur diezelfde leegte echter
weer opwaarderen. Lichamen
worden zo omhulsels. Over het
concept wil ik liever niet uitwij-
De serie Matrix van keramiste Natasja Lefevre in de Raadskelder in Sluis. foto Camile Schelstraete
meerd in hedendaagse kera
miek, dat een bepaalde sereni
teit uitstraalt. Doch bij nadere
beschouwing ook om aandacht
schreeuwt, omdat de onderlig
gende thematiek vragen op
roept.
Fragiel
Het aansnijden van een bepaald
thema gebeurt meestal in serie
vorm. Daarnaast wordt gekozen
voor een specifieke vormstruc
tuur. Deze maal verbazen haar
fragiele sculpturen met zachte
ronde vormen. Ingetogen, onge
glazuurd werk in zuivere Mei-
tinten als beiges en grijzen met
een donkerder getinte geglazuur
de binnenkant in dezelfde toon
aard. Hier wordt onmiskenbaar
de nadruk op de binnenkant ge
legd. Torso's in diverse poses, de
ruggengraat fraai gemodelleerd
of de serie Matrix, abstracte ba
den. Het zit in het werk zelf. El
ke invulling hiervan is persoon
lijk." Begonnen met zwart-wit
fotografie, vormde Road Kill,
een fotoserie van dode dieren,
de inspiratiebron tot de heden
daagse driedimensionale vorm
geving'. „Uiteindelijk vond ik de
foto's toch te confronterend. In
principe wil ik helemaal niet
shockeren. Zodoende kwam ik
uit bij klei. Met dit materiaal
kon ik de vormgeving van het
geen me intrigeert poëtiseren",
legt Lefevre haar huidige bezie
ling uit. „Bovendien ben ik be
geesterd door de technische mo
gelijkheden van het materiaal.
Hou van het experiment. Pro
beer het er zo min mogelijk als
klei te laten uitzien en het voor
al zo licht mogelijk te maken.
Jammer genoeg kan ik maar
gaan tot een bepaalde grootte
vanwege mijn ovenomvang."
Dat Lefevre, die alles vervaar
digt in eigen atelier in Bredene,
de technische grenzen van de
keramische discipline op unieke
wijze weet te verleggen is nog te
zien in andersoortig werk als
Verwachtingen. Acht flinke hal
zen zitten als een kring lotgeno
ten, de snuiten naar elkaar toe,
vol verwachting te wachten op.
No breast, a thought toont de ge
tormenteerde mens, vooroverge
bogen gezeten, het hoofd in de
handen. Of in een hoog lichtvoe
tig object als La Pensée: een ba
rokke compositie met gedrapeer
de vogelvleugels over een drie
pootsokkel van zwart staal.
Tentoonstelling t/m 15 oktober in
de Raadskelder van het stadhuis,
Markt, Sluis. Openingstijden: dag.
behalve do. en vr. van 14.00 - 17.00
uur.
