Autarkisch Polynesië is droom
Japan is verdeeld in
Masako- en Kiko-fans
PZC
Ambulancepersoneel
neemt patiënt niet
altijd even serieus
Donkere wolken pakken zich samen boven aards paradijs
Immigranten tegen
ontvolking van
de Spaanse dorpen
6 september 1956
woensdag 6 september 2006
van onze redactie binnenland
Ambulancepersoneel
wordt steeds vaker be
dreigd. Afgelopen weekeind
nog in Duiven, meldde de po
litie. Getuigen hebben een an
dere lezing. De verplegers
zouden klachten van een pa
tiënt niet serieus hebben ge
nomen.
Ze doet zelf de deur open.
Bleekjes van een doorwaakte
nacht. In en rond haar wo
ning liepen het afgelopen
weekeinde de gemoederen op.
Het draaide om haar, maar
zelf kan ze stukken niet naver
tellen. De meeste tijd was ze
bewusteloos, zegt ze.
Aan tafel vertellen Miranda,
haar man en een buurtbewo
ner hun lezing. Ambulance
personeel drie kwartier in
huis vastgehouden en be
dreigd? Grote onzin. Miranda
verliet afgelopen zaterdag
rond middernacht het jaarlijk
se buurtfeest, in een legertent
in de straat. Ze had, zegt ze,
drie, vier wijntjes op. Buiten
zakte ze in elkaar en raakte
bewusteloos.
Een buurtbewoonster - ver
pleegkundige - ontfermde
zich over haar. Toen ze niet
bij wilde komen, werd 112 ge
beld. „De verplegers straal
den in alles uit dat ze er geen
zin in hadden", vertelt de oog
getuige uit de straat. „Waar
schijnlijk dachten ze dat Mi
randa teut was. De een kwam
sjokkend aanzetten. De ander
bleef eerst in de auto."
De verplegers suggereerden,
aldus de buurtbewoner, dat
het aanstellerij was. „Ze zei
den dat Miranda alles kon ho
ren en de volgende ochtend
zou navertellen. Ze wilden
haar op het trottoir leggen en
gaan." Na protest van omstan
ders werd ze naar huis gehol
pen. „Ze beweerden dat Mi
randa heus wel zelf kon lo
pen. Ze hadden haar vast bij
haar broeksband en ze werd
als een zoutzak voortge
sleept." De Düivense is val®
flauw gevallen als ze van v®.
me naar koelere omgevinj
gaat. Ze heeft lage bloeddruk
zegt ze. „Medisch gezien had
den de verplegers gelijk toe
ze constateerden dat ik nis j
naar het ziekenhuis hoefde",
zegt Miranda. „Ik kom van-i
zelf wel een keer bij."
Ook haar man weet dat. Maa
de twee is eerder op het bait
gedrukt: als Miranda lange
dan vijf minuten bewusteloos
blijft, is actie geboden.
wilde dat de verplegers zou.
den wachten tot de huisarts
er was", zegt Miranda's echt
genoot. „Ze wilden vertrek,
ken, maar mijn vrouw lag
steeds bewusteloos. Ik zei:
'Als jullie nu gaan, hebben ju],
lie een probleem', waarmee lij
bedoelde dat ik dan een]
klacht zou indienen."
De verplegers drukten daar
op de noodknop op hun porto
foon in. Volgens Miranda's
man stond de voordeur opea
en heeft niemand de verpis-
gers de weg versperd. Maar
volgens woordvoerster Spij
ker van Hulpverlening Gel
derland Midden ontstond 'zo
wel binnen als buiten he;
huis een situatie die als be
dreigend werd ervaren' en to-
ren de verplegers 'doordal ze
niet weg konden, niet beschik
baar voor andere noodoproe
pen'. Op straat hadden zich
feestgangers verzameld dit
ook niet te spreken wara
over de gang van zaken, Deis
hulp geschoten politie zette
de straat af, vertelt een buurt
bewoner. „Als je 112 belt, ver
wacht je dat je hulp krijgt, Al
hadden ze haar bloeddruk op
genomen, maar ze voeldenal
leen haar pols", zegt Miran
da's man. Miranda: „Je mod
in zo'n beroep ook mensen
kennis hebben. Ze hadden
meer moeite kunnen does
mijn man gerust te stellen",
Hulpverlening Gelderland
Midden wilde niet op de de
tails van het incident ingaan
GPD
door Conny van Gremberghe
Frans Polynesië is een aards
paradijs. Toch gebruikten
de Fransen dit hemelse oord in
de Stille Oceaan drie decennia
lang als een nucleaire speeltuin.
Tot 1996, toen president Chirac
- onder grote internationale
druk - besloot een eind te ma
ken aan de proeven en een mora
torium afkondigde. Frans Poly
nesië zou vervolgens tien jaar
lang extra fondsen krijgen om
een regionale economie op te
bouwen die minder sterk zou
leunen op het moederland. Die
tien jaar zijn nu om en het geld
- ruim zes miljard euro - is op.
Van een economische omme
zwaai is weinig terechtgeko
men.
„Oscar is terug", kopte Tahi-
tipresse, de énige echte krant
van het eilandenrijk vorige
maand, toen president Oscar Te-
maru weer eens was terugge
keerd van een reis naar het ver
re moederland. Temaru kwam
met lege handen terug, want zo
wel in Frankrijk als in de Vere
nigde Staten had hij vergeefs ge
bedeld om financiële steun voor
zijn missie om op Tahiti en de
andere eilanden een meer zelf-
voorzienende economie op te
bouwen.
Temaru, leider van de naar onaf
hankelijkheid strevende partij
Tavini Huiraatira, werd in 2004
president van Frans Polynesië,
nadat een jaar daarvoor de
Franse regering de eilanden
groep de status van overzees
land had toegekend in plaats
van overzees gebiedsdeel. Te
maru staat nu voor een bijna on
mogelijke taak om zijn missie -
een autarkische Polynesië - te
volbrengen. Het ontbreekt hem
aan geld, internationale steun
en politieke vaardigheden om
andersdenkenden op de eilan
den voor zijn ideeën te winnen.
De voorbije week zorgde hij op
Tahiti voor bestuurlijke conster
natie door het onderwijssys
teem aan te vallen. Temaru had
gezegd dat hij het op Franse
leest geschoeide onderwijs op
de eilanden maar 'niets' vond.
„Kinderen leren van half acht
tot negen uur niets. Ze zouden
beter de lessen om negen uur la
ten beginnen, zodat kinderen 's
ochtends van hun vader lex-erx
hoe ze in een broodboom of
palmboom moeten klimmen",
meldde de president. Onderwijs
gevenden vonden Temaru's kri
tiek belachelijk. „De president
vergeet dat deze kinderen in de
21e eeuw leven", liet de Conser
vatieve Partij onmiddellijk in
een verklaring weten.
De regionale economie van de
118 Frans Polynesische eilan
den is amper ontwikkeld en
drijft grotendeels op geïmpor
teerde goederen, toerisme en
Franse steun. Door die steun is
het gemiddelde inkomen op de
eilanden - en vooral op het
hoofdeiland Tahiti - met bijna
18.000 dollar veel hoger dan op
andere eilanden in de Stille
Oceaan. Ook de openbare voor
zieningen, onderwijs en medi
sche zorg, zijn kwalitatief goed
te noemen. Daar hebben de
Fransen in tweehonderd jaar ko
loniaal bestuur wel zorg voor ge
dragen.
Anders ligt het met sectoren als
de landbouw en de visserij. Die
zijn door dat kolonialisme vrij
wel om zeep geholpen. De vis
rechten werden jarenlang ver
kocht aan Japanners, die de zee
om de eilanden zowat leegvis
ten. De eilanders gaven zelf de
brui aan het vissen. Pogingen
van Temaru om de inheemse vis
serij weer aan de gang te krij
gen slaan amper aan. Op de bo
venwindse eilanden van de ar
chipel (Tahiti, Moorea, Raiatea,
Huahine en Bora Bora) mag
dan alles groeien wat in de (vul
kanische) grond wordt gesto
ken, de eilanders zijn het telen
van voedingsgewassen groten
deels verleerd. Alleen op Huahi
ne is de akkerbouw nog als van
ouds. Een paar keer per week
vertrekt er een schip van de ka
de in Fare richting Papeete met
aan boord vers geoogste yams,
taro, andere groenten en fnxit.
Onder Temaru's voorganger
Gaston Flosse. is de akkerbouw
deerlijk verwaarloosd. De vroe
gere president hield zich liever
Oscar Temaru, president van Polynesië, wil van het eilandenrijk een zelfvoorzienende Staat maken. De landbouw is echter jarenlang ver
waarloosd; alleen op het eiland Huahine worden voldoende voedingsmiddelen geteeld, die wekelijks op de lokale markt worden verhan
deld. foto Conny van Gremberghe
met zaken als toerisme bezig.
Flosse wist Franse en Ameri
kaanse hotelketens
(Sofitel/Accor, Sheraton en de
Intercontinental Groep) zover
te krijgen luxe resorts te bou
wen. Met de hotels kwamen ve
le banen.
Flosse stond ook aan de wieg
van de luchtvaartmaatschappij
AirTahiti Nui in 1996, die tegen
woordig de toeristen zelf haalt
in de Verenigde Staten en
Frankrijk en inmiddels met
1100 werknemers is uitgegroeid
tot de grootste werkgever op de
eilanden. Flosse zag ook veel in
de kweek van de beroemde
zwarte parels van Tahiti, die
overigens vrijwel allemaal ge
kweekt worden op de eilanden
groep van de Tuamotu's.
Schade
Jarenlang steeg de export van
de waardevolle natuurproduc
ten (vooral naar Japan en Hong
Kong), tot in 2001 El Nino toe
sloeg en de kwekers zware scha
de toebracht. De sector is nu -
vijf jaar later - de klap nog niet
te boven gekomen. Na de aansla
gen op het World Trade Center
nam het aantal Amerikaanse
toeristen met eenderde af en
ook in die sector laat het uitein
delijke herstel nog steeds op
zich wachten. Frans Polynesië
is nog steeds een paradijselijke
eilandengordel, maar hier en
daar zijn sleetse plekken zicht
baar.
Oscar Temaru vliegt deze week
naar IJsland om een conferentie
bij te wonen over de opwar
ming van de aarde. Als de doem
scenario's bewaarheid worden,
dan staan de atollen van de Tua
motu's op het punt onder water
te verdwijnen. Het paradijs
wordt van diverse zijden be
dreigd, maar de Tahitianen lig
gen er niet echt van wakker.
Over een week of wat lezen ze
in Tahitipresse wel dat 'Oscar
weer terug is'.
Minstens 7500 dorpen dreigen
te verdwijnen door de dramati
sche ontvolking van het Spaan
se platteland. In het gevecht om
te overleven, grijpen de laatste
bewoners soms terug op ongewo
ne scenario's. In Foz Calanda
worden circusartiesten en immi
granten in de watten gelegd om
wille van het getal.
door Henk van den Boom
Het dorp ligt lieflijk beschut
tegen de berghelling in het
ruige woestijnlandschap van
Aragón. De toegangsweg ligt er
strak geasfalteerd bij, het
zwembad glinstert helder onder
de bloedhete zon. „We moeten
vooral zorgen dat de voorzienin
gen en de verbindingen goed
zijn", zegt schaapherder en
burgemeester Ricardo Sancho.
In het zaaltje achter de dorps-
bar staat een rij computers met
adsl-verbinding. Een paar kin
deren internetten zoals hun leef
tijdgenootjes in de grote stad.
In het gemeentelijk zwembad
zoeken moeders met hun kinde
ren verkoeling. De mannen zijn
aan het werk. 304 inwoners telt
het dorp op deze 28 augustus
2006. „We zitten weer in de
lift", zegt de burgemeester.
„Dankzij de immigranten is het
aantal inwoners met 45 geste
gen."
Voornamelijk buitenlandse im
migranten, maar ook mensen
uit andere delen van Spanje.
„We mikken vooral op jonge
stellen, en hopen dat ze kinde
ren krijgen. Dat is de enige ga
rantie voor de toekomst."
Nieuwkomers worden naar Foz
Calanda gelokt met een betaal
baar huis en de garantie voor
een baan. Daar staat tegenover
dat ze minimaal vijf jaar in het
dorp moeten blijven wonen.
Stop
De enorme instroom van buiten
landers, waar Spanje sinds een
paar jaar mee kampt, bracht
een aantal burgemeesters op
het idee om het probleem van
de leegloop van het platteland
op een positieve manier te kop
pelen aan immigratie. In Agua-
viva, een dorp twintig kilome
ter verderop, werd dit zo'n suc
ces dat er een stop moest wor
den afgekondigd. Het ontbrak
er aan voldoende huizen en
werk.
In Foz Calanda is dat punt vol
gens Sancho nog niet bereikt,
maar feit is dat de populatie al
aanzienlijk is 'verkleurd'. Naast
de grotendeels vergrijsde inwo
ners wonen er nu twintig Argen
tijnen, vijftien Colombianen,
vijf Marokkanen, twee Roeme
nen en twee Fransen. Door de
aantrekkelijke voorwaarden
zijn ook Spanjaarden uit ande
re delen van het land op het
dorp afgekomen. Zoals de leden
van het kleine circusgezelschap
Badin. Voor een symbolisch be
drag huren ze een splinternieu
we fabriekshal, waar ze letter
lijk hun tenten hebben opgesla
gen. „Het zorgt voor leven en be
drijvigheid", vindt de burge
meester.
De Argentijnse Natalia (30) en
haar vijf jaar oudere man Diego
kwamen in 2001 met hun twee
kinderen Franco en Iara naar
Spanje. „In Argentinië hadden
we door de economische crisis
geen toekomst meer", vertelt
Natalia. Haar man werd in Foz
Calanda vrachtwagenchauffeur
bij een elektrotechnische fa
briek en Natalia begon een tele
foonwinkel in de dichtstbijzijn
de grote plaats. „We hebben
een goede beslissing genomen.
We hebben het hier naar de
zin."
Opener
Voor haar vriendin, de Colombi
aanse Lucia Ortega, is de over
stap naar het Spaanse platte
land niet zo'n succes. „Wij zijn
aan het sparen om zo snel moge
lijk terug te gaan naar Colom
bia." Het Colombiaanse gezin
heeft moeite met het klimaat,
de mentaliteit van de dorpsbe
woners, en ze missen hun fami
lie in Colombia.
„De integratie blijft een pro
bleem", geeft Sancho toe.
„Eerst stonden de dorpsbewo
ners sceptisch tegenover de
nieuwkomers, maar ze worden
steeds opener. Ze zien ook dat
dit belangrijk is voor het dorp."
De kinderen vinden elkaar een
stuk gemakkelijker, aldus de
burgemeester. Maar er blijft ver
schil, zoals de kleine Mario van
elf zegt: „Mijn beste vriendjes
zijn de jongens uit het dorp en
de nieuwe jongens zijn mijn ge
wone vriendjes." GPD
door Judith Stalpers
Krijgt Japan na veertig jaar
weer een mannelijke troon
opvolger? Vandaag zal prinses
Kiko (39), vrouw van kroon
prins Akihito, met een keizer
snee bevallen. Het echtpaar
heeft twee dochters, maar die
kunnen geen keizerin worden
volgens de Japanse wet. Wordt
de wet gewijzigd dan is prinses
Aiko (4), dochter van kroon
prins Naruhito en prinses
Masako, de eerstaangewezene
de kroon te bestijgen. De rivali
teit tussen beide echtparen is
groot en verdeelt de Japanse
bevolking.
Het Japanse hof kent twee prin
sessen: Masako en Kiko. Zij
zijn echter in staat gebleken Ja
pan ernstig te verdelen. De Ja
panner is pro-Masako of heeft
meer sympathie voor Kiko.
Aan de vooravond van de ge
boorte van een nieuwe telg in
het 'Chrysantenhuis', zoals de
keizerlijke familie bekend
staat, gaat het niet eens meer
om de vraag of het een jongen
wordt. De vraag wat er daarna
gebeurt, houdt eenieder bezig.
Verdwijnt Masako van het to
neel, met man en kind om een
ontspannen en vrij leven als
'gewone' burgers te leiden? Of
werpt ze zich op haar toekom
stige rol als keizerin van Ja
pan? Haar schoonzus neemt nu
maar al te gretig de honneurs
waar.
Loopbaan
Het verschil in lot en levens
stijl tussen de twee keizerlijke
'schoondochters' is enorm.
Waar moet een vergelijking be
ginnen? Bij hun tanden die iet
wat speels verspringen (Masa
ko) of, dankzij een beugel, per
fect in het gareel staan (Kiko)?
Een ander aanknopingspunt:
de 'voor-keizerlijke' loopbaan.
De in het geval-Kiko goed ge
plande jacht op een kroonprins
op de elite-universiteit Gakus-
huin, die met zijn vangst in
1989 werd bezegeld. Masako
daarentegen joeg met hard wer
ken een carrière in de diploma
tieke dienst na, die in een val
kuil naast de kroonprins ein
digde.
Ouders met kinderen passeren het Aiiku-ziekenhuis in Tokio, waar de Japanse prinses Kiko van
daag - volgens planning - bevallen zal van een mogelijke troonopvolger. foto Kiyoshi Ota/RTR
Of is het de goedlachse, intelli
gente, dynamische, zelfbewus
te Masako tegenover de be
scheiden, glimlachende, aan-
passingsbehoeftige Kiko, zoals
de Masako-aanhang beweert?
Dan wel de egoïstische, recalci
trante Masako versus de ver
trouwensvolle, plichtbewuste
Kiko, zoals de aanhangers van
de laatste stellen. Prinses Kiko
beantwoordt aan het profiel
dat het Imperial Household
Agency (IHA) - het bureau dat
alle gedragsregels voor het hof
bepaalt, controleert en sanctio
neert - hanteert: slank, schuch
ter, volg- en zwijgzaam. Prin
ses Masako moest eerst tien ki
lo afvallen voordat ze mocht
trouwen. Het IHA vond haar
zelfs, als 29-jarige, te oud en te
vrijgevochten om lid van het
keizerhuis te worden. Het was
kroonprins Naruhito die zijn
keuze voor Masako doordruk
te. Hoe de huwelijken verlo
pen, is een kwestie van inter
pretatie, gissen en waarzegge
rij (een niet onbelangrijk ele
ment in Japan). Want het IHA
laat geen glimp achter de cou
lissen toe. Er wordt geroddeld
dat de relatie tussen Masako
en Kiko verstoord is. Feit is
dat ze elkaar nauwelijks zien.
Dat ligt niet aan hun relatie,
alswel aan hun echtgenoten.
Prins Naruhito, Masako's echt
genoot, en prins Akishino heb
ben hun meningsverschillen
over een keizerlijk leven twee
jaar geleden zelfs openlijk
geuit. Naruhito liet tijdens een
tv-interview weten dat zijn
vrouw door bepaalde personen
aan het hof in haar persoonlij
ke ontwikkeling werd beknot.
Masako was op dat moment
vanwege 'aanpassingsproble
men' al een jaar niet meer in
het openbaar verschenen. Akis
hino kapittelde zijn broer. Hij
had dit thema 'niet met de pers
maar met de keizer moeten be
spreken'. Naruhito reageerde
gelaten. Hij had alleen zijn
vrouw willen steunen. Akishi
no haalde zijn gram bij het tra
ditionele poëziefestival op
Nieuwjaar. Ieder lid van het
keizerlijk huis leest dan een ei
gen gedicht voor. Akishino en
zijn vrouw Kiko kozen - be
wust? - ooievaren als hoofdthe
ma. Drie maanden later, vlak
voordat premier Koizumi een
wetsvoorstel presenteerde om
troonopvolging voor vrouwen
mogelijk te maken, maakte het
IHA de zwangerschap van Ki
ko bekend. Het wetsvoorstel
werd ingetrokken. De verhou
ding tussen Naruhito en Akis
hino is sindsdien ijzig. De sym
pathie van het volk ligt bij
Naruhito. Hij doet zijn werk
als kroonprins met overgave
en met veel gevoel. Akishino's
directe en openlijke kritiek
vindt de Japanner smakeloos
en indiscreet.
Keizersnee
Vandaag wordt het derde kind
je van Naruhito en Kiko gebo
ren. Met de keizersnee: een stil
le verwijzing naar de geboorte
van een jongen?
Zes september is in de Chinese
kalender de dag van de hond
in het jaar van de hond, de die
renriem die voor een gemakke
lijke geboorte staat. De Japan
ners verwijzen er graag naar.
Op de site van een beroemde
waarzegger staat echter een an
dere boodschap: het is de 'dag
van de jongere zus'. Zou het
dan toch een meisje worden?
Menig Japanner hoopt er stie
kem op. GPD
BAGGERMOLENS - De Ne
derlandse tijdelijke zaakgelas
tigde in Caïro, mr. D.J. Slin-
genbex'g, heeft bij de Egypti
sche regering mondeling gepro
testeerd tegen de weigering
van de Egyptische autoriteiten
de terugreis mogelijk te maken
voor de twee baggermolens die
hxin werk in het Suezkanaal
hebben beëindigd. Gisteren
was het vierde gesprek over de
Suezkwestie tussen kolonel
Nasser en de commissie-Men-
REDDING - Emmy Scheers
(15) uit Vlissingen is gisteren
door het gemeentebestuur ge
huldigd omdat ze op 29 na
een jongetje van de verdrin
kingsdood redde. Van bur
gemeester Kolff kreeg ze als]
dank een polshoxloge. En»
greep in toen de 1 O-jarigs
A.M. Verhage bij het vissëj
van de schutsluis in het Ka-
naai door Walcheren viel,
COASTER - Na drie maande1
is het bergingsbedrijf Tak ge
lukt om de gezonken Zweeds
coaster Kare uit de vaargeul is:
slepen en vast te zetten. De Kla
re zonk bij Hoedekensekerk
na een aanvaring met de Don-
gedijk van de Holland-Amen-
kalijn.
Hoofdredactie:
Peter Jansen
Dick Bosscher (adjunct)
Arie Leen Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315660
Fax:(0113)315609
E-mail: lezersredacteur@pzc.nl
Middelburg:
Buitenruststraat18
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (0118)493000
Fax: (0118)493009
È-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Poslbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redlern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel: (0114)372776
Fax: (0114)372771
Ét mat li redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 A8 Zferlkzee
Tel: (01111454651
Fax: (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Goes, Zierikzee
en Hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
Internetredactie:
Poslbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tol 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving acceptgiro
per maand: 20,55 n.v.t
per kwartaal: 59,75 62,00
per jaar: €229.20 233,30
Voor toezending per post geldt een
toeslag,
E-mail: lezersservice@pzc,nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor hei
einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice.
Postbus 314460 AA Goes
maandag t/m vrijdag: 1,25
zaterdag: 1,80
Allo bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevoerd J
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV en volgens I
de Regelen voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag:
tijdens kantooruren
zondag: van 16.00 tot 18.00 uur
Tel. (076)5312550
Fax. (076)5312340
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax; (076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel. (076)5312104
Fax. (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerend goed
Tel: (076)5312277
-Fax:(076)5312274
Internet: www.pzc.nl/service/adverterei1
Uitgeverij Pr
aan ons vers
(abonnemer
ivens hebben wij opgenomen in een bestan
inienlaaministratie en om u te (laten) informeren overvc
de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of dc
Als u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit
Postbus 314460 AA Goes
Behoort tot WeGeNeR
