Van Reems is klaar met eten
PZC
ctie
het alfabet van Zeeland
vrijdag 1 september 2006
Lezersredacteur A. J. Snel is
bereikbaar per post op hel
adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
Stationspark 28,
Postbus 31
4460 AA Goes.
Telefonisch: 0113- 315660.
E-mail:Lezersredacteur@pzc.nl
Het forum waarop lezers zich
kunnen uiten over actuele
zaken is bereikbaar via
internetioww.pzc.nl.
In de gebruikelijke stroom tips,
brieven en opmerkingen stak de
ze week één onderwerp er met
kop en schouders bovenuit. Tien
tallen lezers stuurden de redac
tie dinsdagavond beelden van
de waterhoos die over de mon
ding van de Westerschelde trok.
Vaak fraaie plaatjes die het na
tuurverschijnsel prima weerga
ven. Een selectie van deze foto's
kreeg een prominente plaats op
de voorpagina van de krant en
op de website www.pzc.nl.
De redactie verwelkomt deze in
breng. Want zo'n fenomeen als
een waterhoos, dat vaak even
snel verdwijnt als het opduikt,
ontglipt gemakkelijk aan de aan
dacht van onze fotografen.
Bij inzendingen van teksten of
beelden naar redactie@pzc.nl
hebben wij meer nodig dan al
leen een e-mailadres als afzen
der. Vaak is enig overleg nodig
voor we tot publicatie kunnen
besluiten. Daarom verzoeken
wij om vermelding van uw
naam, adres en een telefoonnum
mer waarop u bereikbaar bent.
Verder hebben wij het liefst een
zo uitgebreid mogelijke toelich
ting bij foto's, in elk geval met
plaats en tijd. En we kunnen
goed uit de voeten met een
JPG-bestand van 3 Mb of meer.
Tenzij inzenders expliciet an
derszins claimen, gaat de redac
tie ervan uit dat het materiaal
dat zij ons uit eigen beweging
aanbieden, vrij van rechten is.
door Martijn de Koning
Hij kent de opmerking. Die Rien
van Reems schrijft altijd zo lovend
over Zeeuwse restaurants. Sommigen
vinden hem niet streng genoeg. „Maar
het is nooit de bedoeling geweest forse
kritiek te leveren. Ik wilde lezers bij de
hand nemen. Laten zien hoe de restau
rantwereld eruit ziet."
Rien van Reems stopt met de zaterdag
rubriek 'Aan tafel' in deze krant. Hij be
gon er elf jaar geleden mee, toen hij af
zwaaide als chef van de binnen- en bui
tenlandredactie. Sindsdien kregen hon
derden restaurants de Vlissinger op be
zoek. Om beoordeeld te worden op de
kwaliteit van het eten, de sfeer, het inte
rieur, de bediening, de opmaak van de
borden en alles wat hem verder opviel.
Hij oordeelde bijna zonder uitzonde
ring positief. Een bewuste keuze, bena
drukt hij. „Nog steeds zien sommige
mensen het bezoeken van een restau
rant als een drempel. Zeker als het er
een beetje een chique bedoening is. Ik
wilde laten zien wat je in zo'n zaak te
genkomt, wat je er kunt eten, wat het
kost, hoe je gekleed moet gaan."
„Natuurlijk zijn er ook slechte zaken.
Soms dacht ik: hier kun je toch nie
mand heen sturen? Dan schreef ik niks
op. Ik vind dat ik het niet kan maken de
hele boel af te breken. In Amsterdam
gaat dat misschien. Hier kan zulke nega
tieve publiciteit een bedrijf de kop kos
ten."
Loopbaan
Het verzoek van de PZC om in zijn vrije
tijd de rubriek te vullen, kwam niet uit
de lucht vallen. Tijdens zijn loopbaan
bij de krant schreef Van Reems regelma
tig over eten en drinken. Zo verzorgde
hij wekelijks een receptenrubriek. „El
ke journalist heeft zijn specialiteit. Bij
mij was dat de horeca. Die wereld is in
Zeeland erg klein. Het is niet zo moei
lijk de juiste mensen te leren kennen en
de ontwikkelingen op de voet te vol
gen."
Zien liefde voor eten hield hij over aan
zijn eerste baan. „Na mijn studie aan de
HBO ben ik op avontuur gegaan. Ik
monsterde aan op een lijndienst van de
KNSM op Amerika. In die tijd vlogen
ze nog niet. Zakenlui gingen met de
boot."
Hij kwam terecht in de keuken en keek
zijn ogen uit. „Het waren enorme ruim
tes met een duidelijke hiërarchie. De
Rien van Reems, restaurantrecensent in ruste.
chef-kok was een echte autoriteit. Ieder
een had zijn eigen taak. Er waren sau-
ciers voor de sauzen, entremetiers voor
de groenten, rötisseurs voor het vlees.
Erg boeiend en leerzaam."
Terug op het vasteland trok de journa
listiek. „Dat had het altijd gedaan. Als
student trok ik met een klasgenoot in
een auto regelmatig Amsterdam door.
Op de radio pikten we politieberichten
op en reden naar branden en ongeluk
ken. We maakten er verslagjes van en
verkochten die aan De Telegraaf."
Het onderkomen van het Vrije Volk
trok als een magneet aan de jonge Van
Reems. „Dat hele gebouw met die grote
ramen, draaiende persen, grote foto's
die buiten hingen. Ik vond het erg fasci
nerend."
Van Reems kwam bij de PZC terecht,
waar hij al snel zijn liefhebberijen, eten
en schrijven, kon combineren. Tijdens
de tientallen jaren bij de krant zag hij
trends komen en gaan. Hij noemt de
Nouvelle Cuisine (kleine hapjes) en Fu
sion (mengeling van de Westerse en
Aziatische keuken). Leuker om te vol
gen vond hij het reilen en zeilen van de
Zeeuwse restaurants. „Uit eten gaan
ontstond in hotels. De eerste restau
rants werden een jaar of dertig geleden
opgestart door jonge mensen die in die
hotels hadden gewerkt. Die ontwikkel
den zich allemaal op hun eigen ma
nier."
Keuze
Van Reems beaamt dat hij het steeds las
tiger vond om geschikte locaties te vin
den. „De keuze werd steeds kleiner."
Hoewel, relativeert hij, er veel verloop
is in de horeca. „Bovendien bleef ik tips
krijgen van kenners en lezers."
Lastiger vond hij dat ze in de kleine ho-
recawereld Van Reems bijna allemaal
kenden. „Ging ik ergens eten, werd ik
foto Lex de Meester
opeens door de baas bediend. Of ik hoor
de van lezers dat ze moesten betalen
voor een kan water, terwijl ik die voor
niks had gekregen en dat had ik ook op
geschreven."
Met de 'nieuwe' tabloidkrant op komst
wordt het tijd voor nieuw bloed, meent
de Vlissinger. Zijn opvolgers vallen er
op een mooi moment in, vindt hij. „De
mensen die het restaurantwereldje een
jaar of dertig geleden begonnen, stop
pen er één voor één mee. Ze worden op
gevolgd door een nieuwe generatie. Die
legt zich toe op een andere manier van
koken. Een interessante ontwikkeling
om in de gaten te houden."
Vanaf morgen in de PZC: De smaak van
Edith en Raymond. In deze rubriek
doen verslaggevers Edith Ramakers en
Raymond de Frel wekelijks verslag van
hun bezoek aan een restaurant in Zee
land.
Deze week is de zesde editie van het Zeeland Nazomerfestival ge
opend. De PZC doet daar uitgebreid verslag van, maar is daarna»
benieuwd naar de meningen van de bezoekers. Op www.pzc.nl klit
nen zij zelf voor recensent spelen.
U
Een kleine greep uit de eerste reacties op Der fliegende Hollander^
Anneke Beaufort schrijft: „Het was een geweldig spektakel. Was 0
nog nooit naar een opera geweest. Alles klopte: muziek, zang, dec
en ook het uiteindelijk prachtige droge weer. Kippenvel bij het zifc
van het schip. Heel indrukwekkend met die kleuren groen en paai
Er verschenen zelfs sterren aan de hemel op het eind. Of het zo
moest zijn. Prachtig! Zeker een 9."
J.Goetheer: „Fantastisch, zo kun je de programmering van het Zlj[|
de laatste paar jaar noemen. Kritiek heb ik op de toegankelijkheic
die steeds meer afneemt. De toegangsprijzen zijn wel erg hoog voo"
sommige voorstellingen dit jaar. Als dat de trend is voor de komei
de jaren, dan is het festival niet meer voor het doorsnee publiek J
maar voor de elite."
Lia Hector laat geen recensie achterm maar een vraag: „Na het le
zen van het artikel op de voorpagina woensdag ben ik erg nieuws
gierig geworden naar de decorontwerper van het geheel! Wie is
zij/hij? Welnu, de decorontwerper is Kris van Oudenhove die al
voor tal van theaterproducties een decor of de kostuums maakte. Q
An de Theije geeft een echte recensie: „Wat we konden verwachteij,
wisten we niet. Op naar het Scheldetheater. Mooie ontvangst, eeny)
bakje thee met een Zeeuwse bolus en dan naar de grote zaal voor?
officiële opening. De minister doet de opening en met z'n allen na?'
de bus voor het grote spektakel de opera. Eenmaal op de tribune lp]
gint de muziek en de voorstelling begint. Hoe donkerder het woidft
hoe indrukwekkender. Wat een stem heeft die vrouw en als het je
schip in zicht komt is het helemaal compleet. Kippenvel van de nvtt
ziek of wind, ik weet het niet, maar de avond kon niet meer stuk.
Prachtig om dit mee te maken. Proficiat voor de organisatie alles j*
goed geregeld." h
Kritiek is er van Jan Wolfert. Hij schrijft: „Ik wil graag kenbaar ma
ken dat men de naam van het Zeeland Nazomerfestival moet veraa]
deren. Eén activiteit vindt plaats in Temeuzen. De rest op Walchest
ren en Beveland. Men gaat er bij de organisatie automatisch vanuje
dat die andere Zeeuwen maar moeten reizen om iets te zien of te fcii
ren. Het zou chique zijn als het Zeeland Nazomerfestival in alle dg>
len van de provincie georganiseerd werd. Maar dat zal wel een wed
blijven!" b
Bij nader inzien (2) J
Tot slot een rectificatie. Doorgaans worden fouten en andere onvch
komenheden in deze krant rechtgezet in de rubriek Bij Nader In- u
zien. Gisteren voegden we op speciaal verzoek van het geïntervieiL
de echtpaar Van Slooten-Joosse uit Sint Laurens een heel bijzondti
re aanvulling toe. In het interview was de zoon van het echtpaar E
niet genoemd, tot hun groot verdriet (en dat moeten we in dit gevac
letterlijk nemen). Dus noemden we in Bij Nader Inzien alsnog zijnji
naam: Marinus Joosse. Dit grootse gebaar bleek de teleurstelling t
niet te hebben weggenomen, want zijn correcte naam is uiteraard p
Marinus van Slooten. Op het gevaar af dat dit een lang lopende sed
rie correcties wordt: bij deze is het definitief rechtgezet. t
F
I
Democratie is de wil van het volk. Elke ochtend lees ik
verbaasd in de krant wat ik nou weer wil.
Relikwie uit de tijd van vluchten.
Vliedberg.
Tegenwoordig kunnen we vechten.
Tot zekere hoogte.
PZC
