Zeebenen blijven aan de wal
fjlliiif
Behandel theaterbezoeker niet als toerist
Gevoed door
j eugdherinneringen
MM,
vrijdag 1 september 2006 19
Zeelandbrug afgesloten
ZIERIKZEE - De Zeelandbing gaat in de nacht van maan
dag 4 op dinsdag 5 september in verband met onder
houdswerkzaamheden weer dicht voor het wegverkeer.
De maatregel geldt vanaf middernacht tot uiterlijk vijf
uur 's ochtends.
Het verkeer wordt omgeleid via de stormvloedkering. Am
bulances kunnen wel passeren. Het onderhoud bestaat uit
het schoonmaken van het wegdek en het verzetten van de
rails voor de laagwerker.
Voorlichting tv-zenders hard nodig
HEINKENSZAND - Een voorlichtingscampagne is hard
nodig om mensen te wijzen op alle veranderingen die de
overgang van analoge naar digitale televisie eind novem
ber met zich meebrengt.
Het Borselse CDA-raadslid A. Schenk dringt daarop aan
in een brief aan het dagelijks bestuur van Borsele. Het is
volgens Schenk allereerst de taak van de rijksoverheid
zo'n voorlichtingscampagne (financieel) mogelijk te ma
ken, waarna die regionaal kan worden ingevuld. Vooral
onder mensen in het buitengebied die geen kabelaanslui
ting hebben, bestaat nog veel onduidelijkheid, aldus het
CDA-raadslid.
Niet iedereen weet wat hij of zij moet doen om na de
nacht van 26 op 27 november nog televisie te kunnen ont
vangen.
Tv-antennes worden in elk geval nutteloos. Het is, denkt
Schenk, zinvol mensen duidelijk te maken welke alterna
tieven voorhanden zijn en tegen welke kosten.
Tv-kijkers met een kabelaansluiting merken niets van de
overgang van analoge naar digitale uitzendingen.
Volkerak-Zoommeer zoet houden
THOLEN - Het Volkerak-Zoommeer moet zoet blijven.
Het dagelijks bestuur van Waterschap Zeeuwse Eilanden
heeft daar deze week een voorkeur voor uitgesproken.
Het gaat om een voorlopig standpunt in afwachting van
de definitieve resultaten van een studie naar de toekomst
van het water op de grens van Zeeland en Noord-Bra
bant.
Dé vraag is of het Volkerak-Zoommeer niet beter zout in
plaats van zoet kan worden, omdat de waterkwaliteit mo
menteel zeker in de zomer (blauwalgenbloei) te wensen
overlaat.
Zolang niet is aangetoond dat een zout Volkerak-Zoom
meer een oplossing voor de middellange termijn biedt,
heeft Zeeuwse Eilanden 'een voorkeur voor zoet houden'.
De landbouw heeft daar ook baat bij. Water uit het Vol-
kerak-Zoommeer wordt in sloten en watergangen op Tho-
len en Sint Philip sland gebi'acht.
Vlissingse delegatie bezoekt Ambon
VLISSINGEN - Een Vlissingse delegatie met onder ande
re burgemeester A. van Dok-van Weele, brengt van 5 tot
15 september een bezoek aan Ambon. De reis vindt plaats
in het kader van de stedenband Vlissingen-Ambon. Tij
dens het bezoek wordt een gezamenlijk afvalverwijde
ringsproject opgezet.
Ambon kreeg eerder al twee afgeschreven huisvuilauto's
van de gemeente Vlissingen. Daarnaast worden de lopen
de projecten op medisch, onderwijs- en visserijgebied be
sproken.
doorRené Schrier
Je toekomst ligt in het water, is een
kreet waarmee de overheid en het
maritieme bedrijfsleven proberen jon
gelui te interesseren voor een loop
baan aan boord van een schip. Die pro
motie voor de zeescheepvaart slaat
maar ten dele aan.
Ook een campagne als 'Zeebenen ge
zocht' die in september 2002 begon,
levert niet het verwachte resultaat op.
Die campagne van de Koninklijke Ver
eniging van Nederlandse Reders
(KNVR) was bedoeld voor mensen van
twaalf tot en met achttien jaar en hun
schooldekanen. Met de campagne wil
de de KNVR hen informeren over de
opleidingsmogelijkheden in de zee
scheepvaart. Het heeft er in elk geval
niet toe geleid dat jongeren zich mas
saal bij de zeevaartscholen hebben
aangemeld. De rederijen zitten nog
steeds om mensen te springen.
Op zich is directeur T. Nieboer van
het Vlissingse Maritiem Instituut De
Ruyter niet ontevreden over de in-
Zeescheepvaart
stroom van nieuwe studenten in het
Nederlands maritiem onderwijs in het
algemeen en aan zijn school in het bij
zonder. De hbo-afdeling kan dit jaar
rekenen op 55 nieuwe leerlingen en de
mbo-afdeling op 65. Maar in het alge
meen is dat maar een druppel op een
gloeiende plaat. De Nederlandse rede
rijen hebben veel meer mensen nodig,
weet hij.
Nieboer wijst op het spectaculair ge
stegen aantal schepen onder Nederlan-
de vlag. Dat heeft volgens hem onder
meer te maken met de zogenoemde
CV-constructies voor de financiering
van nieuwe schepen. Er zijn rederijen
in vooral het noorden van Nederland
die de laatste vijf jaar tientallen nieu
we schepen hebben laten bouwen. Die
moeten allemaal voorzien worden van
bemanningen.
Voor het visserijonderwijs is het een
Jongelui kiezen eerder voor een baan aan de wal dan voor een maritieme loopbaan.
ander verhaal, vult Nieboers collega
D. Schipper aan. Daarin loopt het aan
tal aanmeldingen wel terug, maar dat
heeft alles te maken met de vooruit
zichten van de sector. Het komt er ei
genlijk op neer dat de school alleen--
nog opleidt voor de opvolging van va
ders en ooms uit de visserij.
Nieboer begrijpt eigenlijk niet goed
waarom er niet meer belangstelling is
bij jongelui voor een baan op zee.
„Het is heus niet zadat mensen die
een maritieme opleiding hebben ver
oordeeld zijn tot een leven lang op zee.
Je ziet maar al te vaak dat dergelijke
opleidingen aangevuld met een aantal
jaren praktijkervaring een prima op
stap zijn voor mooie banen aan de
wal. En voor het loon hoeven ze het
ook niet te laten. Er is al eens bere
kend dat iemand met een voltooide
zeevaartopleiding een 22 procent ho
ger salaris heeft dan een vergelijkbare
mbo-opleiding aan de wal. Een begin
nend stuurman van 24 jaar kan zo een
mandsalaris van 2400 euro krijgen.
Dat is toch niet slecht."
Nieboer en Schipper vinden het wel
jammer dat steeds minder mensen we
ten wat er aan boord van een schip of
in een haven omgaat. De hekken wor
den letterlijk en figuurlijk steeds ho
ger. L. van Halst van het maritiem uit
zendbureau Oceanwide in Vlissingen
kent de problematiek. Hij heeft er veel
mee te maken en heeft het over een
substantieel probleem. En het wordt
volgens hem nog erger. Nu is er een ge
brek aan jongens en meisjes die de zee
op willen.
Breder
Maar dat zal volgens hem resulteren
in een gebrek aan ervaren mensen aan
de wal, zoals technische inspecteurs
en mensen op kantoor. Hij pleit er dan
ook voor om de opleidingen breder te
presenteren en niet alleen de nadruk
te leggen op een loopbaan op een
schip. Laat zien dat je met zo'n oplei
ding veel meer kanten op kunt, geeft
hij aan. „Vroeger trokken het avon
tuur en de vrijheid als je de zee op
ging. Maar tegenwoordig is ver reizen
foto Ruben Oreel
niks bijzonders meer. Je zit zo in Au
stralië of Amerika als je dat wilt. En
ze hebben volop keus uit aantrekke
lijk klinkende banen."
Of het iets te maken heeft met de uit
straling van het beroep, Nieboer weet
het niet. Vroeger liepen de studenten
in een uniform. Dat straalde iets uit.
Iedereen wist waar de jongens en mies-
jes met de uniformen bij hoorden.
Op verzoek van de leerlingen is dat af
geschaft. Het Maritiem Instituut De
Ruyter heeft sinds kort weer duidelijk
herkenbare rode jassen. Je ziet steeds
meer leerlingen en leerkrachten die de
jassen met het opschrift van De Ruy
ter dragen. Misschien wordt het weer
hip of cool om daar bij te horen.
kunst
IERIKZEE
eeland Nazomerfestival
)e ondergang van de Titanic', van
'ans Magnus Enzensberger, met
'an Kerckhoffs, Vincent Rietveld
i Ilse Uitterlinden. Regie: Stef De
aepe. Productie: Zeeland Nazo-
ierfestival
oor Willem Nijssen
rTans Magnus Enzensberger
[1(1929) was als links-georiën-
:erde Duitse schrijver
lichter/essayist) ooit de Bürger-
:hreck van het toen nog ver-
eelde Duitsland. In 1968 werd
?n gastdocentschap aan de
'esleyan University in de VS
og voortijdig beëindigd, omdat
ij het Amerikaanse consumen-
sme 'geselde' en het opnam
oor de Koude-Oorlog-under-
og Cuba.
[aar tien jaar later en ouder -
ijna vijftig nu - was hij zelf sad-
sr and, wiser. Als een van de
irste tekenen daarvan ont-
;ond in 1978 het epos in vers-
arm Der Untergang der Tita-
ic. Eine Komödie.
en tijdgenoot besprak zijn
erk destijds onder de titel Der
'ntergang der Utopie en dat is
iderdaad een korte samenvat-
ng'
nzensberger wantrouwt (of
eeft dat tenminste lange tijd ge-
aan) de media, noemde ooit de
devisie een Nullmedium. Want
i zijn ogen maken de media
an eigen verhaal, en dat is
ieestal niet het echte verhaal,
i De ondergang van de Titanic
at hij daarom overlevenden
in de ramp aan het woord die
jNF vandaag
p de vierde dag van het Zee-
nd Nazomerfestival begint
indaag ook het programma op
2t Abdijplein in Middelburg,
-t 'festivalhart'. Daar treedt
J Grazzhoppa DJ Bigband op
waalf dj's, onder wie de
eeuwen Optimus en Vindictiv)
imen met het jazztrio Aka
bon. Aanvang: 21.00 uur.
i Terneuzen is vanavond de
veede opvoering van Der flie-
'■nde Hollander (20.30 uur),
anuit de Koopmanshaven in
lissingen vertrekt om 20.00
ar salonboot De Hydrograaf
)or de derde voorstelüng van
e ondergang van de Titanic. In
'estkapelle is voor de tweede
-er De vrouwen van Kamp
'estkapelle te zien (20.30 uur).
Han Kerckhoffs in De ondergang van de Titanic.
het echte verhaal vertellen. Een
verhaal over als vrouw verklede
mannen die het vege lijf probe
ren te redden, over een omge
kochte kapitein, over een schip
(de California) dat op tien mijl
werkloos toekijkt, over een mu
ziekkapel die niet tot de laatste
minuut gespeeld heeft. Een bar
man en een passagierende inge
nieur zijn de getuigen, de een
iets cynischer dan de ander, en
zo maken beide er inderdaad
wel een soort 'komedie' van.
Acteurs zijn het eigenlijk niet,
deze herrezen getuigen, eerder
vertellers. En omdat zij van En
zensberger mooie woorden aan
gereikt krijgen, gebeurt dat heel
beeldend en bij vlagen zelfs poë
tisch. Maar het verhaal van de
Titanic is natuurlijk wel ver
schrikkelijk uitgemolken, en je
moet al bijna geesteszwak zijn
om niet zelf al begrepen te heb
ben dat de werkelijkheid van
die ramp minder mooi was dan
de verhalen.
Het onderliggende verhaal - de
desillusie van de schrijver, de
ondergang van een tijdperk - is
de eigenlijke kern. Die wordt be
lichaamd in een derde persona
ge, de schrijver zelf, die terug
kijkt op zijn Cubaanse dagen,
op het (waargebeurde) verlies
van zijn manuscript destijds, en
op zijn vergeefse poging om ja
ren later nog eens opnieuw ver
ontwaardigd te zijn. Het valt
niet mee om écht aan zijn lippen
te hangen.
Aan boord van de Hydrograaf,
een oude 'schuit' - oneerbiedig
29 augustus t/m
9 september
nazomerfestival
woord voor een koninklijke sa
lonboot - moet dat allemaal nog
een andere dimensie krijgen.
Deels is dat ook wel zo. In het
vooronder aan de monumen-
taal-houten bar voel je wel iets
van zowel scheepsglorie als
scheepsbeklemming. Liever had
het schip dan ook nog gestampt
op de golven, ook al verging de
Titanic in werkelijkheid zeer
gladjes. Maar onze schipper
waagde zich toch maar niet op
de korte golfjes van de Ooster-
schelde.
Monologen
De bezoekers werden verdeeld
in drie groepen, geheel in sfeer
le, 2e en 3e klasse genoemd. Die
kregen in wisselende volgorde
wel allemaal dezelfde 'bedie
ning': drie monologen op drie
verschillende plaatsen van het
schip. En tussendoor een maal
tijd, hapjes, drankjes. En veel -
té veel - lege tijd om te wachten
op de volgende monoloog. Veel
geschuifel op de smalle trappen,
waar menigeen slechts achteruit
langs durfde afdalen.
Vier uur verpozing voor een
klein uur vertellen. Een maal
tijd die niet culinair kon wor
den, alleen al omdat daarvoor
de condities niet aanwezig wa
ren. Maar die - afgezien van het
glaasje port - ook nauwelijks
iets te maken had met wat er
theatraal gebeurde. Te veel men
sen in te kleine ruimten. Volko
men overbodig losgooien, rond-
foto Lex de Meester
varen en aanleggen. (Behandel
een theaterbezoeker zoals je
wilt, gesel hem, kietel hem, tart
hem, maar behandel hem nooit
als een toerist.)
Dat is een lange lijst van zwak
ke punten, waar wel wat tegen
over zou moeten staan. En zo
veel heeft De ondergang van de
Titanic niet te bieden. Uiteinde
lijk is de inhoud van het verhaal
al te zeer als het brullen van een
uitgebluste leeuw. Of voor wie
Enzensberger liever niet als een
leeuw' wil zien: als het zingen
van een routineuze, ongemoti-
veerde bard.
'De ondergang van de Titanic' is
nog mee te maken vanuit de Koop
manshaven in Vlissingen op vr 1,
za 2 en zo 3 sept, vanuit de Haven
in Kamperland op ma 4 en di 5
sept, vanuit de Koningin Juliana-
haven in Yerseke op wo 6 en do 7
sept en vanuit de Haven in Tholen
op vr 8 sept.
Geef ook uw mening over de
voorstellingen en concerten tij
dens het Zeeland Nazomerfesti
val op het forum op de website
van de PZC: www.pzc.nl.
door Anita Tournois
IJZENDIJKE - „Zoek het
licht en je ziet meer dan er is.
Jan De Vliegher schildert het
licht", belicht Eric vande Pitte
uit Gent het werk van zijn col
lega-kunstenaar en mede-ex
posant in een korte, maar
boeiende lezing. Ook laat hij
weten hoe belangrijk het don
ker en licht is voor zijn fluores
cerende werken. In Galerie Le
Coin Couleurs in IJzendijke
kan men onder de noemer Sou
venir d'Enfance kennismaken
met de artistieke drijfveren
van twee bijzondere Vlaamse
kunstenaars.
In tegenstelling tot de serie
met de zee en paalhoofden, die
De Vliegher uit Brugge expo
seerde in de vorige tentoonstel
ling, is de serie met windscher
men - de kunstenaar werkt
meestal in series - bijzonder
kleurrijk en sfeervol. Onder
werp of thema, met vooral het
alledaagse als uitgangspunt,
wordt figuratief weergegeven,
maar met een sterke eigen in
terpretatie. Zijn schilderijen,
met bijzonder veel aandacht
voor opbouw en een voornaam
accent op licht en ruimte, zijn
niet moeilijk te begrijpen en
zullen daarom een groot pu
bliek aanspreken.
Jeugdherinneringen bepalen
in grote mate het werk van
Vande Pitte. „Emoties en erva
ringen waren nooit meer zo
sterk als in mijn kindertijd.
Dergelijke verschillen bestaan
voor mij nu niet zo meer. Her
inneringen aan toen lijken on
uitputtelijk. Vooral mijn eer
ste schooljaren hebben een on
uitwisbare indruk gemaakt."
„Kunst kwam eigenlijk tot mij
via de taal. Alsof het gisteren
was, herinner ik mij de geur
van de donkerblauwe inkt en
het gekras van de pen op het
papier tijdens mijn eerste les
sen Nederlandse taal. Al vanaf
mijn zesde was ik weg van boe
ken, vooral kunstboeken. Ik
kon maar geen genoeg krijgen
van die prachtige platen in bij
voorbeeld Le Peintre Manet.
Daarbij zocht ik dan zelf de
verhaaltjes, omdat ze in het
Frans, de taal van de kunst, ge
schreven waren. Vandaar de
franse onderschriften bij mijn
tekeningen."
Schaduwen
Een voorbeeld is II y a un
train, un bateau, une auto, des
soldats, titel van zowel een pot
loodtekening als een schilde
rij. Originele schilderijen, uit
gevoerd op doek, in acryl met
oplichtend fosforpigment. De
ze combinatie van acryl en fos
for licht geleidelijk op in het
donker en refereert eveneens
aan vroeger, laat de kunste
naar weten. De werkwijze
blijkt geïnspireerd door de
schaduwen op het behang, die
heel langzaam vervaagden en
waarbij hij als klein ventje fan
taseerde.
Het grafisch werk, in de vorm
van zeefdrukken en tekenin
gen, uitgevoerd met
oud-blauw potlood, is ver
werkt op zijdepapier, dat
maandenlang (geplooid) is
blootgesteld aan zon, regen en
vorst. Daardoor pakt het ef
fect telkens anders uit en het
oppervlak lijkt wel te zijn ver
deeld in vierkantjes. Opval
lend zijn de twee af gekaderde
vakken, met in het onderste ka
der het onderschrift. Dierbare
jeugdherinneringen met beel
den en teksten uit de eerste
leesboeken krijgen zo op speci
fieke wijze gestalte.
Expositie: 'Souvenir D'Enfance',
t/m eind oktober in Galerie Le
Coin Couleurs, Beursstraat 10,
IJzendijke. Elke vrijdag ge
opend, 13-18 uur. Opendeur: zon
dag 17 september, 14-18 uur.
Eric Vande Pitte en Jan De Vliegher bij een schilderij van Vande Pitte. foto Peter Nicolai
