Regelaar met oog voor detail PZC Coppoolse is de grijze jaren van Oostkapelle beu Verdediger is van het ruigere werk Tazelaar geniet van begeleiden spelers zaterdag 26 augustus 2006 ^6 Ruben Coppoolse: „Natuurlijk begrijp ik het dat er wel eens spelers weggaan. Als ik het niveau ervoor had, zou ik het ook doen." foto Ruben Oreel Zittend aan de tafel in zijn achter tuin, op een steenworp afstand van het voetbalveld in Oostkapelle, komt Ruben Coppoolse over als een be dachtzame, rustige jongen. Zijn woor den zijn afgewogen, nooit impulsief of ongefundeerd. De bescheidenheid in vlees en bloed. Zijn tegenstanders moesten eens weten. Zij kennen de 27-jarige Coppoolse als een verdediger die zich bij het eerste fluitsignaal in hen vastbijt en pas bij het laatste fluit je loslaat. Zijn fysieke speelstijl past bij de Oost- kappelse voetbalcultuur. „Ik ben van het ruigere werk", beseft hij ook zelf. „Ik ben niet zo'n technicus, nooit ge weest. Ik ben door de jaren heen wel veranderd als voetballer. Volwassener geworden. Ik ben rustiger aan de bal geworden en simpeler gaan spelen'. Maar mijn passing - een belangrijk punt - moet ik nog steeds verbeteren." Uit een sportfamilie komt Coppoolse niet, maar hij woont al wel zijn leven lang in een voetbaldorp. Hij groeide op in de tijd dat Oostkapelle aan de hand van de broers Schipper de nationale voetballadder bestorm de. Langs de lijn volgde de kleine Ruben de suc cesjaren aan de hand van zijn vader. Het kon bijna niet anders in Oostkapelle dat hij óók ging voetballen. Als zeventienjarige maakte Coppoolse zijn officiële debuut in een bekerduel met Bevelan ders en sindsdien maakt hij deel uit van de eerste selectie van Oostkapelle. Maar in die beginjaren ontwikkelde hij zich met horten en stoten. „Ik heb twee keer een half jaar in het buiten land gezeten. Eerst voor mijn studie in Oostenrijk en vervolgens heb ik low budget door Zuid- Amerika gereisd ■met een vriend." Pech „Daarnaast kreeg ik in die beginjaren veel last van kleine blessures die uit eindelijk lang duurden. Een keer aan mijn enkel, twee keer aan mijn knie en ik ben zelfs nog geopereerd aan mijn voet. Daardoor ben ik telkens meerde re maanden uit de roulatie geweest. Gewoon pech, maar behoorlijk frustre rend om niet te kunnen doen, wat je graag doet: voetballen." Coppoolse pikte in die jaren elk sei zoen wel wat wedstrijden mee in het eerste elftal, scoorde soms zelfs, maar het gros van zijn duels speelde hij in het tweede. „Onder Cees Houtepen (seizoen 2003/2004) heb ik eigenlijk voor het eerst een heel jaar in het eer ste gespeeld. Sindsdien zie ik mezelf ook als een basisspeler. Niet dat ik me daarvoor twaalfde man voelde ofzo. Er waren op mijn positie gewoon spe lers beter dan ik." Hierin klinkt de pure teamspeler door. De spelers zijn weliswaar belangrijk, maar het team staat boven alles, vindt Coppoolse. Typerend is zijn antwoord op de vraag wanneer zijn seizoen ge- slaagd is: „Als we in het linkerajtje (bij de eerste zes) eindigen." Ja, Ru ben, maar wanneer is 'jouw' seizoen ge slaagd? „Zoals ik zei: als we in het lin kerrijtje eindigen..." Het is niettemin een nobel streven, want de afgelopen vijf seizoenen ein digde Oostkapelle in de eerste klasse consequent op de zevende of achtste plaats. „Oostkapelle is nooit een top- twee- of topdrie-ploeg geweest. We hebben tijdens het seizoen altijd wel een zwakke periode. Maar in het verle den hadden we ook onze goede perio des en daarin pakten we dan bijvoor beeld een periodetitel. Na de grijze sei zoenen van de afgelopen jaren wordt het daar wel weer eens tijd voor." Oostkapelle speelt inmiddels al sinds 1996 op minimaal eerste-klasseniveau. „Een hele prestatie", vindt Coppoolse. „Dan doen we toch iets goed. We heb ben een aantal jaren lang een goede ge neratie gehad met Harro Hazelaar, Roel Latuheru en Edwin Meerman. Die heeft Oostkapelle naar de eerste klasse gebracht. Toen die spelers lang zaamaan stopten, heeft de club gericht spelers van buitenaf be naderd." „Ik heb er geen pro bleem mee, maar we moeten wel een Oostka- pelle-identiteit houden. Daarom ben ik blij dat echte Oostkapelle-jon- gens als Maarten van Malclegem en Ricardo Schipper toch zijn ge bleven, hoewel ze aan vankelijk zouden weg gaan. De balans moetin orde zijn. De helft van de spelers uit de eigen club, de andere helft mag van buitenaf komen." „Oostkapelle moet een club blijven. Ik hoorde dat een keurige vereniging als Kloetinge zijn tweede team heeft terug getrokken uit de reserve hoofdklasse. Daar begrijp ik niks van. Zó'n club! Natuurrijk begrijp ik het dat er wel eens spelers weggaan. Als ik het ni veau ervoor had, zou ik het ook doen. Maar een vereniging moet er wel zijn voor alle leden." In de picture Aldus de clubman. Al zo'n twintig jaar trouw lid van Oostkapelle, inmiddels ook trainer van de B-junioren en dit seizoen strijdend om het grijze imago van zijn club kleur te geven. Op welke positie hij dat zal doen, is nog niet he lemaal duidelijk. Als opvolger van de gestopte Roel Latuheru kan hij cen traal achterin spelen, maar ook als rechtsback is hij in de picture. Maar zoals het een trouwe discipel be taamt, zal hij zich schikken in zijn rol „Ik hoop dat we dit jaar voor een posi tieve verrassing kunnen zorgen. Hope lijk komt er dan weer meer publiek naar ons veld. De afgelopen jaren zijn niet sprankelend geweest, maar als we kunnen meedoen voor een periode en niet weer op plaats acht zonder kans op promotie of degradatie staan, komt het publiek vanzelf." Rudy Boogert Kwade tongen. Van ronduit slechte verlie- sers. Andere woorden heeft Theo Tazelaar uit Water- .andkerkje er gewoonweg niet voor. Oostburger Ma- madouba Gueye zou vol gens hardnekkige geruch ten het liefst bij het Goese 3SV65 zijn gebleven, maar móest van zijn 'zaakwaarne mer' naar collega-hoofdklas ser Hoek verkassen. „Ach, .k loop al veel te lang mee Dm van zulke aantijgingen ïog wakker te liggen. Het wordt in Goese kringen al xen aantal maanden met graag- ;e rondgebazuind. Mamadouba Dueye, prachtvoetballer uit Dostburg met wortels in Gui- ïee, zou bij SSV'65 wel tot twee ?eer toe met de tranen in zijn jgen hebben betuigd dat hij he emaal niet wilde vertrekken bij Ie nieuwbakken hoofdklasser. Maar hij had niets te vertellen, /an zijn zaakwaarnemer móest lij naar Hoek. Die zou daar het neeste belang bij hebben. Niets meer dan kwaadspreke rij", zegt Theo Tazelaar, de ver- neende kwade genius achter de ;ransfer van Gueye. „Mijn enige lelang in deze, is het belang van Mamadouba. Voor hem wil ik gewoon het allerbeste." 2elf, zo zegt de 53-jarige inwo- ïer van Waterlandkerkje, wordt rij er helemaal niets beter van. .Tenminste, niet in materiële rin. Sterker, het kost me alleen naar geld. Een paar ritjes naar Hoes en terug om met SSV om le tafel te zitten, een aantal ke- -en op en neer naar Hoek om net die club te praten, enkele ritten naar België. En niemand letaalt die kosten voor mij. Maar dat vind ik ook niet erg. Sociale overwegingen Vant Tazelaar begeleidt Gueye, in nog een paar in Antwerpen vonende Afrikaanse voetballers mder wie voormalig Terneu- :en- en SSV-speler Chinedu Jhukwugbo, uit sociale overwe gingen. „Mijn grootste beloning s dat het goed gaat met die jon gens en dat ik daar een steentje ian heb kunnen bijdragen." ,Het begon in mijn tijd als be- ituurslid van voetbalclub Oost- ourg", verhaalt Tazelaar over le ontstaansgeschiedenis van iijn band met Gueye. „Mama- louba kwam daar wonen en voetballen, kende heg noch steg n Nederland en hij kon goed op- ichieten met mijn zoon, die toen rij Oostburg speelde. Ik ben een :ociaal type en heb het op me ge- ïomen om hem en anderen te be geleiden. En dat gaat heel ver. Asielprocedures, schoring en al- erlei andere zaken waar zij geen weet van hebben, maar die vel geregeld moeten worden." .Mamadouba heeft nu voor het ■erst sinds hij in Nederland is ienibaan. Dat is toch prachtig? De eerstvolgende stap is het ver verven van het Nederlander- ;chap en ook daarbij help ik lem. Dan ben ik steeds weer blij ds iets lukt. Maar het voor mij nooiste moment moet nog ko als Mamadouba over enke- e jaren in staat is op eigen be te staan en mij nog slechts nu en dan nodig heeft." lij wil zich ook helemaal geen :aakwaarnemer noemen. „Bege- eider is een veel beter woord", telt Tazelaar. „Ik doe heel ande- e dingen dan de gemiddelde in de voetbal foto Camile Schelstraete ganiseerd moeten worden. Het potentieel aan toeschouwers in Zeeland is te klein, vrees ik." Zwarte Piet Maar dat is straks. Het heden be staat mede uit het begeleiden van enkele voetballers. Met het risico de zwarte Piet toege speeld te krijgen, zoals in de kwestie-Gueye. „Ik sluit niet uit dat Mamadouba bij SSV wel eens heeft aangegeven dat hij wilde blijven. Maar die jongen is daar ook zo onder druk gezet. En hij wil al dat gedoe helemaal niet, hij wil alleen maar met voetballen bezig zijn. Voor de rompslomp eromheen ben ik." „Ik denk dat het de betreffende mensen bij SSV dwarszit dat Mamadouba uitgerekend naar Hoek is gegaan. Er was ook be langstelling vanuit België, en ik merkte tijdens gesprekken met SSV dat zo'n transfer veel min der gevoelig lag. Maar Hoek? Ach, de mensen die dergelijke dingen roepen, zijn gewoon slechte verliezers, die daarmee de goede mensen bij SSV bescha digen. En ik loop al te lang mee om van zulke aantijgingen nog wakker te liggen." Baukc Boersma Productiefste clubs CLUB Klasse Doelpunten Zaterdag Krabbendijke VCK SPS Zondag HVV'24 IJzendijke Zeeland Sport 4A 63 4A 59 4B 58 4A 71 5A 69 5B 58 Minst productieve clubs sport doet. Ik heb wel eens over wogen een licentie aan te vra gen, maar heb daar snel van af gezien. Je moet blijven doen waar je goed in bent en het zaak- waarnemen in de algemene zin van het woord is denk ik niets voor mij. Dat kan ik beter aan echte deskundigen overlaten." Afrika Ook omdat de inwoner van Wa terlandkerkje dan in een du bieus wereldje terecht zou ko men. Vooral in Afrika zag de Zeeuws-Vlaming voorbeelden van hoe het in zijn ogen niet moet. „Ik was enkele jaren te rug met Paul Telussa (technisch manager bij Hoek) een weekje in Ghana. Paul deed de techni sche kant, verzorgde trainingen, en ik was er voor de organisato rische kant. Het is bekend dat het in Afrika wemelt van voet baltalent en dat heb ik daar met eigen ogen kunnen zien. Kwa men we bij een of ander parkeer terrein, waren daar tig getalen teerde jongens aan het voetbal len op blote voeten. En maar sli dings maken. Prachtig. De keer zijde is dat in Afrika de handels geest snel komt bovendrijven. Als een spelertje een beetje ta lent heeft, valt hij al snel ten prooi aan zaakwaarnemers die alleen aan geld denken. Ma!ar zo bouw je dus niets op." Niet alleen in Afrika, zo stelt Ta zelaar, wordt jonge talenten al snel de kop gek gemaakt. „Ter wijl er maar weinig slagen hoor. Neem Frankrijk, daar lopen mo menteel 600 werkloze profvoet ballers rond. Een zaakwaarne mer zou zich in mijn ogen ook moeten richten op andere din gen. Beseffen dat het belangrijk is dat zijn cliënten naast het voetballen iets opbouwen." Bij dat laatste houdt Tazelaar het zelf liever als het gaat om de voetballers die hij begeleidt. Voor zijn eigen gewin heeft de Zeeuws-Vlaming zijn activitei ten als MKB-adviseur. En in de zomerperiode organiseert hij trainingskampen en oefenduels voor betaald-voetbalclubs. „Dat is ontstaan als hobby en inmid dels uitgegroeid tot kostendek kende organisatie. En ook hier bij geldt dat ik streef naar conti nuïteit door kwaliteit te blijven leveren." Dat moet lukken, denkt Taze laar. De Zeeuws-Vlaming heeft er de contacten voor. En de pro vincie Zeeland is populair. „Zo vinden de clubs de nabijheid van het strand bijvoorbeeld prachtig." Bovendien is Taze laar een regelaar in hart en nie ren. „De profclubs verlangen te genwoordig ideale omstandighe den tegen zo-laag mogelijke kos ten. Dan moet je creatief zijn, goed kunnen regelen, goed sa menwerken met gemeenten, ho tels, vrijwilligers, noem het maar op. En je moet oog voor de tail hebben. Al die dingen gaan mij wel aardig af, ja." Het leidt misschien nog wel eens tot een mooi voetbaltoer nooi in de provincie. „Zoiets als het Maritiemtoemooi in Den Helder, met deelname van een aantal profclubs. Al zal dat grensoverschrijdend, in samen werking met Vlaanderen, geor- Promotie via nacompetitie CLUB Klasse Zaterdag Bevelanders 4A Zondag Vlissingen 3A IJzendijke 5A Sluiskil 5A Corn Boys 5A Meeste doelpunten tegen CLUB Klasse Doelpunten Zaterdag Stavenisse ZSC'62 Zondag Volharding Ouwerkerk Minste doelpunten tegen CLUB Klasse Doelpunten Zaterdag VCK Yerseke Bevelanders Zondag Biervliet Sluiskil 4A 82 4B 78 3A 73 5B 96 5B 86 4A 9 4B 13 3A 14 5B 12 5A 15 Theo Tazelaar: „Ik doe heel andere dingen dan de gemiddelde zaakwaarnemer doet." Acht kampioenen CLUB Zaterdag SSV'65 IC Terneuzense Boys 2E Bruse Boys 3A VCK 4A Krabbendijke 4B Zondag HVV'24 4A Biervliet 5A Zeeland Sport 5B Elf degradanten CLUB Klasse Zaterdag Arnemuiden 1C Spui 3A 's-Heer Arendskerke 3A ZSC'62 3A Zondag Domburg 3A Breskens 3A Patrijzen 3A Jong Ambon 4A Vogelwaarde 4A Hoofdplaat 4A Hansweertse Boys 4B CLUB Klasse Doelpunten Zaterdag ZSC'62 3A 13 Hoedekenskerke 4A 16 Zondag Patrijzen 3A 14 Sluis 5A 15 Domburg 3A Welke Zeeuwse voetbalclubs spelen in vergelijking met vorig seizoen een klasse hoger? En welke lager? Bij welke clubs vielen de meeste doelpunten en bij welke club de minste? Het seizoen 2005/2006 in vogelvlucht.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2006 | | pagina 34