PZC
Wadi voert regenwater af
Windlust
houdt jeugd
in Hoek
Beverna Fletum hoort
niet in Oostburg
redactie bijlagen: 0113-315680
Wjuw.pzc.nl
Mail:redactie@pzc.nl
I postbus 314460 AA Goes
advertentie-exploitatie:
f- i-en Midden-Zeeland: 0113-315520;
iws-Vlaanderen: 0114-372770;
Nationaal: 020-4562500.
zaterdag 19 augustus 2006
Jonge dorpelingen in
Hoek verlieten dikwijls
hun woonplaats, omdat er
geen uitzicht was om hun
droomwens van een nieuw
huis te verwezenlijken. Het
bouwplan Windlust, ge
noemd naar de stellingmo
len met dezelfde naam aan
de westkant van het dorp,
zou uitkomst bieden. Hoek
zou voor jaren uit de brand
zijn.
De planontwikkeling liep
echter minder snel dan ge
hoopt. Het was heel lang ondui
delijk hoe het nieuwbouwter-
rein bij de molen mocht worden
ingericht. De plannenmakers
moesten onder meer rekening
houden met waterafvoerregels
en de zogenaamde molenbio
toop. Het bestemmingsplan
werd zodanig aangepast dat de
nieuwe wijk minder wind vangt,
terwijl de sloop van silo's en ge
bouwen van de voormalige
graanhandel De Putter de mo
len zelfs nieuwe kansen geeft
om op nog verantwoorde wijze
te kunnen draaien. Verder kost
te het veel tijd om alle benodig
de grond te verwerven.
Het geduld van Mario en Evelyn
Segers werd ruim acht jaar lang
op de proef gesteld, maar het
wachten werd dan toch einde
lijk beloond. „Ik ben geboren en
getogen in Hoek. We woonden
in een twee-onder-een-kapper
in het dorp, maar wilden al lan
ger verhuizen. Vooral omdat ik
hier niet weg wilde, was Wind
lust voor ons eigenlijk de enige
optie", vertelt Evelyn (35) over
de liefde voor haar dorp.
Net als haar echtgenoot is zij
heel tevreden over hun nieuwe
vrijstaande huis met uitzicht
over de polder. De inhoud van
de woning bedraagt ruim zeven
honderd kuub. Dat is duidelijk
terug te zien in de forsbemeten
vertrekken, inclusief de vier
slaapkamers op de bovenverdie
ping. Ook de tuin voldoet aan
alle woonwensen.
Maar toch is het niet geworden
wat het echtpaar Segers echt
wilde. Zo had Mario graag een
inpandige garage gehad of die
garage iets verder in de richting
van de voorgevel laten bouwen.
Dit was echter niet toegestaan,
net zoals het niet mogelijk bleek
een tweede verdieping te bou
wen met dezelfde hoogte als de
eerste verdieping.
Oorzaak: de vereisten uit het
beeldkwaliteitsplan dat in ver
band met de aanwezigheid van
de molen beperkingen oplegde
zoals een maximale goothoogte
van vier meter, een maximale
nokhoogte van acht meter en
een zogeheten zadeldak met een
hellingshoek tussen minimaal
veertig tot maximaal vijfenvijf
tig graden. „Die fratsen hebben
ons zeker een kleine tiendui
zend euro extra gekost. Maar
het is het toch allemaal waard
geweest. We zijn dik tevreden",
aldus Mario Segers.
Mariska Dieleman vertelt onge
veer hetzelfde verhaal als haar
overburen. Haar echtgenoot
Jeroen is net als Evelyn Segers
een autochtone Hoekenees, die
het dorp absoluut niet wilde ver
laten. Maar ook zij liepen tegen
de beeldkwaliteitseisen op,
waardoor hun vrijstaande wo
ning geen volwaardige tweede
verdieping heeft. Verder zit de
voordeur aan de zijkant van het
huis, terwijl een entree aan de
voorkant een van hun grootste
wensen was. „Maar je moet het
van de positieve kant zien. Ieder
een heeft nog wel eens wensen.
Maar ook wij zijn heel trots en
blij", verklaart Mariska Diele
man.
De families Segers en Dieleman
klagen dus niet. En dan vooral
niet omdat Windlust een wijk is
met een open karakter en in de
nabije toekomst veel water en
groen. Ook roemen beide echtpa
ren de kindvriendelijkheid. De
doodlopende straatjes, diverse
pleintjes en de bijna nieuwe
speelkooi in het plangebied zijn
daarvan het beste bewijs.
Wadi
Voor de familie Dieleman ligt er
trouwens nog iets moois in het
verschiet, want voor hun wo
ning komt een wadi. Dit is een
geul of sloot van zo'n drie tot ze
ven meter breed waarin het re
genwater wordt afgevoerd. Ver
volgens zakt het water naar een
drainagesysteem dat het tenslot
te afvoert naar een sloot.
Het regenwater belandt daar
door niet meer in het riool. De
uitgangspunten van een wadi
sluiten aan bij landelijke uit
gangspunten om op een verant
woorde en duurzame manier om
te gaan met regenwater. Het
riool in Windlust is dan ook al
leen bedoeld voor de afvoer van
huishoudelijk afvalwater. Er
mogen geen regenwaterafvoer
systemen op worden aangeslo
ten om verstoring van het sys
teem en wateroverlast in en
rond het huis te voorkomen. Dit
in verband met de verwachting
dat er in de toekomst steeds va
ker zware regenbuien zullen val
len die door de huidige riole
ringssystemen steeds moeilijker
kunnen worden verwerkt.
Mariska Dieleman ziet de char
me er wel van in. Want over de
wadi komt een bruggetje naar
de woning. Dit bruggetje is
openbaar en dient ook als kavel
ontsluiting voor de naastgele
gen woning. „Heel grappig alle
maal. En ook echt een meer
waarde voor ons huis."
Windlust telt 31 kavels. Drie wo
ningen zijn inmiddels klaar, ter
wijl er twee in aanbouw zijn. In
totaal gaat het om negentien
vrije kavels en twaalf huizen op
basis van projectbouw. De ge
meente Terneuzen voert de re
gie. Patrick de Bruijn, gemeente
lijk beleidsmedewerker onroe
rende zaken, bevestigt dat voor
al jonge Hoekenarén een wo
ning in Windlust willen betrek
ken. De kopers zitten vooral in
de categorie tussen de 25 en 40
jaar. Er is een aantal kopers dat
iets ouder is, maar ook die groep
is uitsluitend afkomstig uit
Hoek.
Tot dusver zijn er tien vrije ka
vels verkocht. Op vier kavels lo
pen opties. „Een goede score,
omdat we nog maar anderhalf
jaar bezig zijn", verklaart PaT
trick de Bruijn. „Ons uitgangs
punt was dat alles eind 2007
weg zou zijn. Als het in dit tem
po verder gaat, gebeurt dat dus
ook."
Verwachtingen
Hoewel er tevredenheid is over
de voortgang in Windlust, wa
ren de verwachtingen hoger ge
spannen. Bij de eerste inschrij
ving waren er in 1998 liefst 120
kandidaten. Toen er in 2004 defi
De jeugd moet voor Hoek behouden blijven.
nitief groen licht kwam, waren
ér zo'n dertig belangstellenden
bij een informatiebijeenkomst.
Patrick de Bruijn is daar niet
verbaasd over.
„In de tussentijd zijn logischer
wijs mensen naar elders getrok
ken. En er zijn andere redenen
dat kandidaten onderweg af
haakten. Zo waren er mensen
die de kavels te klein vonden of
de beperkingen van het beeld
kwaliteitplan te groot vonden.
Ook zat de economie rond 2004
in een forse dip, waardoor men
sen toch voorzichtig waren. Wat
ook een belangrijke rol speelde
was dat de grond niet echt goed
koop was. Voor 150 euro per
vierkante meter (exclusief btw)
kon je ook in Nieuw-Othene in
Terneuzen terecht."
In Windlust is ook ruimte voor
projectmatige bouw. Het gaat in
dit geval om zes geschakelde
vrij staande huizen met een zoge
naamde Franse kap. Verder ko
men er rijtjeshuizen. Project-
bouw Zeeland neemt die projec
ten voor zijn rekening. Ook
Jaap van de Walle van die firma
toont zich een tevreden mens.
„We beginnen in eerste instan
tie aan de Franse kapwoningen.
Die zijn in april in de markt ge
zet. Eén daarvan is inmiddels
verkocht en op twee huizen lo
pen opties. In onze branche is
dit een resultaat waarover je te
vreden kunt zijn."
De gemeente heeft bij de project
matige bouw in Windlust be
wust voor een ontwikkelaar ge
kozen, omdat dit anders veel te
duur zou worden. „Wanneer je
projectmatig zou willen bou
wen, moet je alles voorfinancie
ren en de huizen ook daadwerke
lijk neerzetten. Voor een ge
meente is dit niet haalbaar. Dan
begeef je je volledig op het pad
van een projectontwikkelaar.
De verwerving en de uitgifte
van grond is voor ons nog wel te
behappen, maar ook als bouwer
optreden gaat een brug te ver."
Ondanks de hobbels die onder
weg moesten worden genomen,
is de gemeente tevreden over de
manier waarop alles in Wind
lust is verlopen. En dat smaakt
naar meer. Patrick de Bruijn
sluit niet uit dat een tweede pro
ject waarbij het heringedeelde
Terneuzen de regie bij een bouw
project in handen neemt, weder
om in Hoek plaatsvindt. Om pre
cies te zijn in Windlust Twee,
westelijk van de nieuwe woon
wijk die nu verrijst. Een termijn
wil De Bruijn hier niet aan ver
binden, maar hij is er rotsvast
van overtuigd dat dit een goede
zaak voor het dorp zou zijn.
Daardoor zou echt geen enkele
autochtone jongeling Hoek
meer hoeven te verlaten door
een gebrek aan geschikte woon
ruimte.
René van Stee
Koesma tuiniert als schilder W2
DE VOORDEUR
De voordeur biedt toegang tot een woning, maar wat
daar achter schuil gaat, blijft voor velen onzichtbaar.
In deze serie een kijkje achter de voordeuren van
Zeeuwse huizen. Iedere week gaat een andere deur
open en geeft de bewoner een blik in zijn of haar leven.
foto's Mechteld Jansen
Jacob Cats schreef aan het eind van zijn leven een
lofzang op Biervliet, waar in de 12de en 13de eeuw
de haringvangst en -bewerking tot grote bloei kwam
en op Biervliets bekendste inwoner Willem Beukels of
Beukelszoon. Hij zou immers volgens de overlevering
de uitvinder van het haringkaken zijn.
De haring die men ving en kon niet lange duuren
...Maar Beuckels heeft voor eerst den haring leer en
kaaken
Dat is van alle slym de visch ghesuyvert maaken...
De beroemde Biervlietenaar is nog immer aanwezig in
het dorp, in de vorm van een standbeeld op het Markt
plein. Maar de anderhalf-jarige Emma Caza'nt zal dat
een zorg zijn. Deze piepjonge inwoonster van Biervliet
is nog helemaal niet geïnteresseerd in de historie van
haar geboorteplaats, laat staan in het 'kaaken der ha
ling'. Zij laat zich vol enthousiasme voortduwen op de
schommel in de tuin.
Moeder Naomi (24) heeft wel wat meer historisch be
sef, al is het maar door de tekst die op de roomwit ge
schilderde bungalow staat: Beverna Fletum in zwarte,
gietijzeren letters. „Mijn vader was eigenaar van die
losse letters. Het past wel op dit huis. Volgens mij bete
kent het 'bier' (beverna) en 'vliet' (fletum). Ik vind het
wel leuk. We hebben ooit eens een man aan de deur ge
had die de letters graag wilde kopen. Toen ik hem
vroeg waar hij woonde zei hij 'in Oostburg'. Tja..."
In de ruime woonkamer van de woning staat een groot,
houten tweepersoonsbed. Lastig om op de bank te zit
ten, want veel beenruimte is er niet meer over.
Een nieuwe interieurstijl?
„We zijn bezig de slaapkamer op te knappen. Nu
wordt het laminaat gelegd, dus het bed moest eruit.
Nee, we laten het niet in de woonkamer staan hoor",
glimlacht de tandartsassistente.
Het huis bevalt Naomi en echtgenoot Gerrit (25) pri
ma. „Er staat hier een heel rijtje van deze huizen. Alle
maal plat. Ze zijn gebouwd zo eind jaren zestig. Op een
gegeven moment mocht je er een verdieping opzetten.
Sommigen hebben dat gedaan, anderen weer niet. We
hebben daar wel over gedacht, maar doen het toch
niet. Eigenlijk dromen we van een huis in de polder."
Vanuit het keukenraam wijst ze naar buiten, richting
het vlakke land. „Ooit gaan we daar naar toe. Heerlijk,
de vrijheid die je daar hebt. En dan een hond en even
tueel een paardje en wat geitjes..." Ze dagdroomt even
weg. Naomi is geboren in de Paulinapolder en dat
blijft dus toch trekken. De ruimte, de weidsheid. Dat is
wat anders dan de Gentsestraat te Biervliet.
Maar voorlopig blijft het stel zitten waar het zit. Het
huis is immers nog groot genoeg en er zit een lekker
stukje tuin omheen. „Het is wel makkelijk, alles zo op
de begane grond. Schoonhouden is niet zo veel werk.
Een ochtendje poetsen en je bent erdoor. We hebben
ruimte genoeg. Zeker nu we de keuken een stuk heb
ben uitgebroken. Toen we het huis kochten, zat er een
hele grote bijkeuken en de keuken zelf was vrij klein.
Dat vonden we zonde, dus we hebben een stuk van de
bijkeuken erbij getrokken. Verder hébben we drie
slaapkamers, een garage en een berging." En de schom
mel voor Emma natuurlijk, veilig in de tuin.
Annemarie Zevenbergen
foto's Wim Kooyman
De familie Segers bij het nieuwe huis met uitzicht op de polder in de nieuwe wijk Windlust.
