vrolijk
Van zo'n wijk word je niet
PZC
2
Broekbos
dinsdag 1 augustus 2006
Nimmer zo'n onaantrekkelijke aanlegplaats gezien als
in Bergen op Zoom. Het pontje vaart het laatste stuk
door het industriegebied van de Markiezenstad. Aan bak
en stuurboord bedrijven. Maar ook een jachthaven. Wat
een plek om aan te meren. Medepassagier Eric Tielemans
vertelt dat deze jachthaven nauwelijks in trek is bij passan
ten. Hij weet dat veel Brabanders hun bootje afmeren in
een van de Zeeuwse jachthavens. „Daar zijn mooiere lig
plaatsen en ze zijn ook nog eens dichter bij open water."
Bergen
op Zoom
Markizaatsmeer
De toeristische veerdiensten bestaan tien jaar. Fiets een rondje
met een pontje is nu ook: loop een rondje met een pontje. Bij
de aanlegplaatsen van de boten zijn wandelroutes uitgezet. De
PZC verkent ze. Vandaag: Bergen op Zoom-Tholen.
foto's Willem Mieras
vanuit de living naar een boerde-
rette. Dat is noch leuk voor je
zelf noch voor de buren.
Aan de andere kant van het
Schelde-Rijnkanaal gaat de
wandelroute met name door hef
landbouwgebied rondom het
stadje Tholen. Aan het einde
van de haven passeert de wande
laar misschien wel het mooiste
voetbalveld van Zeeland. Het is
niet eens een officieel veld,
maar het domein van de plaatse
lijke jeugd. Het trapveld is voor
driekwart omgeven door dijken
waardoor het lijkt op een arena.
Halverwege de tocht, in het
buurtschap Oudeland, ooit de
oudste parochie van het eiland,
trekt het plaatselijke kerkhof de
aandacht. Wederom een hele
mooie stek. Daar begraven lig
gen tussen het hoge gras, tussen
die paar oude en nieuwe grafste
nen, lijkt ook Iris de Groot wel
wat. Deze Haagse verblijft op
camping Gorishoek in Scherpe-
nisse en wandelt over het hele
voormalige eiland. De manage-
mentconsultant vindt de stilte
en de landelijkheid overweldi
gend. „Ik kom hier helemaal tot
rust." Ze is zeer te spreken over
de bevolking. „Gastvrij en vrien
delijk. Altijd bereid tot een
praatje en een uitleg." Alleen
heeft niemand haar kunnen ver
tellen waarom een weg ten zui
den van Tholen de Razernijweg
heet. „Geeft niet. Nu kan ik
daar zelf een verhaal bij verzin
nen."
Emile Calon
Pas een kwartier na het ver
trek vanaf de aanlegplaats
wordt de wandelroute van van
daag interessant. Dat is als de
wandelaar op een dijk staat en
uitkijkt over de Binnenschelde,
een kunstmatig meer in 1987
ontstaan als onderdeel van de
Deltawerken na afdamming van
een deel van de Oosterschelde.
Jarenlang bestond de westelijke
rand van deze plas uit opgespo
ten zand tot bij de gemeente het
plan ontstond daar een woon
wijk aan te leggen. Nu staan
daar zo'n drieduizend woningen
en de laatste plekjes worden in
middels opgevuld.
teit. Nu zijn er weer plannen de
Binnenschelde zout te maken.
Ze moet het nog zien, want me
nig waterkwaliteitsplan wordt
tijdens de rit afgeschoten, ver
dwijnt geruisloos, moet op
nieuw bestudeerd worden of
wordt zodanig aangepast dat
het effect nihil is. Volgens haar
wordt er zoveel gediscuteerd om
te laten zien dat de Bergse Plaat
een volwaardig onderdeel is van
Bergen op Zoom. „Het heeft al
les te maken met een verkeerd
gevoel van betrokkenheid."
Heel wat architecten hebben
een bijdrage mogen leveren aan
deze nieuwe wijk, maar echt vro
lijk word je daar niet van. Het
lukt hen niet om verscheiden
heid in eenheid te combineren.
Een hele straat dezelfde gevels,
dezelfde voordeuren. Dat boeit
niet. Het is dat de bewoners, na
het betrekken van de eigen wo
ning, direct aan de slag gaan om
hun huis onderscheidend te ma
ken anders zou de Plaat wel
heel erg saai ogen.
Voetbalveld
Aan de noordoostelijke rand
van de Plaat staan vrijesec-
tor-woningen. Hier is bewust ge
stuurd om te voorkomen dat dat
gebied verworden zou tot een al
legaartje aan stijlen. Modern
staat naast modern, landelijk
naast landelijk. Aan de andere
kant van de Bergse Plaat, het
eerste deel, werd die indeling
nog niet gehanteerd en staan ve
le typen vrije woningen
kris-kras door elkaar wat leidt
tot soms wel heel merkwaardige
combinaties. Heb je zelf een
zeer modern-ogende woning la
ten bouwen, kijk je hele dagen
Binnenschelde en Bergse Plaat bij Bergen
op
De tocht van vandaag voert
rondom de Binnenschelde en is
met name een confrontatie met
de hedendaagse massa-architec
tuur. Eerst gaat de route echter
langs het paai- en opgroeige-
bied van snoeken. In deze tijd
van het jaar is daar niet veel
van te zien. Het gebied lijkt, zo
op het oog, op een van de vele
jonge natuurgebiedjes, ontstaan
op opgespoten gronden. Veel
grassen, riet en wat lage strui
ken. Maar in juni zwemmen van-
Kerkhof in het buurtschap Oudeland bij Tholen.
uit dit gebied, dat dan deels on
der water staat, telkens zo'n
20.000 jonge snoekjes de Binnen
schelde in. Die roofvisjes moe
ten de witvispopulatie in toom
houden. Die verpest namelijk de
kwaliteit van het water van dit
binnenmeer. De witvis woelt de
bodem om waardoor fosfaten
vrijkomen en algen welig kun
nen tieren.
Bewoonster Nicole Aarts noemt
de waterkwaliteit redelijk.
Maar goed zal die nooit worden,
voorspelt ze. Volgens haar wor
den jaarlijks vele uren en dui
zenden euro's verdisconteerd
als het gaat om de waterkwali-
Zoom.
foto Ludo Goossens
Het Donkmeer, grofweg tus
sen Berlare en Uitbergen
in Oost-Vlaanderen, geldt als
het mooiste en visrijkste meer
van België. Het is, met eenden
kooi, ook een natuurreservaat.
Fietsen, wandelen en varen zijn
er geliefde bezigheden. Het is
een beetje zoeke^ naar even
wicht tussen recreatie en na
tuur. Het water ontstond dank
zij turfsteken. Door verlanding
vormde zich langs de oevers
moeras. Riet, wilgen en elzen ge
dijden er: het werd een broek-
bos. Essen, schietwilgen en ei
ken maakten er vervolgens een
opgaand bos van, met een rijke
struikenvegetatie en vele plan
ten, zoals de gele lis. De mens
voegde er snelgroeiende populie
ren aan toe, die het natuurlijke
nogal verpesten. In het bezoe
kerscentrum aan de Donklaan
in Overmere wordt alles uit de
doeken gedaan.