Er is zelfs een
plok te horen
De tuinbaden worden steeds groter
Boeken kaften
zonder knippen
en plakken
zaterdag 29 juli 2006 W7
Kaften is eindeloos knippen
en stukjes plakband af
scheuren en bevestigen. Maar
nu brengt een slimmerik voorge
sneden vellen op de markt.
Kaften, dat is jaarlijks terugke
rend zomer-corvee. Ouders dele
geren het graag aan hun tegen
sputterende kinderen. Met zijn
allen knippen we honderddui
zenden rollen aan stukken, dat
zijn kilometers papier. Al tien
tallen jaren is het hetzelfde lied
je. Maar het zou wel gemakkelij
ker kunnen, hebben ze bij In-
noEssentials in Barendrecht be
seft. Met losse velletjes bijvoor
beeld. „Schaar, plakband en eti
ketten zijn niet meer nodig", ver
klaart Kimberley Pronk.
Het nieuwe kaftpapier, dat blits
EazzyCover heet, is 25 bij 50
centimeter groot. „Na onder
zoek bij prominente uitgeverij
en van schoolboeken als Wol-
ters-Noordhoff hebben we dit
formaat bepaald. Daarmee is
EazzyCover geschikt voor 99
procent van alle schoolboeken."
De vellen hebben perforatieran-
den voor de uitsparing tegen de
rug van het boek. In de vier hoe
ken zitten driehoekige plakker-
tjes. Kaften is zo een kwestie
van inscheuren bij de perforatie
randjes, vouwen en papiertjes
van de plakkertjes af halen.
Een set EazzyCover (voor 2,99
euro bij Bruna) bevat zes vellen
in jongens- en meisjeskleuren.
De dessins zijn niet uit de lucht
komen vallen. Daar is onder
zoek naar gedaan op scholen.
Op de website www.kaftpa-
pier.nl kunnen scholieren eigen
ontwerpen insturen. Het win
nende dessin komt in de school-
lijnvan 2007.
„Met een gewone rol komt de ge
middelde kafter niet verder dan
vier of vijf boeken vanwege mis
lukkingen en papierverspil
ling", becijfert Kimberly Pronk.
„Keken hierbij het plakband en
etiket, dan is EazzyCover in ver
houding niet veel duurder. Het
gemak moet je er bovendien ook
tegenover zetten." Een kleine
praktijktest is niet meteen over
tuigend. Sophie (13) pakt haar
Geo-boek. „Het is drie keer
niks", moppert ze al doende.
„Het papier is lastig te vouwen
en het plakrandje krijg je er
moeilijk af. En het is met die tij
germotieven ook geen leuk pa
pier." Sophie's voorkeur gaat
uit naar effen papier.
Vroeger was er sowieso niet veel
keus in kaftpapier, maar tegen
woordig woedt in de markt van
schoolartikelen een ware lifesty-
le-merkenstrijd tussen onder
meer O'Neill, Pucca, Diddl, Von
Dutch en Gsus. Op de schoolaf-
deling van het warenhuis word
je er helemaal tureluurs van. De
markt van schoolartikelen, naar
schatting 35 miljoen euro groot,
wordt gedomineerd door V&D,
Bruna en Hema. Voor het
kaftpapier is een bescheiden rol
letje weggelegd.
Maarten van de Raki
Het opblaasbare kinderbadje met
dobberend eendje is uit de tijd.
Een groeiend aantal mensen zoekt in
kuipen van drie, vier meter doorsnee
verkoeling in eigen tuin. Want waar
om naar een druk, heet en duur
zwembad rijden als je ook met het he
iegezin achter je eigen huis kunt bad
deren?
Ooit moet het bad weer leeg. Niet een
moment waar de trotse bezitter van
het 'tuinzwembad' naar uit placht te
zien. Maar voorlopig is het hoogzo-
mer en lossen alle bezwaren op in dui
zenden liters koel zwemwater binnen
handbereik.
Op het platteland met z'n grote boer-
derijtuinen staan zelfs zelfbouwba-
den van twaalf bij vier meter, waar
zestig kuub water in gaat. Gewoon
achter het huis, met de parasol, het
terras en de koelkast binnen handbe
reik.
iiWij hebben een bad van drie meter
doorsnee", zegt Mieke Hodzelmans.
b haar omgeving heeft ze al verschil
lende zelfbouwbaden zien staan, veel
al gemaakt van pvc of opgetrokken
uit metalen frames. Een beetje thuis-
bad is al voor een paar tientjes te
koop. Kinderen uit de buurt ontmoe
ten er elkaar. Makkelijk en veilig,
vindt Mieke. „Wij hebben vijf kinde
ren en dan is het een hele onderne
ming om met z'n allen naar het zwem
bad te gaan. Het is ook moeilijk ze in
het oog te houden, want je zit vaak
best ver van ze af." Het bad opzetten
is een koud kunstje, zegt Mieke. Wel
duurde het een hele middag voor het
was volgelopen met kraanwater.
In cijfers van waterverbruik zijn de
tuinzwembaden niet terug te vinden.
Alleen dat we 's avonds massaal de
tuin sproeien is te zien aan een piek
in waterverbruik tussen 20.00 en
'22.00 uur. „Maar die zwembadjes
worden op zeer verschillende tijden
gevuld", aldus Hans Bax van water
bedrijf Vitens.
Dat de tuinbaden een flink aandeel
hebben in ons hoge zomerse waterver
bruik, vermoedt Vitens wel. In een
tuinbad van 2,5 meter doorsnee en
een hoogte van 80 centimeter ver
dwijnt een slordige 2400 liter water.
Een exemplaar van 5,5 meter bij 1.30
meter kan 22 kuub water hebben.
De populariteit van het zelfbouwbad
is drie jaar geleden begonnen. Naar
mate de prijs zakte, koos de consu
ment een steeds groter formaat. „Een
paar jaar terug verkochten we ze
vooral van 2,5 meter doorsnee. Nu is
er heel veel vraag naar 4,5 meter",
zegt Marcel Husen van marktleider
Intex. Huub Rohof van Agri Retail,
foto's Paul Geerts
de inkooporganisatie voor de platte
landswinkels Weikoop en Boeren
bond, ziet die ontwikkeling ook:
„Het bad wordt steeds groter, want
je moet er met z'n allen in kunnen zit
ten en spelletjes doen. Er is ook een
neiging meer attributen aan te schaf
fen: trapje erbij, volleybalnet erin.
Het is een hebbeding dat mensen bij
de buren zien."
Rohof ziet het 'als een beweging die
bij de tijdgeest past'. „De mensen blij
ven liever op zichzelf en gebruiken
daar de tuin voor. De trampoline
past ook in die trend. Eerst kochten
de mensen van die kleintjes, nu zie je
meer professionele trampolines in de
tuinen."
Hetty Mulder uit Aerdt heeft ook al
een familiebad aangeschaft. „Het is
een rage geworden, maar ik doe er
graag aan mee. Het scheelt je gewoor
heel veel de deur uit gaan naar zwem
baden. Je hoeft de auto niet in en het
kost je geen ijsjes en bakjes friet. Lek
ker in je eigen tuin, ijsje uit de vrie
zer halen als je er zin in hebt en eten
maken terwijl je kinderen lekker
plonzen in je eigen tuin."
Nadelen
Daarbij vallen de nadelen in het niet,
vindt ze. „Ik ben iedere avond druk
met de bodemzuiger, schepnet,
chloortabletten en het meten van de
ph-waarde van het water. Maar die
tien minuten wegen niet op tegen het
plezier."
Huub Rohof van Agri Retail ziet een
goede toekomst voor de tuinbaden.
„Als we steeds warmere zomers krij
gen, is zo'n bad de investering wel
waard."
Wilma de Cor
Stel, je bent gek op ten
nis, maar je kijkt naar
buiten en ziet de regen op
de ramen kletteren. En toch
wil je graag een balletje
slaan. Wat doe je? Je kunt
ergens een hal afhuren,
maar Nintendo komt aan
het eind van het jaar met
een andere oplossing. Dan
lanceert het Japanse bedrijf
zijn nieuwste spelcomputer,
de Wii.
Tennissen op een console, dat
is natuurlijk niets nieuws.
Maar de manier waarop Ninten
do het spelletje over een paar
maanden brengt, is anders. Stil
op de bank zitten met een con
troller in de hand is er niet meer
bij. De Wii staat voor interactie.
Staan met een controller in de
hand, die dienst doet als racket.
Zweten geblazen, dus.
In een warm en donker zaaltje
op een afgelegen industrieter
rein in het Belgische Vilvoorde
liet Nintendo zien waar de Wii,
de werknaam was Revolution,
voor staat. De console en bijbe
horende controllers werden ge
showd en een paar games, ge
richt op een zo breed mogelijk
publiek, waren al speelbaar.
Nintendo hoopt jong en oud aan
het gamen te krijgen. De eerste
indruk is dat dat nog wel eens
zou kunnen lukken ook.
De specifieke, ingewikkelde ga
mes, zullen het oude vertrouwde
gamerspubliek trekken, maar
de mainstream-gameszijn zeker
ook interessant voor pak 'm
beet vijftigplussers. 'Wii Sports'
is een prima voorbeeld. In deze
game krijg je honkbal, tennis en
golf voor de prijs van één spel.
Grafisch ziet het er in eerste aan
blik niet al te spectaculair uit.
Sterker nog, Nintendo lijkt een
sprong terug in de tijd te heb
ben gemaakt. Maar schijn be
driegt. De besturing is super ge
avanceerd. De fijngevoelige
technologie in de controller
zorgt ervoor dat bewegen ge
noeg is om een game te spelen.
Even terug naar tennis. Voor
een potje meppen tegen je moe
der of opa hoef je geen baan
een zaak om zo hard en/of nauw
keurig mogelijk te meppen.
De controller van de Wii kan
aangevuld worden met de zoge
noemde Nunchuck, een analoge
controller waarmee je de meer
traditionele games speelt. Er is
ook een traditionele controller
beschikbaar. Die is nodig om
oude games te spelen, die je
voor een gereduceerd tarief
kunt downloaden via het draad
loze netwerk van de Wii. Zo'n
beetje alle games die in de Nin-
tendo-histórieverschenen, wor
den weer tot leven gewekt.
Maar het leukst zijn natuurlijk
de nieuwe dingen. Nintendo liet
op het Belgische industrieter
rein zien dat de controller op al
lerlei verschillende manieren ge
bruikt kan worden. 'Warioware
smooth moves' gebruikt er meer
dan tien. Bij 'Shooting' is het
meer af te huren. De draadloze
controller ziet er uit als een af
standsbediening van een televi
sie. Maar nu even niet. Nu is de
controller het handvat van een
racket. Op het scherm zie je de
ballen op je af komen en door de
bewegingen van een echte ten
nisser te maken, sla je de ballen
terug.
Zweten
Hard, zacht, met effect. Het
lijkt alsof je zelf op de baan
staat. Op het moment dat je de
bal slaat, komt er zelfs een plok
uit de controller. Alleen hoef je
niet als éen wilde achter de bal
aan te rennen. Maar zweten doe
je er desalniettemin wel van. Bij
golf en honkbal is dat niet an
ders. De controller neemt de
plek in van respectievelijk de
club of de knuppel en dan is het
een geweer, waarmee je van een
afstand op verschillende doelen
richt en in 'Orchestra' neemt hij
de plaats in van het stokje van
een dirigent. Beweeg je sneller,
dan gaat het orkest ook sneller
spelen.
Besturing
De besturing van de games die
Nintendo liet zien, was vrij ge
makkelijk. Dat komt vooral om
dat de 'mainstream'-perswas
uitgenodigd. Maar ook voor de
die-hard-gamer ligt er straks
voldoende uitdaging klaar. Ga
mes als 'Metroïd Prime 3', de
nieuwe 'Zelda' of 'Mario' zitten
een stuk ingewikkelder in el
kaar. Het ziet er naar uit dat de
Wii straks inderdaad voor jong
en oud voor gameplezier kan
zorgen.
Johan Stobbe
De controller is het
handvat van een
racket, foto's GPD
